இதயங்கள் ஓன்றாகுமோ - கதை திரி

[admin]

வாழ்த்துக்கள்..

 

[Akila vaikundam]

1

ப்ளீஸ் என்னை விட்டுட்டு போகாத அர்ஜூ நீ இல்லாம என்னால வாழ முடியாது என்று கையில் பேக்குடன் செல்பவனை வழிமறித்தபடி கெஞ்சினாள்.

வழி விடு வேதா..நமக்குள்ள இனி எதுவும் இல்லை..லெட்ஸ் பிரேக் அப் என இலகுவாக கூறினான்.

நோ..நீ அப்படி சொல்லக்கூடாது.. நான் இனிமேல் உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க சொல்லி கட்டாயப்படுத்த மாட்டேன்.

உனக்கு பிடிக்காதது போல டிரஸ் பண்ண மாட்டேன். இனி யார் கூடவும் போன்ல பேச மாட்டேன் சாட் பண்ண மாட்டேன் உன் மேல ப்ராமிஸ் இல்லல்ல என் மேல ப்ரோமிஸ் என்ன விட்டுட்டு போயிடாத எனக்கு ஒரு சான்ஸ் கொடு என்று அவனது கையில் இருந்த பேக்கை பிடிங்கினாள் .

சுலபமாக அவளது கையை தட்டிவிட்டவன் ப்ளீஸ் வேதா என்னை என் பாதையில் போக விடு கடுமையான சொற்களை பேச வைக்காதே.

அர்ஜூ..நீ இல்லனா செத்துப் போயிடுவேன்டா கைகளை பிடித்துக்கொண்டு கதறினாள்.

வெறுமையாக அவளைப் பார்த்தவன் அஸ் யூ விஷ்..என்று சொல்லவும்

நொடியில் அவனது கைகளை விட்டவள் அசையாமல் அவனையே பார்த்தான்.அவளுக்கு பேரதிர்ச்சி போலும் வாய் பேச முடியவில்லை,நாக்கு ஈரப்பதத்தை இழந்து மேலண்ணத்தில் ஒட்டிக்கொண்டது.

எவ்வளவோ முயன்றும் கூட எச்சில் கூட சுரக்க வில்லை.

கண்களில் நீர் வற்றி விட்டதைப் போல இதுவரை வழிந்து கொண்டிருந்த கண்ணீர் கூட வேலை நிறுத்தம் செய்தது.

உணர்ச்சிகளற்று அவனைப் பார்த்தவள் அப்படியே அசையாமல் நிற்க ஒரு முறை அவளைப் பார்த்து தலையை உலுக்கிக் கொண்டவன் எதுவுமே கூறாமல் அவளை விட்டு நகர்ந்து வாசலுக்கு சென்றான்.

சில நொடிகளில் கதவு அறைந்து சாத்தப்படும் சத்தம் அவள் காதுகளில் ஒலித்த பிறகுதான் அவன் சென்ற உண்மை உரைத்தது.

தொய்ந்து போய் தரையில் மடிந்து அமர்ந்தவளுக்கு இரட்டை படுக்கையறை கொண்ட ப்ளாட் பயத்தைக் கொடுத்தது.
முகத்தை மூடிக்கொண்டு குலுக்கி குலுக்கி அழுதாள்..இனி எங்கே செல்வது எப்படி வாழ்வது அவளுள் ஆயிரமாயிரம் கேள்விகள் வரிசை கட்டி நின்றது.

அவன் ஏற்கனவே அவளுடன் உறவு கொள்வதற்கு முன்பு கேட்டது தான்.

இந்த வாழ்க்கையில் சமபங்கு உனக்கும் இருக்கிறது நாளை ஏதாவது ஒரு கட்டத்தில் பிரிய நேர்ந்தால் இதைக் காரணம் காட்டி என்னை கார்னர் செய்யக்கூடாது.

அப்பொழுதெல்லாம் அவனுடன் நேரத்தை செலவிட்டால் போதும் என்றிருந்ததால் தலையை மட்டும் ஆட்டினாள் பின்விளைவுகள் பற்றி சிறிதும் கவலைப்படவில்லை இன்று எல்லாமே பூதாகரமாக கண்முன் நின்றது.

அவளும் அவனுமாக கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக கூடிக் களித்த வீடு இது இன்று வெறுமையை பறைசாற்றியது.

தனியார் கல்லூரியில் கடைசி ஆண்டில் படித்துக் கொண்டிருப்பவள் வேதவல்லி அர்ஜூன் தனியார் கணினி நிறுவனத்தில் நல்ல சம்பளத்தில் வேலை பார்த்துக் கொண்டிருப்பவன்.

படிப்பதற்காக சென்னை வந்தவள் ஹாஸ்டல் வாசம்..ஒரு முறை டிபார்ட்மெண்ட் ஸ்டோரில் அர்ஜூனை பார்த்து மயங்கியவள் தானாகவே அவன் பின் சுற்றத்தொடங்கினாள்.

ஓரு கட்டத்தில் இவனுக்கும் அவனைப் பிடித்து விட இருவருக்கும் தனியாக வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்து திருமணம் தாண்டிய உறவில் இருந்தார்கள்.

அதைத்தான் இப்பொழுது அர்ஜுன் முறித்துக் கொண்டு செல்கிறான்.

ஆரம்பத்தில் அவளுடன் படித்த தோழி யாமினி அவளை கண்டித்து இருக்கிறாள்.

ஒழுங்கா படிக்கிற வேலையை மட்டும் பாரு ஊரு விட்டு ஊரு வந்து ஹாஸ்டல்ல தங்கி படிச்சுட்டு இருக்கேன்னு உங்க அம்மா அப்பா நினைச்சுட்டு இருக்காங்க நீ இப்படி எவனோ ஒருத்தனோட தங்கியிப்பது கொஞ்சம் கூட சரியில்லை.

அப்பொழுதெல்லாம் அவளின் உபதேசங்களை வேதா காதில் போட்டுக்கொண்டதே கிடையாது.

உனக்கு பொறாமை ஆர்ஜூ மாதிரி பாய்பிரண்ட் உனக்கு இல்லன்னு என்று மட்டம் தட்டுவதாக நினைத்துக்கொண்டாள்.

இன்று தான் அதன் பிரதிபலன் தெரிகிறது.. இவ்வளவு நாட்கள் வீட்டின் வாடகை முதல் அவளின் தேவைகள் வரை பார்த்து பார்த்து செய்தான் இனி தனக்கான தேவையை அவளே தேடிக்கொள்ள வேண்டும்.

இரண்டு ஆண்டுகள் அவளை மகாராணி போல பார்த்துக்கொண்டவன் இன்று நிமிடத்தில் தூக்கி வீசிவிட்டாள்.

எதைப்பற்றியும் யோசிக்க முடியவில்லை. ஒரு வாரம் முன்பே ஒரு கேண்டில் லைட் டின்னர் ஏற்பாடு செய்தவன் வேதாவிற்கு பிடித்த உணவுகளை மட்டுமே ஆர்டர் செய்தான்.

அவள் பொறுமையாக உண்டு முடியும் வரை அமைதி காத்து விட்டு அதன் பிறகு தான் தனக்கு இந்த உறவில் தற்போதைக்கு நாட்டம் இல்லை என்றும் நாம் இருவரும் பரஸ்பரம் பிரிந்து விடலாம் என இடியை அவளது நெஞ்சில் இறக்கினான்.

அவன் ஏதோ விளையாட்டாக பேசுகிறான் என்றுதான் முதலில் வேதா நினைத்தாள் அதன் பிறகு தான் அவனின் தீவிரம் புரிந்தது.

முதலில் அவனது வேலையை பெங்களூருக்கு மாற்றினான் அடுத்ததாக அவன் உபயோகிக்கும் கார் மற்றும் இருசக்கர வாகனத்தை நண்பர்கள் வந்து எடுத்துச்சென்றனர்.

ஓருவாரம் அழுதே கரைந்தாள் தினமும் இரவில் அவனுக்காக காத்திருந்தாள்.ஆனால் அர்ஜூன் மற்றொரு அறையில் புகுந்து கொண்டான்..ஏன் என்றும் கூட இவளை வந்து பார்க்கவில்லை. எப்பொழுது எழுந்து சமைப்பான் என்றே தெரியவில்லை காலையில் இவள் எழும் பொழுது டேபிள் மீது பிரேக்ஃபாஸ்ட் மட்டும் லஞ்ச் ரெடியாக இருக்கும்.

இரவு வேளையில் நெடுநேரம் வரமாட்டான் இவளுக்கு மட்டும் எட்டு மணி போல ஆன்லைனில் ஆர்டர் செய்யப்பட்ட உணவு தேடி வரும்..எல்லாமே அவள் விரும்பி உண்பது.

அவனது கரிசனம் அவளது கண்களை
கரிக்கும் ஒருவாய் கூட உண்ணமுடியாது..இரவில் வருபவன் உணவு தொடப்படாமல் இருப்பதை கண்டு விட்டு மறுநாள் குறிப்பெழுதி வைத்து விட்டு செல்வான்.

பட்டினி கிடப்பதால் எதுவும் மாறாது என்று..கசக்கி குப்பையில் எறிபவள் மீண்டும் அழ ஆரம்பித்து விடுவாள்.

என்ன செய்தேன்,ஏன் விலகுகிறான் என தேடித்தேடி சலித்து விட்டாள்.

விளையாட்டாக ஒருமுறை அவர்களின் உறவைப்பற்றி கொச்சையாக பேசியிருக்கிறாள்.. ஒருவேளை அதற்காகத்தான் இந்த பிரிவா..?

இல்லை அடிக்கடி இவள் அணியும் ஆடையை விமர்சனம் செய்வான் இவள் பதிலுக்கு சண்டையிடுவாள் அதனாலா..?

இல்லை திருமண வாழ்க்கை பற்றி சமீபகாலமாக அதிகம் பேசினாள்..அதனாலா..?அதற்கு அவளிடம் வலுவான காரணம் இருக்கிறதே.

இப்பொழுது விட்டுச் செல்லப் போகிறான் எனத்தெரியவும்.
எதுவும் வேண்டாம் நீ மட்டும் போதும் என தனியாக பேசி புலம்பினாள்.

இதோ அவன் கொடுத்த காலக்கெடு முடிந்துவிட்டது.காலையில் அவள் எழும்வரை டைனிங் ஹாலில் அமர்ந்திருந்தவன் இவளின் ப்ரேக் பாஸ்ட்டை கையில் திணிந்து முதலில் சாப்பிடு என்றான்.

மலங்க மலங்க விழித்தவளை
சீக்கிரம் எனக்கு நிறையா வேலையிருக்கு என்றான்.

கண்களில் நீருடன் அர்ஜூ.

ஷ்ஷ்..பேசாம சாப்பிடு என அவளது கையிலிருந்து வாங்கியவன் அவளுக்கு ஊட்டத் தொடங்கினான்.

இனி தனக்கு இதுபோல் சலுகைகள் கிடைக்காது.. நினைக்கும் பொழுதே மீண்டும் கண்கள் குளம் கட்டியது.

சலிக்காமல் ஒரு கையால் ஊட்டிவிட்டவன் மறுகையால் கண்ணீரை துடைத்தும் விட்டான்.

முகத்தில் துளி வேதனை கிடையாது.. எப்படி முடிகிறது இவனால்‌.

உணர்ச்சி துடைத்த குரலில் அவளெதிரில் அமர்ந்தவன்
உன் படிப்பு முடியற வரைக்கும் தாராளமா இங்க தங்கிக்கலாம் வாடகை அட்வான்ஸ் எல்லாமே அதிகமாவே ஹவுஸ் ஓனர் கிட்ட இருக்கு அக்ரிமெண்ட் பேப்பர் உள்ள என் கபோர்ட்ல இருக்கு தகவலாக இதைச்சொன்னவன்.

அர்ஜூ என அழப்போனவளை வேதா என அழுத்திக் சொல்லவும் அடங்கினாள்.

நாம ஒரே வீட்டில் சேர்ந்து வாழலாம்னு முடிவு செஞ்சப்போ என்ன பேசிக்கிட்டோம் ஞாபகம் இருக்கா இல்ல ஞாபகப்படுத்தணுமா என்று கேட்கவும் மௌனமாக ஞாபகம் இருக்கிறது என்பது போல தலையசைத்தான்.

அன்னைக்கே நான் தெளிவா சொன்னேன் இது சரி வருமான்னு பலமுறை யோசிச்சிக்கோன்னு..நீ என் கண்டிஷன் எல்லாத்துக்கும் சம்மதித்தாய்.. அதான் நானும் என் லீவ் இன் வாழ்க்கையை தொடங்கினேன்.

விலகி போகணும் யார் முதலில் முடிவு எடுத்தாலும் மற்றொருவர் சந்தோஷமாக அனுப்பி வைக்க வேண்டும் என்று சொன்னதற்கும் சரி என்றாய் இப்பொழுது பிடிவாதமா போகாதேன்னு சொன்னா எப்படி..?

அதே போல உறவுக்குள்ள வரச்சொல்லி நான் உன்னை கட்டாயப்படுத்தவில்லை நீ நெருங்கி வந்ததால நானும் விலகிப்போகவில்லை.

இப்போ போகனும்னு தோணுது எனக்கு என் கேரியர் முக்கியம் இங்க உக்காந்துகிட்டு உனக்கு தினமும் சேவகம் பண்ண முடியாது.

இனி என் வேலைகளை நானே செய்துக்கறேன் அர்ஜூ.

ம்ப்ச் வேதா உனக்கு எப்படி புரிய வைக்கிறது? உனக்கு தனியா ஒரு லைஃப் இருக்கு எனக்கு தனியா ஒரு லைஃப் இருக்கு நாம ரெண்டு பேரும் ஒன்னு சேர்ந்துக்கிட்டு நம்மளோட பர்சனல் லைஃப்பை கெடுத்துக்கிட்டு இருக்கோம் புரியுதா.

நீ இன்னும் படிப்பு முடிக்கல முதல்ல படிப்பை முடி ஒரு ஜாப் தேடிக்கோ சொந்த கால நில்லு அதுக்கப்புறம் யோசி என்று எங்கோ பார்த்துக் கொண்டு கூறினான்.

ஏன் இவ்ளோ நாளா உனக்கு தெரியலையா நான் படிக்கணும் ஜாப் போகனும்னு நறுக்கென கேட்டாள்.

இனி உன்கிட்ட பேசறது டைம் வேஸ்ட் எனர்ஜி வேஸ்ட் எனிவே குட் பை டேக் கேர் என்று படி அறைக்குள் சென்று பேக்கை எடுத்துக் கொண்டு வெளியே வந்தவன் நான் உன்கிட்ட சொன்னதெல்லாம் ஞாபகம் இருக்குல்ல நீ எவ்வளவு நாள் வேணாலும் இங்கே தங்கிக்கலாம்.

நோ வொரிஸ் அபௌட் தட் எப்போவும் என்னை டிஸ்டர்ப் பண்ணாத, நானும் உன்னை தொல்லை செய்ய மாட்டேன் நம்பர் மாற்றக்கூடாதுன்னு பார்க்கிறேன் போன் நம்பர் மாற்ற வைத்து விடாதே.. இது என்னோட சின்ன ரெக்வெஸ்ட் என்று கிளம்பியவனை எவ்வளவோ கெஞ்சி தடுத்துப் பார்த்தாள்.

பலனில்லை .. அவர்களுடைய இரண்டு வருட திருமணம் தாண்டிய உறவை முறித்துக் கொண்டு கிளம்பிவிட்டான்.

இவள் தனிமையில் உட்கார்ந்து வெடித்து அழுது கொண்டிருக்கிறாள்.அவனைப் போலவே இவளும் எல்லாவற்றையும் டேக் இட் ஈசியாக எடுத்திருந்தாள் இந்த அளவிற்கு அவனது பிரிவு வலித்திருந்திருக்காது.

இரண்டு நாட்கள் எதுவுமே உண்ணவில்லை,உறங்கவில்லை அழுதழுது முகம் முழுவதும் வீங்கிப் போய் பார்க்கவே பரிதாபமாக இருந்தாள்.

அப்பொழுது யாமினியிடம் இருந்து அழைப்பு வந்திருந்தது, வேதா என்ன ஆச்சு ரெண்டு நாளா காலேஜ் வரல ஆன்லைன் வரல, ஃபோன் கூடப்பண்ணல எனிதிங் சீரியஸ்..?
பெரிதாக வேதாவிற்கு என்ன இருந்து விடப் போகிறது என்று தான் யாமினி கேட்டது.

ஆனால் எதிர் முனையில் இருந்த வேதா கதறி அழுத்தப்படி யாமி ..யாமி..னி என அவள் பெயரை மட்டும் கூறிக்கொண்டு கேவிகேவி அழுதாள் .

விஷயத்தில் தீவிரத்தை புரிந்து கொண்டு யாமினி ரிலாக்ஸ் வேதா..ஜஸ்ட் ரிலாக்ஸ் எதுக்கு அழற எதா இருந்தாலும் பாத்துக்கலாம் என்று ஆறுதல் கூறினாள்.

பிறகு என்ன ஆச்சி என்று கேட்க.. அர்ஜூன் என்னை விட்டிட்டு போயிட்டான் என்று சொல்லும் பொழுதே சுயநினைவு இல்லாமல் கீழே விழுந்தாள்.

இ
ரண்டு நாள் பட்டினி, தூக்கமின்மை,அழுததினால் உண்டான தலைவலி,உடல் சோர்வு எல்லாமும் அவளை உடனடி மயக்கத்திற்கு ஆழ்த்தியது.

 

[Akila vaikundam]

வாழ்த்துக்கள்..

நன்றி மா

 

[Akila vaikundam]

2


திடீரென்று‌ வேதாவின் சத்தம் தடைபடவும் யாமினிக்கு பயம் தொற்றிக் கொண்டது.


வேதாவை நேரில் பார்த்தால் தான் நிம்மதி…உடனே அவளின் இருப்பிடம் சென்றுவிட்டாள்.


கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளில் ஒரு முறை கூட யாமினி வேதாவின் இருப்பிடம் சென்றதில்லை அங்கே அர்ஜுன் இருக்கிறான் என்பதாலேயே அவளுக்கு அங்கு செல்ல பிடிக்காது எவ்வளவோ முறை வேதா தோழியை அழைத்திருக்கிறாள்.


அர்ஜுன் வருவதற்குள் திருப்பி விடலாம் என்று கூட கூறுவாள் ஆனால் யாமினிக்கு அது ஒரு மாதிரியான சங்கடத்தை கொடுக்க.


இங்க பாரு இனிமே என்னோட நட்பு வேணும்னு நினைச்சா உன் வீட்டுக்கு கூப்பிடற வேலையை வச்சுக்காத என்று முகத்தில் அடித்தது போல் கூறியவள் தான் இன்று வேதாவிற்கு ஏதோ ஒன்று சரியில்லை என்று தோன்றவும் அவளுடைய அனைத்து கட்டுப்பாடுகளையும் உடைத்து விட்டு வேதா குடியிருந்த அப்பார்ட்மெண்டுக்கு சென்றாள்.


வாசலுக்கு சென்று காலிங் பெல் அடித்தவள் பதில் இல்லாததைக் கண்டு கதவை தட்டினாள்.


அப்படியும் சத்தம் இல்லாததால் சந்தேகப்பட்டு கதவின் கைப்பிடியை திருகிப் பார்க்க அது திறந்தது.


வீட்டை கூட பூட்டாம உள்ள என்ன பண்ணறா..? என உள்ளே எட்டிப் பார்த்தாள்.


உள்ளே உணர்வற்று மயங்கிய நிலையில் வேதாவைக் கண்டதும்.. பதட்டத்துடன் அய்யோ வேதா..என வேகமாக ஓடியவள் முகத்தில் தண்ணீர் தெளித்து கன்னங்களை தட்டிப் பார்த்தாள்.


கடினப்பட்டு கண்களை திறந்தவள்..யாமி..அர்ஜூ என அழ ஆரம்பித்தாள்.


ஷ்ஷ்..அர்ஜூ,அர்ஜூ…அவனை தவிர்த்து உனக்கு வேற எதுவும் தெரியாதா..?என அதட்டியவள் சாப்பிட்டியா..?


தலைகுனிந்து இல்லை என்பது போல் தலையசைக்கவும் உன்னை வச்சுக்கிட்டு என்ன பண்றது முதல்ல எழுந்து சோபாவுல உட்காரு என மீண்டும் ஒரு அதட்டல் போட்டுவிட்டு பிரிட்ஜை திறந்து என்ன இருக்கிறது என பார்த்து துரித உணவை தயாரித்து வேதாவின் கையில் திணைத்து சாப்பிடு..என மீண்டும் ஒரு அதட்டல்.


அது சற்று வேலை செய்ய அழுகையை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு சாப்பிட்டு முடித்தாள்,கையோடு ஒரு டம்ளர் ஜூசை திணித்தவள் இதையும் மீதிவைக்காம குடி என்று அதே தோரணையில் கூற யாமினிக்கு கட்டுப்பட்டு குடித்து முடித்தாள்.


பசி அடங்கியது தெளிவும் பிறந்தது.அழுகை கட்டுக்குள் இருந்தாலும் சோகம் அப்படியே முகத்தில் தங்கி விட்டது.


வேதா தெளிந்த பிறகு தான் யாமினி வீட்டை சுற்றிப் பார்த்தாள்..ம்ம் நைஸ்‌ ஹவுஸ்.. இந்த வீட்டை பார்த்த பிறகு ஹாஸ்டல் உனக்கு எப்படி பிடிக்கும் என்று கேலி போல கூறினாலும் அதில் நிரம்பவே வருத்தம் இருந்தது.


ஆடம்பரத்துக்கு ஆசைப்பட்டு ஒருவனுடன் இரண்டு வருடங்கள் திருமணம் தாண்டிய உறவில் இருந்து விட்டு இப்பொழுது கதறுவானேன்.


யாமி நீ என்னை தப்பா புரிஞ்சுகிட்ட இங்க இருக்கிற சௌகரியங்களை பார்த்து தான் நான் அர்ஜுனோட ரிலேசன்ல‌ இருந்தேன்னு நினைச்சியா அது இல்லை யாமி எனக்கு அர்ஜுனை ரொம்ப புடிக்கும் ,அவனோணவே எப்போவும் இருக்கனும்னு ஆசைப்பட்டேன்.


ஐ லவ் ஹிம்..பட் அவன் தான் என மீண்டும் முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழ‌ ஆரம்பித்தாள்.


அய்யோ வேதா..!நீ இப்படியே அழுதுட்டு இருந்தா நான் போயிடுவேன் எல்லாத்துக்கும் ஒரு லிமிட் இருக்கு அழுது என்னை இரிடேட் பண்ணாத..என்றவள் சற்று நேர அமைதிக்கு பிறகு


சரி இப்போ சொல்லு ரெண்டு பேருக்குள்ள என்ன ஆச்சு..?ஏன் தீடிர்னு பிரேக் அப்,?


நான் திருமணம் பத்தி பேசினேன்.


ஏற்கனவே எல்லாம் பேசிட்டு தானே இதுபோல என பற்களை கடித்தவள் அதற்கு மேல் பேசவில்லை.


ம்ம்.. எனத் தலையசைத்தவள் ஏற்கனவே அர்ஜுனன் ஸ்ட்ரீட்டா சொல்லியிருந்தான் .


என்னைக்குமே கல்யாணம் பற்றி பேசக்கூடாது.. உனக்கு விருப்பம் இருந்தா மட்டும் என்னோட வந்து ஸ்டே பண்ணு அப்படி இல்லன்னா இப்பவே சாரி நாட் இன்ரெஸ்ட்னு கிளம்பிக்கோன்னு சொன்னான்.


நான் தான் பிடிவாதமா ஒத்துக்கிட்டேன் அவனை அவ்ளோ லவ் பண்ணினேன் எப்படியாவது அவன் மனசை மாத்திடலாம்னு நினைத்தேன்.


புரியுது வேதா அவனை பார்த்த..உடனே பிடிச்சு போச்சு ..உன்னை அறியாமல் அவனை லவ் பண்ணிட்ட.. ஆனா அவன் உன் லவ்வை பாக்கல..ஜஸ்ட் ஒரு பொண்ண பாத்தான்.


அவனோட பிஸிக்கல் நீட்ஸ்க்கு நீ தேவைப்பட்ட உன்னை அப்ரோச் பண்ணினான் நீ ஓகே சொல்லிட்ட.


ஆனா ஒரு விஷயத்துல தப்பு பண்ணிட்டேன் அவன் கிட்ட உன் லவ்வை சொல்லியிருக்கணும்,அதை புரியவும் வச்சிருக்கணும் நீ அப்படியே விட்டது தான் தப்பா போச்சு.


சரி பரவால்ல விடு இப்போ ஏன் இவ்வளவு அவசரமா கல்யாணத்தை பத்தி பேசின.. உனக்கு இன்னும் கடைசி செமஸ்டர் முடியல எக்ஸாம் முடிஞ்சதுக்கப்புறம் சொல்லியிருக்கலாம்ல்ல.


அப்புறமா அவன் உன்னை விட்டுட்டு போயிருந்தாலும் நீ கொஞ்ச நாள் உன் பேரன்ட்ஸோட தங்கி ரிலாக்ஸ் ஆகியிருப்பாய்..


இப்போ பாரு உன்னால பேரண்ட்ஸ் கிட்டேயும் போக முடியாது இங்கேயும் இருக்க முடியாது என்ன பண்ண போற ஏன் இப்படி அவசரப்பட்ட என்று கவலையாக கேட்டாள்.


நான் அவசரப்பட்டதற்க்கு காரணம் இருக்கு யாமினி என்று சொல்லவும்.


சந்தேகமாக அவளை பார்த்தவள் நான் கற்பனை பண்ற எதுவும் சொல்லிடாத.


நீ கற்பனை பண்ணினது உண்மை தான்..யெஸ் ஐ அம் ப்ரெக்னன்ட்…டூவெல் வீக்ஸ் கம்ப்ளீட்டட் என்று சொல்லவும் இடி விழுந்தது போல துடித்த யாமினி நெஞ்சில் கை வைத்த படி அமர்ந்து விட்டாள்.


பிறகு சற்று நேரம் கழித்து உனக்கு என்ன பைத்தியமா ஏன் இப்படி பண்ணின..உனக்கே தெரியும்ல இந்த உறவு நிரந்தரம் இல்லைன்னு, அப்படி இருக்கும் பொழுது எந்த தைரியத்தில் குழந்தை வரைக்கும் போன..?


ஊர்ல இருந்து உன் பேரண்ட்ஸ் வரும் பொழுது எதுவுமே தெரியாத மாதிரி ஹாஸ்டல்ல வந்து தங்கிட்டு அவங்க போன பிறகு மறுபடியும் அர்ஜுனோட வந்து ஸ்டே பண்ணுவியே அந்த மாதிரி சுலபமான விஷயம் கிடையாது..

இது குழந்தை.. நீ அதிக நாள் மறைத்து வைக்க முடியாது.


எப்படி இருந்தாலும் காலேஜ்ல பரவிடும்..அப்புறம் உன் பேரண்ட்ஸ்சுக்கு தெரிஞ்சிடும் இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல கடைசி செமஸ்டர் ..! கொஞ்சமாவது யோசித்து பார்த்தியா..? எவ்ளோ பெரிய முடிவை ரொம்ப சாதாரணமா எடுத்து இருக்க.


பொறுமையாக கண்ணீர் வடித்துக் கொண்டு இருந்த வேதா..யாமி இது ஒரு ஆக்ஸிடென்ட்.. ஏங்களுக்கே தெரியாம எங்களையும் மீறி நடந்துருச்சு

என்ன பண்ணறதுன்னு தெரியல எனக்கு ரொம்ப பயமாயிருக்கு என அழுதாள்.


இப்போ அழு..பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு..என திட்டி தீர்த்தவள் டாக்டரை பத்தியா எனக் கேட்டாள்.


ம்ம்..


என்ன சொன்னாங்க.


நாலு மாசம் ஆனதால எதுவும் பண்ண முடியாதுன்னு சொல்லிட்டாங்க என முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழ ஆரம்பித்தாள்.


அப்போ உனக்கு முன்னமே இந்த விஷயம் தெரிஞ்சிருக்கு எதுவுமே பண்ண முடியாதுன்னு தெரிஞ்சதுக்கு அப்புறம் தான் அர்ஜீன் கிட்ட பேசியிருக்க.. அவன் போனதால என்கிட்ட சொல்ற இல்ல என்று கோபமாக அவளை பிடித்து தள்ளிவிட்டவள்.


நெற்றியில் கை வைத்துக் கொண்டு சரி இந்த விஷயத்தை அர்ஜுன் கிட்டயாவது சொன்னியா..?


இல்லை என்பது போல் தலையசைத்தாள்.


அவன்கிட்ட சொல்றதுக்கு உனக்கு என்ன தயக்கம் இதுக்கு அவனும் தானே ஈக்வல் ரெஸ்பான்சிபிலிட்டி என்று கத்தியவள்.


சரி இப்போ என்ன முடிவு எடுக்கலாம்னு நீயே சொல்லு என்று பொறுப்பை சம்பந்தப்பட்டவளிடமே ஒப்படைத்தாள்.


நான் செத்துப்போறேன்..என்னால எல்லாருக்கும் பிரச்சனை.


அறைஞ்சேனா பாரு.. ரெண்டு வருஷம் அவனோட கூத்தடிக்கும் போது தெரியலையா பின்னாடி இதெல்லாம் எல்லாருக்கும் பிரச்சினையை கொடுக்கணும்னு.. அப்போ நல்லா இருந்தது.


இப்போ உனக்கு ஒரு பிரச்சனைன்னு வந்ததும் சுலபமா முடிவெடுக்கிற நீ என ஆதங்கத்தை கொட்டி தீர்த்த யாமினி.


சரி அர்ஜுன் நம்பர் குடு நான் பேசுறேன்.


இல்ல அவன் என்னை டிஸ்டர்ப் பண்ண கூடாதுன்னு சொல்லிட்டு தான் போயிருக்கான்.


அப்போ உன் வயிற்றில் இருக்கிறதை என்ன பண்ண போற..? டாக்டர் அபார்ஷன் பண்ண முடியாதுன்னு சொல்லிட்டாங்க.. நீ அர்ஜுன் கிட்டேயும் பேச மாட்ட ..


அப்போ தனியா பெத்துக்க போறியா என்று கேட்கவும்.


எல்லா கதவும் அடைத்த பிறகு கடைசில அதை தானே நான் செய்தாகனும்.


பைத்தியம் மாதிரி உளறாத.. இன்னும் உனக்கு படிப்பு முடியல ஞாபகம் வச்சுக்கோ.


அர்ஜுன் கிட்ட ஒருமுறை பேசி பார்க்கலாம்.. உன் சூழ்நிலையை சொல்லலாம் கண்டிப்பா புரிஞ்சு நல்ல முடிவு எடுத்தான்.. ஒருவேளை சரி வரலைன்னா போலீஸ்ல‌ கம்ப்ளைன்ட் பண்ணிடலாம்.


காதலித்து கல்யாணம் பண்ணிக்கறேன்னு ஏமாத்தி விட்டுட்டு போய்ட்டான்னு..


எப்படியும் உன் அம்மா அப்பாவுக்கு தெரியும், கண்டிப்பா கஷ்டப்படுவாங்க,பரவால்ல..அப்போ தான் உனக்கும் இந்த குழந்தைக்கும் ஒரு நியாயம் கிடைக்கும் என தீர்க்கமாக கூறினாள் யாமினி.

 

[Akila vaikundam]

3

வேணாம் யாமினி அப்படி எதுவும் செஞ்சுறாதே நீ அர்ஜூன் மேல கம்பளைண்ட் பண்றதையோ.. அவன் போலீஸ் ஸ்டேஷன் வர்றதையோ ஒரு காலும் என்னால அனுமதிக்க முடியாது என்று திட்டவட்டமாக கூறினாள்.

னஅப்படினா எதுக்காக அர்ஜூன் விட்டுட்டு போயிட்டான்னு சொல்லற.. எப்படி மூணு மாசம் உன்னோட கர்ப்பத்தை மறச்சியோ அப்படியே அர்ஜுன் போன விஷயத்தையும் என்கிட்டே இருந்து மறைச்சிருக்க வேண்டியது தானே.. வெறுப்புடன் கேட்டாள்.

என்னோட பிரண்டுங்குற உரிமையில் கூப்பிட்டு சொல்லிட்டேன் சாரி இப்போ தான் அது தப்புன்னு தெரியுது நீ கிளம்பிக்கோ திடமாக கூறினாள்.

ஏன் பேசமாட்ட.. சாப்பிட்டுட்டு தெம்பா உட்கார்ந்து இருக்கல்ல..
நான் வந்து பார்க்கலைன்னா பட்டினி கிடந்து நீ செத்துப் போயிருப்ப..மறந்திடாத .

தேங்க்ஸ் பார் எவ்ரிதிங் எங்கோ பார்த்தபடி வேதா சொல்லவும்.

எவ்ளோ சுயநலம் வேதா நீ..சான்சே இல்ல இந்த குணத்தை பார்த்ததால தான் நீ அவ்ளோ கெஞ்சியும் அவன் உன்னை விட்டுட்டு போயிட்டான்.

கூடை நெருப்பை தூக்கி மேலே கொட்டியது போல துடித்து விட்டாள் வேதா கண்களில் நீருடன் யாமினியைப் வெளிய போ மொதல்ல ..இனி எப்போவுமே என்னை பார்க்க வராத..பேச முயற்சி செய்யாதே.. அழுதபடியே கத்தினாள்.

போறேன்.. அவனை மாதிரியே மொத்தமா உன்னை விட்டுட்டு போய்டறேன் ஆனா நீ என்ன பண்ண போற பதிலுக்கு இவளும் சளைக்காமல் கத்தினாள்.

என் விதி எப்படியோ அப்படியே இருந்துட்டு போறே உனக்கு என்ன..?

பைத்தியம் மாதிரி உளறாத வேதா ..உன் விதியை எழுதுனது நீயே தான் அந்த கடவுள் இல்லை ..அதை ஞாபகம் வச்சிக்கோ.

இப்போ என்னை என்ன பண்ண சொல்லற யாமினி..? தப்பு பண்ணிட்டேன்.. ஆமா நான் தப்புன்னு தெரிஞ்சே பண்ணிட்டேன் அதுக்கான தண்டனையும் இனி அனுபவிக்க போறேன்.. நடுவுல நீயும் உன் பங்குக்கு என்ன கஷ்டப் படுத்தாத என்று சொல்லவும் ஓடி வந்து தோழியை கட்டி அணைத்தவள்.

பிரண்ட்ஷிப்னா என்ன நினைச்சுகிட்ட நீ..?ஜாலியா ஊர் சுத்தறதுக்கும்,ஐஸ்கிரீம் வாங்கி சாப்பிடறதுக்கு மட்டும் தான்னு நினைச்சியா..?

ஒரு கஷ்டம்னு வந்தா விட்டுட்டு போகக்கூடாது.. அதுவும் இப்போ நீ இருக்கிற நிலைல இருந்து உன்னை எப்படி விடமுடியும்.

சரி போனதெல்லாம் போகட்டும் நீ என்னோட கிளம்பி ஹாஸ்டல் வந்திடு..அங்க போய் மீதி பேசிக்கலாம்.

இல்ல யாமி நான் வரலை.. ஒருவேளை அர்ஜூ மனசு மாறி இங்க வரும் போது நான் இல்லனா அவன் ஏமாந்திடுவான்.

இன்னுமா நீ அவனை நம்பற.. கருவேப்பிலை மாதிரி உன்னை யூஸ் பண்ணிகிட்டு தூக்கி வீசிட்டு போயிட்டான் அவனுக்காக மறுபடியும் தனியா இருந்து கஷ்டப்பட போறீயா என கேட்டவள்…அவன் மனசு மாற எவ்ளோ நாள் ஆகும்னு நினைக்கற.

தெரியலை..ஆனா வருவான்னு நம்பிக்கை இருக்கு.

எதை வைத்து இவ்ளோ உறுதியா சொல்லற வேதா..அவன் உன்னை மிஸ் பண்ணியிருந்தா இந்த ரெண்டு நாள் உன்னை தவிக்க விட்டிருக்க மாட்டான்..உன்னை மொத்தமா விட்டுட்டான் அதான் நிஜம் அதை ஜீரணிச்சிக்க முயற்சி செய்.

*******

இழுத்து மூச்சைவிட்ட யாமினி அப்போ முடிவா என்ன சொல்லற.

ப்ளீஸ் யாமினி என்னை கட்டாயப்படுத்தாத.

எப்படியோ போ..ஆனா ஒன்னு மட்டும் சொல்லிட்டு போறேன் நல்லா கேட்டுக்கோ.. என்னைக்காவது இந்த யாமினி ஞாபகம் வந்தா கூச்சப்படாம என்னை கூப்பிடு உன்னை மாதிரி கல் மனசு எனக்கு கிடையாது உடனே ஓடிவந்திடுவேன்..என்றபடி யாமினி அங்கிருந்து சென்றாள்.

ஆனால் அவளால் இரு நாட்கள் கூட வேதாவை காணாமல் இருக்க முடியவில்லை.

நட்பு ஒரு புறம் இருந்தாலும் கர்ப்பமாக இருக்கும் தோழி தனியாக எப்படி கஷ்டப்படுவாளோ என்ற கவலை மறுப்புறம் தேடி வரவைத்து விட்டது.

காலிங் பெல் அழுத்திவிட்டு பக்கத்து வீட்டு கதவை வேடிக்கை பார்த்தபடி நின்று கொண்டிருந்த யாமினி வேதா கதவை திறக்கவும் அவளின் முகத்தைக் கூட பார்க்காமல் நேராக உள்ளே சென்றாள்.

கிச்சனில் என்னவெல்லாம் இருக்கிறது என பார்த்து வேகமாக சமைத்தவள் அதை எடுத்து வந்து வேதா முன்பு வைத்ஊஆள் .

யாமினி உள்ளே வந்தது முதல் என்னவெல்லாம் செய்கிறாள் என வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த வேதாவிற்கு யாமினி உணவைக் கொண்டு வந்து டேபிளில் வைக்கவுமே அவளின் பாசம் கண்டு கட்டிப்பிடித்து அழுதுவிட்டாள்.

என்னை மன்னிச்சிரு யாமினி உன்னோட அன்பை புரிச்சுக்க முடியாத அளவிற்கு‌ பைத்தியம் ஆகிட்டேன்.. தனிமை என்னை ரொம்ப பலகீனப்படுத்துது தப்பு தப்பாக ஏதேதோ யோசிக்க தோணுது எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்குது யமினி ப்ளீஸ் என்னை உன்னோடவே அழைச்சிட்டு போயிடு.

அதுவரை கடமையாகவே வேதாவிற்கு வேலைகளை செய்தவள் கடைசி வாக்கியம் கேட்டதுமே மனது இளகி விட்டது.

முதல்ல சாப்பிடுவேதா மீதிய பிறகு பேசிக்கலாம் என்று அவள் அழுகையை சமாதானப்படுத்தி சாப்பிட வைத்தாள்.

வழக்கம் போல இந்த ரெண்டு நாளும் சாப்பிடலையா..? வேதா உணவு உண்ணும் வேகத்தை பார்த்து உணர்ச்சியற்ற குரலில் யாமினி கேட்டாள்

வாய் நிறைய உணவுடன் தோழியை பார்த்து கண்களில் நீருடன் ஆமாம் என்ற தலையசைக்க யாமினியால் அவளைத் திட்ட கூட முடியவில்லை.

அவள் சாப்பிடும் வரை பொறுமை காத்தவள் பிறகு எழுந்து ஜன்னல் அருகே சென்று தூரத்தில் தெரியும் ரோட்டை வேடிக்கை பார்த்தபடி பேச தொடங்கினாள்.

உன்னை பார்க்கக் கூடாது பேச கூடாதுன்னு நினைக்கிறேன் ஆனால் இந்த பாழாய் போன பாசம் அப்படி இருக்க விடல.

மாநிலம் விட்டு நானும் மாவட்டம் விட்டு நீயும் முதல் முறை வெளியே வந்தோம்.
எதிர்பாராதவிதமா சந்திச்சுக்கிட்டோம்.ஒரே காலேஜ்ல சேர்ந்தோம்..உனக்கு நானும் எனக்கு நீயும்னு எந்த அக்ரிமெண்ட்டும் போடாம நட்பா மாறினோம்.

ஒரு ஹாஸ்டல் ரூமை ஷேர் பண்ணிக்கிட்டோம் ஆனால் கொஞ்ச நாள்ல உன்னோட வழி வேறன்னு என்னை விட்டுட்டு போயிட்ட.

உன்னை மாதிரி என்னால சுயநலமா என்னால இருக்க முடியல..அதுவும் இந்த மாதிரி சமயத்துல.. அதான் என் தன்மானத்தை விட்டுட்டு தேடி வந்திருக்கேன்..நீ என்ன முடிவு பண்ணியிருக்க..? விருப்பப்பட்டால் சொல்லலாம் வேதா.. கட்டாயம் கிடையாது நீ சொன்னாலும் சொல்லவில்லை என்றாலும் என் நட்பு அப்படியே தான் இருக்கும் நான் உன் மேல் கொண்ட பாசமும் அப்படியே தான் இருக்கும்.

உன்னோட அலட்சியத்தால் ரெண்டு நாள் வேணா மனசு கஷ்டமாய் இருக்கும்.வருத்தத்தில் ரெண்டு நாள் வேணா
உன்னை பார்க்காம இருப்பேன் அதுக்கப்புறம் தேடி வந்துடுவேன்.
அதனால கண்டிப்பா சொல்லணும்னு கட்டாயம் கிடையாது இதை சொல்லும் பொழுது
யாமினியின் குரலில் நன்றாகவே வெறுமை தெரிந்தது

 

[Akila vaikundam]

4


வேதாவால் யாமினி கூற்றை எதிர்த்து ஒரு வார்த்தை கூட சொல்ல முடியவில்லை அவள் தனக்கு நல்லது தானே கூறிக் கொண்டிருக்கிறாள்.


தான் தனியாக கஷ்டப்படக் கூடாது என விரும்புகிறாள் தன்னால்தான் சரியான முடிவை எடுக்க முடியவில்லை நான் யாமினியோடு சென்ற நேரத்தில் அர்ஜுன் தேடி வந்து விட்டால்..அவனை இழக்க நேரிடுமே..நட்பை விட காதல் முக்கியமல்லவா.. அதுவும் தான் இருக்கும் நிலையில் அவன் மட்டும் தானே முக்கியம்.


யாமினியால் வேதாவின் செயலை ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை..இவ்வளவு கெஞ்சியும்

கூட வேதா சிறிது கூட கண்டுகொள்ளாமல் அமர்ந்திருப்பதை பார்த்ததும் யாமினிக்கு கோபம் தொற்றிக்கொண்டது.


ஃபைன் வேதா..டேக் கேர் என்று கூறிய படி விடு விடு என வெளியே சென்று விட்டாள் மனதுக்கு கஷ்டமாகத்தான் இருந்தது அவளை அம்போவென விட்டுச் செல்வது ஆனாலும் தனது நல்லதுக்கு தானே சொல்கிறாள் எனத் தெரிந்தும் கூட கண்டுகொண்டாமல் விட்டுச் சென்றவனுக்காக ஏங்கிக் கொண்டிருப்பவளை என்ன சொல்லி திருத்துவது.


இவள் பட்டுத்திருந்த வேண்டியவள்.

எப்பொழுது புத்தி வருகிறதோ அப்பொழுதே தன்னிடம் வரட்டும் என நினைத்தபடி அங்கிருந்து சென்றாள்.


அதன் பிறகு யாமினி படிப்பில் கவனம் செலுத்தினாள் அவ்வப்போது வேதாவை நினைத்துக் கொண்டாலும் பார்க்கவோ பேசுவோ முயற்சி செய்யவில்லை கடந்த நான்கு மாதங்களாக வேதா கல்லூரிக்கு வரவில்லை என்னவாயிற்று ஏதாயிற்று என்று கூட தெரிந்து கொள்ளும் ஆர்வமும் இல்லை.


அவளது படிப்பை முடித்தவுடன் கையோடு வேலையையும் தேடிக் கொண்டாள் அதுவும் தனது சொந்த மாநிலமான கர்நாடகாவில்.

அதன் பிறகு பெங்களூருவில் இருக்கும் தனது குடும்பத்தினரோடு வசிக்க சென்று விட்டாள்.


யாமினியின் பூர்வீகம் தஞ்சாவூராக இருந்தாலும் அவள் பிறந்து வளர்ந்த இடம் பெங்களூர் தான்.. பள்ளிப்படிப்பை முழுவதும் பெங்களூருவில் முடித்தவள் கல்லூரியில் படிப்பதற்காக சென்னை வந்தது.


சென்னையிலுள்ள பிரபல மகளிர் கல்லூரியில் சேர்ந்தவள் அருகில் இருந்த பெண்கள் தங்கும் விடுதியில் இருந்து கல்லூரிக்கு சென்று வந்தாள்.


கல்லூரிக்குச் சென்ற முதல் நாள் தான் வேதாவை பார்த்தது ஏனோ பார்த்ததுமே இருவருக்கும் பரஸ்பரம் பிடித்து விட நெருங்கிய தோழிகள் ஆனார்கள்.


தங்கும் விடுதியில் கூட ஒரே அறையை பகிர்ந்து கொண்டனர்.


முதல் வருடம் வேதா நன்கு படிக்கும் பெண்ணாகத்தான் இருந்தாள்.


இரண்டாம் வருடம் படிக்கும் பொழுது தான் சற்று தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது.


அர்ஜுனை டிபார்ட்மெண்ட் ஸ்டோரில் பார்த்தவள் கண்டதும் காதல் கொண்டாள்.


அவன் அந்தக் கடையின் நிரந்தர வாடிக்கையாளர் என்று தெரிந்ததுமே இவளும் அந்த கடைக்கு நிரந்தர வாடிக்கையாளர் ஆனாள்.


அவன் வரும்பொழுது எல்லாம்

கண்ணில் படுவது போல ஏதாவது செய்வது அவனை பின் தொடர்வது என படிப்பிலிருந்து கவனத்தை அவன் பக்கம் திருப்பினாள்.


அதிக நாட்கள் எல்லாம் இல்லை சரியாக ஒரு மாதத்திலேயே தனியாக அவனுடன் தங்கும் அளவிற்கு மிக வேகமாக முன்னேற்றம் அடைந்திருந்தாள்.


தோழியின் போக்கை முதலில் கண்டுகொள்ளாமல் இருந்த யாமினி அர்ஜூனுடன் தனியாக தங்கப் போகிறாள் என தெரிந்ததும் பயங்கரமாக அதிர்ச்சி அடைந்து எவ்வளவோ புத்தி கூறிப் பார்த்தாள்.


எதற்கும் அசைந்து கொடுக்கவில்லை வேதா.. அவனின் மீது அப்படியொரு காதல் பைத்தியம் அவளுக்கு.


யாமினி மிரட்டி கூட பார்த்தாள் உன் அம்மா அப்பாவிடம் சொல்வேன் என்று.


சொல்லிக்கோ அப்போ தான் என் லவ் மேட்டர் என் வீட்டுக்கு தெரியும் என்பாள்.


வேதாவிற்கு நன்கு தெரியும் எப்படியும் யாமினி தன் வீட்டில் மாட்டி விடமாட்டாள் என்று அது மட்டுமின்றி வேதாவிற்கு பெற்றோர்கள் இடத்தில் பயம் அதிகம்.. சேலத்தில் பாரம்பரிய குடும்பம் வேதாவினுடையது அங்கே அவளுடைய தந்தைக்கு என்று தனியாக பெயர் இருக்கிறது பல தொழில்கள் நடத்தி வருகிறார் இவள் ஒரே பெண் அதனால்தான் சென்னையில் படிப்பேன் என்று அடம் பிடிக்கவும் மறுப்பேதும் தெருவிக்காமல் அனுப்பி வைத்தார்.


முதலில் தனியாக வீடு பிடித்து அவளுக்கு வேலை செய்ய ஒரு பணியாளரையும் நியமித்து தான் கல்லூரியில் சேர்த்து விட்டது.


யாமினியுடைய நட்பு விடுதி அறையை பகிர்ந்து கொள்ள செய்தது அதனால் வீட்டையும் பணியாளரையும் வேண்டாம் என மறுத்துவிட்டாள்.


சிறுவயதிலிருந்தே அதீத கட்டுப்பாடுடன் வளர்ந்தவளுக்கு தலைநகரம் அதிக சுதந்திரத்தை கொடுக்க அதை தவறாக பயன்படுத்தி கொண்டாள்.


அது தெரியாத வேதாவின் பெற்றோர்கள் பெண் தனியாக இருப்பதற்கு தோழி என்று ஒருத்தியுடன் இருந்தால் அவளுக்கு தனிமை எண்ணம் இருக்காது என ஒத்துக் கொண்டார்.


அது மட்டும் இன்றி வேதாவிற்கு சிறுவயதிலேயே உறவின் வழியில் ஒருவனை பார்த்து வைத்திருக்கிறார்கள் இவள் படித்து முடித்த உடனே அவனை திருமணம் செய்து வைத்து விடுவார்கள் இதற்காகவே பயந்து கொண்டு அர்ஜுனனிடம் நெருக்கம் காண்பித்தாள் வேதா.


எப்படி இரண்டு ஆண்டுகள் போனது என்றே தெரியாத அளவிற்கு வாழ்க்கையை சந்தோஷமாக வாழ்ந்தாள்.


பெற்றோர்கள் அவளைப்பார்க்க வருகிறார்கள் என்று தெரிந்தால் எதுவுமே அறியாத பெண் போல யாமினியுடன் வந்து தங்கிக் கொள்வாள்.


அவர்கள் சென்றதும் மீண்டும் அர்ஜூனைத் தேடி ஓடி விடுவாள்.


அப்பொழுதும் சரி இப்பொழும சரி பெரியதாக அர்ஜூன் இடத்தில் வேதாவின் மீது அதீத பற்று இல்லாததைப்போல் தான் நடந்து கொண்டான்.


எதற்காகவும் வேதாவை கட்டாயப்படுத்த மாட்டான் அதே சமயம் வேதாவையும் ஒரு எல்லையிலேயே வைத்திருந்தான்.


அவளின் குடும்பத்தை பற்றியோ இல்லை அவனது குடும்பத்தை பற்றியோ என்றுமே பேசிக்கொண்டதில்லை.


அதனால் தானோ என்னவோ வேதாவிற்கு அவனை மிகமிகப் பிடித்தது.

 

[Akila vaikundam]

கட்டவிழ்க்கப்பட்ட காளை என்பார்களே அப்படித்தான் வேதாவும் துள்ளித் திரிந்தாள்.


கல்லூரியின் கடைசி வருடம் வந்தாகிவிட்டது அவளுடன் படித்த எல்லோருமே அவரவர் தகுதிக்கேற்ப கல்லூரி நேர்முகத் தேர்வில் வெற்றி பெற்று வேலையை தேடிக் கொள்ள வேதாவுக்கு அர்ஜுன் மட்டுமே போதும் வேலையெல்லாம் வேண்டாம் என இருந்து விட்டாள்.


இதையெல்லாம் கூர்ந்து கவனித்ததாலோ என்னவோ அர்ஜுன் அவளுடைய உறவை முறித்துக் கொண்டு சென்றுவிட்டான்.


ஆனால் பெண் மனம் அவனைப்போல் உடனே எல்லாவற்றையும் விட முடியவில்லை.


அர்ஜூன் செய்த செலவுக்காகவோ இல்லை பணிவிடைகளுக்காக அவளின் மனம் இலகவில்லை உண்மையிலேயே வேதா அவனை உயிருக்கு உயிராக நேசித்தாள்.


காதலை சொல்லப் போன நேரத்தில்தான் அர்ஜுன் அவளிடம் திருமணம் தாண்டி உறவைப் பற்றி பேசியது அப்பொழுது அவளுக்கு இந்த விபரீதமெல்லாம் புரியவில்லை எப்படியாவது தன் காதலை மெல்ல புரிய வைத்து அர்ஜுனையும் காதலிக்க வைத்து விட வேண்டும் என்ற முனைப்புடன் தான் செயல்பட்டாள்.


எப்படி காதல் விஷயத்தில் தோற்றுப் போனாள் என்று அவளுக்கே

தெரியவில்லை.


காதலன் என நம்பிக் கொண்டிருந்தவன் கை கழுவிச் சென்று விட்டாள் இவளின் தவறுக்கான தண்டனை வயிற்றில் உதைத்துக் கொண்டிருக்கிறது.


படிக்கும் வயது புத்தியை சிதற விட்டதால் கல்வியும் போய் வாழ்க்கையும் போய் எதிர்காலம் மிகப்பெரிய கேள்விக்குறியோடு அவள் முன்பு நின்று அச்சிறுத்திக் கொண்டிருக்கிறது.


வீட்டின் வாடகை

மற்றும் அட்வான்ஸ் முடிவதற்குள் எப்படியும் அர்ஜுன் தேடி வருவான் என நம்பி வீட்டுக்குள்ளேயே அடைந்து கிடந்தாள் வேதா.


அவள் எண்ணம் பொய்த்தது.. எதிர்பார்ப்பு ஏமாற்றத்தை கொடுத்தது..

அவளின் நிலையை வெளிப்படையாக பெற்றோர்களிடம் சொல்ல முடியாமல் தவித்தாள்.


உடல் இளைத்து பொலிவிழுந்து மாத மாதம் ஒழுங்காக செய்ய வேண்டிய மருத்துவ பரிசோதனையை செய்து கொள்ளாமல் கிட்டத்தட்ட பைத்தியம் போல அந்த வீட்டிற்குள்ளேயே அடைந்துகிடக்க ஆரம்பித்தாள்.


ஆனால் யாமினியின் வாழ்க்கை அப்படி அல்ல.. மனதிற்குப் பிடித்த வேலை,கை நிறைய சம்பளம், அன்பான குடும்பம், தினமும் அவளை வம்பு சண்டைக்கு இழுக்கும் தம்பி,தங்கையென மிக நன்றாகப் போய்க்கொண்டிருந்தது.


அதிசயமாக அவ்வப்போது வேதாவின் நியாபகம் எழும் அவ்வேளையில் மிகவும் கடினப் பட்டு அவளது நினைவைப் புறம் தள்ளுவாள்.


என்றாவது அவளை நேரில் சந்தித்தால் ஒரே ஒரு விஷயத்தை மட்டும் கேட்டு தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.. எப்படி வேதா முதல் சந்திப்பிலேயே எங்களை மறக்க வைத்தான் அந்த அர்ஜூன்..?


இந்தக் கேள்விக்கு வேதாவிடம் இருந்து என்ன பதில் வரும் என யாமினிக்கு நன்றாகவே தெரியும் நீ எப்படி முதல் சந்திப்பிலேயே என்னைக் கவர்ந்தாயோ அதே போல் தான் அவனும் என்னை கவர்ந்தான் என இலகு போல பதில் கூறுவாள்.


எது எப்படியோ நல்ல தோழியை சில தவிர்க்க முடியாத காரணங்களுக்காக இழந்துவிட்டேன் என்று அவழது மனம் கூறிக் கொண்டது.


இனிமேல் அவளை பற்றிய சிந்தனைகள் தேவையில்லாதது என நினைத்த வேளையில் அவளது மொபைல் போன் சினுங்கியது.

சுவாரஸ்யம் இல்லாமல் தான் மொபைலை எடுத்துப் பார்த்தாள் யாமினி.


வேதாவின் நம்பரை கண்டதுமே வேகமாக அழைப்பை ஏற்றாள்.


வேதா..?


யாமி..என அழுகுரல் மட்டுமே அவளை வந்தடைந்தது.


வேதாவின் குரலை கேட்டதுமே யாமினியின் உடல் தன்னிச்சையாக நடுங்க ஆரம்பித்தது.

அவளது அழுகுரலே சொல்லாமல் சொல்லியது அவளது நிலையை.


இதயத்தை நொறுக்கும் வார்த்தைகளை தோழி கூறப்போகிறாள்…தாங்கிக்கொள் யாமினி என தனக்குதானே தைரியம் கூறிக்கொண்டாள்.


யாமி லைன்ல இருக்கியா வேதாவின் குரல் மீண்டும் ஒருமுறை ஈனஸ்வரத்தில் கேட்கவும் தன்னை சூதாரித்துக் கொண்ட யாமினி.


ஹான் லைன்ல தான் இருக்கேன் சொல்லு என்றாள்.


அதற்கு மேல் அவளிடம் கேட்பதற்கு யாமிடம் எதுவுமே இல்லை சில மாதங்களுக்கு முன்பு தன்னுடன் வர பிடிவாதமாக மறுத்தவள்.


கருவுற்று இருந்தாள்.. இப்பொழுது குழந்தை பிறக்கும் தருவாய்..! ஒருவேளை குழந்தையை கூட பிறந்திருக்கலாம்.


அர்ஜுன் அவளின் நிலையறிந்து ஏற்றுக் கொண்டிருக்கலாம், வேதாவின் தாய் தந்தைக்கு அவர்களின் விஷயம் தெரிந்திருக்கலாம்,அவர்களுடன் முதலில் கோபப்பட்டு மீண்டும் அவளை ஏற்றுக் கொண்டிருக்கலாம் இப்படி பல விஷயங்கள் இருக்கும்பொழுது எதையும் தனிப்பட்ட முறையில் யாமினியால் தோழியிடம் வெளிப்படையாக கேட்க முடியவில்லை.


அவளாக வாய் திறந்து கூறட்டும் என மௌனமானாள்.


யாமினியின் மௌனம் வேதாவை மிகவும் பாதித்தது போல சற்று வினாடிகள் எதுவும் பேசாதவள்.


யாமி கடைசியா என்கிட்ட சொன்னது நிஜமா..?


எதை கூறுகிறாள் என புரியாத யாமினி.. என்ன சொன்னேன்..?

 

[Akila vaikundam]

5


சற்று தயக்கம் காட்டிய வேதா.. எப்படி இருந்தாலும் நம்மளுடைய நட்பு அப்படியே தான் இருக்கும் நீ என் மேல வச்சிருக்கற பாசம் கொஞ்சம் கூட குறையாதுன்னு சொன்ன யாமி..இப்போவும் நீ அப்படியே தான இருக்க.


ம்ம்..இப்போ மட்டும் இல்ல.. எப்போவுமே அப்படி தான் நான் இருப்பேன் பி காஸ் அது என்னோட நேச்சர்.. தன்னிலை விளக்கம் அளித்தாள்.


தேங்க்ஸ் யாமி.. ரொம்ப தேங்க்ஸ் என நெகிழ்வான குரலில் கூறிய வேதா அப்படின்னா உடனே கிளம்பி சென்னை வர முடியுமா ப்ளீஸ் இப்போ எனக்கு உன்னோட உதவி தேவை.. வரமாட்டேன்னு மட்டும் சொல்லிடாத..இப்போ எனக்கு உன்னைவிட்டால் வேற யாரும் இல்லை.. வேதனையில் தொண்டை அடைக்க வார்த்தைகள் திக்கி திணறி வந்தது.


வரேன்.. ஆனா அங்க வந்ததுக்கு அப்புறமா ஏன்டா இவளை பார்க்க வந்தோம் என்கிறது போல என்னை காயப்படுத்த மாட்டியே என்று யாமினி இறுக்கிப் போன குரலில் கேட்டாள்.


பழைய வேதவல்லி செத்துப்போயிட்டா.. இப்போ நீ சந்திக்க வருவது வெறும் கூடுதான்..என்னை பார்க்கும் பொழுது நீயே புரிஞ்சுப்ப.


சரி சென்னையில் எங்க இருக்க..?அட்ரஸ் ப்ளஸ் லொகேஷன் ஷேர் பண்ணு.


அதே வீட்லதான்..என்று உணர்ச்சியற்ற குரலில் சொன்னாள்.


என்ன என்று அதிர்ந்த யாமினி ..ஓகே உடனே கிளம்பி வரேன்

என்ற படி அழைப்பை துண்டித்தவள்.

தாயிடம் தன்னுடைய தோழிக்கு உதவி தேவை நான் சென்னை போய் வருகிறேன் என அனுமதி பெற்றுக்கொண்டு உடனே விமான நிலையம் சென்று கிடைத்த விமானத்தில் சென்னை வந்தடைந்தாள்.



நேரம் இரவை நெருங்க வாடகை கால் டாக்ஸியை புக் செய்து கொண்டு வேதாவின் இருப்பிடம் தேடி விரைந்தாள்


மனதில் அத்தனை குழப்பம்.. வேதா அழைத்த உடனே என்ன ஏது என்று காரணம் கேட்காமல் கிளம்பி வந்தது தவறோ..?


சிறுத்தை என்றுமே தன் நிறத்தை மாற்றிக் கொள்வதில்லை என்பது ஊர் அறிந்த பழமொழி அப்படித்தானே வேதாவின் குணமும் இருக்கும்.


எப்படி உடனே அவளது பிறவி குணத்தை மாற்றிக் கொள்ள முடியும் கண்டிப்பாக நான் சென்று பார்த்தவுடன் அவளுடைய தேவைகளை பட்டியலிட்டு நிறைவேற்றிக் கொள்வாள்.


அதன் பிறகு வழக்கம் போல யாமினியை மீண்டும் அவமானப்படுத்தி திருப்பி அனுப்பத்தான் போகிறாள்.


என்ன இருந்தாலும் வேதா இவளின் தோழியாகிவிட்டாள் அதனால் உதவி என்று கேட்கும் பொழுது போகாமல் இருப்பது சரியில்ல என்று மனதையும் தேற்றிக்கொண்டே அவள் வீடு சென்றாள்.

 

[Akila vaikundam]

யாமினி பயந்தது போல் எதுவும் நடக்கவில்லை.. என்ன எதிர்பார்த்து சென்றாளோ அதற்கு நேர் மாறாக வேதா நடந்துகொண்டாள்.

வேதாவின் வாசல் வரை வேகமாக சென்ற யாமினிக்கு வீட்டின் கதவை தட்ட சிறிது தயக்கம் இருந்தது.

இதற்கு முன்பும் இருமுறை இந்த வீட்டிற்கு யாமினி வந்திருக்கிறாள் ஆனால் அப்பொழுது இருந்த உரிமை தற்பொழுது தனக்கு இல்லையோ என்று தோன்றியது ஆனாலும் தயக்கத்தை புறம் தள்ளிவிட்டு வீட்டின் காலிங் பெல் மீது கை வைத்தாள்.

அது சத்தம் எழுப்பாததைக்கண்டு ஆச்சரியப்பட்டுப் கொண்டே கதவை மெல்லத் தட்டிப் பார்த்தாள்.
இப்பொழுது உள்ளிருந்து ஏதோ முனகல் போல சத்தம் கேட்டது.

முன்பு போல முடியாமல் உள்ளே படுத்திருப்பாளோ என்று சந்தேகத்துடன் கதவின் திருகில் கைவைத்து திறந்து பார்த்தாள்.

அவள் நினைத்தது போலவே கதவு திறந்தது.

இருட்டி கிடந்த அறைக்குள் தயக்கத்துடன் நுழைந்தவளின் கைகள் அனிச்சையாக மூக்கை பொத்திக்கொண்டது.

குப்பென்று வீசும் கெட்ட நாற்றம்..வாந்தியை வரவழைத்தது.
கட்டுபடுத்திக் கொண்டவள் மொபைலை உயிர்ப்பு அந்த வெளிச்சத்தில் ஸ்விட்ச் போர்டு தேடி அறையை வெளிச்சமாக்கினாள்.

வெளிச்சம் அறைக்குள் வரவுமே யாமினி முகத்தை சுளித்தாள்.

அரை அலங்கோலமாக கிடந்தது பல நாட்களாக கூட்டிப் பெருக்கவே இல்லை அது மட்டுமின்றி வேதாவின் கழட்டிப் போட்ட ஆடைகள் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக அறை முழுவதும் கிடந்தது.

எங்கு பார்த்தாலும் சாப்பிடாமல் கெட்டுப் போன உணவுகள் சில உணவுகள் கடையிலிருந்து வாங்கப்பட்டு அதை பிரிக்கப்படாமல் இருந்தது.

இதையெல்லாம் பார்த்ததுமே அருவருப்பில் யாமினிக்கு வாந்தி வருவது போல் தோன்ற ஒக்கரிக்கத் தொடங்கினாள்.

வாயைப் பொத்துக் கொண்டு அறை ஜன்னல்களை திறந்து விட்டவள் ரூம் பிரஷ்னர் இருக்கிறதா என பார்த்து அதை அடித்து அடித்து விட்டாள்.

என்ன பெண் இவள் இருக்கும் வீட்டை இப்படியா வைத்திருப்பது என்று கோபம் கொண்ட யாமினி வேதா இருந்த அறையை தேடிச் சென்றாள்.

தோழியை பார்க்கும் வரை மட்டுமே யாமினியால் கோபத்தை இழுத்து பிடிக்க முடிந்தது.

வேதாவைப் பார்த்ததுமே அத்தனை கோபங்களும் அவளை விட்டுப் போக கண்களில் அதிர்ச்சியுடன் வேதா என முனுமுனுத்தபடி அப்படியே மடிந்து அமர்ந்து விட்டாள்.

கண்களில் தாரை தாரையாக கண்ணீர் பெருக்கெடுக்க இருந்த இடத்தை விட்டு நகர முடியாத வாரு கால்கள் பின்னிக்கொள்ள முகத்தை மூடிக்கொண்டு குலுங்கி குலுங்கி அழ ஆரம்பித்தாள்.

என்ன மன்னிச்சிடு வேதா உன்னை நான் விட்டிருக்க கூடாது..நான் பாவி..எனக்கு இந்த ஜென்மத்தில் மன்னிப்பே கிடையாது..உன்னை இந்த கோலத்தில் பார்க்கவா
நான் இவ்வளவு ஆசையா ஓடி வந்தது

 

[Akila vaikundam]

யாமி வந்துட்டியா..?

கட்டில் மீது கிடந்த கூடு மெல்ல கேட்டது.


என்னடி ஆச்சி ஏன் இப்படி இருக்க.. சாப்பிட்டு எத்தனை மாசம் ஆச்சி தவழ்ந்தபடியே யாமினி எழும்பை மட்டுமே கொண்டிருந்த வேதாவின் அருகில் சென்று அழுதபடி கேட்டாள்.


ம்கூம்…என சிறு சத்தம் மட்டுமே வந்தது கூடவே கண்களும் நீரை வடிந்தது.


அதை துடைக்க கூட யாமினி பயந்தாள் எங்கே தனது விரலின் அழுத்தத்தில் கண்ணுக்கு கீழே துருத்திக் கொண்டிருக்கும் எலும்பு உடைந்து விடுமோ அந்த அளவிற்கு வெறும் எலும்புக்கூடு மட்டுமே தான் அந்த கட்டிலின் மீது ஒரு ஆடையை போர்த்தியபடி படுத்திருந்தது.


உயிர் இருக்கிறதா இல்லையா என்பதை அவள் கண் சிமிட்டும் பொழுது தான் கண்டுகொள்ள முடிந்தது.


அந்த அளவிற்கு வறட்சி மிகுந்த நாட்டில் இருக்கும் மனிதர்களைப் போல பரிதாபமாக காட்சி அளித்தாள் வேதா.


எவ்வளவு அழகான துடிப்பான பெண் இவளுக்கு ஏன் இந்த நிலை என்று யாமினி அவளுக்கு அவளாகவே பலமுறை கேட்டுக்கொண்டாள்.


ஆனாலும் இந்த நேரத்தில் உணர்ச்சிகளுக்கு நேரம் ஒதுக்க கூடாது என முடிவெடுத்தவள் உடனடியாக மொபைல் போனை எடுத்து உணவு ஆர்டர் செய்தாள்.


அதன் பிறகு மெதுவாக வேதாவை தூக்கி அமர வைக்கும் பொழுது தான் கவனித்தாள்.


அவள் படுத்து இருந்த படுக்கை முழுவதுமே இரத்தத்தால் நிறைந்து கிடந்தது உடனடியாகவே புரிந்து கொண்டவள்.. பீரீயட்ஸா வேதா..ஆனா ஏன் இவ்ளோ பீடிங் என அதிர்ச்சியுடன் கேட்டாள்.


இது பீரியட்ஸால வர்ற பீடிங் இல்ல.. வேற.. என்றவள் மெல்லிய குரலில் நேத்து தான் எனக்கு டெலிவரி ஆச்சு என்று மற்றொரு அதிர்ச்சியை சத்தமில்லாமல் யாமினியின் நெஞ்சில் இறக்கினாள் வேதா.

 

[Akila vaikundam]

என்ன..?என்ன சொன்ன நீ மறுபடியும் சொல்லு.


நீ சரியா தான் கேட்ட.


டெலிவரின்னா…குழந்தை…அப்போ குழந்தை எங்கே..?


நேத்து தான் டெலிவரின்னா நீ ஹாஸ்பிடல்ல தான இருக்கனும்…எப்படி வீட்ல இருக்க முடியும்..?அப்போ..நீ வீட்லேயே…!!!அதாவது உனக்கு நீயே பிரசவம் பாத்துகிட்டியா..?இது இல்லீகல்..சரி குழந்தை எங்கே..?

ஓருவேளை அவன் மேல இருக்கிற கோபத்தில குழந்தையை ஏதாவது செஞ்சுட்டியா என மூச்சு விடாமல் கேட்டவள் அடுத்த நொடி எதையோ யோசித்தது போல வேகமாக பாத்ரூமுக்கு சென்று டாய்லெட் சிங்கை பார்த்து விட்டு வந்தாள்.


அவள் பேசியது நடந்தது எல்லாவற்றையும் பொறுமையாக வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த வேதாவிற்கு சிறு புன்னகை எட்டிப்பார்த்தது.


யாமி நான் அவ்ளோ கொடூரமானவள் கிடையாது.


தெரியும்..ஆனா குழந்தை எங்கே..?


செத்துப்போச்சி என உணர்ச்சியற்ற குரலில் கூறியவள்..நான் பாவி யாமி என் குழந்தையை நானே கொன்னுட்டேன்..என் ஆங்காரம் அவளை கொன்னுடுச்சி..என் சுயநலம் என் மகளை கொன்னுடுச்சி..என முகத்தில் அடித்தபடி கதறினாள்.


சற்றுமுன் நான் கொடூரமானவள் கிடையாது என கூறிய தோழி தற்பொழுது குழந்தையை கொன்றதாக கூறுவதை கேட்கவும் ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தாள் யாமினி.


அத்தோடு இல்லாமல் வேதாவின் செயல், பேச்சி எல்லாம் சேர்த்து பார்க்கும் பொழுது புத்தி பேதலித்து விட்டதோ என்றும் பயந்தாள்.

 

[Akila vaikundam]

6


வேதா ப்ளீஸ் அழறதை நிறுத்து..முதல்ல குழந்தை எப்படி இறந்தது அதைச்சொல்லு..நீ பேசறதை பார்த்தா எனக்கு ரொம்ப பயமாயிருக்கு..உனக்கு உதவ வந்து நான் ஏதோ பெரிய பிரச்சனைல மாட்டிப்பேனோன்னு பயமாயிருக்கு என கோபமாக பேசினாள்.


அழுகையுடனே என்னை திட்டு அடி என்ன வேணாலும் சொல்லு யாமி..ஆனா வெறுத்திடாத..என கதறினாள்.


முதல்ல விஷயத்தை சொல்லு.. அப்புறமா உன்னை திட்டறதா இல்ல அடிக்கறதான்னு முடிவு பண்ணறேன்.


யாமி அர்ஜூ என்னை விட்டுட்டு போன பிறகு ஒரே ஒரு முறை ஹாஸ்பிடல் செக் பண்றதுக்காக போயிருந்தேன் அங்க ஹஸ்பண்ட் நேம் கேட்டாங்க எனக்கு தான் அப்படி யாருமே இல்லையே அதனால எனக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகலை என்று சொன்னேன்.


உடனே அங்கு இருக்கிறவங்களோட பார்வை எல்லாம் மாறிடுச்சு என்னை ரொம்ப கேவலமா

பார்த்தாங்க அங்கிருக்கிற நர்ஸ் ரெண்டு மூணு பேர் சேர்ந்துகிட்டு என்னை பார்த்து என்னவோ சொல்லி சிரிச்சாங்க.


அதுல ஒரு வயசான அம்மா என்னை அருவருப்பான

பார்வை பாத்துட்டு உள்ள வா அப்படின்னு டாக்டர் ரூம் உள்ள கூட்டிட்டு போனாங்க.


டாக்டர் வெளிப்படையா எதையும் காட்டிக்கல ஆனா அவங்க மனசிலேயும் என் மேல வெறுப்பு இருந்ததை என்னால உணர முடிஞ்சது.


அதுக்கப்புறம் எனக்கு செக்கப் போகவே பிடிக்கல எங்க போனாலும் இப்படித்தான் பார்ப்பாங்கன்னு போகல..மெடிசன் எதுவும் எடுத்துக்கல சரியா சாப்பிடவும் இல்லை..என்று நிறுத்தியவள் சற்று தயங்கியபடியே நானே கரு கலைய செல்ஃப்பா மாத்திரை வாங்கி போட்டு கிட்டேன்.


அடிப்பாவி என யாமினியின் கைகள் தானகவே வாயைப்பொத்திக்கொண்டது

பிறகு எவ்வளவு நெஞ்சழுத்தம் உனக்கு.. மொதல்லையே டாக்டர் குழந்தையை கலைக்க முடியாதுன்னு சொல்லிட்டாங்க தானே அப்புறம் எதுக்குடி மாத்திரை வாங்கி போட்ட அறிவில்ல உனக்கு என திட்டினாள்.


முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழுதவன் எனக்கு வேற வழி தெரியல நான் என்ன பண்றது நான் ஹாஸ்பிட்டல்ல இருக்கும் போது ஊர்காரன் ஒருத்தன் எனை பாத்துட்டான் வீட்ல சொல்லிட்டா என்ன பண்ணறதுன்னு பயந்து நானே மெடிசின் எடுத்துகிட்டேன்.. ஹாஸ்பிடல்ல தான் எனக்கான மரியாதை கிடைக்கல அட்லீஸ்ட் என் அம்மா அப்பா கிட்ட இருந்தாவது கொஞ்சம் தப்பிச்சுக்கலாம்னு நினைச்சேன் ஆனா எல்லாம் மொத்தமா போச்சு யாமி என்று மீண்டும் அழத் தொடங்கியிருந்தாள்.

 

[Akila vaikundam]

வேதா முதல்ல அழுகையை நிறுத்து நீ அழுவதை பார்த்தா எனக்கு எரிச்சலா இருக்கு முதல்ல என்ன நடந்தது என்று தெளிவா சொல்லு இப்படி அங்க கொஞ்சம் இங்க கொஞ்சம் பிச்சு பிச்சு சொல்லி என்னை டென்ஷன் படுத்தாத என்று யாமினி கடும் கோபத்தில் கத்தினாள்.


தோழியின் கோபத்தை கண்டு வேதா மேலும் பயந்தாள்.. இருக்கும் ஒரு ஆதரவு தன்னை விட்டுப் போய் விடுமோ என அஞ்சியவள் மேற்கொண்டு சொல்ல தயங்கினாள்.


அந்த நேரம் உணவு கொண்டு வந்தவர் அழைப்பு மணியை அழுத்தவும் வேதாவை முறைத்தபடியே சென்ற யாமி அதை வாங்கிக்கொண்டு வந்தாள்.


பிறகு பொறுமையாக வேதாவை சாப்பிட வைத்தாள்.

காலி வயிறு நிறையவும் வேதாவிற்கு ஒரளவு தைரியம் கிடைத்தது .


வேதா சாப்பிட்ட இடைப்பட்ட நேரத்தில் யாமி முகத்தை துப்பட்டாவால் சுற்றிக்கொண்டு ஓரளவிற்கு வீட்டை சுத்தம் செய்தாள்.


அது இரட்டைப் படுக்கையறை கொண்ட வீடு என்பதால் வேதா பயன்படுத்தாத மற்றொரு அறைக்கு வேதாவை அழைத்துச் சென்று குளிக்கவைத்து யாமினி கொண்டு சென்ற ஓர் ஆடையை அவளுக்கு அணிவித்து வேதாவை ஓரளவிற்கு தயார் படுத்தியவள்..

அதன் பிறகு பொறுமையாக நடந்தவற்றை கேட்க ஆரம்பித்தாள்.


அர்ஜூ என்னை விட்டுட்டு போன பிறகு நீ வந்து என்னை கூப்பிட்ட நானும் உன்னோட வர மறுத்துட்டேன் கோவத்துல நீயும் என்னை விட்டுட்டு போயிட்ட..இந்த நிலையில் என்னால என் பெற்றோரையும் தேடிப்போக முடியாது..அதே சமயம் காலேஜ் வரவும் பிடிக்கல.


எனக்கு ரொம்ப பயம் ஆயிடுச்சு.

ஆனா அதே சமயம் அர்ஜு கண்டிப்பா என்னைத் தேடி வருவான் என்கிற நம்பிக்கை நிறையாவே இருந்துச்சு.


அவன் என்னைத் தேடி வரும்போது அவன் முகத்தை பார்த்து அவன் கண்ணைப் பாத்து நான் கன்சிவ்வா இருக்கிற விஷயத்தை சொல்லணும்னு ஆசைப்பட்டேன்.


நீ அப்பா ஆகப் போற..நாம ஒரு குழந்தைக்கு பெற்றோர்கள்னு சொவ்லும் பொழுது அவன் கண்களில் தெரியுற அந்த சந்தோஷத்தை பாக்கணும்னு ஆசைப்பட்டேன்.


அதுக்காகவாவது நான் நல்லா இருக்கணும் என் உடம்பு ஆரோக்கியமா இருக்கணும் ஒருவேளை இந்த சமயத்தை அவன் வராம விட்டுட்டா கூட குழந்தை பிறந்த பிறகு அவன் என்னை தேடி வர வாய்ப்பு இருக்கு இல்லையா..!? அதனால என் உடம்பை ஆரோக்கியமா வச்சுக்கணும்னு முடிவெடுத்துட்டு செக்கப்புக்காக மருத்துவமனை போனேன்.


ஆனா நான் நினைச்சுட்டு போன மாதிரி அந்த மருத்துவமனை இல்ல.


நான் காலேஜ் படிக்கிற பொண்ணு..அதும் திருமணம் ஆகாமலேயே ஒரு குழந்தைக்கு தாய் என்கிற விஷயம் தெரியவும் மரியாதை போயிடுச்சு.


சுத்தி இருக்கிறங்களோட ஏளன பார்வையும் அருவருப்பான பேச்சும் என்னை ரொம்பவே காயப்படுத்தி.


நான் செய்தது தப்புதான்..அதை நான் தெரிஞ்சே செஞ்சேன்னு அங்க இருக்கறவங்களுக்கு தெரியும் பொழுது எப்படி நான் மரியாதையை எதிர்பாக்க முடியும்னு மனசை தேத்திகிட்டேன்.


ஆனா அந்த டாக்டர்…அவங்க கூட கடமையா தான் என்னை பரிசோதிச்சாங்களே தவிர அன்பு கருணை துளி கூட அவங்ககிட்ட இல்லை.


நான் உடைந்து போயிட்டேன்..மனசுடைந்து வெளியே வரும்பொழுது என் ஊர்காரர் ஒருத்தர் மனைவியோட பிரசவத்துக்காக அங்க வந்தவர் என்ன பார்த்துட்டு.


பாப்பா நீ சண்முகபாண்டியன் மக தானேன்னு கேட்கவும் உயிரே போயிடுச்சி.


இல்ல…நான்.. நான்..வார்த்தை வெளியே வராமல்

திணறவும்.


ஆமா நீ என்ன இங்க சந்தேகமாக அவளை மேலிருந்து கீழ் வரை சந்தேகமாக பார்த்தவரின் பார்வை சற்று மேடேறியிந்த வயிற்றில் வந்து நிலைத்தது.

 

[Akila vaikundam]

ஓகோ கதை இப்படி போகுதா..எனக்கேட்டவரின் இதழ்கள் ஏளனத்தில் வளைந்தது.

அங்க என்னடான்னா உங்கப்பன் ஊருக்குள்ள அவனை விட்டா மரியாதையான குடும்பம் எதுவும் இல்லனு வெள்ளையும் சொள்ளையுமா அலையறான்..இங்க நீ என்னனா இந்த மாதிரி..என நக்கலாக சிரித்தார்.

பிறகு என் தம்பிக்கு உன்னை திருமணம் செய்து கொள்வதற்காக பொண்ணு கேட்ட போ என்ன சொன்னான்.. என் குடும்பம் ஓழுக்கம் இல்லாதது.. எப்போ பார்த்தாலும் அடிதடி கோர்ட் கேஸ்னு அலையறோம்,நல்ல குடும்பத்துல இருந்து எவனும் பொண்ணு தரமாட்டான்னு கேவலமா பேசினான்…அதோட விட்டானா.

என் தம்பி படிக்கல நாகரீகம் இல்லாதவன்னு,சொல்லி அவன் மனசை நோகடித்தான், அதான் அவன் பொண்ணு படிச்சவ நாகரீகமானவள்.
என்பதை இந்த மாதிரி ஆஸ்பத்திரிக்கு வந்து நிரூபிச்சிட்டா போல என கேலி பேசியவர்.

சரி சரி வழி விடு உன்கூட பேசி என் நேரத்தை விரயம் செய்ய விரும்பல என கடந்து சென்றார்.

அவர் நகர்வும் உணர்வுக்கு வந்தவள் உடனடியாக அவரின் முன்னே சென்று வழிமறித்தவள்..அங்கிள் என்ன நீங்க உங்க வாய்க்கு வந்ததையெல்லாம் கண்டபடி பேசிட்டு நீங்க பாட்டுக்கு போய்கிட்டு இருக்கீங்க..ஏன் ஓரு பொண்ணு ஹாஸ்பிடல் வரக்கூடாது..?என தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு கேட்டாள்.

ஓஓ..தாராளமா வரலாம்..ஆனா எங்கெங்க யார் யார் வரணும்னு ஓரு வரைமுறை இருக்கு..இது உன்ன மாதிரி
கல்யாணம் ஆகாத பொண்ணுக வர்ற இடம் இல்லை..வழி விடு..ஏளனமாக சிரித்தது அவரின் கண்கள்.

கடுங் கோபம் பொங்கியெழ.
ஓஓ..மெட்டர்னிட்டி ஹாஸ்பிடல் வந்தா நான் தான் கர்ப்பம் ஆகிருக்கேன்னு அர்த்தமா..என் பிரண்ட்,தெரிஞ்சவங்க,சொந்தகாரங்க இப்படி யாரையாவது பார்க்க கூட வந்திருக்கலாம்ல..என அவரின் கற்பனைகளை திசைதிருப்பி விடப்பார்த்தாள்.

நீ சொல்லற படி இருக்கலாம் தான்..ஆனா பாரு உன் ரிப்போர்ட் கார்ட் பார்த்துட்டு ரெண்டு நர்ஸ் பேசிகிட்டது தெரியாம என் காதுல விழுந்து தொலைச்சிடுச்சி..அது மட்டும் இல்ல உனக்கு முன்னாடி அவங்க செக் பண்ணினது என் மனைவியை தான்..அவளை உனக்கு அடையாளம் தெரியல.ஆனா அவளுக்கு உன்னை நல்லா தெரிஞ்சிருக்கு…நர்ஸ் பேசிகிட்டது உன்னைப் பத்திதான்னு எங்க ரெண்டு பேருக்குமே தெரியும்.
ம்ம்..வழியை விடு அதட்டினார்.

அவரின் கோப முகம் அதட்டல் எல்லாம் பார்த்தவளுக்கு பயம் தானாக தொற்றிக்கொண்டது.

ப்ளீஸ் அண்ணா என்னை இங்க பார்த்ததை அப்பா கிட்ட சொல்லிடாதீங்க என கையெடுத்து கும்பிட்டாள்.

ஏளனமாக பார்த்தவர் அப்படி வா வழிக்கு…அப்போ அது உண்மை தான..எனக்கேட்டவர்.. என்ன திருட்டு கல்யாணம் பண்ணிகிட்டியா..இல்ல எவனாவது ஏமாத்திட்டு போய்ட்டானா..?

அவள் மௌனம் காட்டவும்.

ஓஹோ அப்போ ரெண்டுமே இல்லையா.. என்றவர்.
இது வேற போல..அவளது உடலை மேலிருந்து கீழ் வரை ரசனையாக பார்த்தார் எவ்ளோ வாங்கற ஓரு நாளைக்கு எனக்கேட்கவும்.

கூடை நெருப்பை அள்ளி அவள் மேல் கொட்டியது போல துடித்து விட்டாள்.

இவனிடம் பதிலுக்கு பதில் வாயாடி கொண்டிருந்தால் தனக்கு தான் அவமானம் இதற்கு மேலும் இவனை பேச விட்டாள் கண்டிப்பாக காலில் இருப்பதை கழட்டி அடித்து விடுவோமோ என்ற பயத்துடன் அங்கிருந்து வேகமாக ஓடினாள்.

அவரின் பின்னே வந்த மனைவி என்னங்க யார் அந்த பொண்ணு என கேட்க நம்ம ஊர்ல ஒருத்தன் வெள்ளையும் சொல்லையும் திரிவான்ல அவன் பொண்ணு.


நம்ம கதிருக்கு கூட கேட்டோமே அந்த பொண்ணா..?

ம்ம்..அவளே தான்.

அந்த பொண்ணு என்ன இந்த பக்கம்..?

பைத்தியக்காரி இது கூடவா தெரியல…என்றவர் கத்திரிக்கா முத்தினா கடைத் தெருவுக்கு வந்து தான் ஆகணும்..அதான் இவளும் இங்க வந்துட்டு போறா.

என்ன சொல்றீங்க ஒன்னும் புரியல.

விடு உனக்கு ஒன்னும் புரியாது..புரியாம இருக்கறது தான் எல்லாருக்கும் நல்லது..என்றவர் தாடையை தேய்த்தபடியே.

என் வாழ்க்கையில எத்தனை கிரிமினல்களை பார்த்திருப்பேன் இவளை மாதிரி ஆளுககிட்ட ஓரு விஷயத்தை எப்படி போட்டு வாங்கணும்னு தெரியாத அளவுக்கு நான் முட்டாளா என்ன..?

இந்த ஒரு விஷயம் போதும் உன் அப்பனோட மானம் மரியாதை சொத்து பத்து எல்லாத்தையும் காலி பண்றதுக்கு.

எவ்வளவு திமிரா அம்மாகாரி சொன்னா..அவ அப்பன் ஓத்துகிட்டாலும் என் பொண்ணை அந்த வீட்டுக்கு நான் அனுப்ப மாட்டேன்னு…இப்போ அவளே தேடி வந்து என் அப்பன் கால்ல விழுந்து என் பொண்ணை கட்டிக்கோன்னு கதற வைக்கிறேன் என்று கருவினான்.

என்னாச்சிங்க வாய்க்குள்ளேயே முனங்கறீங்க..மனைவி கேட்கவும் இயல்புக்கு வந்தவன்.

ஓன்றுமில்லை என மனைவியை பார்த்து கண்சிமிட்டியவன் நம்ம குட்டி பையன் எப்படியிருக்கான்..?

பையன்னு முடிவே பண்ணிட்டீங்களா..?

பின்ன.. சிங்கக்குட்டி வர்ற நேரம் அவள் அப்பனை எங்கேயோ கூட்டிட்டு போகப்போறான்ல.

என்ன சொல்லறீங்க..?

கல்யாணம் ஆகி எட்டு வருஷம் கழிச்சு நீ கருவுற்றிருக்க அது மட்டும் கிடையாது.. நம்ம ஊர் ஆஸ்பத்திரியில் காமிச்சா ஊர் கண்பட்டிடும்னு பயந்து வெளியூர் ஆஸ்பத்திரியில காமிக்கணும்னு சொன்ன.

நீ சொன்ன தால தான் உன்னை இவ்ளோ தூரம் கூட்டிட்டு வந்தேன் இங்கே கூட்டிட்டு வந்ததால தான் எனக்கு பெரிய ஜாக்பாட் அடிச்சிருக்கு.. இவன் கண்டிப்பா சிங்க குட்டி தான் என்று சந்தோஷமாக கூறியவனை கலக்கமாக பார்த்த மனைவியை பார்த்தவன்.

பொண்ணா இருந்தாலும் பயப்படாதே அவ எனக்கு மகாலட்சுமி தான் வயிற்றில் இருக்கும் போதே அவ அப்பாக்கு எத்தனை பெரிய அதிஷ்டத்தை கொடுத்திருக்கா…
எதுவா இருந்தாலும் சந்
தோஷப்படுவேன் சரி வா போகலாம் என அங்கிருந்து அழைத்துச் சென்றார்.

 

[Akila vaikundam]

7.


அவர் அந்த பிரச்சினையை மருத்துவமனையோடு விட்டுவிடவில்லை.


மனைவியை அழைத்துக் கொண்டு ஊருக்குச் சென்றவர் வேதாவின் தந்தையை பார்க்க வேண்டும் என்று ஆள் அனுப்பி வைத்தார்.


ஒரு கிரிமினல், ரவுடி, கொலை, கொள்ளைக்கு அஞ்சாதவன் அவனை நான் பார்க்க போகனுமா..?அதற்கு ஆள் வேறு அனுப்பி வைப்பானா ..நான் என்ன அந்த அளவிற்கா தரம் தாழ்ந்து போயிட்டேன் என கோபம் கொண்டவர்

வந்தவரை திட்டி அனுப்பி வைத்தார்.


ஆனால் அதற்கெல்லாம் அசைந்து விடவில்லை அந்த மனிதர்..நேராக வீடு தேடி வந்துவிட்டார்.


வீட்டு வாசலை மிதிக்கவுமே..ஏய் அங்கயே நில்லு யாரைகேட்டு உள்ள வந்த என சத்தமாக கேட்டபடி வேதாவின் தந்தை வந்தார்.


என்ன மாமா இம்புட்டு கோவமா இருக்கீய..


யாருக்கு யாருடா மாமா.. முறை வச்சு பேசின பல்லை பேத்து எடுத்திடுவேன்..ஒழுங்கு மரியாதையா வெளியே போடா என விரல் நீட்டி வாசல் பக்கமாக கை நீட்டினார்.


வேணாம் மாமா பின்னாடி ரொம்ப வருத்தப்படுவீக.


அடச்சீ வாய மூடுடா மொதல்ல வெளிய போ என்றவர்…டேய் மாடசாமி எங்கடா போய் தொலைஞ்ச..கண்ட நாயெல்லாம் வீட்டுக்குள்ள விட்டுட்டு..எனக்கத்தினார்.


சண்முகம் மரியாதை…மரியாதை என விரல் நீட்டி எச்சரித்து பேசவும்.


இதாண்டா நீ.. கோபம் வந்ததும் ஆயிட்டேன்ல.. மாமா சண்முகம் ஆகிட்டேன்ல..மனுஷனுக்கு கோபம் வந்தாலும் சந்தோசம் வந்தாலும் நிதானம் இருக்கணும்..கொடுக்கற மரியாதை எப்பவுமே குறைய கூடாது..புரியுதில்ல கிளம்பு என்றார்.


கிளம்ப தான் போறேன் உன் வீட்ல விருந்து சாப்பிடுவதற்காக வரவில்லை இந்த வீட்டு கௌரவம் உனக்கும் எனக்கும் மட்டும் தெரிஞ்சா போதும்னு பார்த்தேன் நீ அடங்கல இதுக்கப்புறம் நான் பொறுமையா இருந்தேன்னா நான் ஆம்பளையே இல்லை.


ஏய் என் வீட்டு கௌரவத்தை பத்தி நீ பேசுறியா முதல்ல உன் யோக்கியதை என்னனு ஊருக்குள்ள போய் தெரிஞ்சிகிட்டு வா என ஏளனப்படுத்தவும்.


நிறுத்து சண்முகபாண்டியன் முதல்ல உன் வீட்டு கௌரவம் எந்த ஆஸ்பத்தில படுத்துகிடக்குன்னு போய் பாத்துட்டு வா.


என்னடா உளர்ற..


நிஜத்தை‌ சொல்லறேன்..ஓரு நாள் கோபத்துல என் பொண்டாட்டியை அடிச்சதுக்கு என்ன சொன்ன.. பொம்பளைங்க தான் நம்மளோட கௌரவம்,மரியாதைன்னு சொன்ன..அப்போ இந்த வீட்டு கௌரவம் யாரு..?என புருவம் தூக்கி கேட்கவும்.


டங்கென சத்தம் கேட்டது.

இருவருமே ஓரு சேர திரும்பி பார்க்க வேதாவின் தாய் மரகதம் பயத்துடன் கைகள் நடுங்க நின்று கொண்டிருந்தார்.


அவரது காலுக்கடியில் சொம்பொன்று பாதி நீருடன் சுற்றிக்கொண்டிருந்தது.


அடடே அத்தாச்சி..வாங்க என்றவன் பாத்தியா மாமா உனக்கு தான் மரியாதைங்கிறது சுத்தமா தெரியல ஆனா அத்தாச்சி அப்படி இல்ல வீட்டுக்கு ஒருத்தர் வந்திருக்காங்கன்னு தெரிஞ்சதும்..நல்லவனா,கெட்டவனா,வேண்டியவனா,வேண்டாதவனா எதையும் யோசிக்காம வரவேற்கிறதுக்கு தண்ணி எடுத்துட்டு வந்திருக்கு.


அதோட முகத்துக்காக தான் இப்போ வரைக்கும் எனக்கு தெரிஞ்ச விஷயத்தை ஊர் முன்னாடி சொல்லாம இருக்கேன்..என்று முடித்தான்.


டேய் என் பொண்ணுக்கு என்னடா ஆச்சி என அவனின் சட்டையை சண்முகம் கொத்தாக பிடித்து உலுக்கினார்.


விடு மாமா..உன் பொண்ணு ஊசுருக்கெல்லாம் எந்த கேடும் இல்லை..இது வேற என சைடு கண்களால் மரகதத்தை பார்த்து விட்டு வாய்க்குள் கபடமாக சிரித்தான்.


ஆத்திரம் கொண்ட சண்முகம் மீண்டும் அவனது சட்டையை எட்டிப்பிடித்தார்.


என்னடா வாய் நீளுது ஓழுங்கா வீடு போய் சேர மாட்ட பாத்துக்கோ..என கோபத்தில் சுவற்றோடு வைத்து அழுத்தினார்.


இடையில் வந்த மரகதம் அவனை விடுங்க..என்றவர்..விடுங்கன்னு சொல்லறேன்ல என கையை எடுத்துவிட்டவர்.


கண்ட நாய்தான் தராதரம் இல்லாம நடு வீட்டுக்குள்ள வந்து குலைத்துக்கொண்டு இருக்குன்னா நீங்களும் பதிலுக்கு கல்லைத் தூக்குவீங்களா குலைக்கற நாய் குலைச்சிட்டு போகட்டும் கடந்து போயிடனும் அதை விட்டுட்டு பேசிட்டு இருக்கறீங்க.


டேய் முத்துப்பாண்டி நீ உன் வீட்டுக்கு கிளம்பு..இனி எதுக்காகவும் இந்த வீட்டு வாசல்படியை மிதிக்காத..என்றார்.


ம்ம் கிளம்பறேன்..போறதுக்கு முன்ன வீட்ல விஷேசம் எப்போன்னு சொன்னா அதுக்கேத்தது போல நான் தேதி வைக்கமுடியும்.


உங்களுக்கும் எனக்கும் ஆகாம போனா கூட சொந்தம் எல்லாம் ஒன்னு தானே..என் பொண்டாட்டிக்கும் உன் பொண்ணுக்கும் ஓரே நாள்ல சீமந்தம் வைச்சா உறவு சனங்க இங்க போறதா அங்க போறதான்னு திணறிடுவாங்க..அதற்காகத்தான் முன்னமே கேட்டுக்கறேன் என்று சொல்லவும் இம்முறை மரகதம் முத்துவின் சட்டையை எட்டிப்பிடித்தார்.


டேய் எங்க வந்து என்ன பேச்சு பேசற..படிக்கற சின்னபுள்ளையை பத்தி கொஞ்சம் கூட மனசாட்சியே இல்லாம பேசற..வீட்ல அருகாமனையை நேத்து தான் சாணைபிடித்து வச்சிருக்கேன் அதுக்கு வேலை வச்சிடாத..ஓழுங்கா ஓடிப்போயிடு.


அட போ அத்தாச்சி என மரகதத்தின் கையை தட்டிவிட்டவன்..நீ தான் சின்னபொண்ணுனு பதற்ற..ஆனா உன் பொண்ணு அப்படியெல்லாம் இல்ல..அவளை நான் பிரசவ ஆஸ்பத்திரியில பாத்தேன்.. எல்லாரும் குழந்தை எப்படி இருக்குனு பார்க்க வருவாங்க ஆனா உன் பொண்ணு அந்த குழந்தையை கலைக்க வந்திருந்தா .

என்று கூறவும் சண்முகம் முத்துவின் முகத்தில் அறை வைத்திருந்தார்.


என்னடா உன்னை மாதிரி தரங்கெட்ட குடும்பத்தில் பிறந்தவன்னு நினைச்சியோ என் பொண்ணை.

அவ சண்முக பாண்டியனோட வாரிசு தப்பு பண்ணனும்னு கனவு கூட நினைப்பு வராது.


அடப்போ மாமா.. எந்த காலத்துல இருக்க..மானம்,மரியாதை,கௌரவம்னு எப்போ பார்த்தாலும் கம்பு சுத்திகிட்டு..


இன்னைக்கு தப்பு பண்ணிக்கிட்டு திரியறதுக எல்லாருமே உன்னை மாதிரி வரட்டு கவுரவத்தில் கம்பு சுத்திட்டு இருக்கான் இல்ல அவனுக பிள்ளைகள் தான்..


பாரு மாமா நான் சொல்றதை சொல்லிட்டேன் நாலு பேருக்கு விஷயம் தெரியறதுக்கு முன்னாடி காதும் காதும் வச்ச மாதிரி எதையாவது பண்ண பாரு..அவ்ளோ தான் எனக் கூறியபடி அங்கிருந்து சென்றார்.



இருவருமே பேச்சற்று ஒருவர் முகத்தை மற்றொருவர் பார்த்தபடி நின்று கொண்டிருந்தனர்.

 

[Akila vaikundam]

என்னங்க இவன் என்னன்னமோ சொல்லிட்டு போறான் பயத்துடன் மரகதம் கேட்டார்.


கிடக்கிறான் குப்பை முத்து சொல்ற மாதிரி எதுவும் இருக்காது ஏதாவது சினேகிதி பிள்ளைகளை பார்க்க போயிருப்பா இவன் அரையும் குறையுமா பாத்துட்டு இங்க வந்து உளறி வச்சிட்டு போறான்.


இல்லைங்க எனக்கு என்னமோ மனசு படபடன்னு இருக்கு ஒரு தடவை போய் நம்ம வேதாவை பார்த்துட்டு வந்துட்டா மனசு கொஞ்சம் நிம்மதியா இருக்கும்.


மரகதம் நம்ம குழந்தையை சந்தேகப்படுறியா அதுவும் இவன் சொன்னதுக்காக..?


ஐயோ அப்படி இல்லைங்க ஒரு எட்டு போய் அவளை என் கண்ணுல பார்த்துட்டு வந்துட்டா நிம்மதி அவ்வளவுதான் இவனுக்காக அல்ல.


கொஞ்ச நாளா ஃபோன் பண்ணினாலும் சரியா பேச மாட்டேங்கறா..கேட்டா பரீட்சிக்கு படிக்கிறேன் தொல்லை பண்ணாதங்கறா.. அதான் நேர்ல போய் பரிட்சைக்கு இன்னும் எத்தனை நாள் இருக்குது ..எப்போ ஊருக்கு வர்றனு கேட்டு வந்துருவோம்.


இவன் சொன்னாங்கறதுக்காக படிக்கிற புள்ளைய தொல்லை பண்ணனும்னு முடிவு பண்ணிட்ட இனி நான் சொன்னா நீ கேட்க போறதில்லை சரி வா ஒரு எட்டு பொய் பாத்துட்டு வந்துருவோம் என்றவர் உடனே வேலையாளை அழைத்து காரை ரெடி பண்ணுப்பா வேதா படிக்கிற காலேஜ் வரைக்கும் போயிட்டு வரனும் என்று சொன்னவர் அன்றைய இரவே வேதாவைக் காண புறப்பட்டு விட்டார்.


தூக்க கலக்கத்தில் ஏங்க விடியப்போகுது.. நம்ம பாப்பாக்கு ஒரு போன் பண்ணி நாம அவளை பார்க்க வந்துட்டு இருக்குற விஷயத்தை சொல்லுங்க என்றார் மரகதம்.


இல்ல மரகதம் இன்னைக்கு நாம நேராவே பாப்பா தங்கியிருக்கற இடத்துல போய் பார்த்திடலாம்.


ஏங்க மாத்தி மாத்தி பேசுறீங்க நேத்து ராத்திரி நாம கிளம்பற விஷயத்தை சொல்லலாம்னு சொன்னதுக்கு இல்ல காலையில சொல்லிக்கலாம் ராத்திரி பூரா நாம எப்போ வருவோம்னு எதிர்பார்த்து முழிச்சிட்டு கிடப்பான்னு சொன்னீங்க.


இப்போ என்னன்னா அதுக்கு நேர்மாறா அவ தங்கியிருக்கற இடத்துக்கே போய் பார்க்கலாம்னு சொல்லறீங்க அப்போ நீங்களும் முத்துப்பாண்டி சொல்றதை நம்புறீங்க தானே என்று பயத்துடன் கேட்டார்.


வாயை முடு மரகதம்..டிரைவர் இருக்கான் மறந்திடாத என்றவர் தன்மையாக அவன் சொன்னதை நம்பினால் என்னையே நான் சந்தேகப்படுற மாதிரி அர்த்தம் அதுக்காக அப்படியே எல்லாத்தையும் புறந்தள்ளிடவும் முடியாது.


காலங்காலமாய் நம்ம குடும்பத்துக்கும் எனக்கும் ஒரு மரியாதை இருக்கு.. நல்லது கெட்டதை ஆராய்ந்து தான் முடிவு எடுக்கனும்..அது ஊர் மக்களாக இருந்தாலும் சரி நான் பெத்த பொண்ணா இருந்தாலும் சரி.


எப்போ ஒருத்தன் நாக்கு மேல பல்லை போட்டு அதும் என் வீட்டுக்குள்ளேயே வந்து சொல்லிட்டு போயிட்டானோ அதுக்கப்புறம் அந்த விஷயத்தை ஒன்னும் இல்லன்னு ஒதுக்கி வைக்கவும் முடியாது அப்படியே நம்பிடவும் முடியாது.


இப்போ அவ கிட்ட சொல்லாம அவளை பார்க்க போறதால என்ன குறைஞ்சிட போகுது வழக்கமா ஒரு வாரம் முன்னாடியே சொல்லுவோம் அவளும் நமக்காக வாசல்ல வந்து காத்துகிட்டு இருப்பா.


இப்போ நாம வாசல்ல போய் அவளை பார்க்கறதுக்காக காத்திருக்க போறோம் அவ்வளவுதான் வித்தியாசம் இதுக்கப்புறம் இதை பத்தி நீ பேச வேண்டாம் அதே மாதிரி முத்துப்பாண்டி சொன்ன விஷயத்தையும் எக்காரணம் கொண்டும் வேதாகிட்ட கேட்க கூடாது..புரியுதா என கண்டுப்புடன் கூறியவர் டிரைவரிடம் கொஞ்சம் வேகமா போப்பா என முடித்துக் கொண்டார்.


முதல்முறையாக மரகதத்திற்கு வேதாவை பற்றிய பயம் தோன்றியது. கிளம்பும் வரை அப்படி கிடையாது.. கணவனுக்கு ஒரு விஷயத்தில் சந்தேகம் என்று வந்துவிட்டால் அதில் கொஞ்சமேனும் உண்மை இருக்கத்தான் செய்யும் அதை இத்தனை ஆண்டு காலமாக அவருடன் குடும்பம் நடத்தியதில் அவர் தெரிந்து கொண்டது.


இன்று தன் சொந்த மகள் மேலேயே தந்தையானவருக்கு சிறு சந்தேகம் எழும்பொழுது அதை எங்கனம் எதிர்கொள்வது என புரியாமல் உணர்ச்சிகளுக்குள் சிக்கி தவித்தார்.


மகளை கண் குளிர பார்த்தால் மட்டும்தான் அவரால் இனி நிம்மதியாக இருக்க முடியும் கலக்கத்துடன் எப்பொழுதுடா பெண்ணின் இருப்பிடம் செல்வோம் என சாலை ஓரத்தில் நகரும் மரங்களை எண்ணத் தொடங்கினார்.


ஒரு வழியாக அதிகாலை வேளையிலேயே வேதாவின் இருப்பிடம் என்று பெற்றோர்கள் அறியப்பட்ட இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்த பொழுது அந்த இடமே நிசப்தமாக இருந்தது.



கேட்டுக்கு வெளியே இருந்த சின்ன இரும்பு பெட்டிக்குள் அமர்ந்தபடி வாட்ச்மேன் உறங்கிக் கொண்டிருக்க கேட்டிற்கு உள்ளே இருந்த ரிசப்ஷன் டேபிள் மேல் தலை சாய்த்து ஒரு பெண்மணி உறங்கிக் கொண்டிருந்தார்.



கார் நிற்கவும் வேகமாக இறங்கிய மரகதத்தை அடக்கிய சண்முகம் இன்னும் பொழுது நல்லா விடியல பாரு முன்னாடி உட்கார்ந்திருக்கிற வாட்ச்மேனும்,வார்டன் அம்மாவும் தூங்கிட்டு இருக்காங்க எதுக்கு அவங்கள எழுப்பிட்டு இருக்கணும் ஒரு மணி நேரம் கழித்து வரலாம் டிரைவர் வழக்கமா நாம தங்கற இடத்துல போய் ஒரு ரூம் போடு அங்க போய் குளிச்சிட்டு அப்புறமா பெண்ணை பார்க்கலாம் என்று இறுக்கத்துடன் கூறினார்.


மரகதத்திற்கு இருப்பே கொள்ளவில்லை..அவங்களாம் ராத்திரிக்கு காவல் இருக்கிறவங்க தானே தூங்கணும்னு எல்லாம் அவசியம் இல்ல..இப்போ எழுந்தாலும் அப்புறமா தூங்குவாங்க நான் போய் எழுப்பறேன் என கணவனை சரி கட்ட நினைத்தார்.


மரகதம் சொல்றேன்ல என்று அழுத்திச் சொல்லவும் அவரால் கணவனை எதிர்த்து பேச முடியவில்லை.


இப்பொழுது கணவனின் மனதில் என்ன ஓடுகிறது என்பதை மரகதத்தால் ஓரளவுக்கு புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.



தங்களுக்கும் மகளுக்கும் நடுவில் இருக்கும் விஷயங்கள் எதுவும் தங்கள் வீட்டு வாகன ஓட்டிக்கு தெரிய வேண்டாம் என நினைக்கிறார் என்பதை புரிந்தவர் அதன் பிறகு எதையும் வெளிக்காட்டிக் கொள்ளவில்லை.

 

[Akila vaikundam]

8.


விடுதியில் தங்கியிருக்கும் பெண்கள் ஒவ்வொருவராக கல்லுரிக்கும் வேலைக்கும் செல்ல தொடங்கும் நேரத்தில் சண்முகம் மரகதத்துடன் வந்து ஆட்டோவில் இறங்கினார்.


காலையிலிருந்து கணவரின் செய்கைகள் ஒவ்வொன்றையும் உன்னிப்பாக கவனித்துக் கொண்டிருந்த மரகதத்திற்கு அடிவயிற்றில் புளியைக் கரைத்தது.. கூடவே மகளைப் பற்றிய கவலையும் சேர்த்துக் கொண்டது.


டிரைவரை நன்றாக உறங்கச் சொல்லிவிட்டு ஆட்டோவில் அழைத்து வந்ததே அவருக்கு சிறு நெருடல் மகளின் மீது ஏன் இந்த அளவிற்கு சந்தேகம் கொள்கிறார் என்று சுத்தமாக அவருக்கு புரியவில்லை.


வேதாவை பார்த்து விட்டால் நிம்மதி..அவள் வாயாலே ஏன் அந்த இடத்திற்கு சென்றாள் என தெரிந்து கொண்டால் நல்லது என வேகமாக பெண்கள் தங்கும் விடுதிக்குள் நுழைந்தார்.


வரவேற்பு பெண்ணிடம் சென்றவர் அம்மா வணக்கமுங்க நாங்க வேதவல்லியோட அம்மா அப்பா..அவளை பார்க்க ஊர்ல இருந்து வந்திருக்கோம்..கொஞ்சம் கூப்பிடறீங்களா.


வேதவல்லி அப்படி யாரும் இங்கில்லையே..என வாய்க்குள்ளாக குணம் கொடுத்தவர் வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல் அவர் முன்பு இருந்த நோட்டு புத்தகத்தை திறந்து பெயர்களை சரி பார்க்க தொடங்கி இருந்தார்.


வரவேற்பு பெண்மணி அவரது அனுபவத்தில் இது போல் பல பெற்றோர்களை பார்த்திருக்கிறார்.


ஏதுமறியா பெற்றோர்களிடத்தில் விடுதியில் தங்கி இருப்பதாக பொய் சொல்லிக்கொண்டு பிடித்த ஆண் நண்பர்களுடன் வசிக்கும் பெண்கள் சிலரை பார்த்திருக்கிறார்.


ஏன் சில பெண்கள் திருமணமே செய்து கொண்டு பெற்றோருக்கு தெரியாமல் குடித்தனமே நடத்துகிறார்கள் அது போன்ற ஓழுக்கமில்லாத பெண்ணை பெற்றவர் போல என மரகதத்தை பாவமாக பார்த்தார்.


என்னங்க என் பெண்ணை பாக்கணும்னு சொல்லிட்டு இருக்கேன் நீங்க பாட்டுக்கு ஏதோ முணுமுணுத்துக்கிட்டு நோட்டு புஸ்தகத்தையே பாத்துட்டு இருக்கீங்க என் பொண்ணை கூப்பிடுங்க இல்லனா அவ ரெண்டாவது மாடியில தான் இருக்கா நான் அங்கேயே போய் பாத்துக்குறேன் என மாடி பக்கமாக சென்றார் .


மேடம் அங்கலாம் நீங்க போக கூடாது என வரவேற்பு பெண்மணி வேகமாக சென்று அவரை தடுத்து நிறுத்தியவர்.



நீங்க சொல்ற மாதிரி வேதவல்லின்னு இப்போ யாருமே இல்ல கொஞ்ச நாள் முன்ன இருந்திருக்காங்க ஆனா அவங்க காலி பண்ணி போய் ரொம்ப நாள் ஆயிடுச்சு என்று சொல்லவும்.


என்ன ..?என் பொண்ணு இங்க இல்லையா..? உங்களை நம்பி தானே அவளை இங்க விட்டுட்டு போனேன் இப்போ இல்லைன்னு சொன்னா என்ன அர்த்தம் எனக்கு என்ன பண்ணுவீங்கன்னு தெரியாது அவளை நான் பாக்கணும் கூப்பிடுங்க என் மகளை.எனக் கத்தினார்.


அம்மா அதான் சொல்றேன்ல அந்த மாதிரி இங்க யாருமே இல்லன்னு..கத்தாம வெளிய போங்கம்மா.


அது எப்படிங்க உள்ள இல்லாம போவா கையெழுத்து போட்டு சேர்த்து விட்டது நாங்க அப்போ எங்க அனுமதியோடு தானே அவளை காலி பண்ண வச்சிருக்கனும் அதை விட்டுட்டு அவளே தன்னிச்சையாக காலி பண்ணிட்டு போயிட்டான்னு சொன்னா ஒத்துக்க முடியாதுங்க… என் பொண்ணு அப்படி எல்லாம் தனியா போயிருக்க மாட்டான் நீங்க தான் என் பொண்ணை என்னவோ செஞ்சுட்டீங்க இதை நான் சும்மா விட போறதில்லை என்று அழுது ஆர்ப்பாட்டம் செய்ய ஆரம்பித்தார்.


சண்முகமும் விடாப்பிடியாக எனக்கு இப்போ என் பொண்ணு வரலனா என் ஊர்க்காரன் மொத்த பேரையும் இங்க இறக்கிடுவேன்.. ஒருத்தரையும் சும்மா விடமாட்டேன் டிவி பேப்பர் என்று இந்த விடுதி பெயரை நாறடுச்சிடுவேன் இதுக்கு அப்புறம் எங்குமே நீங்க வேலை செய்யாத மாதிரி பண்ணி விட்ருவேன் என்று மிரட்ட ஆரம்பித்தார்.


அத்தோடு விடாமல் விடுதியில் கேட்டையும் இழுத்து உட்கக்கமாக பூட்டியவர் ஒருவரையும் வெளியிடவில்லை.


விடுதிப் பெண்மணி முதலில் கெஞ்சிப் பார்த்தார் பிறகு போலீஸில் புகார் செய்வேன் என மிரட்டிப் பார்த்தார்.


தாராளமா புகார் செய்..பதிலுக்கு நானும் என் பொண்ணை நீங்க தான் என்னவோ பண்ணிட்டீங்கன்னு பதிலுக்கு கம்ப்ளைன்ட் தருவேன் என்று கூறவும் வரவேற்புப் பெண்மணிக்கு சர்வமும் ஓடுங்கி விட்டத.



சண்முகம் சொன்னது போல பெண்ணை காணும் என்று புகார் அளித்தால் விடுதியின் பெயர் முழுவதுமாக கெட்டுவிடும்.



பல வருடங்கள் பெண்களின் பாதுகாப்புக்கு பெயர் பெற்ற தனியார் விடுதி அது இப்பொழுது கலங்கம் என்று வந்துவிட்டால் இருக்கும் பெண்கள் இங்கிருந்து செல்வதோடு புதிய பெண்களை பெற்றோர்கள் விட்டுச் செல்லவும் தயங்குவார்களே என்ன செய்வது என யோசித்தவர் கடைசியாக விடுதியில் உரிமையாளருக்கு ஃபோன் செய்து விஷயத்தை கூறினார். அவரும்

பதறி அடித்துக்கொண்டு ஓடி வந்தார்.

 

[Akila vaikundam]

அய்யா வணக்கம் என்பெயர் சிவராமன் இந்த விடுதியை நடத்தறவன் என நாற்பது வயது மதிக்கத்தக்க இளைஞர் ஒருவர் சண்முகம் முன் வந்து நின்றார்.


முகத்தில் அப்படி ஒரு அமைதி, தோற்றத்தில் கம்பீரம் எல்லோரையும் சுண்டி இழுக்கும் கூர் பார்வை…மரியாதையான தோற்றம் அவரின் பணிவு தானாகவே சண்முகத்தை அமைதி அடையச் செய்தது.


பதிலுக்கு வணக்கம் வைத்தவர் என்னயா விடுதி நடத்தறீங்க முழுசா உள்ள வந்த பொண்ணு இப்போ இல்லனு சொல்லுது அந்தம்மா

நான் என்னனு எடுத்துக்கறது என்று கத்தினார்.


அப்பொழுதும் சிவராமன் பொறுமையாக ஐயா இது என் அம்மா ஆரம்பிச்சது.. அவங்களுக்கு பெண் குழந்தை என்றால் ரொம்ப இஷ்டம் ஆனா அவங்களுக்கு கடவுள் பெண் குழந்தையை கொடுக்கல மூணு ஆண் குழந்தைகளை தான் குடுத்தாங்க.


மூத்தவர் சிறு வயதிலேயே தவறிடாங்க இரண்டாவது அண்ணா படிக்கிறதுக்காக வெளிநாடு போனவர் அங்கேயே ஓரு பொண்ணு பிடிச்சு போய் கல்யாணம் பண்ணி செட்டில் ஆயிட்டாங்க.


மூணாவது நான்தான் நானும் பொறுப்பில்லாமல் தான் சுத்திக்கிட்டு இருந்தேன்..அப்பெல்லாம் என் அம்மாக்கு ஒரு பெண் குழந்தை இருந்தா ஆண் பிள்ளைகளைப் போல கண்டமேனிக்கு சுத்தாம வீட்டுக்குள்ளேயே இருந்திருக்கும்லன்னு வருத்தப்பட்டிருக்காங்க அதோட வெளிப்பாடு தான் இந்த விடுதி.


ஒரு பெண் குழந்தை இல்லை, பல பெண் குழந்தைகளை நாம தினமும் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று அவங்க ஆரம்பிச்சது இது.. அவங்க தான் இந்த விடுதிக்கு காப்பாளராக இருந்தாங்க.


அப்போ எங்க வீடு இந்த விடுதிக்கு பின்னாடி தான் இருந்தது…

என் அம்மா அவ்ளோ கண்டிப்பானவர்கள் பொண்ணுங்களோட பாதுகாப்புக்கு துளி கூட பங்கம் வராது அதனாலேயே எங்களோட விடுது தனித்துவமாகவும் பிரபலமும் ஆச்சு என்று சொல்லவும.


இதையெல்லாம் ஏன் என்கிட்ட சொல்லிட்டு இருக்க மொதல்ல என் பொண்ணு எங்க அதை சொல்லு என்று மீண்டும் கத்தினார் சண்முகம்.


ஐயா பொறுமை நான் என்ன சொல்ல வரேங்கறதை உள்வாங்கி கிட்டிங்கன்னா கண்டிப்பா இந்த விடுதியால் உங்கள் பொண்ணுக்கு எந்த ஒரு ஆபத்தும் இல்லை என்கிறதை நீங்க நம்புவீங்க அதுக்காக தான் சொல்றேன் என்றவர்.


நானும் காதல் திருமணம் செய்துகிட்டேன்…எனக்கும் ரெண்டு பெண் குழந்தைகள் இருக்காங்க.


அவங்க வளர வளர தான் எனக்குமே பெண்களோட அருமையும் அவங்க சக்தியும் புரிஞ்சது..


அம்மாவுக்கும் வயசு ஆச்சு அவங்களால ஆரம்பத்தில் பாத்துகிட்டது போல தனியா இதை நடத்த முடியல..அதற்காக விடுதியை கை விடவும் மனசு வரல அவங்களுக்கு என்கிட்ட இதை பாத்துக்க சொல்லி கேட்டாங்க.


அவங்களோட பெண் குழந்தை ஆசை..விடுதி என்கிற பெயரில் நிறையா இடங்களில் பெண்களுக்கு நடக்கும் சங்கடங்கள் எல்லாத்தையும் எடுத்துச் சொன்னாங்க.


ஒரு பெண்ணை ஒரு ஆண் மரியாதையா நடத்தினா இந்த சமூகத்திற்கு எந்த அளவிற்கு மாற்றத்தை கொண்டு வரும் என்பதை அவங்க வாழ்ந்த வாழற வாழ்க்கை மூலமா புரிய வச்சாங்க.


ஓரு கட்டத்திற்கு பிறகு நானும் அம்மா பேச்சை கேட்டு கிட்டேன்.


என்னோட அடாவடித்தனம் கோபம் எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு கடைசி வரைக்கும் இந்த விடுதியில் தங்கும் பெண்களோட பாதுகாப்புக்கு மட்டுமே துணை நிற்க வேண்டும் என உறுதியோட தான் இதை என் கட்டுபாட்டிற்கு கொண்டு வந்தேன்.


இந்த தங்கற பெண்களோட சாப்பாடு ஆகட்டும் பாதுகாப்பாகட்டும் எல்லாமே என்னோட நேரடி கட்டுப்பாட்டில் இருக்குது.


பக்கத்து தெருவுல தான் என் வீடு அதோ‌ இங்கிருந்து பார்த்தால் தெரியுது பாருங்க அந்த கருப்பு கலர் சின்டெக்ஸ் அதுதான் என் வீடு தினமும் அங்கிருந்த பார்த்தாலே இந்த விடுதி நல்லா தெரியும்.


விடுதியை சுத்தி சிசிடிவி கேமரா இருக்கு என் வீட்ல இருந்து எல்லாத்தையும் பாத்துக்கலாம்.. சிசிடிவி கண்காணிக்கவே ரெண்டு பேர வேலைக்கு வச்சிருக்கேன்னா பாத்துக்கோங்களேன்.


அது மட்டும் இல்ல நானும் என்ன நடக்குதுன்னு தினமும் ஒரு ரெண்டு தடவையாவது பார்த்திருவேன் அது மட்டும் இல்லாம என் மனைவி ரெண்டு நாளைக்கு ஒரு தடவை இங்க வந்து மெயின்டனன்ஸ், சாப்பாடு , டாய்லெட் கிளினிங் எல்லாம் எப்படி இருக்குன்னு தரோவா செக் பண்ணிடுவாங்க.


இதை ஒரு தொழிலா பாக்காம ஒரு சேவையா நினைச்சு செஞ்சுட்டு இருக்கோம் அப்படிப்பட்ட இடத்தில் இருந்து ஒரு பொண்ணு மிஸ்ஸிங்னு சொல்றது ஏத்துக்க முடியல.



கொஞ்சம் திரும்பி பாருங்க எத்தனை பொண்ணுங்க வேலைக்கு போக முடியாம காலேஜ்க்கு போக முடியாம எட்டி பார்த்துட்டு இருக்காங்கன்னு.


ஐயா எதா இருந்தாலும் நாம பேசி தீர்த்துக்கலாம் இன்னைக்கு உங்க பொண்ணு எங்க இருக்காங்கன்னு

தேடி கண்டுபிடிச்சு அவங்களை உங்க கைல ஒப்படைக்க வேண்டியது என்னோட கடமை அதுக்காக மத்த பெண்களை சிரமப்படுத்த வேண்டாம்.


இங்க தங்கியிருக்கற எல்லாருமே உங்க பொண்ணு மாதிரி தானே, காலேஜ் போகணும், வேலைக்கு போகணும், சிலருக்கு எக்ஸாம் இருக்கலாம் வேலைக்கு போற பொண்ணுகளுக்கு மீட்டிங் இருக்கலாம் உங்களோட கோபத்தால அவர்களுடைய எதிர்காலம் பாதிக்கப்பட கூடாது இல்லையா பெரிய மனசு பண்ணி அவங்க எல்லாரையும் வெளிய அனுப்பி விடுங்க ஐயா என்று கையெடுத்து கும்பிடவும்.


சிவராமனின் பேச்சு பணிவு எல்லாம் சண்முகத்தை மேற்க் கொண்டு வாதாட விடவில்லை.. சம்மதம் என்பதைப் போல் தலையசைக்க இதற்காகவே காத்துக்கொண்டிருந்தது போல் இருந்த காவலாளி வாயிற்கதவை வேகமாக திறந்து விட்டார் அடுத்த நொடி பெண்கள் எல்லாருமே வெளியேற தொடங்கினார்கள்.


அவர்களைப் பார்த்து சண்முகம் எல்லாரும் போங்க தாயி இந்த பட்டிக்காட்டானை மன்னிச்சிடுங்க என்றபடி அந்த சிறு பெண்களிடம் கையெடுத்து கும்பிட்டு மன்னிப்பை வேண்டினார்.


பதட்டமாகவும், சுவாரசியமாகவும் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த பெண்கள் கூட அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடத்தில் இடத்தை காலி செய்தார்கள்.


அதன் பிறகு விடுதிக்காப்பாளரிடம் வந்து சிவராமன் எல்லாருமே வெளிய போயாச்சில்ல.


ஐந்து பெண்கள் மட்டும் உடல்நிலை சரியில்லைன்னு காரணம் காட்டி ரூம்ல இருக்காங்க என்று சொல்லவும்.


அவங்களுக்கு என்ன பண்ணுதுன்னு கேட்டு ஏதாவது தேவைப்பட்டா செய்து குடுங்க அப்படியே நம்ம டாக்டருக்கு இன்பார்ம் பண்ணிடுங்க….அவர் ஒரு முறை அந்தப் பெண்களை பார்த்துட்டு போகட்டும். .என்றவர்.


சரி இவர் பொண்ணு எப்போ வெக்கேட் பண்ணிட்டு போனாங்க அந்த டீடைல் எல்லாம் எனக்கு வேணும் சீக்கிரம் பாருங்க என்னை சொல்லவும் அடுத்த பத்தாவது நிமிடத்தில் வேதா விடுதியை காலி செய்ததாக ஒரு தேதியை சொன்னார்கள்.


தேதியை கணக்கிட்டு பார்த்த சிவராமன் காப்பாளியிடம் சன்னக் குரலில் நீங்க சொல்றதை பார்த்தா அந்த பொண்ணு காலி பண்ணி ஓரு மாதம் தான் ஆகுது இல்லையா..?


ஆமா சார் அந்த பொண்ணு இங்கிருந்து வரைக்கும் நம்ம ஹாஸ்டல்ல முதல் ஒரு வருஷம் மட்டும் தான் இருந்தாங்க ரெண்டாவது வருஷம் மூன்றாவது வருஷம் எல்லாம் கரெக்டா பீஸ் வந்துடும் ஆனால் அந்த பொண்ணு சரியா இங்க வராது என்று அவரும் சன்ன குரலில் கூறினார்.


அதிர்ச்சியாக அவரை பார்த்த சிவராமன் கலக்கமாக நின்று கொண்டிருந்த சண்முகத்தையும் தலையில் கை வைத்து அழுது கொண்டிருந்த மரகதத்தையில் பார்த்துவிட்டு அவர்களுக்கு கேட்காதவாறு.


என்ன சொல்றீங்க அப்படின்னா அந்த பொண்ணு சரியா இங்க தங்கினது இல்லனு சொல்லறீங்களா..? எனக்கேட்டவர் அடுத்த நொடியே கோபமாக இதை ஏன் என்கிட்ட நீங்க சொல்லல என கடிந்து கொண்டார்.


சார் சில பொண்ணுங்களுக்கு லோக்கல்லையே வீடு இருக்கும் வீட்ல ஏதாவது ஒரு அசௌகரியத்தால கூட ஹாஸ்டல் வந்து தங்கி இருப்பாங்க அந்த மாதிரி பெண்கள் மாதத்தில் பத்து நாள் வரைக்கும் தான் நம்மளோட ஹாஸ்டல்ல தங்குவாங்க அந்த மாதிரி நினைச்சு தான் நானும் கண்டுக்கல.. இப்படி ஊர் விட்டு ஊர் வந்த பொண்ணுனு எனக்கு தெரிந்திருந்தா உங்களுக்கு எப்பவோ தெரியப்படுத்தி இருப்பேன்.


அது மட்டும் இல்லாம அந்த பொண்ணு இங்க சேரும் போது நான் இங்க வேலையில இல்ல சார் நான் இப்போ ஒன்ரை வருஷமா இருக்கேன்.


இந்த‌பிஜியோட ரூல்புக்ல ஒருத்தரோட பர்சனல் தலையிடக்கூடாதுன்னு சொல்லி இருக்கீங்க.


ஒரு நாள் மட்டும் தங்கிட்டு போறவங்க எத்தனையோ பேர் இருக்காங்க..வீட்ல பாதி நாள் இங்க பாதி நாள் தங்கறவங்க சில பேர்.. பரிட்சை சமயத்துல மட்டும் படிக்கிறதுக்காக இங்க வந்து தங்குறவங்க சில பேர் இப்படி பல பெண்கள் இருக்கிற இடத்தில ஒரு பொண்ணை மட்டும் தனியா பார்க்க முடியாதுல்ல சார் அதுவும் படிக்கிற பொண்ணு விவரமான பொண்ணு என்று அவரின் நியாயத்தை எடுத்துச் சொன்னார்.


அவர் கூறுவதும் நியாயம் தான் இங்கு மாதம் முழுவதும் தங்கும் பெண்கள் ஒரு சிலர் என்றால் காப்பாளர் சொல்வது போல வேடந்தாங்கல் போல வந்து செல்லும் பெண்கள் பல பேர் மாதமாதம் தங்குவதற்கான கட்டணம் வருகிறதா என்று பார்த்ததும் தங்கும் பெண்கள் சரியான நேரத்திற்கு வெளியே சென்று விட்டு உள்ளே வருகிறார்களா என்று பார்ப்பது மட்டும்தான் அவருடைய வேலை மத்தபடி ஒரு பெண் எங்கு செல்கிறாள் எங்கிருந்து வருகிறாள் என்று பார்ப்பதில்லை அதை இந்த கிராமத்து பெற்றோர்களுக்கு புரிய வைக்க முடியாது எப்படி அவர்களுக்கு புரிவது போல் சொல்வது.


முகத்தில் அடித்தது போல் கூறிவிட முடியும் உங்க பொண்ணு ஒழுங்காகவே இங்க தங்கல.. வேடந்தாங்கல் மாதிரி அப்பப்போ எங்க விடுதியை உபயோகப்படுத்திட்டு இருந்திருக்கா..அவளுக்காக நீங்க எங்களோட வாக்குவாதம் சொய்யறீங்க உங்க பொண்ணு மேல தப்பை வைத்துக் கொண்டு இங்கே வந்து சட்டமாக அமர்ந்து நியாயம் வேற கேக்கறீங்க..வெளியே போய்யா என்று மற்றவர்களாக இருந்தால் பதிலுக்கு கத்திக் கூச்சலிட்டு இருப்பார்கள்.

.

ஆனால் சிவராமனால் அதை செய்ய முடியவில்லை அவரின் பண்பு அப்படி பேசவிடவில்லை முடிந்த அளவு அவர்களை சமாதானப்படுத்தி அவர் பெண் எங்கு தங்கியிருக்கிறார் என்று விலாசத்தை வாங்கி கொடுத்து விட வேண்டும் என்று எண்ணம் மட்டுமே அவருக்கு மேலோங்கி இருந்தது


அந்தப் பொண்ணு சிங்கிள் ரூம் எடுத்து இருந்தாளா இல்ல ஷேரிங்கா என்று மேலும் விவரம் தெரிந்து கொள்ள காப்பாளரிடம் கேட்டார்.


ஷேரிங் தான் சார் கூட யாமினின்னு ஒரு பொண்ணு தங்கி இருந்தா இவர்களுக்கு கூட அந்த பொண்ணை பத்தி நல்லா தெரியும் இப்போ பதட்டத்துல மறந்துட்டாங்கன்னு நினைக்கிறேன்.


இப்போ யாமினி என்று இவர் கேள்வியாக முடிக்கவும்.


அந்த பொண்ணு தமிழ்நாட்டு பொண்ணு இல்ல சார் பெங்களூர் ஸ்டடி ஹாலிடே வந்ததால பத்து நாள் முன்னாடியே ஊருக்கு போயிட்டா .

ரூம் இன்னும் வெக்கேட் பண்ணல அந்த பொண்ணுக்கு சில எக்ஸாம் பாக்கி இருக்கு என்று சொல்லவும் சரி நான் பாத்துக்கிறேன் நீங்க உடம்பு சரியில்லைன்னு சொன்ன பொண்ணுங்களுக்கு என்ன தேவைன்னு போய் பாருங்க என அனுப்பி வைத்தவர்..சண்முகத்திடம் வந்தார்.


பதட்டத்துடன் என்னதான் ஆச்சு பொறுமையா இருங்கன்னு சொல்லிட்டு நீங்க பாட்டுக்கு அவங்க கிட்ட பேசிட்டு இருக்கீங்க.. பெத்தவங்களுக்கு என்ன விபரம்னு சொல்லனும் இல்ல என்று கோபமாக பேசினார்.


ஐயா கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க இவங்க சொல்ற விவரத்தை பார்த்தா உங்க பொண்ணு சரியாவே எங்க ஹாஸ்டல்ல தங்குனது இல்லை அப்பப்போ தான் வந்து போயிட்டு இருந்திருக்காங்க.


அவங்க வேற எங்கேயோ தங்கி இருந்திருக்காங்கன்னு நினைக்கறேன் என்று சொல்லவும் மரகதம் நெஞ்சில் கை வைத்த படி தரையில் அமர்ந்து விட்டார்.


அப்போ முத்துப்பாண்டி சொன்னதெல்லாம் உண்மை தானா என்று வாய் விட்டு சொல்லவும் ஏய் வாயை மூட மாட்ட அதான் நாங்க பேசிட்டு இருக்கோம்ல என்று மனைவியின் வாயை அடைத்தார்.


கிராமத்துக்காரர்கள் வெகுளி என்பதை வெளிச்சம் போட்டு காட்டினார்கள் அந்த தம்பதியினர் மரகதத்தின் பேச்சை வைத்து சிவராமன் நொடியில் ஊகித்து விட்டார்.


பெண்ணைப் பற்றிய விவரம் தெரியவும் தான் சந்தேகப்பட்டு பெற்றோர்கள் அதிகாலையிலேயே இங்கே வந்திருக்கிறார்கள் என்பதை.


ஆனால் அதை வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் சண்முகத்திடம் இன்முகமாகவே நடந்து கொண்டார்.


என்னையா புதுசா கதை சொல்லற..என்னமோ கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்ன சொன்ன ஒரு நாளைக்கு இரண்டு தடவை இங்க தங்கறவங்க பாதுகாப்பை பார்ப்பேன்னு அப்படி பார்த்திருந்தா என் பொண்ணு இங்க சரியா தங்கவில்லை என்கிற விஷயம் உனக்குத் தெரிந்திருக்கும் தானே.


தெரிந்த உடனே அது பெற்றோர்கள் எங்க கிட்ட சொல்லனும்ங்குற அறிவு உனக்கு இல்லையா…அவரின் இயலாமை ஏகத்துக்கும் எகிற வைத்தது.


சார் சிறு நடைமுறையை உங்களுக்கு புரிய வைக்கிறேன் அது என்னன்னா இங்க நிறைய பெண்கள் தினம் தினம் தங்குவாங்க.


இன்டர்வியூ வர்ற பொண்ணுங்க,எக்ஸாம் சமயத்துல வீட்ல இருந்தா சரியா படிக்க முடியாதுன்னு நினைக்கிற பொண்ணுங்க, ஒரு ரெண்டு மூணு நாள் சேர்ந்த மாதிரி வெளியூருக்கு பெற்றோர்கள் போனா தனியா இருக்க பயப்படுற பொண்ணுங்க.. உள்ளூரிலேயே பெத்தவங்களோட சண்டை போட்டுக்கிட்டு தனியா வந்து தங்கி இருக்கிற பொண்ணுங்க இப்படி பல பேரை தினமும் பார்க்கிறோம்.


அப்படித்தான் உங்க பொண்ணு அடிக்கடி தங்கினதால நாங்களும் நெனச்சுக்கிட்டோம்.. பொண்ணுங்களோட பாதுகாப்பு எங்க சைடுல இருந்து எந்த அளவுக்கு கொடுக்க முடியும்னா அவங்க உள்ள வந்துட்டு வெளிய போற வரைக்கும் தான்.



மத்தபடி வேற எதையும் எங்களால தனிப்பட்ட முறையில் செய்ய முடியாது பெத்தவங்க நீங்கதான் அடிக்கடி பொண்ணை வந்து பாக்குறதும் அவங்க சரியா காலேஜ் போறாங்களா தங்கி இருக்கிற இடம் சௌகரியமா இருக்குதா என்பதை பார்த்து இருக்கணும்.


பொண்ணு ஹாஸ்டல்ல இருக்கா நமக்கு என்னன்னு இப்படி எப்போவாவது வந்து பார்த்தா இந்த மாதிரி சங்கடங்களை பெத்தவங்க எதிர்கொண்டு தான் ஆகணும் இதுக்கு மேலயும் எங்களை குறை சொல்லாம பொண்ணு எங்க தங்கி இருக்கிறான்னு பார்த்து நல்ல புத்தி சொல்லி படிக்கிற வேலையை மட்டும் பார்க்க சொல்லுங்க என்று அழுத்திச் சொன்னவர்.


இதுக்கு அப்புறமும் இங்க நீங்க பிரச்சனை பண்ணினா ஒரு விடுதி உரிமையாளரா என்ன பண்ணனுமோ அதை பண்ண வேண்டியதா இருக்கும்.


அந்த அளவுக்கு போக விடமாட்டீங்கன்னு நினைக்கிறேன் ஏன்னா உங்களுக்கு உங்க பொண்ணு எவ்வளவு முக்கியமோ அதை விட இந்த விடுதியோட பெயரும் இந்த விடுதியும் எனக்கு ரொம்ப முக்கியம் என்று கூறிவிட்டு அவர் அங்கிருந்து சென்றார்.


என்னங்க இவர் இப்படி சொல்லிட்டு போறாரு என்று மரகதம் கணவனிடம் கேட்கவும்.


நாம சரியில்லை, நம்ம வளர்ப்பு சரியில்லை அப்படி இருக்கும்போது இவர் வேற என்ன சொல்லிட்டு போவாரு என கலங்கியவர் மீண்டும் விடுதிகாப்பாளரிடம் சென்று என் பொண்ணோட ஒரு பொண்ணு தங்கியிருந்தா அவ பேரு கூட என்று மனைவியிடம் பேரைக் கேட்டு யாமினி அந்த புள்ள இருக்கிற தைரியத்துல தான் நான் இவ்வளவு நாள் என் பொண்ணை கூட சரியா வந்து பாக்கல அந்த பொண்ணு விசாரிச்சா என் பொண்ணு எங்க இருப்பான்னு தெரிஞ்சிடும் கொஞ்சம் கேட்டு சொல்லுங்களேன் என்று உடைந்த குரலில் கேட்டார்.


சார் நீங்க சொல்ற யாமினி இங்கதான் இருக்காங்க ரொம்ப நாளாவே .. அவங்களோட உங்க பொண்ணு தங்கியிருந்தாக தான் எங்களுக்கும் ரெக்கார்டு காமிக்குது.. உங்க பொண்ணு வெக்கேட் பண்ணின கொஞ்ச நாளிலேயே யாமினியும் ஸ்டடி ஹாலிடேன்னு ஊருக்கு போய்ட்டாங்க.


அவங்களோட பர்சனல் நம்பர் எல்லாம் எதுவும் எங்க கிட்ட கிடையாது இங்க வந்து தங்கற நாள் கணக்கு பார்த்து பணம் வாங்குவோம் அது மாசமா இருந்தாலும் சரி நாளா இருந்தாலும் சரி மத்தபடி எங்களுக்கும் இங்க தங்கற பொண்ணுங்களுக்கும் பர்சனலா எந்த அட்டாச்மென்ட்டும் இல்ல.



நீங்க இங்கிருந்து டைம் வேஸ்ட் பண்றதுக்கு உங்க பொண்ணு படிக்கிற காலேஜ்க்கு போனா அவங்களை பார்க்க முடியும்.


அவங்க கிளாஸ் ரூம் போய்ட்டா பாக்குறது கொஞ்சம் சிரமம் ஆயிடும்.

என்றவர் சற்று தயங்கி விட்டு எப்பவுமே கூட ஒரு பொண்ணு இருந்தா அவளை நம்பி தான் நாங்க கண்டுக்காம விட்டுட்டோம்னு சொல்லாதீங்க சார்.


பிள்ளையோட பாதுகாப்பு எப்பவுமே பெற்றவர்களை சார்ந்தது தான் மத்தவங்க என்னைக்குமே நடுவுல வரக்கூடாது.


இன்னிக்கு இருக்கிற காலகட்டத்தில் வெளியூரிலிருந்து வர்ற பொண்ணுங்க எப்படி எல்லாமோ இருக்காங்க அதுக்கு கண்ணை மூடிக்கிட்டு ஆதரவு குடுக்கறது அவங்க கூட இருக்கிற தோழிகள் தான்.


அவங்களுக்கு அதெல்லாம் ஒரு அட்வென்ச்சர் அவ்ளோ தான் அதுல இருக்குற சாதக பாதகம் எல்லாம் தெரியாது.


அப்போதைக்கு பிரண்டுக்கு ஹெல்ப் பண்றோம் அவ்வளவுதான்.


அதை தான் இந்த யாமினி பொண்ணும் பண்ணி இருக்காங்கன்னு நினைக்கிறேன் எது எப்படியோ சீக்கிரமா உங்க பொண்ண போய் காலேஜ்ல பாருங்க.


இதுபோல அங்கேயும் கத்தி ஆர்ப்பாட்டம் பண்ணி உங்க பொண்ணோட மரியாதையை நீங்களே இறக்கி விட்றாதீங்க என்றவர் நோட்டை எடுத்துக்கொண்டு இதற்கு மேல் உங்களிடம் எனக்கு எந்த ஒரு பேச்சுவார்த்தையும் இல்லை என்பது போல உள்ளே சென்றார்.

 

[Akila vaikundam]

9

என்னங்க இப்படி சொல்லிட்டு போறாங்க அந்தம்மா..என்றவர்..இவங்க சொல்லறாங்கன்னு நம்ம பொண்ணை.. மேற்கொண்டு பேசவிடாமல் தடுத்தவர் மரகதம் காலேஜ் போகனும் ஆட்டோல ஏறு போற வழில மீதியை பேசிக்கலாம்.

என்றவர் விடுவிடுவென முன் சென்றவர் கல்லூரி வாசல் வரைக்கும் எதுவுமே பேசவில்லை.


இறுக்கத்துடன் அமர்ந்திருந்தவர் கல்லூரி வாசலில் இறங்கவுமே காரணமில்லாமல் கை, கால்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தது.


அவரின் பயத்தை வெளிக்காட்டாமல் மனைவிக்கு அறிவுரை வழங்கினார்.


இங்க பாரு மரகதம் மகளை பார்த்ததும் அழுது ஆர்ப்பாட்டம் பண்ண கூடாது..இது அவ படிக்கற இடம்..நம்ம புள்ளையை நாமளே இறக்கி விட்டு வேடிக்கை காட்ட கூடாது புரியுதுல்ல..ஏன் அங்க தங்கல.. ஆஸ்பத்திரி போனேன்னு கேள்வி கேட்காத..எதா இருந்தாலும் தனியா அழைச்சிட்டு போய் தன்மையா கேட்டுக்கலாம்.


நம்ம பொண்ணு ஒரு இடத்தில இருந்து இன்னொரு இடத்தில தங்குறான்னா அதுக்கு சரியான காரணம் இருக்கும் காலைல நாம போன இடத்துல ஏதாவது தப்பு தண்டா இருக்கும் அதனாலதான் சத்தமில்லாமல் இடம் மாறியிருப்பா.


நம்ம கிட்ட சொன்னா ஏதும் பிரச்சனை வந்திடுமோன்னு பயந்திருப்பா என மனைவிக்கு கூறினாரா இல்லை அவருக்கு அவராகவே சமாதானம் கூறிக் கொண்டாரா என்பது தெரியவில்லை ஆனால் ஒரு நடுக்கத்துடனே தான் பேசினார்.


முதல் பார்த்தபொழுது மிக பிரமாண்டமாக தெரிந்த கல்லூரி இன்று ஏனோ அச்சுறுத்தியது.


குழுவாக அங்குமிங்கும் ஏராளமான இளம்பெண்கள் நடந்து செல்ல தன் மகள் தென்படுகிறாளா என மரகதம் ஊற்றும் பார்த்தார்.


நான் அன்னைக்கே சொன்னேன் கூட தங்கியிருந்த பொண்ணு நம்பர் வாங்கலாம்னு.. எதுக்கு மரகதம்னு தடுத்துட்டீங்க..இப்போ பாருங்க என கண்ணீருடன் சகித்துக் கொண்டார்.


ச்சூ…மரகதம் என கடிந்து கொண்டவர் வா உள்ள போய் மகளை பாக்க வந்திருக்கோம்னு சொல்லி பாத்துட்டு வரலாம் என்றபடி நடக்கவும் அவர்களை கடந்து சென்ற நடுத்தர வயது பெண்மணி ஒருவர் திரும்பி பார்த்து தயங்கியபடியே நீங்க வேதவல்லி பேரண்ட்ஸ் தானே எனக்கேட்கவும்.


ஆமா தாயி நாங்க தான் நீங்க அவளுக்கு பாடம் சொல்லி தர்றவங்களா..?


ஆமா சார் உங்க பொண்ணை பற்றி கொஞ்சம் பேசணும் விசிட்டிர்ஸ் ரூம்ல வெயிட் பண்ணுங்க நான் ஆஃபிஸ் ரூம் போய்ட்டு வந்திடறேன்.


தாயி என அவர் முன்பாக சென்ற சண்முகம் எங்களால அவ்வளவு நேரம் காத்திருக்க முடியாதும்மா எதா இருந்தாலும் இப்பவே சொல்லிடுமா என்றார்.


அவரின் கலங்கிய முகம் அந்தப் பெண்மணியை ஏதோ செய்ய சார் அப்படி எல்லாம் ஸ்டூடண்ட் பத்தி ஈஸியா வெளிய வைத்து நாங்க பேசிட முடியாது எதா இருந்தாலும் ப்ராப்பரா ஆஃபிஸ் ரூம்ல வச்சி தான் பேசணும் என்று சொல்லிவிட்டு அவர் கடந்தார்.


மரகதம் வேகமாக அவரின் முன் சென்றவர் சண்முகத்தை போல் இறுக்கமாகவும் உறுதியாகவும் பேச முடியவில்லை உடைந்து அழுதுவிட்டார்.


அம்மா நான் உன்கிட்ட வேற எதுவும் கேட்கல.. நீங்க சொல்ற மாதிரி ஆபீஸ் ரூம்லேயே பேசிக்கலாம் ஆனா அதுக்கு முன்னாடி ஒன்னே ஒன்னு மட்டும் சொல்லிட்டு போங்கம்மா..


ஊர்ல காலி பையன் வீட்டுக்குள்ள வந்து என்னவோ பேசிட்டு போய்ட்டான்.


மனசு கேக்காம புள்ளையை பாக்க வந்தா அவ தங்கி இருந்த இடத்துல இப்போ இல்ல.. இங்க பாக்கலாம்னு வந்தா இங்கேயும் என் பொண்ணு கண்ணுக்கு சிக்கல..


எனக்கு ஒண்ணே ஒண்ணு மட்டும் சொல்லிட்டு போங்கம்மா என் பொண்ணு ஒழுங்கா காலேஜ் வர்றாள்ல ..நல்லா படிக்கிறா தானே.. பத்திரமா இருக்கா தானே அது மட்டும் சொல்லிடுங்க.


பிறகு எவ்வளவு நேரம் ஆஃபிஸ் ரூம்ல காத்திருக்க சொன்னாலும் நாங்க காத்திருக்கிறோம்.


அடிவயித்துல நெருப்பை கட்டிகிட்டு நெஞ்சி முழுக்க திகிலோட வந்திருக்கோம்..நீங்க பொறுமையா சொல்ற வரைக்கும் எல்லாம் இந்த உசுரு தாங்கிக்கொள்ளாதம்மா தயவு செய்து சொல்லிட்டு போங்கம்மா என்ன கையெடுத்து கும்பிட்டார்.


நடந்து சென்றவர்கள் இவர்களை வேடிக்கை பார்க்க சுற்றும் மற்றும் பார்த்த பேராசிரியர் ம்மா நேரா ஆஃபிஸ் ரூம் வந்திடுங்க என்ற படி வேகமாக விடுவிடுவென நடந்தார்.


அவர் பின்னாலே மரகதம் வயதை மறந்து ஊரில் இருக்கும் கௌரவத்தை மறந்து பெற்ற மகளுக்காக ஓடினார்.


வரட்டு கௌரவம், மானம், மரியாதை எல்லாமே மகளால் சிறிது நேரத்தில் காணாமல் போகப் போவதை உணர்ந்ததாலோ என்னவோ சண்முகம் தளர்ந்து போய் பின் தொடர்ந்தார்.

 

[Akila vaikundam]

டேபிளின் மீது இருந்த வெயிட்டை உருட்டிய பேராசிரியர் எதிரில் இருந்த வேதாவின் பெற்றோர்களிடம் எப்படி பேசுவது என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தார்.


வேதாவைப் போல வேறொரு பெண் இருந்திருந்தால் அவர் நடந்து கொண்டிருக்கும் விதமே வேறு இப்பொழுதும் அப்படித்தான் ஆனால் பெற்றோர்களின் தவிப்பும் சோர்ந்து போன தோற்றமும் அவரை கடினமாக நடந்து கொள்ள விடவில்லை.


இங்க பாருங்க சார் இந்த இடத்துல வேறொருத்தர் உட்கார்ந்து இருந்தா என் பிகேவியரே வேற..ஏனோ உங்ககிட்ட என்னால கடினமா நடந்துக்க முடியல என்றவர்.


உங்க பொண்ணை பார்க்க கல்லூரிக்கு வந்திருக்கீங்க.. அதிலிருந்தே தெரியுது நீங்க ரொம்ப அப்பாவியானவங்கன்னு.. என்றவர்.


சற்று நேரம் தயங்கி விட்டு உங்க பொண்ணுக்கு ஸ்டடி ஹாலிடே விட்டு பதினைந்து நாள் ஆச்சு அவங்க டிபார்ட்மெண்ட் பொண்ணுங்க யாரையுமே காலேஜுக்குள்ள உங்களால பார்க்க முடியாது.


வேதா மட்டும் இல்ல அவங்க கூட படிக்கிற வேற எந்த பொண்ணு களையும் உங்களால் கேப்பஸ்க்குள்ள முடியாது.


இந்த சம்பவம் எதை காட்டுதுன்னா உங்க பொறுப்பில்லாத தனத்தை காட்டுது என்றார் காட்டமாக.


என்னம்மா இப்படி சொல்றீங்க என்று மரகதம் நடுங்கியபடி கேட்கவும் இம்முறை கோபமாக எழுந்த பேராசிரியர் பின்ன எப்படிமா சொல்லுவாங்க உங்க பொண்ணு காலேஜுக்கு வந்து நாலு மாசத்துக்கு மேல ஆச்சு.


ஓழுங்கின குறைவால் அவளுக்கு ரெண்டு முறை மெமோ கொடுத்திருக்கோம்.. ரெண்டு தடவையுமே உங்களை கூட்டிட்டு வந்தா மட்டும் தான் காலேஜ்குள்ள விடுவோம் என்று சொன்னோம்.


முதல் முறை அப்பாவுக்கு ஆக்ஸிடெண்ட் ஆகி ஹாஸ்பிடல்ல கிடக்கறாருன்னு சொன்னா அதனால வார்னிங் குடுத்து காலேஜுக்குள்ள விட்டோம்.


ஆனா அதை காதுல போட்டுக்காம மறுபடியும் முதல்ல மாதிரியே கிளாஸ் ரூம்ல உட்கார்ந்து செல்போன்ல பேசறது மெசேஜ் பண்றது கண்ட நேரத்துல க்ளாஸ் ரூம் விட்டு வெளிய போறதுன்னு பயங்கரமான ராவடி.


அவளை பார்த்து மத்த பொண்ணுகளும் சேர்ந்து கெட்டு போறாங்க…மனசுல சினிமா ஹீரோயின்னு நினைப்பு.


இரண்டாவது முறை மெமோ கொடுக்கும் போது உன் அம்மா அப்பாவை கூட்டிட்டு வரலன்னா காலேஜுக்குள்ள வராதன்னு சொன்னேன் அதுக்கப்புறம் காலேஜ் வர்றதே கிடையாது அது மட்டும் கிடையாது.


நீங்க மட்டும் பொறுப்பான பெற்றோரா இருந்திருந்தா அவ என்ன பண்றா எப்படி படிக்கிறான்னு அப்பப்போ நேர்ல வந்து பார்த்து தெரிஞ்சிருந்திருப்பீங்க.


பொண்ணை காலேஜ்ல சேர்த்து விட்டாச்சு இனி அவ படிச்சா என்ன..? எப்படி போனா எனக்கென்னன்னு கொஞ்சம் கூட அக்கறையே இல்லாம உங்களோட வேலைய பாத்துட்டு இப்போ வந்து பொண்ணை காணோம்னு அழுதுட்டு நிக்கிறீங்க கிளம்புங்க சார் முதல்ல பொண்ணை கண்டுபுடிச்சி நல்ல புத்தி சொல்லி ஊருக்கு கூட்டிட்டு போங்க அப்படியே லெட்சர்ல கையெழுத்து போட்டுட்டு வேதவல்லியோட டிசியை கலெக்ட் பண்ணிக்கிட்டு போங்க


ம்மா பொண்ணை காணோம்னு பதறி போய் வந்திருக்கோம் இப்படி மனசாட்சி இல்லாம பேசினா எப்படிம்மா.. சண்முகம் சற்று கோபமாக கேட்டார்.


பின்ன என்னை எப்படி நடந்துக்க சொல்லறீங்க இது நூற்றாண்டு கடந்த கல்லூரி இந்த கல்லூரிக்கு நிறைய பேரும் பல சிறப்புகளும் இருக்கு உங்க பொண்ணு மாதிரி ஒரு சில பொண்ணுங்களால இந்த காலேஜோட பெயர் கெட்டு போறதை யாருமே விரும்ப மாட்டாங்க.



உங்க பொண்ணை முதல் தடவை க்ளாஸ் ரூம்ல பார்த்தப்போ ரொம்ப பிரமிப்பா இருந்தது ஒரு சின்ன பொண்ணுக்குள்ள இவ்வளவு திறமைகளா இத்தனை கனவுகளான்னு.. ஆனா அதே பொண்ணை அடுத்தடுத்த நாட்களில் பார்த்த பொழுது கிராமத்திலிருந்து வந்தவளால எப்படி இந்த அளவிற்கு மாறிட முடியும்னு தான் பார்த்தேன்.


அதுக்கு காரணம் பெற்றோர்கள் மட்டும் தான் ஒன்னு ஓவர் பாசம் என்கிற பெயரில் அதிகமான சுதந்திரம் கொடுக்கிறது இல்லன்னா கண்டிப்பு என்கிற பெயரில் ரொம்ப அடக்குமுறை பண்ணுவது.


இது ரெண்டுல ஏதோ ஒன்னை நீங்க செஞ்சு இருக்கீங்க இல்லனா ரெண்டுமே செஞ்சு இருக்கீங்க..அதான் இன்னைக்கு இங்க வந்து தலைகுனிந்து அமர்ந்திருக்கீங்க.


நானும் ரெண்டு பிள்ளைகளுக்கு அம்மா என்கிறதால கேட்கிறேன் சார்.



தவறா நினைக்காம சில விஷயங்களுக்கு மட்டும் பதில் சொல்லுங்க என்றவர் எப்படி சார் இத்தனை நாள்ல ஒருதடவை கூட உங்க பொண்ணை பாக்காம அவ என்ன பண்றான்னு தெரிஞ்சிக்காம ஒரு ஃபோன் கூட பண்ணாம உங்களால இருக்க முடிஞ்சது அவ நீங்க பெற்ற பொண்ணு தானே என்று கேட்கவும் பெற்றோர்கள் இருவருமே துடித்து விட்டனர்.


ஐயோ…ஐயோ என தலையிலடித்து மரகதம் கத்த தொடங்கி விட்டார்.


வரம் வாங்கி பெத்தவம்மா..அவ மேல எவ்வளவு நம்பிக்கை வச்சிருந்தேன் எங்களை கொண்டு வந்து இப்படி நிறுத்திட்டாளே என்றவர்.


அம்மா நீங்க சொல்ற மாதிரி நாங்க பொறுப்பில்லாத பெத்தவங்க இல்லம்மா மாசா மாசம் அவளை வந்து பாத்துட்டு தான் இருக்கோம்.


காலேஜ்ல சேர்த்தும் போது கூட இங்க இருக்கற காலேஜ்ல தான் தங்கினா..சாப்பாடு சரியில்ல தூக்கம் வரலன்னு சொல்லி சினேகதியோட பக்கத்துல இருக்கிற வேறொரு ஹாஸ்டல்ல சேர்ந்தா..



அப்போ கூட நாங்க எதுவுமே சொல்லலம்மா தினமும் ஃபோன்ல பேசுவோம்..மாசத்துக்கு ஒரு தடவை வந்து பார்த்துட்டு போவோம்.


நாங்க வரும் போதெல்லாம் அந்த ஹாஸ்டல்ல தான்மா இருந்தா..வாசல்ல நின்னு வரவேற்பா..சத்தியம்மா எங்களை நம்புங்க..


இங்க நடந்தது எதுவுமே எங்களுக்கு தெரியாது நாங்க வரும் போதெல்லாம் அவ சினேகிதப் பிள்ளைகள் எல்லாருமே அவளைப் பத்தி பெருமையா பேசுவாங்க அது உண்மைன்னு நம்பி தான் ஒவ்வொரு முறையும் நாங்க சந்தோஷமாக ஊருக்கு திரும்பி போனோம்.


அவ மேல நாங்க வெச்சிருந்த நம்பிக்கைதான் கூட தங்கி இருந்த பொம்பள பிள்ளை கிட்ட இருந்து போன் நம்பர் கூட வாங்குனது இல்லம்மா.


வேற பிள்ளைக ஃபோன் நம்பரை கூட நாங்க கேட்டது கிடையாது.


ஃ போன் பண்ணி இங்க வர்றோம்னு சொன்னா அந்த புள்ள அது கேட்டுச்சு இந்த பிள்ளை இது கேட்டுச்சின்னு ஓரு வாரம் என்னை பலகாரம் செய்ய சொல்லுவா.


பெத்த பொண்ணு கூட படிக்கிற பிள்ளைகளும் பலகாரம் கேட்டாங்கன்னு வேலைக்கு கூட ஆள் போடாமல் அடுப்புக்குள்ள வெந்து செஞ்சு எடுத்துட்டு வருவேன்மா.


செஞ்சதை இங்க எல்லா பிள்ளைகளுக்கும் பிரிச்சு கொடுத்து அதுக சாப்பிடறதை சந்தோஷமா பார்த்து ரசிக்கறவ நான்.


இப்போ தான் மூணு நாலு மாசமா மாதம் மாதம் பார்க்க வராதீங்க பரிட்சை இருக்குன்னு சொன்னா..

படிக்க தானே பிள்ளையை அனுப்பினோம் படிக்கட்டும்னு தான்.. வந்து பாக்கல.


ஆனால் தினமும் ஃபோன் பண்ணிட்டு தான் இருந்தோம்.


போன் பண்ணும் போது எல்லாம் நான் காலேஜ்ல இருக்கேன் படிச்சிட்டு இருக்கேன் தூங்க போறேன்னு சொல்லுவா..பாவி எல்லாத்தையும் நம்பினேன்.


நீங்க சொன்ன மாதிரியே அவ மேல வெச்சிருந்த அதிகமான பாசம் தான் இப்படி மோசம் போய் என்னை அசிங்கப்பட வச்சிருக்கு இருக்கு.

என்று கதறினார்.


அதை பார்த்ததும் பேராசிரியர்க்கு ஒரு மாதிரியாகிவிட்டது சிறந்த பெற்றோர்கள் ஆனால் இவர்களுக்கு அப்படி ஒரு மகளா என கலங்கியவர்.


சார் மூணு நாலு மாசமா காலேஜ் வர்றதா பொய் சொல்லிருக்கா..எங்க இருக்கானு சொல்லல..ஆனா ஹாஸ்டல்ல இருக்கறது போல உங்களை நம்ப வச்சிருக்கா.. எல்லாம் பார்க்கும் பொழுது நான் கேள்விப்பட்ட விஷயம் உண்மைனு தான் தோணுது..என்றவர் அவ ஹாஸ்டல்ல தங்கியிருக்கற பொண்ணுக நம்பர் யாரோடதாவது இருக்கா எனக்கேட்டார்.


இல்லைம்மா அதான் சொன்னோமே பொண்ணு மேல இருந்த நம்பிக்கையில பாசத்துல எதையும் நாங்க வாங்கிக்கல..என்றனர்.


ம்ம்..அவ கூட ஓரு மூனு பேரு ரெகுலரா சுத்துவாங்க.. எல்லாம் அறுந்த வாலுக..அதுல யாரையாவது புடிச்சா உங்க பொண்ணு எங்க இருக்கான்னு கண்டு புடிச்சிடலாம் என்றவர்…அவர்களின் பெயரை பேப்பரில் எழுதி அவர்களிடம் கொடுத்தார்.


அப்புறம் உங்களுக்காக இனியொரு உதவியும் என்னால பண்ண முடியும் உங்க பொண்ணு செமஸ்டர் நடக்கிறதுக்கு முன்னாடி காலேஜ் வந்து பிராப்பரா ஒரு மன்னிப்பு கடிதம் எழுதி கொடுத்தா பரிட்சை எழுத என்னாலான உதவியை செய்ய முடியும்..ஓருவேளை‌ வரலன்னா அவங்க கல்லூரி வாழ்க்கை கானல் நீராகத்தான் முடியும்.. என்றபடி அங்கிருந்து சென்றார்.

 

[Akila vaikundam]

10

இப்போ என்னங்க பண்றது தளர்ந்து போய் கல்லூரி வளாகத்திற்குள் போடப்பட்டிருந்த ஒரு பெஞ்சில் அமர்ந்திருந்த சண்முகத்திடம் மரகதம் கவலையுடன் கேட்டார்.

என்ன செய்றது இவ்ளோ பெரிய ஊர்ல நம்ம பொண்ணை எங்கன்னு தேடுது.

அது கூட படிச்ச பிள்ளைகளும் யாரும் இப்போ இங்கே இல்லை எல்லாரும் லீவுக்கு போயாச்சு.. வெறும் பெயரை வச்சிகிட்டு என்ன செய்யறது என்றவர் கையிலிருந்த பேப்பரை காற்றில் பறக்க விட்டார்.

அய்யோ பேப்பர் என அதை பிடிக்கப்போன மரகதத்தை போகட்டும் விடும்மா அதை வச்சிகிட்டு என்ன செய்ய..

எங்க எதுக்காக இவ்வளவு விரக்தியா பேசுறீங்க நம்ம பொண்ணு தப்பு பண்ண மாட்டாங்க யாராரோ எதைஎதையோ சொல்றதை நம்பி, நாமளா ஒரு முடிவு எடுக்க வேண்டாம்.. எதா இருந்தாலும் வேதாவை பார்த்த பிறகு முடிவெடுக்கலாம் நம்பிக்கையை விட்டிடாதீங்க கண்ணீருடன் கணவரை வேண்டினார்

நம்பிக்கை சென்று வாய்க்குள் முணுமுணுத்தவர் பிறகு வலி நிறைந்த புன்னகையை சிந்தினார்.

அந்த ஒரு வார்த்தை தான் இப்போ வரைக்கும் என்னை இங்க உட்கார வச்சிருக்கு.

வெறும் பெயரை வைத்து எப்படி நாம அவ சினேகிதிகளை கண்டுபிடிக்க முடியும் பொண்ணு மேல இருந்த அதீத நம்பிக்கையால் கூட தங்கியிருந்த பொண்ணோட ஃபோன் நம்பரை கூட வாங்காம விட்டுட்டோம் எவ்வளவு பெரிய தப்பு இல்ல.

இப்போ ஒரு அவசரம்னு யாரையும் கேட்க முடியாம உட்கார்ந்து இருக்கோம் பாத்தியா என்று முதல் முறையாக அந்த கம்பீரமான மனிதர் கண் கலங்கினார்.

ஏங்க வேதா தங்கியிருந்த ஹாஸ்டலுக்கு போனா அவ சினேகிதி நம்பர் தருவாங்கல்ல.. மறுபடியும் அங்க போகலாமா.

நானும் அதை தான் யோசிச்சிட்டு இருக்கேன்.சிவராமன் மனசு வச்சா நம்ம பொண்ணு இருக்கிற இடத்தை கண்டுபிடிக்க முடியும்.. என்றவர் அடுத்த வினாடி வெகு வேகமாக நடக்க தொடங்கினார்.

மீண்டும் வேதா தங்கியிருந்த விடுதிக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள் சண்முகம் தம்பதியினர்.

இம்முறை சிவராமன் விடுதி காப்பாளரிடம் எதையோ தீவிரமாக விவாதித்துக் கொண்டிருந்தார்.

அந்த நேரத்தில் இவர்கள் சென்று இறங்கவும் காப்பாளர் பெண்மணி சார் காலையில் பிரச்சினை பண்ணிணவங்க மறுபடியும் வந்திருக்காங்க என்றார்.

திரும்பி பார்த்தவர் எதிர்பார்த்ததுதான் என்றார்..பிறகு வாட்ச்மேன் அவர்களை உள்ள விடுங்க என்று சத்தம் கொடுத்தார்.

சண்முகத்தால் நம்பவே முடியவில்லை காலையில் சிவராமன் பேசி சென்றதற்கு மீண்டும்
தங்களை உள்ளே விட மாட்டார்கள் என்று நினைத்திருந்தார்.

நேர்மாறாக இந்த நேரத்தில் விடுதியில் அவர் இருந்ததோடு மட்டுமல்லாது இவர்களை பார்த்ததும் உள்ளே அழைத்தது ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தியது.

குழப்பத்துடனே உள்ளே செல்லும்போது காலையில் நடந்தது எதுவுமே ஞாபகம் இல்லாதது போல சிவராமன் புன்னகையுடன்
வாங்கய்யா வணக்கம் என இன்முகத்துடன் வரவேற்றவர்.

உட்காருங்கள் என்று விசிட்டிங் ஹாலில் அமர வைத்துவிட்டு மதியம் சாப்பிட்டீங்களா என அக்கறையாக விசாரித்தவர்.

இல்லன்னா நம்ம கேன்டின்லேயே மதிய சாப்பாடு இருக்கும் முதல்ல சாப்பிட்டு வாங்க என்று அவர்களை உணவு உண்டு விட்டு வரும்படி வற்புறுத்தினார்.

அப்பொழுதுதான் நேரம் மதியத்தை தாண்டி இருந்தது அவர்களுக்கே உரைத்தது காலையிலிருந்து பெண்ணைப் பற்றி சிந்தனையிலேயே பைத்தியம் போல எங்கெங்கோ சுட்டு திரிந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் உணவு நேரம் தாண்டியது கூட அவர்களுக்கு தெரியவில்லை.

சாப்பாடெல்லாம் பிறகு பாத்துக்கலாம் தம்பி எனக்கு நீங்க உதவி செய்யணும் என்று இம்முறை சண்முகம் தன்மையாக அவரிடம் வேண்டினார்.

கண்டிப்பா ஆனா அதுக்கு முன்னாடி நீங்க சாப்பிடணும் என்று கண்டிப்புடன் கூறினார்.

சாப்பிடற நிலைமைல நாங்க இல்லைங்க முதல்ல எங்க பொண்ணு பத்தின விஷயம் தெரியனும் எங்க இருக்கா எப்படி இருக்கான்னு எதுவும் தெரியாம பச்சை தண்ணி கூட எங்க தொண்டையை விட்டு இறங்காது என்று இம்முறை மரகதம் சண்முகத்திற்காக பேசினார்.

ஆனால் சிவராமன் விடுவதாக இல்லை பணி செய்பவர்கள் பார்த்து தலையசைக்க சற்று நேரத்தில் பெரியதோர் டம்ளரில் சூடான பானம் அவர்களை தேடி வந்தது.

சரி சாப்பிடலன்னா பரவால்ல இதையாவது முதல்ல குடிங்க என அவர்களை குடிக்க வைத்தவர் இப்போ சொல்லுங்க சார் உங்களுக்கு நான் எந்த வகையில உதவனும்.

என் பொண்ணு எங்கன்னு மரகதம் ஆரம்பிக்கவும் இடைமறித்த சிவராமன் உங்க பொண்ணு கண்டிப்பா நல்லா இருப்பாங்க ஏன்னா அவங்களோட ரெக்கார்ட்ஸ் எல்லாம் பார்த்தேன்.

ரொம்ப பிளானிங்கா நீங்க ஓவ்வொரு முறையும் இங்க வரதுக்கு ஒருநாள் முன்னாடி தான் ஹாஸ்டல் வந்து ஸ்டே பண்ணிட்டு நீங்க ஊருக்கு கிளம்புன அடுத்த நிமிஷமே அவங்களும் ஹாஸ்டல் விட்டு போயிருக்காங்க..அதை நான் சொல்லல ஹாஸ்டல் ரெக்கார்ட் சொல்லுது.

இதோ ஓவ்வொரு முறையும் நீங்க வந்த போது போட்ட கையெழுத்து.. இது உள்ள தங்கற பொண்ணுங்களோட கையெழுத்து.
உள்ள வந்ததும் வெளிய
வெளியே போறதும்.
என்று நோட்புக்கை அவர்கள் பக்கமாக திருப்பி வைத்தார் பிறகு

ஆனா எவ்ரி மன்த் அவங்களுக்கான பில் பேமென்ட் ஆன்லைன்ல சரியா கட்டிருக்காங்க.

அது மட்டும் இல்ல உங்க பொண்ணு மாதிரியே சில பொண்ணுங்க அந்த மாதிரி தப்பு பண்ணிட்டு இருக்காங்க அவங்க எல்லாரையும் நிரந்தரமாக காலி பண்ண சொல்லியாச்சு.

அது மட்டும் இல்லாம அவங்களோட பேரண்ட்ஸ்க்கும் விடுதி உரிமையாளரா தகவலையும் அனுப்பியாச்சு.

இது பொண்ணுக சைடு இருந்து பார்த்தா நான் பண்றது மிகப்பெரிய தப்பு ஆனா ரெண்டு பெண் குழந்தைகளோட தகப்பனா பார்த்தா நான் செய்வது ரொம்ப சரி இப்போ உங்க பொண்ணும் சேஃப்பா,சந்தோஷமா,
இருப்பாங்கன்னு தான் நான் நினைக்கிறேன்.
பயமில்லாம அவங்க இருப்பிடத்தை பொறுமையாக தேடுங்க என்று முடித்தார்.


உங்க தகவலுக்கும் பிற பெண்கள் மேல் காட்டற அக்கறைக்கும் ரொம்ப நன்றி என்ற சண்முகம்.

தயங்கியபடியே எங்க பாப்பா கூட யாமினினு ஓரு பொண்ணு
தங்கி இருந்தது அந்த பொண்ணோட நம்பர் கொடுத்தீங்கன்னா விவரம் கேட்க வசதியா இருக்கும்.

காலேஜ்லயும் அந்த பொண்ணோட பெயரை தான் எழுதி கொடுத்திருக்காங்க ஆனா போன் நம்பர் தரல என்று சொல்லவும்.

ம்ம் ..அவங்க நம்பர் கொடுக்கலாம் ஆனா எங்களோட விடுதியோட விதிமுறைகள்ல‌ அப்படி தரக்கூடாதுன்னு போட்டிருக்கோம்.

அதை உரிமையாளரா நானே மீற முடியாது இல்லையா.

அந்த பொண்ணு இங்க இருந்தாங்கன்னா பரவால்ல இப்போ அவங்க இங்க இல்ல சொந்த ஊருக்கு போய் இருக்காங்க.

அவங்களை கேட்காம அவங்க நம்பரை உங்களுக்கு நாங்க கொடுக்கிறது முறையா இருக்காது.

அது மட்டும் இல்லாம அவங்க வெளியூர் பொண்ணு குடும்பத்தோடு லீவை கொண்டாடிட்டு இருக்கிற நேரத்துல அவங்களுக்கு ஃபோன் பண்ணி உங்க நம்பரை ஒருத்தர் கேக்குறாங்க அவங்களுக்கு கொடுக்கிறதா வேண்டாமான்னு கேட்டு தொந்தரவு கொடுக்கிறது அவ்வளவு நாகரீகமான செயலா இருக்காது.

இப்பதானே எங்களுக்கு எந்த உதவினாலும் செய்வேன்னு சொன்னீங்க அதுக்குள்ள இப்படி மாத்தி பேசினா எப்படி என்று மரகதம் சற்று கோபத்துடன் கேட்டார்.

இப்போவும் சொல்றேன் நான் உங்களுக்கு உதவுறதுக்கு தயாரா இருக்கேன் ஆனா ஹாஸ்டலுக்குள்ள இருக்குற பொண்ணுங்க மூலமா.

இங்கிருந்து வெளியே போனவங்க நம்பர் கொடுக்கிறதும் அவங்களை‌ தொந்தரவு செய்றதும் எனக்கு விருப்பம் இல்ல.

இப்போ மணி மூன்றுக்கு மேல ஆயிடுச்சு இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இருந்தீங்கன்னா காலேஜ் போன பொண்ணுக வர ஆரம்பிச்சிடுவாங்க.

உங்க பொண்ணு தங்கி இருந்த பக்கத்து ரூம் எதிர் ரூம்ல நிறைய பேர் இன்னும் அங்கேயே தான் தங்கி இருக்காங்க அதுல யாராவது ஒருத்தர் உங்க பொண்ணோட க்ளோசா இருந்திருக்கலாம் அவங்களை விசாரிப்போம்.

யாமினி உங்க பொண்ணோட நெருங்கிய தோழி அதனால அவங்களுக்கு தெரிந்த தகவல்களை மறைக்க வாய்ப்பு இருக்கு.

ஆனா பக்கத்து ரூம்ல எதிர் ரூம்ல இருக்கற பொண்ணுங்க அப்படி மறைக்க வேண்டிய கட்டாயம் இருக்காது கொஞ்ச நேரம் காத்திருங்க நானே விசாரிச்சு என்னன்னு சொல்றேன் என்று கூறி விட்டு சென்றார்.

விடுதியின் பக்கவாட்டில் அமைந்திருந்த கற்பக விநாயகர் முன்பு தங்கள் மகளை சீக்கிரமாக எங்களிடத்தில் சேர்த்து விடு என
மானசீகமாக வேண்டிக் கொண்டு பெற்றோர்கள் காத்திருந்து ஆரம்பித்தனர்.

 

[Akila vaikundam]

ஒவ்வொரு வினாடியும் யூகமாக கழிந்தது சண்முகம் தம்பதியினருக்கு.


நிம்மதி என்பதை எப்பொழுதோ தொலைத்து விட்டார்கள் நெஞ்சமெல்லாம் திக் திக் என அடித்துக்கொள்ள அமைதியை வேண்டி இறைவனை வேண்டினாலும் எவ்வளவு முயற்சித்தும் அது கிடைக்கவில்லை மணி மாலை வேலையில் தாண்டும் பொழுது சிவராமன் ஒரு இளவயது பெண்ணை அழைத்து வந்தார்.


அய்யா இவங்க பேரு மதுவதனி உங்க பொண்ணு தங்கியிருந்த ரூமோட எதிர்ப்புறம் தங்கியிருக்கறவங்க..உங்க பொண்ணை சமீபத்துல பார்த்ததா சொன்னாங்க விவரம் கேட்டுட்டு நீங்க கிளம்பிக்கோங்க..மாலை ஆறு மணிக்கு மேல இங்க வெளியாட்களுக்கு அனுமதி கிடையாது என கண்டிப்புடன் கூறிவிட்டு சென்றார்.


அம்மாடி எங்க பார்த்த என் பொண்ணை அவ நல்லாயிருக்கா தானே ஆர்வமும் பதட்டமுமாக மரகதம் கேட்டார்.


எப்படி சொல்வது என தெரியாமல் விழித்த மதுவதனி ஆன்ட்டி நான் அவளை பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சு.


நானும் உங்க பொண்ணு காலேஜ் தான் அவ என்னோட ஜுனியர் ..படிக்க சென்னை வந்தேன் படிப்பு முடியவும் வேலை கிடைத்தது அப்படியே செட்டில் ஆகிட்டேன்..வேதா மட்டும் இல்ல வேற யாரோடவும் அதிகமா பழகினது இல்லை..என்று உண்மையை உரைத்தவள்.


சற்று தயங்கி விட்டு அவளை எனக்கு ரொம்ப புடிக்கும் அதனால தான் உங்களுக்கு யாராவது உதவி பண்ணுங்கன்னு சார் வந்து கேட்டதுமே நானே வந்தது.


வேதாவை நான் எங்கேயும் பார்க்கல ஆனா அவளை பத்தின ஒரு உண்மை எனக்கு தெரியும் அதை உங்ககிட்ட சொல்றதுக்காக தான் வந்தேன்..

உங்களை பார்த்த பிறகு என்னால வெளிப்படையா சொல்ல முடியல.


எதா இருந்தாலும் சீக்கிரமா சொல்லும்மா..நீ இப்படி தயங்கறதே எங்க நெஞ்சில் இடியை இறக்குது..

சண்முகம் பயந்தபடியே கேட்டார்.


வேதா இங்கிருக்கும் போது பார்த்தது தான் மத்தபடி நான் வெளிய எங்கேயும் பார்த்தது இல்ல..காலேஜ்ல கூட.


எதுக்காகம்மா பொய் சொல்லி இங்க வந்த என்று இருந்த ஒரு நம்பிக்கையையும் இழந்தபடி மரகதம் கேட்டார்.


அப்படி சொன்னதால தான் சிவராமன் சார் உங்களை பாக்க அலோவ் பண்ணினார் இல்லன்னா மத்த பொண்ணுங்களை மாதிரி ரூம் விட்டு வெளியே வரக்கூடாதுன்னு சொல்லி இருப்பாரு.


நான் உங்க பொண்ணை பார்த்ததில்லை என்று தான் சொன்னேனே தவிர அவ தங்கி இருக்கிற இடம் தெரியாதுன்னு சொல்லலையே..என்றவள் கையில் இருந்த பேப்பரை அவர்கள் கையில் திணித்தாள்.


காலைல நீங்க இங்க பிரச்சனை பண்ணும் போதே குடுக்கனும்னு தோணிச்சி பிறகு எதற்கு வம்புன்னு வேலைக்கு போயிட்டேன். ஆனா இப்போ அப்படி இருக்க முடியல.


இந்த அட்ரஸ்ல தான் உங்க பொண்ணு தங்கி இருக்கிறதா ஒரு முறை எங்ககிட்ட சொன்னா…அவ ப்ரண்ட் பர்த்டேக்கு கண்டிப்பா எல்லாரும் வரணும்னு இன்வைட் செஞ்சா..ஆனா நாங்க யாரும் போகலை.. எதற்கும் இருக்கட்டும்னு அட்ரஸ் மட்டும் குறித்து வைத்தேன் இப்போ இது உங்களுக்கு உதவுது சரி அங்கிள் நீங்க பாத்துட்டு கிளம்புங்க எனக்கு நேரம் ஆகிடுச்சு லேட்டா போனா கேன்டின்ல ஃபுட் தீர்ந்திடும் என்றபடி நகர்ந்தாள்.


அம்மாடி ஒரு நிமிஷம் என மதுவை தடுத்து நிறுத்திய சண்முகம் ஏன்மா என் பொண்ணு எல்லாரையும் அன்பா தானே கூப்பிட்டிருக்கிறா உங்களை மாதிரி ஒரு சிநேகிதியோட பிறந்த நாளுக்கு போயிருக்கலாமே என்று ஆதங்கத்துடன் கேட்டார்.


திரும்பி நின்று மது நேர் பார்வை பார்த்தபடி கண்டிப்பா போயிருப்போம்..நீங்க சொன்னது போல சினேகிதியா இருந்திருந்தால்..

ஆனா அவ கூப்பிட்டது அவளோட நெருங்கிய சினேகிதனோட பிறந்தநாளுக்கு அதுமட்டுமல்லாமல் அவ கூப்பிட்ட இடம் இது போல பிஜியோ இல்ல ஹோட்டலுக்கோ இல்லை..அவங்க ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து தங்கியிருந்த லக்சூரி அப்பார்ட்மெண்ட்க்கு.. என்றவள்.


மேற்கொண்டு என்கிட்ட எதுவும் கேட்காதீங்க அங்கிள் எனக்கு நேரமாச்சு நான் போறேன்.. நான் இனி எதை சொல்வதாக இருந்தாலும் அது உங்களை ரொம்ப காயப்படுத்தும் எதுவா இருந்தாலும் நீங்க வேதாவை பார்த்து அவகிட்டயே கேட்டு தெரிஞ்சிக்கோங்க என்று கூறியவள் நிற்காமல் சென்று விட்டாள்.


அழுது புலம்பி அட்ரஸை ஆட்டோ டிரைவரிடம் கொடுத்தவர்கள் எப்படி வேதா தங்கியிருந்த அப்பார்ட்மெண்ட்க்கு வந்து சேர்ந்தார்கள் என்று கேட்டால் சொல்லத் தெரியாத அளவிற்கு மன வேதனையில் இருந்தார்கள்.


இருவருமே பித்து பிடித்தவர்கள் போல பேச மறந்து அமர்ந்திருந்தனர் அவர்களால் இன்னுமே மதுவதனி கூறிச் சென்றதை நம்ப முடியவில்லை.


மகள் அந்நிய ஆணுடன் தங்கி இருக்கிறாள் என்றால் எவ்வளவு பெரிய கலாச்சாரச் சீர்கேடு அப்படியா நெறி தவறி அவளை வளர்த்தினோம் என்று மரகதம் மீண்டும் மீண்டும் அதற்குள்ளாக பல முறை கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்.


ஏங்க அந்த பொண்ணு பொய்தானே சொல்லுச்சி என்று வேதாவின் வீட்டின் முன்பு நின்ற படி கடைசியாக மரகதம் ஒரு முறை கேட்டார்.


இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல தெரிஞ்சிடும் மரகதம் என்று உணர்ச்சியற்று குரலில் கூறிய சண்முகம் அழைப்பு மணிமீது கை வைத்து அழுத்தினார்.


உள்ளிருந்து என்ன பூதம் கிளம்பி வரப் போகிறதோ என்று சண்முகம் தம்பதியருக்கு தெரியாது.


வெளியே எப்பேர்பட்ட சோதனை காத்துக் கொண்டிருக்கிறது என்று உள்ளே இருக்கும் வேதாவிற்கும் தெரியாது.


அர்ஜுன் தான் வந்துவிட்டான் என்ற சந்தோஷத்தில் தூள்ளலோடு வேதாவும்‌


மகள் வந்து கதவை திறந்து விடக்கூடாது என்று பெரும் கவலையில் பெற்றோர்களும் நின்று கொண்டிருக்க.


நடுவில் இருந்த விதி என்னும் கதவு இருவரின் நிலையைக் கண்டு கைகொட்டி சிரித்துக் கொண்டிருந்தது.

 

[Akila vaikundam]

வேகமாக ஓடிவந்து கதவை திறந்தவள் வெளியே யார் நிற்கிறார்கள் என்ன ஏது? என்று எதையும் யோசிக்காமல் அர்ஜுன் நீ வந்துட்டிய்..?

எனக்கு தெரியும் என்னை தேடி நீ வருவேன்னு என் நம்பிக்கை பொய்யாகவில்லை என கண்களில் நீருடன் கதவை திறந்தபடியே கூடியவள் வாசலில் நின்ற தாய் தந்தையை பார்த்து அதிர்ந்து அப்படியே ஒரு அடி பின்னெடுத்து வைத்தாள்.

ம்மா..நீ…ங்க என்று அவள் சொல்லி முடிக்கும் முன்னே மகளை அந்த இடத்தில் அந்த வீட்டில் எதிர்பார்க்காத மரகதம் மின்னல் வேகத்தில் உள் சென்று அவளை இழுத்து கன்னத்தில் ஓங்கி ஒரு அறை விட்டிருந்தார்.

பாவி..பாவி ‌. என்ன காரியம் பண்ணி இருக்க.. யாராரோ எதை எதையோ சொன்னாங்க..எதையும் நான் நம்பல.

போனா நிமிஷம் இந்த வாசல்ல இருக்கும்போது கூட இந்த கதவை திறக்கிறது என் பொண்ணா இருக்கக் கூடாதுன்னு எத்தனை தெய்வத்தை வேண்டினேன் ..உன் மேல எவ்வளவு நம்பிக்கை வைத்திருந்தேன் எல்லாத்தையும் ஒரு நொடியில் பொய்யாக்கிட்டியே டி என்று முதுகில் சராமாறியாக அடித்தார்.


சண்முகம் தான் தடுத்து நிறுத்தினார் மரகதம் என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்க அக்க பக்கத்தில் இருக்கிறவங்க எல்லாரும் எட்டிப்பார்க்கறாங்க நம்ம பொண்ணை நீயே மத்தவங்களுக்கு காட்சி பொருள் ஆக்குறியா முதல்ல அவளை விட்டுட்டு வா என்று விலக்கி விட்டவர் அதன் பிறகு தான் மகளை ஆராய்ந்தார்.

அப்போ முத்து சொன்னது உண்மை தான் இல்லையா என்று மகளின் வயிற்றைப் பார்த்தபடியே கேட்கவுமே வேதாவிற்கு தெளிவாக தெரிந்து விட்டது அன்று மருத்துவமனையில் பார்த்தவர் தந்தையிடம் சென்று வத்தி வைத்து விட்டார் இனி மறைக்க எதுவும் இல்லை எதுவாக இருந்தாலும் எதிர்கொண்டு விடலாம் என்று துணிவுடன் தலை நிமிர்ந்தவள்.

ம்ம்..என்று தலையசைத்தவள்..அப்பா நீங்க நினைக்கிற மாதிரி இல்ல .. நான் ஒருத்தரை உயிருக்கு உயிரா காதலிக்கறேன் . அவன் பேரு அர்ஜூன். ஒருதடவை மீட் பண்ணுங்க உங்களுக்கு அவனை ரொம்ப பிடிக்கும் என்று தன் செயலை நியாயப் படுத்தும் நோக்கில் தந்தையின் அருகில் செல்ல கடும் கோபத்தில் இருந்தவர் புறங்கையால் அவளை அறைந்து கீழே தள்ளி இருந்தார்.

எவ்ளோ தைரியம் இருந்தா இப்படி ஒரு ஈனத்தனமான காரியத்தை செஞ்சிட்டு அதை என்கிட்டே தைரியமா ஒத்துக்குவ உண்மையிலேயே இப்போ எனக்கு சந்தேகமா இருக்கு நீ எங்களுக்கு தான் பொறந்தியானு மரகதம் நம்ம டிரைவருக்கு ஃபோன் பண்ணி வரச் சொல்லு இங்கிருந்து நாம உடனே கிளம்புறோம்…கூட இவளும் வர்றா என்ற படி வெளியேறினார்.

அவரால் கோபத்தை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை ஒருவேளை அங்கிருந்தால் இன்னும் மூர்க்கத்தனமாக மகளிடம் நடந்து கொள்வோம் என பயந்தவர் உடனடியாக வெளியேறி விட்டார்.

ஆனால் மனமெங்கிலும் இயலாமை ஆற்றாமை என பல விதமான உணர்ச்சிப் போராட்டங்கள் நடந்து கொண்டிருந்தது.

தன்னுடைய மகள் கலாச்சார சீர்கேட்டை செய்வதா என வேதனை கொண்டார்.

திருமணத்திற்கு முன்பே சேர்த்து வாழ்வது, கருவுற்று இருப்பது இதெல்லாம் அவரால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது ஒன்று.

தனக்கு ஒருவனை பிடித்திருக்கிறது என்று வேதா அவரிடம் கூறியிருந்தாள் சந்தோஷமாக திருமணத்திற்கு சம்மதம் சொல்லியிருப்பார்.

ஆனால் எல்லாவற்றையும் செய்துவிட்டு இப்பொழுது அவள் செய்திருக்கும் காரியத்தை நியாயப்படுத்தும் பொழுது அவரால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை.

இனி ஊராருக்கு வேறு பதில் சொல்ல வேண்டும்.. அவர்கள் வாழும் ஊர் என்ன பட்டணமா யார் வீட்டில் என்ன நடந்தால் எனக்கென்ன என்று அவரவர் வேலையை பார்த்துக் கொண்டிருப்பதற்கு.

அது கிராமம் அங்கு குடும்பங்களிலும் வீட்டு பெண்களிடமும் தான் கலாச்சாரமும் கௌரவமும் இருப்பதாக நம்புவார்கள்.. அதுவும் சண்முகத்தின் குடும்பம் எத்தகையது அவரின் தாத்தா பெயரை சொன்னாவே தெரியாதவர்கள் என்று யாரும் இருக்க மாட்டார்கள்.

அப்படிப்பட்ட பாரம்பரிய குடும்பத்தில் இருந்து வந்த ஒரு பெண் செய்யும் செயலை எப்படி அவரால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியும்.

ஊருக்கே நல்லது கெட்டது சொல்லி தவறுகளை சுட்டிக்காட்டி சரி செய்பவர் இன்று அவரது வீட்டை சுட்டிக்காட்டும்படி மகள் ஒரு காரியத்தை செய்திருக்கிறாள்.

மகளின் மீது கொண்ட பாசத்திற்காக இனி அத்தனை பேச்சுகளையும் அவர் வாங்கித் தான் ஆக வேண்டும்.. நிம்மதியற்ற எதிர்காலம் அவர் கண் முன் தெரிந்தது.

கோபத்தை அங்கிருந்த சுவற்றில் காட்டினார்.கைமுட்டி வைத்து குத்தி தன்னைத்தானே காயப்படுத்திக் கொண்டார் பெண்களை அடிப்பவன் ஆண்மைற்றவன் என்று நம்புபவர் இன்று தன்னுடைய மகளையே அடித்து வீழ்த்தி விட்டு வந்திருக்கிறார்.

தான் ஆண்மகனும் அல்ல சிறந்த தந்தையும் இல்லை என்று அவருக்குள்ளாக கூறிக்கொண்டார்.

சற்று நேரத்துக்கு முன்பு மகளை அடித்த மனைவியை தடுத்து நிறுத்தியவர் வேதா செய்திருந்த காரியம் கண்ணை மறைக்க தன் பங்கிற்கு மகளை அடித்து விட்டார்.

ஆனால் மனம் கேட்கவில்லை எப்படி இருந்த பெண்..ஏன் இப்படி உடல் இளைத்து கறுத்து தன்னுடைய மகள் தானா என அடையாளம் தெரியாத அளவிற்கு மாறியிருக்கிறாள்‌

கருவுற்றிருக்கும் பெண் பலகீனமானவள் அவளைப் போய் அடித்துவிட்டோமே என்று மனதிற்குள் குமுறினார்.

ஒரு மனம் பெண்ணை அடித்ததற்காக கலங்கியதென்றால் மற்றொரு மனம் அவளின் செயலை குற்றம் சாட்டியது.

சற்று நேரத்தில் அழுதபடியே கீழே வந்தார் மரகதம்.

என்னங்க எவ்வளவோ கெஞ்சி பாத்துட்டேன் இங்கிருந்து ஒரு அடி கூட நகரமாட்டேன்னு சொல்லறா..அவ அந்த பையன் மேல பைத்தியமாயிருக்கா அவன் இப்போ அவளோட இல்ல இருந்தாலும் வருவான்னு உறுதியா சொல்லறா.. எனக்கென்னமோ அவ நம்ம கூட வருவாங்கற நம்பிக்கை இல்லைங்க.

ஏய்.. என்ன அம்மாளும் மகளும் நாடகமாடறீங்களா..என மனைவியை அடிக்க கை ஓங்கியவர்..பிறகு ச்சே..என கையை உதறியவர் இதை சொல்லத்தான் வந்தியா.. நீ அவ அம்மா தான.. உன்னை விட அவன் உசத்தியான்னு கேட்க வேண்டியது தானே.

எல்லாம் கேட்டுட்டேன்ங்க எதுக்கும் அவ அசைந்து கொடுக்கல.. பிடிவாதமா ஊருக்கு வரமாட்டேன்னு சொல்லறா.

என்னை நடுரோட்டில் கத்த வைக்காத.. நீ என்ன பண்ணுவேன்னு தெரியாது..அவளை இப்போ நம்மளோட ஊருக்கு கூட்டிட்டு வர்ற.

அவ வரமாட்டேங்குறாங்க நான் என்ன செய்யறது அழுகையுடன் மரகதம் கேட்டார்.

அவ பண்ணின காரியத்துக்கு அவளை கழுத்தை நெரித்து கொல்லனும் போல ஆத்திரம் பொங்குது.. நான் போனா என் நிதானத்தை இழந்திடுவேன் அதான் உன்கிட்ட பேசிட்டு இருக்கேன் போ போய் அவகிட்ட எதையாவது சொல்லி அழைச்சிட்டு வா.. மரகதம்.

வரமாட்டேன்னு அடம் பண்ணறவளை ஊருக்கு கூட்டிட்டு போய் என்ன பண்ண போறீங்க..?
குடும்ப கௌரவத்தை காப்பாத்த கொலை பண்ண போறீங்களா..? பயத்துடன் கேட்டார்.

ச்சீ வாயை மூடு.. யார்கிட்ட என்ன பேச்சு பேசற.. அந்தளவுக்கு கீழானவன் நான் கிடையாது.
என் பயமெல்லாம் இப்படி எவன் கிட்டயோ ஏமாந்து போய் நிக்கறாளே..மனசு வெறுத்துப் போய் ஏதாவது பண்ணிக்குவாளோன்னு தான்.. எப்படி வளர்த்தேன்.. இன்னைக்கு எப்படி நிக்கறா பாரு..மனசு கேக்கல மரகதம் அவளை நம்மளோட கூட்டிக்கிட்டு போய் நல்லது கெட்டது புரிய வச்சு அவளுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்கையை அமைத்துக் கொடுக்கணும் புரியுதா..போ..போய் அவளை சமாதானப்படுத்தி நம்மளோட வர சொல்லு என்று கோபத்தையும் மீறி அவரின் அன்பு மென்மையாக வெளிப்பட்டது.

மீண்டும் மேலே சென்று மகளுடன் முடிந்த அளவு போராடிப் பார்த்த மரகதம் கடைசியாக தன்னுடைய தோல்வியை ஒப்புக்கொண்டு மீண்டும் கீழே வந்து கணவனிடம் என்னால் முடியவில்லை என்பது போல் தலையசைத்தார்.

சரி ஊருக்கு கிளம்பு அவளை எப்படி வர வைக்கணும் என்கிற விஷயம் எனக்கு தெரியும் என்றவர் எதுவுமே பேசாமல் அவர்கள் வந்த காரில் ஊர் திரும்பினர்.

மகளின் பிடிவாதத்தை அவள் காட்டி விட்டாள் தந்தையின் வைராக்கியத்தையும் அவள் பார்க்க வேண்டும் அல்லவா..? ஊர் செல்ல செல்லவே மகளை வழிக்கு கொண்டு வர சரியான திட்டத்தையும் தீட்டி வைத்தார்.

என்னதான் மகள் செய்த விஷயம் அவரை வேதனைக்குள்ளாக்கி இருந்தாலும் அவளை கைவிட்டு விட மனம் வரவில்லை.

அவரே மரகதத்தை விரும்பி திருமணம் செய்தவர் தான் அதனால் காதல் என்பது அவருக்கு பெரிய விஷயம் அல்ல.

ஆனால் மகள் செய்திருக்கும் காரியம் தான் அவரால் ஜீரணித்துக் கொள்ள முடியவில்ல.

மனைவியை ஊரில் விட்டவர் மீண்டும் ரகசியமாக சென்னை வந்து மகள் காதலித்த பையனை பற்றி அவள் தங்கியிருக்கும் இடங்களில் எல்லாம் விசாரித்துப் பார்த்தார்.

எவருக்குமே எதுவுமே தெரியவில்லை கடைசியாக ஒரு முடிவு எடுத்தவர் அர்ஜூன் என்றுமே மகளுடன் வாழத் தகுதி இல்லாதவன் என முடிவெடுத்தார்.

அவன் சரியானவனாக இருந்திருந்தால் கூட அவனது கையிலோ காலிலோ விழுந்தாவது இத்திருமணத்தை செய்து விடலாம் என்று தான் நினைத்தார்.

ஆனால் அவன் எங்கிருக்கிறான் எப்படி இருப்பான் ..படிப்பென்ன வேலையென்ன என்று ஒருவருக்கும் கூட தெரியவில்லை.

அந்த அவள் தங்கியிருந்த அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் வேதாவை பார்த்த அளவிற்கு கூட யாருமே அர்ஜுனை பார்க்கவில்லை அதுதான் அவரால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை.

தன் மகளை ஆசைநாயகியாக உபயோகப்படுத்தி இருக்கிறான் இனி எக்காலமும் அவனுக்கு தன் மகளை திருமணம் செய்து வைக்க முடியாது என முடிவு எடுத்தவர் உடனடியாகவே ஊருக்கு வந்து ஏற்கனவே அவளுக்காக பேசி வைத்திருந்த மாப்பிள்ளையிடம் பேசிப் பார்த்தார்.

உண்மை நிலவரத்தை அப்படியே கூற அவர்கள் அதை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.

சொந்தம் விட்டுப் போய் விடக்கூடாது அதே சமயம் பொண்ணும் படிச்சிருக்கா பார்க்க அழகா இருக்கான்னு தான் கல்யாணத்துக்கு நாங்க முன் வந்தது ஆனால் நீங்க ஒரு ஒழுக்கம் இல்லாதவளை பெற்று வளர்த்து வச்சிட்டு எங்க தலையில கட்டணும்னு நினைக்கிறீங்களே இது எப்படி சரியாக வரும் மாமா என்று மாப்பிள்ளையே அவரிடம் நேரடியாக கேட்க உடைந்து போய்விட்டார்.

இங்கு நடக்கும் விஷயங்கள் அனைத்துமே மௌனமாக வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த முத்து இந்த சமயத்தில் உள் நுழைந்தான்.

மீண்டும் முத்து சண்முகத்தின் முன் அப்பாவி போல வந்து நிற்க மரகதத்தால் அவனின் முகத்தை பார்க்க சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை முகத்தை திருப்பிக் கொண்டு உள் சென்றுவிட்டார்.

இந்த சமயத்தில் அவனிடம் ஏதாவது பகைத்துக் கொண்டால் ஊர் உலகத்திடம் என்ன மாதிரி எல்லாம் கதைக்கட்டி விடுவான் என்று தெரியாது.


தன்னுடைய மகளுக்கு முடிந்தளவு ஆசைப்பட்டவனையே திருமணம் செய்து வைத்து விட வேண்டும் என்பதுதான் மரகதத்தின் ஆசை.

தொடர்ச்சியாக இப்பொழுது மகளிடம் தினமும் பேசிக் கொண்டுதான் இருக்கிறார் கண்டிப்பாக திருமணம் செய்து வைத்து விடுகிறேன் யார் என்ன என்று மட்டும் விசாரித்து சொல் என்று.

வேதாவிற்கு தான் அது தெரியாதே..!. பிறகு எப்படி அவளால் சொல்ல முடியும் அர்ஜனை மட்டும் தானே தெரியும் அவன் வேலையை‌ பற்றியோ பெற்றோர்களைப் பற்றியோ அவன் தங்கியிருக்கும் இடத்தை பற்றியோ எதுவும் தெரியாமல் எப்படி தாயிடம் அவளால் வாக்கு கொடுக்க முடியும்.

கண்டிப்பாக விரைவில் அர்ஜுனை பற்றிய தகவல்களை தங்களுக்கு தெரிவிக்கிறேன் அம்மா அதுவரைக்கும் எனக்கு ஆறுதலாக இருங்கள் என்று தினம் தினம் பேசிக் கொண்டிருக்கிறாள்.

தாயுமே இப்பொழுது அவளை மன்னிப்பு கருவுற்றிருக்கும் பெண்ணிற்கு என்ன மாதிரியான பதார்த்தங்கள் எல்லாம் செய்ய வேண்டுமோ அதை எல்லாம் செய்து வைத்திருக்கிறார் கணவனை சமாதானம் செய்தவுடன் முதல் வேலையாக மகளுக்கு இதையெல்லாம் சென்று கொடுக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வத்துடன்.

முத்து தன் முன்னாள் கயமைத் தனத்துடன் நிற்பதை பார்த்த சண்முகம் எரிச்சலுடன் என்ன முத்து என கேட்டார்.

என்ன மாமா பொண்ணுக்கு மாப்பிள்ளை பாக்குறீங்க போல என்கிட்ட ஒரு வார்த்தை சொல்லி இருந்தா லட்டு மாதிரி மாப்பிள்ளைகளை நான் கொண்டு வந்திருப்பேனே.

அதை விட்டுட்டு அந்த வீணா போனவன் கிட்ட போய் பொண்ண கட்டிக்கோன்னு கேட்டீங்களா என்று நக்கலாக கேட்கவும்.

கோபமடைந்த சண்முகம் இங்க பாரு முத்து என் பொண்ணுக்கு வெளியில் எல்லாம் மாப்பிள்ளை பார்க்கல அவ யாரை ஆசைபட்டாளோ அந்த பையனுக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணும்னு மரகதம் தெளிவா சொல்லிட்டா.

என் பொண்ணு இன்னும் ரெண்டு மூணு நாள்ல அந்த பையனோட விவரம் சொல்றேன்னு இருக்கா அதுக்கு அப்புறம் அவ ஆசைப்பட்ட வாழ்க்கை அவகிட்ட இருக்கு போகுது இப்போ நீ கிளம்பு.

வயித்துல குழந்தை வந்துருச்சுன்னு தெரிஞ்ச பிறகு ஓடிப் போயிருக்கான் அவனோட விவரத்தை எப்படி நீங்க கேட்டு வாங்க போறீங்கன்னு எனக்கு இன்னும் புரியல நான் மறுபடியும் சொல்றேன் மாமா நான் எப்போவும் உங்க பக்கம் தான்.

உங்களுக்கு ஒரு மான அவமானம்னா அது எனக்கும் சேர்த்து தான் அதனால இப்ப கூட கெட்டுப்போயிடல..
ம்ம்..னு ஒரு வார்த்தை சொல்லுங்க காதும் காதும் வச்ச மாதிரி ஒரு மாப்பிள்ளை பிடிக்கிறேன்.

உங்க பொண்ணு இப்படி இருக்கிற விஷயமோ இல்ல இப்போ ஒருத்தன் வேணான்னு சொல்லிட்டு போனானே அந்த விஷயமோ யாருக்குமே தெரியாத மாதிரி ஜாம் ஜாம்னு கல்யாணத்தை பண்ணி உங்க பொண்ணை ஹனிமூனுக்கு அனுப்பி வைக்க வேண்டியது என் பொறுப்பு.

வெளியூர்ல கொஞ்ச நாள் இருக்கட்டும் அங்கேயே குழந்தை பிறக்கட்டும் மெதுவா ஊர் பக்கம் வரட்டும் ஊர்காரங்க கிட்ட இப்போ தான் குழந்தை பிறந்தது என்று சொல்லிக் கொள்ளலாம் எனச் சொல்லவும் எரிச்சலுடனே சண்முகம் முத்துவைப் பார்க்க என்னடா இப்படி சொல்றான்னு பாக்குறீங்க உங்க பொண்ணுக்கு தான் கர்ப்பத்தை கலைக்க முடியாதுன்னு டாக்டர் சொல்லிட்டாரே இந்த விஷயம் தான் எனக்கு அன்னைக்கே தெரியுமே அதனாலதான் அப்படி சொன்னேன் என்று நக்கலாக சிரித்தபடி சொன்னான்.

இங்க பாரு முத்து ஒழுங்கா இங்க இருந்து போயிட்டு இல்ல அடி வாங்கிட்டு தான் போவ என்று மிரட்டி அனுப்பி வைத்தவர் அடுத்த ஒரு மணி நேரத்திலேயே மரகதத்தை அழைத்துக் கொண்டு வேதாவைக் காண சென்று விட்டார்.

இம்முறை இருவருமே அழுது ஆர்ப்பாட்டம் செய்யவில்லை பெண் யாரை காதலிக்கிறாள் என்ற விவரம் தான் கேட்டார்கள்.. அவளுக்கு அது தெரியாததால் மௌனம் சாதித்தாள்.

பரவாயில்லை நாங்கள் விசாரித்து அவனுக்கே திருமணம் செய்து வைப்பதாக சத்தியமும் செய்தார்கள்.

அதற்கு ஒரு நிபந்தனையும் விதித்தார்கள்.

அது..ஊருக்கு வந்தால் மட்டும் தான் இதெல்லாம் சாத்தியப்படும் என்று சொல்லவும் நம்பிய வேதா உடனே பல கனவுகளோடு அவர்களுடன் ஊருக்கு பயணம் ஆனாள்.

செல்லும் வழியில் அர்ஜுனன் நம்பரை தந்தையிடம் கொடுத்து பேச சொல்ல அவர் முயற்சித்து பார்க்கும் பொழுது அந்த நம்பருக்கு அழைப்பு செல்லவில்லை.

உடனே பயந்த வேதா மீண்டும் அவளுடைய மொபைலில் இருந்து அர்ஜூனின் நம்பருக்கு அழைத்தாள்.

அப்பொழுதும் அழைப்பு செல்லாமலே இருந்தது.

என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் திணறினாள்.

ஆனால் தந்தையோ பரவாயில்லை வேதா எதா இருந்தாலும் ஊருக்கு போய் பாத்துக்கலாம் என்று கூறி அழைத்துச் சென்றவர்.. எவ்வளவோ முயற்சி செய்து பார்த்தார் அர்ஜூனைப் பற்றிய விவரங்கள் எதையுமே அவரால் திரட்ட முடியவில்லை.

சோர்ந்துபோனவர் என்ன செய்யலாம் என வேதாவையே கேட்டார்.

பிடிவாதமாக அர்ஜுன் எப்படி இருந்தாலும் வருவான். என்னை மீண்டும் சென்னைக்கே அனுப்பி வைத்து விடுங்கள் என கேட்டாள்.

ஆனால் அதற்கு மறுத்த சண்முகம் அவளை சென்னைக்கு அனுப்பாமல் அவளை வீட்டுச் சிறையில் வைத்தார்.
அத்தோடு விடாமல் மிகத் தீவிரமாக மாப்பிள்ளையும் தேடத் தொடங்கினார்.

இந்த விஷயத்தை அறிந்த முத்து ஊர் முழுவதும் வேதா திருமணத்திற்கு முன்பு கருவுற்று இருப்பதை எல்லோரிடமும் கூறிவிட்டான்.

இதனால் அவர் காது படவே பலர் பலவிதமாக பேசினார்கள் நிறைய பேர் வீட்டு வாசலுக்கே வந்து கேலி பேசி விட்டு சென்றனர்.

இதனால் பெரிதும் மன உளைச்சலுக்கு ஆளாக்கினார்கள் சண்முகமும் அவரது மனைவியும் ஊர் வாயை மூட முடியாமல் தவித்தனர்.

கடைசியாக ஒரு விஷயம் அவர்களுக்கு தெள்ளத் தெளிவாக புரிந்தது. இனிமேல் அவர்கள் சொந்த பந்தத்தில் மட்டுமல்ல தெரிந்தவர்கள் மூலமாக கூட யாரும்‌மகளை திருமணம் செய்து கொள்ள வரப் போவதில்லை.

ஊர் பெரிய மனிதர்கள் என்று போர்வையில் சுற்றிக் கொண்டிருந்த ஒரு சிலர் விஷயம் கேள்விப்பட்டதுமே இரண்டாம் தரமாகவும் மூன்றாம் தரமாகவும் ஆசை நாயகியாகவும் வைத்துக் கொள்ள பிரியப்படுவதாக சண்முகத்திடமே நேரடியாக கேட்க அவரால் கோபத்தை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

வேதாவை நினைத்து நிறையவே கவலை கொண்டார் மகளை அழைத்து வந்த பதினைந்து நாட்களுக்குள்ளாகவே அவர் பாதியாக இளைத்துவிட்டார்.

மகளைப் பற்றி அவதூறுகளை காது கொடுத்து கேட்க முடியவில்லை இப்படியே போனால் அவர் சீக்கிரமாகவே போய் சேர்ந்து விடுவார், தான் சென்று விட்டால் மகளையும் மனைவியையும் யார் பார்த்துக் கொள்வது என கவலை கொண்டார்.

மகளுக்கு எப்படியாவது ஒரு திருமணத்தை செய்து வைத்தால் போதும் என்று எண்ணினார் மகளைப் பற்றி யார் பேச்சு எடுத்தாலும்
அவர்களிடம் எல்லாம் சண்டையிட்டார்.. அவர் கட்டிக் காத்து வந்த குடும்ப மானம், கவுரவம் பெரிய மனிதன் என்ற பெயர் எல்லாம் காற்றாகி போக ஆரம்பித்தது.

கடைசியாக வேறு வழியின்றி ஊரார் வாயில் இருந்து தப்ப முத்துவிடமே வந்து நின்றார் சண்முகம்.

அவனும் உதவுவதாக உடனடியாக ஒத்துக் கொண்டவன்..தலைக்கு மேல் வெள்ளம் சென்று விட்டதால் மாப்பிள்ளையை வெளியே தேட முடியாது.

இப்பவே உங்க பொண்ணோட வயிறு வெளிய தெரிய ஆரம்பிச்சிருச்சு.. அதுமட்டுமல்லாமல் ஊர் முழுக்க நாறிப்போன ஒரு குடும்பத்திலிருந்து பொண்ணை எடுக்க எவனும் ஒத்துக்க மாட்டான்..என மேலும் அவரை காயப்படுத்தினான்.

எல்லாம் தெரிந்த விஷயம்தான் இம்முறை அவருக்கு கோபம் வரவில்லை..

சரி முத்து அதனாலதான் சொந்தக்காரன்னு உன்கிட்ட உதவி கேட்டு வந்திருக்கேன் நீயும் மேலும் என்னை பேசி நோகடிக்காத இதற்கு தீர்வு இருந்தா சொல்லு அப்படி இல்லையா நாங்க மூணு பேரும் தற்கொலை பண்ணிக்கிட்டு செத்துப் போறோம் என்று மன்றாடினார்.


என்ன மாமா நான் இருக்கும் போது நீங்க ஏன் சாகணும் என்கிட்ட ஒரு மாப்பிள்ளை கைவசம் இருக்கு ஆனா அதுக்கு நீங்க ஒத்துக்கணும்.. அப்படின்னா நாளைக்கே கல்யாணத்தை வைக்கலாம் என்றான்.

யார் என புரியாமல் அவனை பார்த்தார்.

வேற யாரு என் தம்பி தான் நீங்க பேசின எதையும் நான் மனசுல வச்சுக்கல நீங்களும் மறந்திடுங்க.. இப்போதைக்கு எல்லாம் தெரிஞ்சு உங்க மகளை கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதுக்கு என் தம்பி மட்டும் தான் இருக்கான்.

விருப்பம்னா சொல்லுங்க அதுக்கப்புறம் மேற்கொண்டு மத்த விஷயங்களை பற்றி பேசிக் கொள்ளலாம் என முடித்தான்.

அவரால் எதையும் யோசிக்க முடியவில்லை மகளுக்கு ஒரு திருமணம் நடந்தால் சரி அவளை ஒருவனின் கையில் ஒப்படைத்து விட்டால் போதும் என்ற எண்ணம் மட்டுமே அப்பொழுது மேலோங்கி இருக்க சரி என தலையசைத்து விட்டார்.


அவர் தலையசைக்காவிட்டால் வீட்டைச் சுற்றும் மனித கழுகுகள்..
எப்பொழுது சண்முகம் கீழே விழுவான் அவனது மகளை ஆசை நாயகியாக வைத்துக்கொள்ளலாம் என பல வல்லூறுகள் சுற்றி கொண்டிருக்கிறது.


அப்படிப்பட்ட ஊரில் மகளை எப்படியாவது கௌரவமாக ஒரு இடத்தில் திருமணம் செய்து வைத்து விடலாம் என்ற ஆசையில் தலையசைத்தார் அதை மனைவியிடம் சொல்ல இம்முறை மரகதத்தால் அவரை எதிர்த்து ஒரு வார்த்தை கூட பேச முடியவில்லை.

அவரும் தான் கடந்த சில நாட்களாக நடந்து கொண்டிருக்கும் அத்தனை விஷயங்களையும் பார்த்துக் கொண்டுதானே இருக்கிறார்.

மகளை எவனோ ஒரு வயதான கிழவனின் ஆசை நாயகியாக பார்ப்பதை விட கேடுகெட்ட குடும்பமாக இருந்தாலும் கூட அங்கு அவள் மனைவி என்னும் பெயரோடு வாழ்வாளே என்ற மகிழ்ச்சியில் அவரும் தலையசைத்தார்

அடுத்த இரண்டே நாளில் மகளுக திருமணம் என ஊராரிடம் அறிவித்தார்.

விஷயம் அறிந்த வேதா இது நம்பிக்கை துரோகம் என அவர்களுடன் சண்டையிட்டாள்.

பதிலுக்கு அவளுடைய தந்தையோ, நீ எங்களுக்கு செஞ்சது என்ன..? எங்களை நம்ப வைத்து முதுகுல குத்தின.. நாங்க அப்படி செய்யல நீ விரும்பின பையனை பத்தி முடிஞ்ச அளவு விசாரித்து பார்த்தோம் யாரு என்னனு எதுவுமே தெரியல.


சரி உன் மூலமாக பேசலாம்னு பார்த்தோம் போன் போகல யாரு என்னன்னு தெரியாத ஒருத்தனை நம்பி உன் வாழ்க்கையை மேலும் சிக்கலாகிக்காத.

அது மட்டும் இல்ல நீ இப்படி இருக்கிற விஷயம் ஊர்ல எல்லா பயலுக்கும் தெரிஞ்சிருச்சு.. விஷயம் தெரிஞ்ச ஒருத்தனும் இனிமே உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க மாட்டான்.

எங்களால வெளிய தலை காட்ட முடியல.. பல தலைமுறையா கட்டி காப்பாத்தின குடும்ப பெயரை ஒரே நிமிஷத்துல கேள்விக்குறியாக்கிட்ட நாங்க உயிரோடு இருக்கிறதும் சாகறதும் உன் கையில தான் இருக்கு இந்த கல்யாணம் மட்டும் நடக்கல சத்தியமா நாங்க ரெண்டு பேரும் உயிரோட இருக்க மாட்டோம் அதனால இந்த கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கோ என்று உறுதியாக கூறிவிட்டு சென்றார்.

வேதா தாயாரிடம் எவ்வளவோ மன்றாடி பார்த்தாள்.

அம்மா ப்ளீஸ் அர்ஜுன் கண்டிப்பா என்னைத் தேடி வருவான் அப்படியே வரலன்னா கூட இந்த குழந்தையை நான் தனியா பெத்து வளர்த்துக்கிறேன் எந்த இடத்திலும் நீங்கதான் அம்மா அப்பான்னு சொல்ல மாட்டேன்.

உங்க சொத்து சுகம் எதுவும் வேண்டாம் தயவு செஞ்சு என்னை சென்னைக்கு அனுப்பிடுங்க இந்த கல்யாணம் வேண்டாம் அர்ஜுனை தவிர வேற யாரையும் என்னால கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது என கெஞ்சினாள், கதறினாள்.

எதற்குமே மரகதம் அசைந்து கொடுக்கவில்லை.

அதே சமயம் முத்துவின் வீட்டில் திருமணத்திற்காக அவர்கள் வைத்த நிபந்தனைகள் ஒவ்வொன்றும் சண்முகத்தின் தலையில் இடியை இறக்குவது போல இருந்தது.

இப்படி ஒரு திருமணம் தேவையா என்று கூட யோசித்தார்.


ஆனால் மகள் இருக்கும் நிலை அவளின் எதிர்காலம் அதைப் பற்றி யோசிக்கும் பொழுது மௌனமாக அவர்கள் கேட்ட நிபந்தனைக்கு எல்லாம் தலையாட்டிவிட்டு சோர்வுடன் வீடு வந்து சேர்ந்தார்.

 

[Akila vaikundam]

12

கணவனின் தோற்றம் கண்டு பதறியடித்த மரகதம் என்னாச்சு என கணவனிடம் கேட்டார்.

நாளைக்கு பொண்ணோட கல்யாணம் நடக்கணும்னா சொத்து எல்லாத்தையும் முத்துப்பாண்டியோட குடும்பத்துக்கு எழுதி வைக்கணும்னு கேட்கிறான் பத்திரம் கிரையம் ஆனா தான் பொண்ணு கழுத்துல அவன் தம்பி தாலி கட்டுவானாம் என்று உணர்ச்சியற்ற குரலில் சொல்லவும்.

கலங்கிய மரகதம் ரொம்ப நல்லவன் மாதிரி நம்ம குடும்ப மானம் அவனோட குடும்பமானம்‌ அப்படி இப்படின்னு பேசிட்டு இப்போ ஏன் இப்படி கேட்கிறான்..அப்போ நம்மளோட பணத்துக்காக தான் வேதாவை கதிருக்கு கல்யாணம் பண்ணறதுக்கு கேட்டிருக்கான் அப்படித்தானே என்று கோபம் கொண்டவர்.

இங்க பாருங்க நான் சொல்றேன்னு தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க இது எனக்கு சரியா படல அவனுக்கு நம்ம சொத்தை எழுதி கொடுத்து இந்த கல்யாணம் நடக்கவும் வேண்டாம் நம்ம பொண்ணுக்கு அவன் வாழ்க்கை கொடுக்கவும் வேண்டாம்.


அவ தலை எழுத்து என்னவோ அப்படியே நடந்துட்டு போகுது.. கல்யாணம் பண்ணி அவன் வீட்டுக்குப் போய் கஷ்டப்படறதுக்கு நம்ம பொண்ணா அவ இங்கேயே இருந்துட்டு போகட்டும்.. நீங்க முத்துப்பாண்டி சொன்னதுக்கு கட்டுப்படாதீங்க என்று உறுதியாக மறுத்தார்.

விளையாடறியா மரகதம் உனக்கு நம்ம பொண்ணு வாழ்க்கையை விட சொத்து தான் முக்கியமா போச்சா மானம் மரியாதை கௌரவம் எல்லாம் போயிருச்சு இந்த மண்ணா போற சொத்து போனா தான் என்ன பிரச்சனை.


ஏற்கனவே ஊர்ல இருக்கிறவன் ஒருத்தன் விடாம அவளை வப்பாட்டியா வச்சிக்கவான்னு மனசாட்சி இல்லாம கேட்டுட்டு இருக்கானுங்க அப்படி இருக்கிற சமயத்துல இந்த கல்யாணம் நின்னா நம்ம பொண்ணை பத்தி கொஞ்சமாவது யோசித்து பார்த்தியா.

அவ எதிர்காலத்தை விட உனக்கு சொத்து தான் முக்கியம் இல்ல என்று கத்தவும் மரகதம் அமைதியானார்.

அவர் சொன்னதன் நிதர்சனம் அவருக்கும் புரிந்தது. அதுக்காக எல்லா சொத்தையும் எழுதி கொடுக்க போறீங்களா என்று ஆதங்கமாக கேட்டார்.

வேற வழி பொண்ணை பெத்தாச்சி வளர்க்க தெரியாம வளத்தாச்சு.. நம்மளை நாலு பேர் முன்னாடி தலைகுனியுற மாதிரி கொண்டு வந்து விட்டாச்சி..இப்போ இருக்கறது சொன்ன சொல்லு தவறாதவன் என்கிற பெயர் மட்டும் தான் அதுவும் போகாம இருக்கனும்னா அவன் சொல்லறதை கேட்டு தான் ஆகணும் என்றார்.

மரகதத்தால் பதில் சொல்ல முடியவில்லை சரி அப்போ உங்க இஷ்டம் என் பொண்ணுக்காக பார்க்கிறதா இல்லை என் புருஷனுக்காக பார்க்கிறதான்னு எனக்கு தெரியல உங்களுக்கு எது சரின்னு படுதோ அதை நீங்க தாராளமா பண்ணுங்க என கணவன் போக்கிலே விட்டுவிட்டார்.

மறுநாள் பத்திரத்தை கிரயம் செய்து கொள்ளலாம் அதற்கு அடுத்த நாள் திருமணத்தை வைத்துக் கொள்ளலாம் என பேசி முடித்தார்கள்.

முத்துப்பாண்டியன் வீட்டில் அவனது தம்பி கதிரேசன் பயங்கரமாக கத்திக் கொண்டிருந்தான்.

அண்ணா யாரைக் கேட்டு அந்த கேவலம் பிடிச்சவளை எனக்கு திருமணம் செய்து வைக்கிறதுக்காக பேசினீங்க அவ ஏற்கனவே ஒருத்தரோட பழகி அவனுடைய குழந்தையை வயித்துல சுமந்துட்டு இருக்கா நெனச்சாலே அருவருப்பா இருக்குது.


அவளைப் போய் கல்யாணம் பண்ணிக்க சொல்றீங்க இங்க பாருங்க அண்ணா எனக்கு சொத்து பத்து ஆஸ்தி அந்தஸ்துன்னு எதுவுமே வேண்டாம் ஒரு சாதாரண பொண்ணு ஒழுக்கமான பொண்ணா இருந்தா எனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைய்ங்க.

அப்படி இல்லையா எனக்கு இந்த ஜென்மத்துல கல்யாணமே வேண்டாம் என்று உறுதிப்பட கூறினான்.

டேய் கதிர் நீதானே முன்னாடி கல்யாணம் பண்ணினா அவளைத் தான் பண்ணுவேன் இல்லன்னா செத்துப் போயிடுவேன்னு சொன்ன..அதான் கெட்டுப்போனவளா இருந்தாலும் பரவால்லன்னு அவளை பேசி முடிச்சேன் இப்போ ஏன் மாத்தி பேசுற என்று கேட்கவும்.


ஆமாண்ணா அன்னைக்கு நான் தான் அப்படி சொன்னேன்..அழகா இருந்தா..சொத்து இருந்தது .. நம்ம கிட்ட இல்லாத குடும்ப கவுரவம் அவங்க கிட்ட நிறைய இருந்தது..அதும்மில்லாம பட்டிணத்துல படிச்சிட்டு இருந்தா., அதனால கேட்டேன் ஆனா இப்படி கேட்டு போய் வருவான்னு நான் எதிர்பார்க்கலையே.

அன்னைக்கு நான் ஆசைப்பட்டது ஒழுக்கமான வேதவல்லி மை.. இப்படி ஒழுக்கம் கெட்டு போய் வந்திருக்கிறவளை இல்லை.

நல்லா கேட்டுக்கோ அண்ணா அண்ணி எப்படி குடும்பத்துக்கு அடக்கமா பாந்தமா இருக்காங்களோ அது மாதிரியான ஒரு பொண்ணை பாரு மறு பேச்சு இல்லாம தாலி கட்டறேன் இந்த அசிங்கம் புடிச்சவளை எல்லாம் என்னால கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது.

டேய் கதிர் கொஞ்சம் பொறுமையா இருடா இந்த அண்ணன் உனக்கு கெட்டது செய்வேனா சொல்லு ஏற்கனவே ஊருக்குள்ள உனக்கும் எனக்கும் மட்டும் இல்ல நம்ம பரம்பரைக்கே நல்ல பெயர் இல்லை..

பாட்டன் முப்பாட்டன் ஏமாத்தி சம்பாதித்த சொத்து எல்லாத்தையும்,குடி,கூத்துன்னு அழிச்சிட்டோம்..

எப்போவும் ஒரே மாதிரியான வாழ்க்கை வாழனும்னா நமக்கு நிறைய பணம் வேணும் பணத்துக்கு நாம என்ன பண்றது முதல்ல மாதிரி கொஞ்ச நாளைக்கு அடிதடியும் பண்ண முடியாது கட்டப்பஞ்சாயத்தும் பண்ண முடியாது போலீஸ்காரன் கேட் போட்டு வச்சிருக்கான்.. பின்ன எங்கிருந்து பணம் வரும் இப்படி ஏதாவது வந்தால் தான் உண்டு கொஞ்சம் யோசிச்சு பாருடா தாலியை மட்டும் கட்டு மீதியை நான் பாத்துக்கறேன்.

அதுக்காக குழந்தையோட இருக்கிறவளை போய்…என்றவன் தவிப்பாக அண்ணனை பார்த்து நாலு பேர் என்னை பத்தி என்ன நினைப்பான்.

நாம கட்டப்பஞ்சாயத்து பண்ணினாலும் நம்ம வீட்டு பொம்பளைங்க ஒழுக்கமானவங்களா தான் இருந்திருக்காங்க அதை மறந்துடாத.

டேய் இப்போ இந்த புள்ளைக்கு மட்டும் என்னடா குறை என்கிற..ஏதோ தெரியாம ஒருத்தன் கிட்ட ஏமாந்துட்டா அதை கண்டுக்காம விடு…நாம எத்தனையோ பொண்ணுங்க வாழ்க்கைல விளையாடினோம்.

அப்படி ஒருத்திக்கு வாழ்க்கை கொடுத்ததா நினைச்சுக்கோ இப்போ என்ன அவ வயித்துல இருக்குற குழந்தை தான் உனக்கு பிரச்சனை இல்லையா..

இங்க வந்ததும் எதையாவது பண்ணி அந்த குழந்தையை ஒன்னும் இல்லாம ஆக்கிடுவோம் இதுக்கு ஏன்டா இந்த குதி குதிக்கிற அண்ணன் சொல்றதை கேளுடா முதல்ல தாலியை கட்டி சொத்தை நம்ம பேருக்கு மாத்துவோம்.

பிறகு அவளை என்ன வேணா செஞ்சிக்கோ..ஒத்து வந்தா பார்ப்போம் அப்படி இல்லையா அவளை முடிச்சிட்டு உனக்கு ஏத்த மாதிரி வேற ஒரு பொண்ணை பார்த்து கல்யாணம் பண்ணி வைக்கிறேன் இப்போ நமக்கு தேவை வேதவல்லி இல்லடா அவ மூலமா வர்ற சொத்து மட்டும் தான்.
அதை மறந்துடாத என்று சொல்லவும்.

யோசித்த கதிர் சரிண்ணா நான் தாலியை கட்டறேன்.

என்னை பாத்தா சிலுப்பிட்டு போவாள்ல அவ தலை மூடியை பிடிச்சி இழுத்துட்டு வந்து நம்ம வீட்டு மாட்டு தொழுவத்தில் கட்டிப் போடறேன்.

அப்போ தான் அவள் திமிரும் அவ அப்பன்,ஆத்தா திமிரு எல்லாம் மொத்தமா அடங்கும்..இல்லனா நான் மொத்தமா அடக்கி காட்டுறேன் என்று சூளுரைத்தவன் திருமணத்திற்கு சம்மதம் தெரிவித்தான்.
மறுநாள் சொத்து கைமாற்றப்பட்டது

வேதாவால் அவளது வீட்டில் ஒரு நொடி கூட இருக்க முடியவில்லை நடக்கும் அனைத்தையும் அவள் பார்த்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறாள் ஆனால் தாய் தந்தையை எதிர்த்துப் பேச முடியவில்லை அவர்களின் அழுகையும் கண்ணீரும் அவளை பேசா மடந்தை ஆக்கியது.

கதிரை எப்பொழுதுமே பிடிக்காது அவனுக்கு பக்கத்தில் அதுவும் அர்ஜுனின் குழந்தையோடு நிற்பதை நினைத்தாலே ஆயிரம் கம்பளிப் பூச்சிகள் உடம்பில் நெளிவது போல அருவருப்பில் மனம் கூனிக் குறுகியது.

வேறு யாரையாவது திருமணம் செய்து கொள் என்று தந்தை கை காண்பித்து இருந்தால் கூட அவர்களின் கண்ணீருக்காக மனம் இறங்கி ஒத்துக் கொண்டிருப்பாளோ என்னவோ ஆனால் கதிரேசன் பெயரைக் கேட்டதுமே அவளால் நிமிடம் கூட அங்கிருக்க பிடிக்கவில்லை.

எப்படியாவது இந்த வீட்டை விட்டு வெளியே சென்றால் போதும் என நினைத்துக் கொண்டிருந்தாள் ஆனால் எப்படி போவது என்று தான் தெரியவில்லை.

இன்னும் ஒரு நாள் மட்டுமே இருக்கிறது திருமணத்திற்கு.. அதற்குள் ஏதாவது செய்து இங்கிருந்து தப்பித்து விட வேண்டும் அவளுடைய கைபேசியை எப்பொழுதோ பிடுங்கி வைத்து விட்டார்கள்.

இல்லை என்றால் கூட அர்ஜுனனுக்கு அழைத்துப் பார்க்கலாம்.. என்ன செய்வது எப்படி இங்கிருந்து தப்பித்துச்செல்வது என நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அப்பொழுது அவர்கள் வீட்டின் கார் டிரைவர் அவ்வழியாக செல்ல அவரிடம் உதவி கேட்டால் என்ன என்று தோன்றியது.

சிறுவயதிலிருந்தே அவரைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள் அவருக்கும் அவளை மிகவும் பிடிக்கும்..உதவி கேட்டு தான் பார்ப்போமே செய்ய விருப்பம் இருந்தால் செய்யட்டும் இல்லையென்றால் போகட்டும் என முயற்சி செய்து பார்த்தாள்.

அவரிடம் திருமணத்தில் தனக்கு விருப்பம் இல்லை என்ற விஷயத்தை கூறியவள் உதவும் படி கெஞ்சினாள்.

அவரும்
போயும் போயும் அந்த கதருக்கு உன்னை கட்டிக் கொடுக்கிறார்கள்.. ஊரறிந்த பொறுக்கி,.ரவுடி நினைக்கும் போதே மனசெல்லாம் பதறுது.

பெரிய இடத்து விவகாரத்துல எப்படி தலையிடுவது என்று தான் நான் மௌனமா இருந்தேன் எப்போ இந்த கல்யாணத்துல உனக்கு விருப்பம் இல்லை இங்கிருந்து போகணும்னு நினைச்சிட்டியோ அதுக்கு அப்புறமா நான் உதவாம இருந்தேனா இவ்வளவு நாள் உன்னை தூக்கி வளர்த்ததில் அர்த்தம் இல்லாம போயிடும்.

நாளைக்கு மண்டபம் போற வரைக்கும் பொறுமையா இரு..எல்லா சடங்கு சம்பிரதாயங்கள் நடந்து முடியட்டும் இரவு பன்னிரெண்டு மணிக்கு மேல மாப்பிள்ளை வீட்டு ஆளுக எல்லாம் குடிச்சிட்டு போதைல விழுந்துடுவானுங்க.

பொண்ணு வீட்டுக்காரங்க நாம மட்டும்தான் மண்டபத்தில் முழித்திருப்போம் அந்த நேரத்துல நீ தயாரா இரு எப்படியாவது உன்னை பஸ் ஸ்டாப்பில் கொண்டு போய் விட்டுடறேன் நீ அங்கிருந்து பஸ் புடிச்சு போயிடு என்று கூறவும் சரி என தலையசைத்தவள் தன் தாயிடம் சென்று நயமாக பேசி அவளுடைய மொபைல் போனை வாங்கிக் கொண்டாள்.

பிறகு தாய் ஆங்காங்கே வைத்திருக்கும் பணத்திலிருந்து செலவிற்காக சிறு தொகையை எடுத்துக் கொண்டவள் நேரம் கணிவதற்கு காத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

மறுநாள் காலை முதலே திருமண ஏற்பாடுகள் மும்பரமாக நடந்து கொண்டிருந்தது பந்தக்கால் நடுவது தோரணம் கட்டுவது என்று வேலையாட்கள் படு பிஸியாக சுற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

பகல் முடிந்து மாலை வேளையில் பெண்கள் அனைவருமே மண்டபத்திற்குச் செல்வதற்கு தயாராகிக் கொண்டிருந்தனர்.. வேதாவையும் சில பெண்கள் அலங்கரித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

வேதா எதையுமே வெளிக்காட்டி கொள்ளவில்லை முத்துப்பாண்டிக்கு வேதாவின் மேல் சிறு சந்தேகம் இருந்தது அதனால் அவ்வப்போது அவன் ஆட்களை அனுப்பி அவள் எப்படி இருக்கிறாள் என்பதை கேட்டறிந்து கொண்டிருந்தான்.

அவளிடத்தில் எந்த ஒரு ஆர்ப்பாட்டமும் இல்லை என்பதை தெரிந்து கொண்டதும் அவளை கண்காணிப்பதை விட்டான்.

சரியாக சாப்பிட்டாள்,தாயிடம் சிரித்து பேசினாள்,தந்தையிடமோ பாசமாக பேசினாள் அவர்களுக்கும் மனதில் இருந்த சஞ்சலம் அகன்று நிம்மதி பிறந்தது.. அவர்களும் வேதாவை கண்காணிப்பதை விட்டு விட்டனர்.

ஒரு வழியாக பெண் வீட்டினர் மண்டபத்திற்கு சென்றார்கள்,முதலில் சம்பிரதாய நிச்சயம் பேசி முடிந்தனர்,பிறகு பெண்ணையும் மாப்பிள்ளையையும் அருகருகே அமர வைத்து அனைவரும் நலுங்கு வைத்தனர்.

பாரம்பரிய சடங்கு சம்பிரதாயங்கள் அனைத்தும் முடித்து பெண் மாப்பிள்ளையை ஒன்றாக அமர வைத்து பந்தி பரிமாறும் வரை வேதாவிடம் எந்தவொரு வித்தியாசமும் இல்லை.

அவ்வப்போது கதிரை பார்த்து சிரித்து வேறு வைத்தாள் கதிருக்கு அவளை மிகவும் பிடிக்கும்.. அவனது மனதில் சிறு சஞ்சலம் இருந்தது..இவளை திருமணம் செய்து தான் ஆக வேண்டுமா என்று..அதை வேதாவின் புன்னகை மறக்கடித்தது.

புன்னகை முகமாக நாளைக்கு இதே நேரத்தில் நீ என்னோட மனைவி என்று அவளுக்கு மட்டும் கேட்கும்படி சொல்லவும்.

வெட்கத்தில் தலை குனிவதுபோல ம்ம் என்று பதில் கொடுத்தாள்.

ஏன் பேச மாட்டேங்கற..

*****

பயப்படாத என்னைக்கும் உன்னையும் உன் குழந்தையையும் கைவிட மாட்டேன்.. ஆரம்பத்துல கூட சின்ன கோபம் இருந்தது ஆனால் உன்னை இப்படி‌ என் பக்கத்துல பார்த்து பிறகு எல்லாமே காணாம போயிடுச்சு.


நீ எனக்கானவள்..எனக்கு மட்டுமே சொந்தமானவள் உன்னை எப்படி பாத்துக்குவேன்னா உன்னோட பழைய காதல் ஞாபகத்துக்கு வராத அளவிற்கு உனக்கு சிறந்த கணவனா இருப்பேன் என்னை நீ நம்பு என்று உண்மையாகவே அவளுக்கு வாக்கு கொடுத்தான்.

பற்களை கடித்து அவனது காதல் வசனங்களை கேட்டுக் கொண்டவள் தூக்கம் வருது போகட்டுமா என பாவமாக கேட்டாள்.

ம்ம்..நிச்சயமா.. இப்போ தூங்காம நாளைக்கு தாலி கட்டற நேரத்தில் தூங்கிட்டா நான் என்ன செய்யறது என கனிவுடன் கேலி செய்யவும்..

சிரித்தபடியே அங்கிருந்து நகர்ந்து அவளது அறைக்குள் வந்தவள் அப்பாடா என்ன மூச்சு விட்டாள்.

பிறகு மனதிற்குள் கதிரை கண்டபடி தீர்த்தாள்.

பெரிய காதல் மன்னன்னு நினைப்பு அர்ஜூனை மறக்கிற அளவுக்கு நீ என்னை பார்த்துப்பியா.. ரொம்ப கற்பனை தான் உனக்கு.. அவன் அளவிற்கு இந்த ஜென்மத்தில் யாரும் என்னை பாத்துக்க முடியாது
என்று கூறியவள் அலங்காரங்களை கலைத்து விட்டு தூங்குவது போல பாசாங்கு செய்து நேரத்தை கடத்த ஆரம்பித்தாள்.

நேரம் நள்ளிரவை தாண்ட மண்டபத்தில் இருந்த அத்தனை பேருமே மெல்ல மெல்ல ஆழ்ந்த உறக்கத்திற்கு செல்ல ஆரம்பித்தார்கள்.

டிரைவர் சொன்ன நேரத்தில் சொன்ன இடத்திற்கு சென்றவள் அவரின் உதவியுடன் யாருக்கும் தெரியாமல் அங்கிருந்து தப்பிச் சென்றாள்.

பஸ் வரும் வரை காத்திருந்து அவளை பஸ்ஸில் ஏற்றி விட்டவர் பாப்பா எப்படியாவது அந்தப் பையனை யாரு என்னனு விசாரிச்சு அவனை கல்யாணம் பண்ணிக்கோ நீ அவனோடு சந்தோஷமா இருக்கிற செய்தி தான் நான் இன்னைக்கு செஞ்ச உதவிக்கான பிரதியுபகாரம் என்றார்.

கண்டிப்பா அண்ணா பிரச்சனை இந்த அளவுக்கு போகும்னு நான் எதிர்பார்க்கல தெரிஞ்சிருந்தா நான் எப்பவோ அர்ஜூனை கூப்பிட்டு இருந்திருப்பேன்.. தேங்க்ஸ் அண்ணா அம்மா அப்பாக்கு ஆறுதல் சொல்லுங்க கொஞ்சம் கோவப்படுவாங்க ஆனா நான் சந்தோஷமா இருக்கேன்னு தெரிஞ்சா அந்த கோபமும் காணாம போயிடும். அம்மாக்கு இந்த கல்யாணத்துல துளி கூட விருப்பம் இல்லை அவங்க கிட்ட சொல்லுங்க ரொம்ப சந்தோஷப்படுவாங்க என்று படி பஸ்ஸில் அமர்ந்தாள்.

மறுநாள் வேதா மண்டபத்தை விட்டு வெளியேறியது காட்டுத் தீயாக ஊரெங்கிலும் பரவியது.

திருமணம் நின்றது.

திருமண மண்டபத்தில் ஆளாளுக்கு ஏதேதோ பேச.. முந்தைய இரவில் வேதாவின் நெருக்கம் அவனை ஏமாற்ற அவள் போட்ட நாடகம் என்பது கதிருக்கு தெரியவும் அவமானத்தில் முகம் சுருங்கியது.

அவளை எப்படியாவது பழிவாங்கியே தீர வேண்டும் என்ற எண்ணம் வேரூன்றியது.

வேதாவின் செயல் முத்துப்பாண்டியன் குடும்பத்தை மற்றவர்கள் எள்ளி நகையாட வழி வகுத்தது.

ஏற்கனவே அவனது குடும்பத்திற்கு நல்ல பெயர் கிடையாது இப்பொழுது ஒரு கெட்டுப்போன பெண் கூட இவனை வேண்டாம் என்று ஓடிப் போய்விட்டாள் என்று கேவலப்படுத்த கோபத்தில் சண்முகத்தை வாய்க்கு வந்தபடி பேசினான்.

அத்தோடு இல்லாமல் அவரின் சட்டையைப் பிடித்து கன்னத்தில் இரண்டு அரை வேறு வைத்து விட்டான்.

என்னையா பொண்ணை பெத்து வச்சிருக்க பஜாரி என காது கேட்க முடியாத அளவிற்கு அவதூறு வார்த்தைகளால் வேதாவை அர்ச்சித்தான்.

மகள் இவனிடம் இருந்து தப்பித்து விட்டால் என்ற சந்தோஷம் ஒரு புறம் இருந்தாலும் கணவன் மற்றவர்கள் முன்பு அவமானப்படுவதை மரகதத்தால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.

கணவனை அடித்த முத்துப்பாண்டியை பிடித்து தள்ளி விட்டவர் ஆங்காரமாக எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா அவர் மேல கை வைப்பாய்..உனக்கு யார் இவ்வளவு துணிச்சல கொடுத்தது என்று திருப்பி அவனை அடித்துப் போனார்.

அதை தடுத்து அவரின் தலைமுடியை கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டவன் என்னடி வாய் ரொம்ப நீளுது அன்றைக்கு பொண்ணு குடுக்க மாட்டேன்னு அசிங்கப்படுத்தின.

இன்னைக்கு பொண்ணு குடுக்கறேன்னு சொல்லி முதல் நாள் அவளை ஓட விட்டு அசிங்கப்படுத்தற.. உன்னை என்ன பண்ணறேன்னு பாரு என்று அவரை தள்ளி விட்டான்.

சண்முகத்திற்கு ஆதரவாக சில பேரும் முத்துப்பாண்டிக்கு ஆதரவாக சில பேரும் ஒன்று கூடி வாக்குவாதம் செய்தனர்..அது சற்று நேரத்தில் கைகலப்பாக மாறத் தொடங்கியது.

கடைசியில் திருமணத்திற்கு வந்த சில பெரிய மனிதர்கள் தலையிட்டு பிரச்சனையை அப்போதைக்கு அணைத்தனர்.

அதான் பொண்ணுக்கு பையனை பிடிக்கலைன்னு ஓடிப் போயிடுச்சே விடுங்க.. பையனுக்கு இங்கே வேற ஏதாவது பொண்ணு இருந்தா பார்த்து கட்டி வையுங்க பொண்ணு சம்பந்தப்பட்ட ஆளுக எல்லாருமே இப்போவே மண்டபத்தை விட்டு போங்க என்று அறிவுறுத்தப்பட்டது.

பத்து நிமிடத்திலேயே திருமணத்திற்கு வந்த ஏழைப் பெண்ணை கதிருக்கு மனைவியாக தேர்ந்தெடுத்து அலங்கரிப்பதற்காக அழைத்துச் சென்றார்கள் அதை தடுத்து நிறுத்திய
கதிர் பிடிவாதமாக அந்தப் பெண்ணை திருமணம் செய்ய மறுத்து விட்டான்.

என்னை வேண்டாம்னு சொல்லிட்டு ஓடிப்போன வேதா தான் என்னைக்கு இருந்தாலும் என்னோட பொண்டாட்டி.

அவ எத்தனை பேர் கூட போனாலும் சரி எத்தனை புள்ளையை பெத்துக்கிட்டாலும் சரி அவளை இழுத்துட்டு வந்து என் கையால அவ கழுத்துல தாலியை கட்டி என் வீட்டு மாட்டு தொழுவத்துல அடைச்சு வைப்பேன் இது சத்தியம் என்று அத்தனை பேரும் முன்னிலையும் சபதம் செய்தான்.

இதைக் கேட்டதுமே மரகதத்திற்கும் சண்முகத்திற்கும் உயிரே போய்விட்டது இதுபோல கொடூரமானவனிடம் தன் மகள் சிக்கிக் கொள்ளாமல் இருந்தது தாங்கள் செய்த பூர்வ ஜென்ம புண்ணியம் என்று நினைத்தவர்கள் மகள் எங்காவது ஒரு பக்கம் நன்றாக இருந்தால் போதும் என்று சந்தோஷத்தோடு
நிம்மதியாக வீட்டிற்கு சென்றனர்.

அவர்களின் நிம்மதி அடுத்த ஒரு மணி நேரத்திற்கு கூட நிலைக்கவில்லை சொத்து அனைத்தையும் முத்துப்பாண்டியன் குடும்பத்திற்கு போனதால் அப்பொழுதே அவர்கள் வீட்டில் இருந்து அடித்து விரட்டப்பட்டனர்.

அத்தோடு இல்லாமல் அங்கிருந்த அத்தனை பொருட்களையும் சூறையாடினர் கடைசியாக வந்த முத்துப்பாண்டியன் மரகதத்தின் கைகளைப் பிடித்து சொத்து பத்து எல்லாம் போயிடுச்சு சாப்பாட்டுக்கு என்ன பண்ணுவ வந்து என் வீட்ல சாணி அள்ளுங்க என்ற படி இழுத்துச் சென்றான்.

அத்தோடு விடாமல் சண்முகத்திடம் வந்தவன் ஊருக்குள்ள வாக்கு தவறாதவனும் ஒழுக்கமான பெண் பிள்ளைகளை பெற்று வளத்தவனும் தான் வேட்டி சட்டை போட்டுட்டு சுத்தணும்..நீ சுத்தகூடாது என கூறியபடி அவரின் ஆடைகளை களைந்து அவமானப்படுத்தினான்.

அவமானம் தாங்காத சண்முகம் அங்கேயே நெஞ்சை பிடித்துக் கொண்டு சாய்ந்தார்.

உதவிக்கு ஓடி வந்த மனைவியை மற்றொருவன் இழுத்துச் செல்ல பெற்று வளர்த்த மகள் தன்னை பற்றி சிந்திக்காமல் ஓடிவிட்டாள்.

தன் மனைவியோ தன் கண் முன்னே மற்றவர்களால் அவமானப்படுத்தப்பட்டு இழுத்துச் செல்லப்படுகிறாள்.

இதற்குப் பிறகும் தான் உயிரோடு என்ன செய்வது என்று நினைத்த சண்முகம் அதன் பிறகு எழவேயில்லை.

பாரம்பரிய குடும்பப் பின்னணியில் பிறந்து வளர்ந்து ஒரு பெண் பிள்ளையின் சுயநலத்தால் ஊர் உலகத்தின் முன்பு தலை குனிந்து தன் மானம் மரியாதை இழந்து மனைவியை காப்பாற்ற முடியாத கையாலாகாதவராகவே செத்து மடித்தார்.

என்னங்க என்ற கதறலுடன் மரகதம் மயங்கிச் சரிந்தார்.

அடப்பாவமே.. அதுவரை கதை கேட்டுக்கொண்டிருந்த யாமினியால் வேதாவை மன்னிக்கவே முடியவில்லை என்ன மாதிரியான பொண்ணுடி நீ.. உன்னால உன் அப்பா செத்துப் போயிட்டாரு டி என்று சொல்ல ஆமாம் என்று தலையசைத்தாள்.

சரி ஊருக்கு போனியா மீண்டும் கோபமாக கேட்டாள் யாமினி.

இல்லை என்று தலையசைத்தவள் என் அப்பா செத்தது எனக்கு ரொம்ப நாள் கழிச்சு தான் தெரிஞ்சது.

டிரைவர் அண்ணா தான் ஒரு நாள் என்னை தேடி வந்து அங்க நடந்த விஷயத்தை எல்லாம் சொன்னாரு.

என்னால் என்னையே மன்னிச்சுக்க முடியல யாமினி உடனே அம்மாவை பார்க்க போனேன்.

அப்பாவோட இறப்பிற்கு ஊர்க்காரங்க சிலபேர் சேர்ந்து முத்துப்பாண்டி மேல போலீஸ்ல கம்ப்ளைன்ட் பண்ணதால அவனும் அவன் தம்பியும் இப்போ ஜெயில்ல இருக்காங்க.

அதனால என்னால சுலபமா என் அம்மாவை பார்க்க முடிந்தது என்னோட வந்துருங்கன்னு கூப்பிட்டேன் ஆனா அவங்க வர மாட்டேன்னு சொல்லிட்டாங்க.

நான் பண்ணின தப்புக்கு அவங்க தண்டனை அனுபவிக்கிறதா சொன்னாங்க.

உண்மையிலேயே நீ எனக்கு ஏதாவது செய்யறதா இருந்தா எந்த பையனுக்காக எங்களை வேணாம்னு போனியோ அந்தப் பையனை கல்யாணம் பண்ணி இந்த ஊருக்கு கூட்டிட்டு வா.

அப்போ என் எல்லா இழப்புகளையும் ஏத்துகிட்டு உன் கூட கம்பீரமா வரேன்.
இப்படி இருக்கற உன் கூட என்னால வர முடியாது வேதா.

இப்போ உன்னை நான் மன்னிச்சு உன் கூட வந்துட்டேன்னே உன் அப்பாவோட ஆன்மா என்னை மன்னிக்காது அவரோட சாவுக்கு அர்த்தம் இல்லாம போயிடும்..

பல தலைமுறையா இந்த ஊர்ல பேர் புகழோட வாழ்ந்தது நம்ம குடும்பம் ஆனா உன் ஒருத்தியோட தப்பால பல தலைமுறைகளோட கவுரவத்தை குழி தோண்டி புதைச்சிட்ட..


ஒரு காலத்துல இந்த ஊரோட அடையாளம் நம்ம குடும்பம்.. இப்போ இந்த ஊரோட அவலட்சணமும் நம்ம குடும்பம் தான்.

ஒரு பொண்ணு சரியா இல்லனா அவ பெத்தவங்க என்ன மாதிரியான அசிங்கத்தை எல்லாம் பாக்கணும் என்பதற்கு நான் தான் உதாரணம்.

உன்னை நல்ல விதமாக கல்யாணம் பண்ணி கொடுத்து நீ இப்படி வயிற்றில் குழந்தையோட இருந்திருந்தால் நாங்கள் எவ்வளவு சந்தோஷப்பட்டு இருப்போம்..விழா எடுத்து கொண்டாடி இருப்போம்.

ஆனால் நீ ஊர் பெயர் தெரியாத ஒருத்தனுடைய குழந்தையை வயித்துல சுமந்துகிட்டு வந்து எந்த தைரியத்தில் என்னை கூப்பிடற சொல்லு‌

உன் அப்பா அவர் மானத்தை தொலைச்சு அவமானத்தில் செத்துப் போனாரு இப்போ உன் கூட வந்து அந்த சாவை நியாயப்படுத்த சொல்றியா போ வேதா என் மூஞ்சிலேயே என்னைக்கும் முழிக்காத.


உன்னை பெத்த அன்னைக்கு நான் எந்த அளவுக்கு சந்தோஷப்பட்டேன்னு இன்னைக்கு வரைக்கும் என்னால் விவரிக்க முடியாது.

ஆனா உன்னை எப்போ இந்த கோலத்தில் பார்த்தேனோ அன்னைக்கி இருந்து உன்னை ஏண்டா பெத்தோம்னு நான் கலங்காத நாளே கிடையாது.

பெத்து வளர்த்த தாய் தகப்பனுக்கு ரொம்ப நல்ல பெயர வாங்கி கொடுத்துட்ட.. ரொம்ப நல்ல வாழ்க்கையையும் கொடுத்துட்ட..

போ போய் சந்தோசமா நீ ஆசைப்பட்ட வாழ்க்கையை வாழு ..இனிஉன்னை கேள்வி கேட்க யாரும் கிடையாது நீ யாரு கூட வேணாலும் கல்யாணமாகாமல் தங்கியிருக்கலாம்.. எத்தனை குழந்தைகளை வேண்டுமானாலும் பெற்றுக் கொள்ளலாம்.

ஆனா ஒன்றை மட்டும் ஞாபகம் வச்சுக்கோ உன் சுதந்திரமான வாழ்க்கைக்கு நீ கொடுக்கிற விலை
இந்த அம்மாவோட அடிமை வாழ்க்கை.
என்ற படி அங்கிருந்து நகர்ந்தார்.

ஓடிச்சென்று அவரின் கால்களைப் பிடித்தவள் அம்மா ப்ளீஸ் என்னை மன்னிச்சிடுங்க நான் தெரியாம தப்பு பண்ணிட்டேன் அதுக்காக நீங்க இங்க வீட்டு வேலை செய்யனும்னு அவசியம் இல்லமா ப்ளீஸ்மா என்னோட வந்துடுங்க சென்னை போய் நல்ல வக்கீலா பார்க்கலாம்.. கேஸ் போடலாம் எல்லா சொத்தையும் மீட்கலாம்.. மீண்டும் பழைய கௌரவமான வாழ்க்கையை நீங்கள் வாழலாம் என்னை நம்புங்கம்மா என்றாள்.


அவள் கைகளை எடுத்து விட்டவர் சிறு புன்னகையுடன் திரும்பி அவளைப் பார்த்து.. சொத்தை மீட்டு கொடுத்திடுவ..ஆனா உன் அப்பாவை உன்னால திருப்பி கொடுக்க முடியுமா..?


அவர் சாகும் போது பட்ட வேதனையை உன்னால போக்க முடியுமா..?
முடியாதுல்ல..கிளம்பு..

முத்துப்பாண்டி குடும்பத்துல இருக்கற எல்லாரும் உன் மேல வன்மமா இருக்காங்க.

இப்போ இங்க யாரும் இல்ல அதனால நீ தப்பிச்ச.. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல வெளிய போனவங்க வந்திட்டா பெரிய பிரச்சினை ஆகிடும்..

அவங்க யாராவது உன்னை பார்த்தாங்கன்னா நான் வாழற மோசமான வாழ்க்கையை விட அதிகமான கொடுமைகளை உனக்கு காட்டுவாங்க உண்மையிலேயே நீ அம்மாவை மதிச்சா இங்கிருந்து உடனே போ.

ஒரு கல்யாணத்தை பண்ணிக்கோ..உன் வயிற்றில் வளர்ற குழந்தைக்கு ஓரு இன்ஷியல் தேடிக்கோ அதுக்கப்புறம் வாடி உன் பின்னாடி வர்றேன்.

இப்போ உன்னோட கூப்பிட்டு உன் தப்புக்கு என்னையும் கூட்டு சேர்க்காத என்றபடி வேகமாக அங்கிருந்து நடந்து விட்டார்.

அதுக்கப்புறம் என் அம்மாவை பார்க்கவும் முடியல பேசவும் முடியவில்லை. டிரைவர் அண்ணா ஒரு நாள் வந்து எப்பவுமே நான் ஊர் பக்கம் வரக்கூடாதுன்னு என் அம்மா கேட்டு கிட்டதா சொன்னாங்க ஒருவேளை அப்படி நான் போனா அடுத்த நிமிஷமே அவங்க தற்கொலை பண்ணிப்பாங்கலாம் அதனால என்னால ஊருக்கு போக முடியல என்றாள்.

தலையில் கைவைத்தபடி கேட்டுக் கொண்டிருந்த யாமினி சோ இப்போ உன் ஆதரவுக்கு அப்பாவும் இல்ல உன் அம்மாவும் இல்லை நீ நம்பிட்டு இருந்த அர்ஜுனும் இந்த நிமிஷம் வரைக்கும் வரல.

சரி அர்ஜுன் நம்பர் இன்னும் வச்சிருக்கான் தானே பிறகு ஏன் நீயும் உன் அப்பாவும் கூப்பிட்டப்போ அவனோட போன் ரீச் ஆகவில்லை என்று சந்தேகத்துடன் கேட்கவும்.

மௌனக் கண்ணீர் வடித்த வேதா அர்ஜுன் எப்பவுமே என்ன டிஸ்டர்ப் பண்ண கூடாதுனு கேட்டுக்கிட்டதால நான் தான் அப்பா கிட்ட நம்பர் மாத்தி கொடுத்தேன்

 

[Akila vaikundam]

எனக்கு சத்தியமா தெரியாது அப்பா ஊருக்கு கூட்டிட்டு போய் எனக்கு கல்யாணம் ஏற்பாடு பண்ணுவார்னு.

எப்படியும் ஒரு வாரம் மாதிரி அப்பா கூட இருந்துட்டு அப்புறமா மறுபடியும் சென்னை வந்திடலாம்னு நினைச்சேன் எப்படியும் அர்ஜுன் என்னை தேடி வருவான்னு நம்பினேன்.. ஆனா வேற என்னலாமோ நடந்து போச்சு என்று சொல்லவும்‌

அப்போ நீ பேசுனது..?

அதுவும் பொய் தான் நம்பர் மாத்தி தான் கூப்பிட்டேன் என்று சொல்லவும்.

பைத்தியக்காரியாடி நீ அப்படி என்னடி உன் வாழ்க்கையை விட அவனுக்கு கொடுத்த வாக்கு பெருசா போச்சு உனக்கு.

எல்லாத்தையும் இழந்துட்டு இப்படி மொத்தமா நிக்கறீயே.. எனக்கு வர்ற கோவத்துக்கு உன்னை நாலு அடி அடிச்சா என்னன்னு தோணுது என்றவள்.

உன்னை அடிக்க முடியாது என்னை நானே அடிச்சிக்கறேன் என முகத்தில் இரு கைகளாலும் மாறி மாறி அறைந்து கொண்டாள் யாமினி.

அதை காண சகிக்காத வேதா அவள் கைகளை பிடித்து தடுத்தபடி ப்ளீஸ் டி வேணாம் என்று கலங்கவும்.

அழுத யாமினி உன்னை மாதிரி ஒருத்தியை ப்ரெண்டா வச்சிருக்கேன் பாரு என்னை தான் நான் அடிச்சுக்கணும்.

எல்லாம் என் தப்பு தான். உன் தப்புக்கு ஆரம்பத்திலேயே துணை போய் இன்னைக்கு உன்னை இந்த நிலைமைக்கு கொண்டு வந்து விட்டிருக்கேன்..

ஆரம்பத்திலேயே உன் அம்மா அப்பா கிட்ட உன்னை பத்தி சொல்லி இருக்கணும்.. ஒவ்வொரு முறையும் அவங்க உன்னைப் பார்க்க வரும்பொழுது எல்லாம் பொய் சொல்லி உன்னை காப்பாற்றி காதலுக்கு மரியாதை செய்வதாக நினைத்து உன் வாழ்க்கையை நானே கெடுத்துவிட்டேன்

நான் மட்டும் சரியா இருந்திருந்தால் உன் அம்மாக்கு உன் அப்பாக்கு யாருக்குமே இந்த நிலைமை வந்திருக்காது

இன்னைக்கு எனக்குமே இப்படி உன் முன்னாடி வந்து புலம்பற அளவுக்கான நிலைமை வந்திருக்காது என்றவள் தன் தலையில் தானே அடித்துக் கொண்டு அழுதாள்.

பிறகு ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளாக என்னால கெட்டுப்போன உன் வாழ்க்கையில் நானே சரி செய்கிறேன்..இப்போ வரைக்கும் அர்ஜூன் உன்னைத் தேடி வரவில்லை.

நீயும் அவனுக்கு குடுத்த வாக்குக்காக இந்த நிமிஷம் வரைக்கும் உன் நிலை பற்றி அவன் கிட்ட எடுத்து உரைக்கல.

நடந்து முடிந்ததற்கு எதையுமே நம்மளால மாத்த முடியாது மாற்றவும் விரும்பல நான் உன் கிட்ட முடிவா ஒன்னு கேக்குறேன்.

எதுக்காக என்னை வர சொன்ன.. இந்தக் கொடுமைகள் எல்லாம் பார்க்கவும் கேட்கவோமா..?

இல்ல..இனியாவது என் வாழ்க்கையை சரியான பாதைக்கு கொண்டு போகணும் என்பதற்காக தான்.


அப்பா அம்மா அர்ஜூன் என் குழந்தை எல்லாருமே என் வாழ்க்கையை விட்டு போயிட்டாங்க நான் இப்போ தனிமரம்.

எனகங ரொம்ப பயமா இருக்குது யாமினி சாவை பார்த்து பயம் இல்லை என் அம்மாவை நினைத்து .

என்ன பெத்த ஒரு காரணத்துக்காக யார்கிட்டேமோ அடிமையா இருக்காங்க அவங்களை நான் மீட்கணும்.. அதுவரைக்கும் நான் வாழனும்.. அவங்க முகத்தில் பழைய சந்தோஷத்தை பார்க்கிற வரைக்கும் நான் வாழனும்.


என் அப்பாவோட சாவுக்கு நியாயம் தேடணும் என் அம்மா இழந்த சொத்துக்களை எல்லாம் மீட்டு அவங்க கையில ஒப்படைக்கிறதுக்காகவாது நான் வாழனும்..என்னை விட்டுட்டு போன அர்ஜூன் முன்னாடி நான் வாழனும்..அவன் முன்னாடியே நான் வாழ்ந்து காட்டனும்.

அவன் மட்டும் தான் வாழ்க்கைன்னு நம்பின ஒரு பொண்ணோட வாழ்க்கையில இத்தனை கஷ்டத்தை கொடுத்துட்டமேன்னு அவன் என்னை பார்க்கும்போது குற்ற உணர்ச்சியில் சாகணும்.. என்ன மாதிரி பெற்றவர்களுக்கு தெரியாம திருமணம் தாண்டிய உறவில் இருக்கிற பெண்களுக்கு ஒரு பாடமாய் நான் இந்த உலகத்துல வாழனும்.. நான் வாழனும் யாமினி அதுக்கு நீ உதவி செய்யனும் ஒரு தோழியா உரிமையா கேட்கிறேன் என் வாழ்க்கைக்கான ஒரு ஆதாரத்தை நீ காமி.. எனக்காக ஒரு பாதையை நீ வகுத்து கொடு ப்ளீஸ் பெக்
மீ யாமினி..என கையேந்தினாள்.

 

[Akila vaikundam]

13


அட ச்சீ கையை கீழ இருக்கு அதான் ஃப்ரெண்ட்னு சொல்லிட்ட இல்ல அப்பறம் எதுக்கு இந்த டிராமா என்று கோபம் கொண்டவள்.


உண்மையிலேயே இனிமே நீ அர்ஜுன் பெயரை சொல்லி உன் வாழ்க்கையை கெடுக்க மாட்ட தானே..?


நிஜமா யாமினி இதுக்கப்புறம் அவன் எனக்கு தேவை இல்லை அர்ஜூன் என்னை விட்டுட்டு போய் ஏழு மாசத்துக்கு மேல ஆயிடுச்சு.. இந்த நாட்கள்ல நான் எவ்வளவோ கஷ்டம் அவமானம் பாத்துட்டேன், என் உடம்போட ஆரோக்கியம் முழுசா போயிடுச்சு, குழந்தை இறந்தே பிறந்து,அப்பா செத்து,அம்மா அடிமையா வீட்டு வேலை செஞ்சிகிட்டு ‌.எல்லாமே பாழாய் போன இந்த காதலால தானே ‌.இனிமே இந்த காதலும் வேணாம் காத்திருப்பும் வேணாம்


சரி நான் உன்னை முழுசா நம்புறேன்..

ஆனா என் நம்பிக்கையை நீ முழுசா பூர்த்தி செய்வியா என கேள்வி எழுப்பிய யாமினி சந்தேகத்துடன் தோழியை பார்த்தாள்.


புரியுது யாமினி உன் சந்தேகம் நியாயமானது பலமுறை உன்னை நான் உதவிக்கு அழைச்சிட்டு காரியம் முடிந்ததும் ஊதாசீனப்படுத்தி அனுப்பிடுவேன்..


இந்த முறையும் அதேபோல நான் நடந்துப்பேனோன்னு நீ சந்தேகப்படுறது ரொம்ப சரிதான்.. இப்பவே உனக்கு நான் புரிய வைக்கிறேன் என்று அவளது மொபைல் ஃபோனை எடுத்தவள் அர்ஜுன் நம்பருக்கு வாட்ஸ் அப்பில் ஒரு வாய்ஸ் மெசேஜ் அனுப்பினாள்.


அர்ஜுன் நான் வேதவல்லி.. ப்ளீஸ் இதை முழுசா கேட்டிடு..அதன் பிறகு என்னவோ பண்ணிக்கோ..என்றவன் நிதானமாக அர்ஜூ…சாரி மிஸ்டர் அர்ஜூன்


கண்டிப்பா உன்னை டிஸ்டர்ப் பண்றதுக்காக இந்த வாய்ஸ் மெசேஜ் அனுப்பல.. அதே சமயம் உன் நம்பரையும் பயந்து நீ மாற்ற வேண்டிய அவசியம் இனி இருக்காது.


அர்ஜூன் நீ என்னை விட்டுட்டு போனே நாளில் இருந்து இப்போ வரைக்கும் நான் ஒரு நாள் கூட நிம்மதியா இருந்தது இல்லை.


உன் காதலை மட்டுமே வச்சுக்கிட்டு காத்திருந்த எனக்கு ஏமாற்றத்தை மட்டும் நீ குடுக்கல..

நிறைய இழப்புகளையும் குடுத்துட்ட



இனி என்னைக்குமே எனக்காக நீ செலவு பண்ற தேவைகள் இருக்காது.


எப்படியும் நீ வருவன்னு பைத்தியக்காரி மாதிரி இவ்வளவு நாள் உன் வீட்டில் தங்கியிருந்தேன்.. நீ ஆர்ட்ர் போடற சாப்பாட்டை சாப்பிட்டேன் இந்த போன் நம்பரை கூட மாற்றாமல் உனக்காக காத்திருந்தேன்.


ஆனா எல்லாமே இலவு காத்த கிளி போலே என்கிற விஷயம் இப்போ தான் எனக்கு புரிந்தது.


சாரி உனக்கு இலவு காத்த கிளி பற்றிய கதை தெரியாது இல்லையா நான் கிராமத்தில் வளர்ந்த பொண்ணு அதனால இந்த மாதிரி கதை அம்மா நிறைய சொல்லி இருக்காங்க ஆனா என்ன பிரயோஜனம் விரலுக்கு இரைத்த நீர் போல வீணா போயிடுச்சு.


இனிமே நீ இந்த வீட்டோட ரென்டல்

அக்ரிமெண்ட் புதுப்பிக்க வேண்டாம்.. தெருமுனையில் இருக்கிற ஹோட்டலுக்கு மாதாமாதம் என்னோட சாப்பாட்டு செலவு காண பணத்தை கொடுக்க வேண்டாம் இந்த போன் நம்பருக்கு வருஷம் முழுக்க ரீசார்ஜ் பண்ண வேண்டாம் ..ஏன்னா உனக்கு நான் அனுப்பற கடைசி மெசேஜ் இதான்.


நீ என்னை விட்டுட்டு போகும்போது ஒரு விஷயம் சொல்லிட்டு போனே ஞாபகம் இருக்கா என்னை எந்த காரணத்துக்காகவும் டிஸ்டர்ப் பண்ணாத என் நம்பரை தயவு செய்து மாற்ற வைத்து விடாதேன்னு சொன்ன.


அந்த ஒரு வார்த்தைக்காக என்னுடைய இக்கட்டான காலகட்டத்தில் கூட உன்னை நான் தொந்தரவு செய்யல உன் போன் நம்பரை மாற்ற நான் காரணமாகி விடக்கூடாதுன்னு ரொம்ப தெளிவா இருந்தேன்.


ஒரு முறை என் அப்பா உன்னோட பேசணும்னு ஆசைப்பட்டாங்க அப்போ கூட அவர்கிட்ட வேற நம்பரை குடுத்தேன் அந்த அளவிற்கு உன் வார்த்தைக்கு நான் மரியாதை கொடுத்து பொறுமை காத்தேன்.


உன் வார்த்தையை நான் மதித்த மாதிரி என்னோட காதலினையும் நீ மதிச்சு என்னை தேடி வருவேன்னு நினைச்சேன்.


இந்த நாலு சுவற்றை விட்டு நான் எங்கேயும் போகல.. நான் போற நேரம் நீ என்னை தேடி வந்து ஏமாற்றம் அடைந்திட கூடாது இல்லையா அதற்காக.


நீ எனக்கு ஆர்டர் பண்ணி அனுப்பி வைக்கற சாப்பாடு பல நாள் பிரிக்கப்படாமலே குப்பைக்கு போனது.


உன் அழைப்பை தவற விட்டிடுவேனோ என்கிற பயத்தில் இந்த போன்ல இருந்து யாருக்குமே நான் அழைத்தது இல்லை.


நீ என்னைக்காவது கூப்பிட்டு இந்த அர்ஜுன் உன்கிட்ட வந்திட்டு இருக்கேன்னு சொல்லுவ.. அப்படி இல்லனா இந்த அர்ஜுன் கிட்ட வந்திடு வேதான்னு நீயா கூப்பிடுவேன்னு இந்த ஃபோனை பைத்தியம் மாதிரி பார்த்துக்கிட்டு இருப்பேன்.


ஆனா அதெல்லாம் எவ்வளவு பெரிய முட்டாள்தனம்னு காலம் எனக்கு உணர்த்திடுச்சு.


போதும் அர்ஜூன் உனக்காக நான் காத்திருந்தது அர்த்தம் இல்லாம போயிடுச்சு.. இனிமே இந்த உறவு என்னைக்கும் சேராதுன்னு புரிஞ்சிப்போச்சி.


நீ என்னை விட்டுட்டு போகும்போது என்கிட்ட ஒரு வார்த்தை சொன்ன…இப்போதான் அந்த வார்த்தைக்கான முழு அர்த்தம் எனக்கு புரிஞ்சது.


முழுசா உணர்ந்து அடிபட்ட வலியோட சொல்றேன் லெட்ஸ் பிரேக் அப்…யெஸ்.. வி ஆர் லெட்ஸ் பிரேக் அப்..மை லவ் இஸ் ப்ரோக்கன்,மை லவ் இஸ் டெத் .. இவ்ளோ இழப்புகளை சந்தித்ததற்கு பிறகும் இந்த வார்த்தைகளை நான் சொல்லவில்லை என்றால் இந்த வார்த்தைகளுக்கெல்லாம் அர்த்தம் இல்லாமல் போயிடும்.


இனிமே என்னைக்கும் இந்த வேதா உன் வாழ்க்கைல குறுக்கே வரமாட்டா.. உன் நிழல் இருக்கிற பக்கம் கூட என் நிழல் திரும்பிப் பார்க்காது.. அதேபோல் நீயும் என்னைக்கும் எனக்கு எதிர்ல வரக்கூடாதுன்னு இந்த பிரபஞ்சம்கிட்டேயும், இயற்கை கிட்டேயும் வேண்டிக்கிறேன்.


இந்த உலகம் உருட்டையானது, ரொம்ப சிறிது யாரும் யாரையும் சந்திக்காமல் இருக்க முடியாதுன்னு சொல்லுவாங்க.. அதனாலதான் கடவுள் கிட்ட வேண்டிக்காம இயற்க்கை கிட்டேயும் .. பிரபஞ்சத்து கிட்டேயும் வேண்டிக்கிறேன்.


நீ எனக்கு வேணவே வேணாம் அர்ஜுன் எப்போவுமே, என் வாழ்க்கைக்குள்ள, என் மனசுக்குள்ள, எனக்குள்ள நீ மறுபடியும் வர வேண்டாம்..


இந்தக் கண்ணீரும் ,இந்த கெஞ்சலும்,கதறலும் உன்னை அசைக்காதுன்னு உறுதியா நம்பறேன்.

அந்த நம்பிக்கையோட

மொத்தமா உன்னை விட்டு இந்த வேதவல்லி போறா..குட் பை என்று சொன்னவள் வாய்ஸ் மெசேஜ் அர்ஜுனுக்கு அனுப்பி வைத்தாள்.


அது சென்றதாக காட்டவும் அடுத்த நொடியே மொபைலில் இருந்து சிம்கார்டை வெளியே எடுத்து அதை உடைத்து குப்பை தொட்டியில் போட்டவள் யாமினியை பார்த்து இப்போ நீ என்னை நம்புகிறாயா அவன் இல்ல அவன் மட்டும் அவன் நம்பர் கூட என் நினைவில் இல்லை நீ நம்பனும் என்று கண்ணீருடன் கூறினாள்.


அவள் பேசியவற்றை எல்லாம் கேட்டுக் கொண்டு தானே இருந்தாள்.


இதன் பிறகும் எப்படி தோழியை சந்தேகிக்க முடியும் ..சாரி வேதா ஒரு நிமிஷம் நான் உன்னை சந்தேகப்பட்டுட்டேன் என்னை மன்னித்துவிடு என்று கண்களை அழுத்தி துடைத்துவிட்டு சரி ரொம்ப முக்கியமானது மட்டும் எடுத்துக்கோ நாம் இப்போது உடனே கிளம்பனும் என்றாள்.


மறுபேச்சு பேசாத வேதா எங்கே போகிறோம் என்ன செய்யப் போகிறோம் என்று எதையும் கேட்கவில்லை இந்த வீட்டில என்னோட பொருள்ன்னு எதுவுமே இல்லை.


எல்லாமே அர்ஜுன் எனக்காக வாங்கி கொடுத்தது தான் அதனால போட்டுக்க மட்டும் ஒரு ரெண்டு ட்ரெஸ் எடுத்துக்கிறேன் மீதி எதுவும் வேண்டாம் என்று சொல்லவும்.


சரி அப்படின்னா தனியா பேக் எதுவும் வேணாம் என் பேக்லேயே உன் டிரஸ் வச்சுக்கலாம் சர்டிபிகேட்ஸ் உன் ஹெல்த் சம்பந்தப்பட்ட பைல்ஸ் ஏதாவது இருந்தா எடுத்துக்கோயேன் என்று சொல்லவும் ம்ம் என தலையசைத்தவள் யாமினி சொன்னவற்றை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டாள்.


நீ இருக்கிற கண்டிஷன்ல கண்டிப்பா உனக்கு ட்ரீட்மென்ட் தேவை முதல்ல ஒரு நல்ல ஹாஸ்பிடல் போய் உன் ஹெல்த் பார்த்துவிட்டு அதுக்கப்புறம் பெங்களூர் போகலாம் என்றாள்.


பெங்களூர் என்பதும் கடைசியாக அர்ஜுன் வேலைக்காக சென்ற இடம் ஆயிற்றே என்று வேதா சற்று யோசித்தாள்.


என்ன என்று யாமினி கேட்கவும்.


இல்ல பெங்களூர்ல தான் அர்ஜுன் என்று சொல்லி முடிக்கும் முன்னே கோபமான யாமினி.


இப்போ தான் அவன் யாருமே இல்லன்னு ஆயிடுச்சுல்ல அவ்ளோ பெரிய பெங்களூர்ல யார் வேணாலும் தங்கலாம் அப்படி பல்லாயிரக்கணக்கான பேர்ல ஒருத்தன் தான் அந்த அர்ஜுன் அவனை ஒருவேளை நேரில் பார்த்தா கூட யாரோன்னு நினைச்சு கடந்து போயிடு.


அவன் அங்க இருக்கிறான் என்பதற்காக எங்கேயுமே போகாம இருக்க முடியுமா என்று கடிந்து கொண்டவள் ஆம்புலன்ஸ்க்கு அழைத்து இருந்தாள்.


சற்று நேரத்தில் ஆம்புலன்ஸ் வரவும் பேக்கை எடுத்துக் கொண்டவள் சுமாரான மருத்துவமனையில் சேர்த்து அவளின் உடல் உபாதைகளை பற்றி கூறி சிகிச்சை அளிக்கும் படி பணிந்தாள்.


அந்த மருத்துவரும் பகுதி நேரமாக தான் இந்தக் கிளினிக் நடத்தி வருகிறார் அவரும் ஒரு அரசு மருத்துவமனையில் வேலை பார்க்கும் மருத்துவர் தான் அதை தெரிந்து தான் அங்கே வேதாவை அழைத்து வந்திருந்தாள் யாமினி.


அவர் சிகிச்சை அளிக்க தயங்கவும் இங்கு பாருங்கள் மேம் அவ குழந்தை இறந்து பிறந்ததால அந்த வேதனையில ஹாஸ்பிடல்ல பிராப்பரா சொல்லாம செல்ஃப் டிஸ்சார்ஜ் ஆகி வந்துட்டா.


நீங்க அவளுக்கு ட்ரீட்மென்ட் குடுங்க கண்டிப்பா நாங்க போய் அந்த ஹாஸ்பிடல்ல ஒரு அப்பாலஜி லெட்டர் கொடுத்துட்டு தான் ஊரை விட்டு கிளம்பி போவோம் நம்புங்க அப்படி இல்லன்னா இப்போ கூட அந்த ஹாஸ்பிடல் போய் மன்னிப்பு கடிதம் கொடுக்கிறோம்.


அங்கிருந்து டிஸ்சார்ஜ் கடிதம் வாங்கிட்டு வந்து நான் உங்களுக்கு கொடுக்கிறேன் இப்போ ட்ரீட்மென்ட் ஆரம்பிங்க மேம் எங்களால் எந்த பிரச்சினையும் உங்களுக்கு வராது என்று கெஞ்சி அவரை சிகிச்சை அளிக்க வைத்தாள்.


இரண்டு நாட்கள் அங்கேயே தங்கி அவள் உடலுக்குத் தேவையான ஊட்டச்சத்துக்கள் ஏற்றப்பட்டது..

அதன் பிறகு மருத்துவரும் அவரின் துறை ரீதியான பிரச்சனைகளுக்கு தீர்வு கண்டு அவர்களை பிரச்சனையில் இருந்து காப்பாற்றினார்.



யாருக்குமே இது போல நான் செய்ததே இல்லை என்னவோ இந்த பொண்ணோட உடல்நிலையை பார்க்கும் பொழுது மனசு கேட்கல அதனாலதான் இவ சொல்லிக்காம டிஸ்சார்ஜ் ஆனதை கூட மறைத்து அவங்களா வேற மருத்துவமனைக்கு எழுதிக் கொடுக்கிறது போல லெட்டர் ரெடி பண்ண சொல்லி பிரச்சனையை ஒன்னும் இல்லாம செய்திருக்கிறேன்.


உங்க நல்ல நேரமோ என்னவோ தெரியல இவளுக்கு ட்ரீட்மென்ட் பார்த்தது என் கூட படித்த ஃபிரெண்ட் தான் அதனால கோபப்பட்டாலும் எனக்காக இந்த உதவியை செய்ய முன் வந்திருக்கிறார்.


இனிமே என்னைக்கும் இந்த மாதிரி முட்டாள் தனத்தை செய்யாதே பிடித்தாலும் பிடிக்கவில்லை என்றாலும் மருத்துவமனையில் சொல்லி அவங்களோட விருப்ப கடிதத்தோட வெளியே வா என்று கடிந்து கொண்டார் மருத்துவர்.


அவருக்கு பல நன்றிகள் தெரிவித்த யாமினி அவர் கேட்ட தொகையை விட அதிகப்படியான தொகையை அவரது வங்கிக் கணக்கிற்கு செலுத்தினாள்.


பிறகு அங்கிருந்து மீண்டும் ஒரு ஆம்புலன்ஸ் ஏற்பாடு செய்து வேதவை அழைத்துக் கொண்டு பெங்களூருக்கு கிளம்பினாள்.


இரண்டு நாட்கள் மருத்துவமனை கவனிப்பு, நல்லா ஆகாரம், அன்பான தோழி அக்கறையான செவிலிய பெண்கள் என்று உடலையும் மனதையும் தேற்றி இருந்த வேதாவின் முகம் தெளிவாக இருந்தது.


ஆனாலும் தோழி தனக்காக செய்யும் செலவுகளை பார்க்கும் பொழுது மிகவும் கலங்கினாள்.


என்னால உனக்கு நிறைய சிரமம் இல்லையா என படுத்திருந்தவாறே தோழியிடம் வேதா கேட்கவும் என்ன சிரமம் ஒருவேளை நான் இதே மாதிரி ஒரு நிலைமையில் இருந்தா நீ கண்டுக்காம போயிடுவியா என்ன..?


என்னை விட அதிகமா துடித்து போயிருப்ப தெரியுமா..உன் நட்புக்கு முன்னாடி இதெல்லாம் ஒன்னுமே இல்ல வேதா என்றவள்.


அவளை கலகலப்பாக்கும் நோக்கில் கை நிறைய சம்பாதிக்கிறேன் எப்படி செலவு பண்றதுன்னு தெரியாம முழிச்சிட்டு இருந்தேன் இப்படித்தான் செலவு பண்ணனும்னு நீ எனக்கு சொல்லிக் கொடுக்கிற அவ்வளவுதான் என்று சிரித்தபடியே கூறியவள் உன்னால எழுந்து உட்கார முடிஞ்சா கொஞ்ச நேரம் எழுந்து உட்காரு உன்னோட கொஞ்சம் பேசனும் என்று தோழியை செவிலியப் பெண்ணின் உதவியோடு எழுந்து அமர வைத்தாள்.


பிறகு சற்று தயங்கிப்படியே வேதா நான் உன்னை என்னோட வீட்டுக்கு தான் கூட்டிட்டு போறேன் ஆனா என் அம்மா ரொம்ப கட்டுப்பெட்டி.


நீ கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி ஒருத்தனோட தங்கியிருந்தது அவனால கர்ப்பமானது குழந்தை பிறந்தது உன் ஆரோக்கியம் கேட்டு போனது இதெல்லாம் சொன்னா உன்னை வீட்டுக்குள்ள சேர்த்துக்க மாட்டாங்க அதனால சில பொய்களை நான் சொல்லணும் அதுக்கு நீ ஒத்துழைக்கணும் என்று சொல்லவும்.



புரியுது யாமினி உன் அம்மா மட்டும் இல்ல எந்த அம்மாவும் சுலபமா ஏத்துக்க முடியாத விஷயங்களை தானே நான் பண்ணியிருக்கேன் நீ என்ன சொல்றியோ அதுக்கு நான் கட்டுப்படுகிறேன்.


கொஞ்ச நாள் தான் அதுக்கப்புறம் ஒரு வேலையை தேடிக்கிறேன் உனக்கும் உன் குடும்பத்துக்கும் தொல்லை கொடுக்காத மாதிரி தூரமா போயிடறேன் நீ எனக்காக செலவு பண்ணற பணத்தை கூட கொஞ்சம் கொஞ்சமா கொடுத்திடறேன்.


ஐயோ வேதா எப்படி உன்னால இவ்வளவு வீக்கான நேரத்தில் கூட இவ்ளோ பேச முடியுது நான் உன்கிட்ட என்ன சொன்னேன் என் அம்மாகிட்ட கொஞ்சம் பொய் சொல்ல போறேன் நீ ஒத்துழைக்கணும்னு தான் சொன்னேன்.


அதுக்கு நீ இவ்வளவு எல்லாம் பேச வேணாம் டி எதா இருந்தாலும் என் வீட்டுக்கு போய் பேசிக்கலாம் இப்போ நீ தயவு செஞ்சு தூங்குடி என தோழியின் பிதற்றலை கேலி செய்தாள் யாமினி.

 

[Akila vaikundam]

14


அதே சமயம் வேதாவின் கஷ்டங்களுக்கு காரணமான அர்ஜுன் லேப்டாப்பில் மும்பரமாக வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.


அவன் முன்பு ஐம்பது வயது மதிக்கத்தக்க கம்பீரமான ஒருவர் வந்து நிற்கவும் தலை தூக்காமலே ஹாய் டாட் எப்படி இருக்கீங்க என கேட்டான்.


நீ செய்கிறது உனக்கே நல்லா இருக்கா அர்ஜுன்.. என்றபடி அவனது தந்தை விஸ்வநாதன் நின்று கொண்டிருந்தார்.


வாட்ஸ் த ப்ராப்ளம் டாட் என லேப்டாப்பை முடிய படி கேட்டான்.


திடீர்னு ஒரு நாள் என் முன்னாடி வந்து நின்னு நான் ஸ்டார்ட் அப் ஆரம்பிக்க போறேன்னு சொன்ன..


வேலையை கொஞ்சம் ஆழமா கத்துக்கிட்ட பிறகு நீ தாராளமா ஆரம்பின்னு சொன்னேன்.


உடனே செஞ்சுட்டு இருந்த வேலையை விட்டுட்டு புதுசா உன் பிரண்டோட ஸ்டார்ட் அப் கம்பெனியில் ஒர்க்கிங் பார்ட்னரா சேர்ந்த.


ஒரு மாசம் கூட ஆகல..தனியா ஸ்டார்ட் அப் ஆரம்பிச்சிட்டேன்னு சொன்ன.

திடீர்னு ஒரு நாள் க்ளைன்ட்ஸ் மீட் பண்ண பாரின் போறதா சொல்லிட்டு போன.. அப்புறம் ஓரு மாசத்துக்கு மேல அங்கேயே தங்கி கிட்ட.. இங்க உன் அம்மா என்ன பண்றா நான் என்ன பண்றேன் அதைபற்றி துளி கூட அக்கறை இல்ல.


நினைச்சா இங்க இருக்க இல்லனா எங்கேயோ இருக்க..எங்க போறேன்னு சொல்லறது இல்லை..எப்போ வர்றேன்னும் சொல்லறது இல்ல..


போன மாதம் உன்னை வீட்ல பார்த்தது.. கடைசியா டெல்லி போறதா சொன்ன..

இப்போ வரைக்கும் வீட்டுக்கு வரலை.. ஆபீஸ்ல முக்கியமான வேலை இருக்குன்னு ஒரு வாய்ஸ் மெசேஜ் அனுப்பிட்டு இங்க வந்து உட்கார்ந்துட்ட.. அங்க உன் அம்மா உனக்கு பல தடவை போன் பண்ணி சலிச்சு போய் வாய்ஸ் மெசேஜ் அனுப்பி அதையும் நீ பார்க்காம வெறுத்துப் போய் நேர்ல பார்த்து உன்னை கையோட கூட்டிட்டு வரச் சொல்லி என்னை அனுப்பி வச்சிருக்கா.

நீ வீட்டுக்கு வந்து ஓரு மாதம் ஆச்சி நியாபகம் இருக்கா..என்று கத்தியவர் பிறகு தன்மையாக


இவ்வளவு நாள் கழிச்சு சந்திக்கிற அப்பாவ கூட யாரோ மாதிரி நலம் விசாரிச்சுட்டு உன் வேலையை பார்த்துட்டு இருக்க அப்படின்னா உன்னை பெத்தவங்களுக்கு நீ கொடுக்கிற மரியாதை தான் என்ன..? அர்ஜூன்.


டாட் உங்களுக்கு பிசினஸ் பற்றி தெரியாதா நீங்க ஒரு பிசினஸ்மேன் தானே இந்த காலத்துல புதுசா ஒரு பிராஜெக்ட் கிடைக்கிறது எவ்வளவு பெரிய ரிஸ்க் ஆனா நான் பல ப்ராஜெக்ட் கையில் வைத்திருக்கேன் அதை எல்லாம் வொர்க்கர்ஸ் கூட சேர்ந்து டே அண்ட் நைட் ஒர்க் பண்ணி முடித்து கொடுத்தா தான் நம்ம கம்பெனி முன்னேறும்.


எல்லாம் தெரிஞ்சுக்கிட்டே நீங்க இப்படி சிறு பிள்ளை மாதிரி என்கிட்ட வந்து சண்டை போடுறது நல்லா இல்ல டாட் அம்மாவுக்கு புரியவைங்க..நான் ப்ராஜெக்ட் முடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு வரேன் என்றான்.


எவ்வளவு நாள்ல இந்த ப்ராஜெக்ட் முடியும் என தந்தை கேட்கவும்.


பதினைந்து நாள் டாட் .. ஆல்ரெடி இதுக்காக மூனு ஷிஃப்ட் வொர்க் பண்ணிட்டு இருக்கோம் எப்படியும் இன்னும் பத்து நாளுக்குள்ள முடிச்சிடுவோம்.


அப்போ ப்ராஜெக்ட் முடியற வரைக்கும் நீ வீட்டுக்கு வர மாட்ட.



டாட் ப்ளீஸ் அண்டர்ஸ்டாண்ட் மை சுச்சுவேஷன்.


யா ஐ அண்டர்ஸ்ட்டியூட் யூவர் சுச்சிவேஷன்..பட் உன் அம்மாவ யாரு சமாளிக்கிறது? என கேள்வி கேட்டார்.


இப்போ என்ன பண்ணனும்னு எதிர்பார்க்கிறீங்க டாட் கண்டிப்பா இன்னும் பத்து நாளைக்கு என்னால வீட்டுக்கு வர முடியாது நானே வீட்டுக்கு வந்துட்டா ஒர்க்கர் கிட்ட எப்படி வீட்டுக்கு போகாதீங்கன்னு சொல்ல முடியும்.


இங்க நான் மட்டும் இல்ல வேலை செய்யற எல்லாருமே அவங்க வீட்டை மறந்து எனக்காக வேலை செஞ்சு கொடுத்துட்டு இருக்காங்க அப்படி இருக்கும் பொழுது நான் மட்டும் பந்த பாசத்திற்கு கட்டுப்பட்டு வீட்டுக்கு வந்தா அது சரி வராது என உறுதியாக கூறினான்.


ஆழமாக மூச்சை இழுத்து கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்ட விஸ்வநாதன் ஓகே..உன் அம்மாக்கு கால் பண்ணி நீயே என்கிட்ட சொன்னதை சொல்லிடு என்றார்.


தாயாருக்கு போன் பண்ணி சொல்லவில்லை என்றால் தந்தை இங்கிருந்து நகர மாட்டார் என தெரியவும் வேறு வழியின்றி தாய்க்கு அழைத்தான்.


அவர் அர்ஜூனின் அழைப்பை எடுக்காமல் இருக்கவும் மீண்டும் மீண்டும் முயற்சி செய்தான்.


பிறகு தந்தையை பார்த்தவன் அம்மா கோவிலுக்கு போயிட்டாங்கன்னு நினைக்கிறேன் இல்லன்னா கிச்சன்ல இருக்காங்க போல போன் எடுக்க மாட்டேங்கறாங்க என்று சொன்னவன்.


நான் வாட்ஸ் அப்ல வாய்ஸ் மெசேஜ் பண்ணுகிறேன் அம்மா புரிஞ்சுபாங்க என்று சொல்லியபடி மொபைல் போனை எடுத்து வாட்ஸ் அப்பிற்குள் நுழைந்தான்.


அதில் படிக்கப்படாமல் ஏகப்பட்ட குறுஞ் செய்திகள் குமிந்து கிடந்தது எதையும் கண்டு கொள்ளாதவன் தாயின் என்னை அழுத்தி அதில் தனக்கு வேலை இருப்பதாகவும் வேலை முடித்தவுடன் உங்களை வந்து பார்க்கிறேன் என்று கூறிவிட்டு போனை கீழே வைத்தவனுக்கு இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு வேதா அனுப்பிய வாய்ஸ் மெசேஜ் கண்ணில் பட்டது.


கிட்டத்தட்ட ஏழு மாதங்களுக்கு மேல் அவளிடம் இருந்து எந்த ஒரு அழைப்பும் குறுஞ்செய்தியும் வந்ததில்லை இன்று மெசேஜ் இருப்பதை பார்க்கவும் தந்தை இருப்பதையும் மறந்து ஆர்வமாக அவள் அனுப்பிய மெசேஜை ஹேட்ஃபோன் உதவியுடன் முழுவதும் கேட்டான்.


புன்னகையுடன் அவள் அனுப்பிய மெசேஜை கேட்கத் தொடங்கியவன் நேரம் செல்லச் செல்ல முகம் உணர்ச்சியை துடைத்து இறுக ஆரம்பித்தது.


ஒரு முறைக்கு இரு முறை கேட்டான் அவனால் அவனது உணர்வுகளை வெளிப்படையாக காட்ட முடியவில்லை எதிரில் தந்தை ஆராயும் பார்வையுடன் கவனிக்க இதற்கு மேலும் தன்னால் உணர்வுகளை வெளிக்காட்டாமல் இருக்க முடியாது எனப் புரிந்தவன் காதில் இருந்த ஹெட் போனை கழட்டி வீசிவிட்டு தலையில் கை வைத்து அமர்ந்தான்.


பிறகு வேகமாக மொபைல் போனை எடுத்துக்கொண்டு சற்று தூரம் நகர்ந்த பிறகு சென்னை அப்பார்ட்மெண்ட்டின் உரிமையாளருக்கு அழைத்தான்.


ஹலோ சார் ஐ ஆம் அர்ஜூன் என்று சொல்லவுமே எதிர் முனையில் இருந்தவர் பரஸ்பரம் விசாரித்து விட்டு சாவி என் கைக்கு வந்துருச்சு அர்ஜூன்.‌ செக்ரட்டரி மார்னிங் தான் என் கிட்ட குடுத்துட்டு போனாரு.. நான் இன்னும் நீங்க குடியிருந்த வீட்டுக்கு போகல..போன பிறகு வீட்டோட நிலை பாத்துட்டு எவ்வளவு மெயின்டனன்ஸ் ஆகுதோ அதுக்கெல்லாம் எடுத்துட்டு மீதி அட்வான்ஸ் பணத்தை உங்க அக்கௌண்டுக்கு போட்டு விடுறேன் ரென்டல் அக்ரீமெண்ட்டை கேன்சல் பண்ணி உங்களுக்கு மெயில் பண்ணி விடுறேன் நீங்களும் அதுல ஒரு சிக்னேச்சர் பண்ணி எனக்கு அனுப்பி விடுங்க என்றவர் வைத்தார்.


அர்ஜுனின் மனதில் சொல்ல முடியாத வலி ஒன்று பரவியது.


உணர்ச்சியற்றுப் போய் மொபைலை பார்த்துக் கொண்டிருக்க அவனுடைய மொபைல் அழைத்தது.


யார் என பார்க்க வேதாவிற்கு வேளை தவறாமல் உணவு அனுப்பும் உணவக உரிமையாளர்.


சொல்லுங்க அண்ணா ..என்றவனுக்கு மேற்க் கொண்டு பேச முடியவில்லை.


தம்பி நீங்க சொன்னபடி இவ்வளவு நாள் கரெக்டா சாப்பாடு அனுப்பிட்டு இருந்தேன் எப்பவுமே வழக்கமா ஒரு நேரம் இல்ல ரெண்டு நேரம் தான் சாப்பாடு எடுக்காம இருப்பாங்க நாங்க அதை எடுத்துட்டு புதுசா வச்சுட்டு வருவோம் ஆனா தொடர்ந்து ரெண்டு நாளா எந்த சாப்பாடுமே எடுக்காம இருக்கறதா டெலிவரி பையன் சொல்றான் அதான் உங்ககிட்ட ஒரு வார்த்தை சொல்லலாம்னு என இழுக்கவும்.


சாரி அண்ணா நான் தான் சொல்ல மறந்துட்டேன் அவங்களுக்கு படிப்பு முடிந்ததால ஊருக்கு போய்ட்டாங்க…இனி நான் சொல்லற வரைக்கும் நீங்க சாப்பாடு அனுப்ப வேண்டாம் இப்போ வரை பில் அமௌண்ட் எவ்ளோன்னு சொன்னீங்கன்னா நான் உடனே அக்கவுண்ட்ல போட்டு விட்டுருவேன் என்று சொன்னவனுக்கு குரலில் அப்படியொரு ஏமாற்றம்.


சரி தம்பி இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல பில் அனுப்பி வைக்கிறேன் என்று கூறிய படி வைத்துவிட்டார்.


ஏமாற்றம் இதில் ஒரு தோற்றுவித்த உணர்வு வாய்விட்டு கத்தினால் கூட மனதிற்கு அமைதி கிட்டும் போல தோன்றியது.


தந்தையின் முன்னால் அவனால் எந்த உணர்வுகளையும் காட்ட முடியவில்லை



அவனின் தீடிர் மாற்றத்தை அவதானித்த விஸ்வநாதன்

எனி ப்ராப்ளம் அர்ஜூன் என் அவனது தோளில் கை வைக்கவும் அவரது கரத்தில் கை மேல் முகத்தை வைத்து அழுத்திக் கொண்டவன் உணர்ச்சியற்ற குரலில் வேதா விட்டுட்டு போயிட்டப்பா என்றான்.


மகன் என்ன சொல்கிறான் எனப் புரியாமல் ஒரு நொடி நெற்றி சுருங்க யோசித்தவர் புரியவும்..ஓஓ..என சிறு புன்னகை புரிந்தபடி ஒரு ஏழு எட்டு மாசம் இருக்குமா அந்த பெண்ணை நீ வீட்டுக்கு வந்து..?


முழுசா ஒரு வருஷம் கூட உனக்காக காத்திருக்கவில்லை என்றால் அந்த பொண்ணோட காதல் எந்த மாதிரியான காதல் விட்டு தள்ளிட்டு வேலையை பாரு.. உன் அம்மாவை இப்போதைக்கு சமாதானப்படுத்தி வைக்கிறேன் நீ சீக்கிரம் வீடு வந்து சேரு என்று கூறியபடி அங்கிருந்து சென்றார்.


தந்தை செல்லவும் மீண்டும் வேதாவின் வாய்ஸ் மெசேஜை ஒரு முறை கேட்டவன் அந்த நம்பருக்கு அழைத்துப் பார்த்தான்‌.


அது சுவிட்ச் ஆஃப் என்று வரவும் தலையில் கை வைத்து அமர்ந்து கொண்டவர் தனக்குள்ளாகவே பலமுறை கேட்டுக்கொண்டான்.


ஏன் வேதா ஏன்…எதற்காக என்னை விட்டுட்டு போன..இன்னும் கொஞ்ச நாள் எனக்காக காத்திருக்கக் கூடாதா..?


எவ்ளோ நம்பிக்கை வைத்திருந்தேன் உன்மேல..நம்ம காதல் மேல்.. எல்லாத்தையும் தவிடு பொடி ஆக்கிட்டு நீயும் மத்த பெண்களைப் போல சராசரியானவள்தான்னு நிரூபிச்சிட்டு போயிட்ட இல்ல.. இப்படி என்னை தோற்கடிச்சிட்டியே வேதா என்றவன் அடுத்த நொடியோ டேபிளில் இருந்த பொருட்களை எல்லாம் இரு கைகளாலும் கீழே தள்ளிவிட்டு அவனும் மண்டியிட்டு கைகளை விரித்து மேலே பார்த்து வேதாஆஆஆஆ என கட்டிடமே அதிரும் படி பயங்கரமாக கத்தினான்.

 

[Akila vaikundam]

வேதாவை பெங்களூர் அழைத்துச் சென்ற யாமினி நேரடியாகவே மருத்துவமனையில் வேதாவை அட்மிட் செய்தாள்.


ஒரு வார காலம் வரை அவளை மருத்துவமனையிலேயே வைத்து பராமரித்தவள் பிறகுதான் வீட்டிற்கு அழைத்து வந்து தாயாரிடம் விஷயத்தை கூறினாள்.


ம்மா ..இது என் ஃப்ரெண்ட்..வேதவல்லி‌.சென்னை ஹாஸ்டல்ல என்னோட ரூம் மேட் நீங்க கூட பேசி இருக்கீங்க மா..


இவளுக்கு கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்லை.. அப்பா தவறினதால

அம்மா கொஞ்சம் டிஸ்டர்ப் ஆயிட்டாங்க அவங்களாலயே அவங்களை பாத்துக்க முடியாது இதுல எப்படி இவளை பார்த்துக்க முடியும்.


அதான் நான் கொஞ்ச நாள் என்னோடு இருன்னு இங்க கூட்டிட்டு வந்துட்டேன் என்று சொல்லவும் யாமினியின் தாய் கஸ்தூரிக்கு முதலில் அதிர்ச்சி தான்.

ஒரு வாரம் வரை ஒரு பெண்ணை மருத்துவமனையில் வைத்து பராமரித்தால் எந்த தாய் தான் ஒத்துக் கொள்வார் ஆனாலும் மகள் செய்தால் அதில் ஏதாவது ஒரு அர்த்தம் இருக்கும் என உணர்த்துக் கொண்டவர் மகளைக் கடிந்து கொள்ள மனம் வரவில்லை


வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் சிறு புன்னகையுடன் உன் தம்பி தங்கை போல இவளும் எனக்கு ஒரு பொண்ணு தான் அவ உடம்புக்கு என்னனு மட்டும் சொல்லு என் பத்திய சாப்பாட்டால் ஒரு மாசத்துல ரெடி பண்ணிடறேன் ரொம்ப வீக்கா இருக்கா போல.. என்னாச்சி என்று பிறகு தான் அவளைப் பற்றி விசாரித்தார்.


வேதாவை பற்றி தாய் விசாரிக்கவும் என்ன பொய் சொல்லவு என யாமினி திணறினாள்.


மகளின் திணறலை புரிந்து கொண்ட தாய் மேற்கொண்டு எதையும் கேட்காமல் இன் முகத்துடன் வேதாவை வீட்டுக்குள் அழைத்து ஒரு மாதம் வரைக்கும் அவளை உள்ளங்கையில் வைத்து தாங்கினார்.


மூன்று குழந்தைகள் பெற்றவரால் மற்றொரு பெண்ணின் உடல்நிலையை பற்றி தெரியாதா என்ன ..?அவளைப் பார்த்ததுமே புரிந்து கொண்டார்.


இவள் ஒரு குழந்தைக்கு தாயாகியிருக்கிறாள் என்று‌


ஆனால் அதை நேரடியாக கேட்க தயக்கம் ஓரு நாள் ஏதேதோ சுற்றி வளைத்து பேச்சை தொடங்க அந்தத் தாயின் அன்பின் முன்னால் வேதாவால் பொய் கூற முடியவில்லை‌


தனக்கு சமீபத்தில் ஒரு குழந்தை பிறந்து இறந்த உண்மையை கூறி விட்டாள்.


மேற்கொண்டு வேதாவிடம் கஸ்தூரி எதையும் தூண்டி துருவ வில்லை.

ஆனால் மாலையில் வேலை முடித்து வந்த யாமினியை பிடித்துக் கொண்டார்.


அந்தப் பெண்ணைப் பற்றிய முழு விவரங்களையும் கூறினால் மட்டுமே மேற்கொண்டு அவளை இந்த வீட்டில் வைத்துக் கொள்ள முடியும் அப்படி இல்லை என்றால் உடனடியாகவே அனுப்பிவிடு என சண்டையிட்டார்.



தீடிரென தோழியை எங்காவது செல் என்றால் அவள் எங்கே செல்வாள்.. அதனால் வாயில் வந்த ஒரு பொய்யை சற்றென்று அவிழ்த்து விட்டாள்.


வேதாவின்‌குடும்பம் ஏழ்மையானது..சொந்தத்தில் ஆதரவு இல்லாமல் இருந்த ஒரு பையனை பெற்றோர்கள் பார்த்து

திருமணம் செய்து வைத்தனர்.


அந்தப் பையனுக்கு வெளிநாட்டு மோகம் அதிகம் இவளை திருமணம் செய்த பதினைந்தாவது நாளிலேயே அவனுக்கு வெளி நாட்டு வாய்ப்பு வர அதை காரணம் காட்டி இவளை விட்டு சென்று விட்டான்.


பதினைந்து நாட்கள் அவனுடன் குடும்பம் நடத்தியதின் விளைவாக இவள் கருவுற்றாள்.


அந்த சமயத்தில் இவளுடைய தந்தையும் இறந்து விட தாயும் மனநலம் பாதித்துவிட இவளும் கணவனின் பிரிவு தந்தையின் மறைவு என அவளை சரிவர கவனித்துக் கொள்ள முடியாமல் குழந்தை சத்து இன்றி வயிற்றிலேயே இறந்து பிறந்து விட்டது.


வாழ்க்கையில் சோதனை மேல் சோதனை வரவும் தான் தோழியின் ஞாபகம் வந்து அழைத்திருக்கிறாள் இவளும் உடனே சென்று அவளை பார்த்து மருத்துவமனையில் சேர்த்து உடல்நிலை சற்று தேறி வரவும் வீ ட்டுக்கு அழைத்து வந்திருக்கிறாள்.


னஇந்த கதையைக் கேட்பதும் கஸ்தூரியின் மனது தாங்கவே முடியவில்லை.



சிறு பெண்ணுக்கு வாழ்க்கையில் இத்தனை சோதனைகளா ஐயோ கடவுளே இனிமே வேதாவே இந்த வீட்டை விட்டு போறேன்னு சொன்னா கூட நான் அனுப்ப மாட்டேன்..என்று கூறினார்.


பிறகும் சிறிது சந்தேகம் வந்தவர் இவ்வளவு நடந்து இருக்கு அவ புருஷன் வந்து இவளை பார்க்கலையா..கூட கூட்டிட்டு போய் இருக்கலாம்ல்ல.



அம்மா அவ புருஷன் அதிகமா படிச்சவன் இல்லை துபாய்ல கட்டிட வேலைக்கு தான் போயிருக்கிறார் ஐந்து வருஷம் காண்ட்ராக்ட்.


அது முடிந்த பிறகு தான் அங்கிருந்தே வரமுடியும் அவருடைய விசா பாஸ்போர்ட் எல்லாத்தையுமே அந்த கட்டுமான நிறுவனம் வாங்கி வச்சுகிச்சு அவனால இவ செலவுக்கு கூட பணம் அனுப்ப முடியாத நிலைமை.


அதனாலதான் குழந்தை இறப்புக்கு கூட அவரால நேரிலேயே வர முடியல..


வீடியோ கால்ல எப்படி அழுதிருக்காரு தெரியுமா அதை நினைச்சே வேதாவோட உடல் நிலை ரொம்ப மோசமா போச்சு.


அதான் அவங்க அம்மாவை ஒரு சொந்தக்காரங்க வீட்டில விட்டுட்டு நான் இவளை கூட்டிட்டு வந்துட்டேன் என்று பல கதைகளை அவிழ்த்து விட்டாள்.


அதை எல்லாம் உண்மை என்று நம்பிய கஸ்தூரி சரி சரி இனிமே இந்த பொண்ணை பாத்துக்க வேண்டியது நம்மளோட பொறுப்பு அவ புருஷன் வர்ற வரைக்கும் தாராளமா இங்கயே இருக்கட்டும் அப்பப்போ இவ அம்மாவை கூட போய் பாத்துட்டு வரட்டும்.. என்றவர்


உன் வீட்டுக்காரர் தினமும் போன்ல பேசுவான் தானே என்று அக்கறையாக விசாரித்தார்.


என்ன பதில் சொல்வது என்று வேதா யோசிக்கும் முன்னே இடைப் புகுந்த யாமினி அம்மா வாரத்துக்கு ஒருமுறை வாய்ஸ் கால் மாசத்துக்கு ஒருமுறை வீடியோ கால்.. அவர் வேலை செய்யற இடம் அப்படி.


ஃபோன் கூட அவங்ககிட்ட தான் இருக்குமாம்..வேலை நேரத்துல வீட்டு ஆளுகளோட பேசிட்டு இருந்தா சரியா வேலை செய்ய மாட்டாங்கன்னு முதல்லயே அக்ரிமெண்ட்ல கிளியரா எழுதி வாங்கியிருக்காங்க.


இவ புருஷன்தான் அதிகம் படிக்கவில்லையே‌. வெளிநாட்டு மோகத்தில் நீட்டிய இடத்தில் எல்லாம் கையெழுத்து போட்டுட்டார் என்று அப்பாவியாக கூறினாள்.


அப்படின்னா உன் புருஷனுக்கு ஃபோன் பண்ணி அப்பப்போ தொல்லை பண்ணாத அவரா கூப்பிடும்போது பேசிக்கோ என்று அதற்கும் ஒரு தீர்வை கண்டார் அந்த தாய்.


சரி என்று தலையசைத்த வேதாகவை யாமினி அங்கிருந்து அழைத்துச் சென்றாள்‌


எதுக்காக யாமினி இவ்ளோ பொய் என்று வேதா கூட மனம் கேட்காமல் கேட்டுவிட்டாள்‌


பின்ன நீ கல்யாணத்துக்கு முன்னாடியே லிவ்விங் ரிலேஷன் இருந்து குழந்தை பிறந்த விஷயம் என் அம்மாவுக்கு தெரிஞ்சா உன்னை மட்டும் இல்ல என்னையும் சேர்த்து வெளியே அனுப்பிடுவாங்க தெரியுமா.


நாமளா சொன்னாதானே குழந்தை பிறந்த விஷயம் உன் அம்மாக்கு தெரியும் என்று வேதா அப்பாவியாக கேட்டாள்.


ரொம்ப புத்திசாலித்தனமா பேசுறதா நினைச்சுக்காத…என் அம்மா மூணு குழந்தைகளோட தாய் உன்னை பார்த்த உடனே என் அம்மா கண்டுபிடித்து இருப்பாங்க புரியுதா..

சரி இப்போ உடம்பு ஃபுல்லா கிளியர் ஆயிடுச்சு தானே.


ம்ம்.. நார்மலா இருக்கேன்..பாரு வெயிட் கூட போட்டுட்டேன்.. இன்னும் ஒரு மாசம் வீட்டிலேயே இருந்து சாப்பிட்டா குண்டா ஆயிடுவேன் போர் அடிக்குது யாமினி ஏதாவது வேலைக்கு ஏற்பாடு செய்யேன்.


அதைப்பற்றி தான் பேச நானும் வந்தேன் வேதா.. உன்கிட்ட டிகிரி கைல இல்ல அதனால எங்க வேலைக்கு போனாலும் பெருசா சம்பளமும் மரியாதையும் எதிர்பார்க்க முடியாது ஏதாவது சின்ன லெவல் கடைகள் இல்லனா கம்பெனிகளுக்கு தான் போக முடியும் அது உன்னை அப்படியே முடக்கி விடும்.


அதனால முதல்ல நீ படிச்சு எல்லா அரியர்ஸ்-சையும் கிளியர் பண்ணு அதுக்கப்புறம் ஒரு வேலை பார்த்துக்கொள்ளலாம் ..புக்ஸ் வாங்கி தரேன் படிக்கிறியா என்று ஆர்வமாக கேட்டாள்.


கண்களில் நீருடன் கண்டிப்பா யாமினி.. எனக்கு உடன்பிறந்த சகோதரி இருந்திருந்தா கூட என் வாழ்க்கையில இவ்வளவு அக்கறை எடுத்துக்க மாட்டாங்க உன்னை என் தோழியா அடைய நான் என்ன புண்ணியம் செஞ்சேன்னு தெரியல உனக்காகவாது நான் மறுபடியும் படிச்சு அரியர்ஸ்சை கிளியர் பண்றேன் ஒரு ஆறு மாசம் டைம் கொடு.. அதுவரைக்கும் பக்கத்துல எதாவது ஒரு வேலைக்கு போறேன் ப்ளீஸ் எனக்கு இப்படி வீட்ல உக்காந்து சாப்பிட ஒரு மாதிரி இருக்கு.


ம்ம்..சென்னைல உனக்கு ஏன் இது தோணவில்லை என்று பட்டென்று கேட்ட யாமினி வேதாவின் கண்ணீரைக் கண்டதும் சாரி என உரைத்தது விட்டு சென்றாள்.


மறுநாளே நகரில் பிரசித்தி பெற்ற ஒரு ஷாப்பிங் மாலில் அவளுக்கு ஒரு வேலையை ஏற்பாடு செய்து கொடுத்து விட்டு படிக்கும் வேலையையும் தொடரச் செய்தாள்.


அரியர்ஸ்சை கிரியர் செய்ய.

ஆறு மாதம் போதும் என்ற வேதா ஒரு வருடம் வரை எடுத்துக் கொண்டாள்.




கல்லூரி நிர்வாகம் ஒன்றும் வேதாவை உடனடியாக பரிட்சை எழுத அனுமதித்து விடவில்லை யாமினியும் அவளுடைய பெற்றோர்களும் போராடித்தான் பரீட்சை எழுத சம்பந்தமே வாங்கினார்கள்.

எல்லாவற்றையும் நன்றியுடன் வேதா பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.


அவர்களுக்காகவாவது படித்து பட்டம் பெற வேண்டும் என்று முனைப்புடனே படித்து முடித்தவள் வருட முடிவில் சான்றிதழையும் பெற்றாள்.


கடையில் வேலை செய்ததற்காக வரும் சொற்ப சம்பளத்தையும் கஸ்தூரியிடம் அப்படியே கொடுத்துவிடுவாள்.


இத்தனை நாட்கள் அவளை பராமரித்தவர்களுக்கு அவளால் முடிந்த சிறுதொகையாகவே இருந்தது.


இந்த சமயத்தில் யாமினிக்கு அவளது வீட்டில் வரன் பார்க்கத் தொடங்கியிருந்தார்கள்.


தோழியின் திருமண சேதி வேதாவிற்கு சந்தோஷத்தை கொடுத்தது.


கஸ்தூரியை பார்க்கும் பொழுதெல்லாம் அவளது தாயை அடிக்கடி நினைத்துக் கொள்வாள்.


தாயைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசை நிறையவே இருக்கும் ஆனாலும் மனதை கடிவாளம் இட்டு அடக்கிக் கொள்வாள்.


அவ்வப்போது டிரைவர் அண்ணாவிடம் விஷயங்களை சேகரித்து கொள்வாள்.

அவர் இப்பொழுது முத்துப்பாண்டியின் வீட்டில் தான் டிரைவராக இருக்கிறார்.


என்றேனும் வேதா அவரை அழைக்கலாம் என்பதற்காகவே போன் நம்பரை மாற்றாமல் வைத்துக் கொண்டிருந்தார்.


ஒரு வருடம் கழித்து வேதா கூப்பிடவுமே அவருக்கு அப்படி ஒரு சந்தோஷம் இடையில் ஒரு முறை அவள் தங்கியிருந்த அப்பார்ட்மென்ட்க்கு வந்து சென்றிருந்ததை கூறினார்.


அவளும் குழந்தை இறந்ததைக் கூறினாள்..பிறகு தோழியின் உதவியோடு தான் இப்பொழுது நன்றாக இருப்பதாக கூறியவள் இருக்கும் இடத்தை கூற மறுத்து விட்டாள்.



அவருமே அவளிடம் மேற்க் கொண்டு எதையும் கேட்கவில்லை.. குழந்தை இறந்த வருத்தம் ஒருபுறம் இருந்தாலும் அவளது எதிர்காலத்திற்கு அது தடையாக இல்லை என்ற சந்தோஷமும் இருந்தது‌.


மரகதத்திடம் இதை உடனடியாக கூற வேண்டும் எனவும் நினைத்துக் கொண்டார்.


பிறகு வேதா விடம் உன் அம்மாவோட உடல் மட்டும்தான் இங்கு இருக்கு உயிர் எல்லாமே உன்கிட்ட தான் இருக்கு பாப்பா .


என்னதான் அன்னிக்கு கோபமா உன்னோட வர மாட்டேன்னு சொல்லிவிட்டாலுமே நீ நல்லா இருக்கணும்னு அவங்க வேண்டாத தெய்வம் கிடையாது.


அவங்க சொல்லி தான் நான் உன்னை பார்க்கிறதுக்காக சென்னை வந்தேன்.. நீ அங்கே இல்லைன்னு தெரிஞ்சதும் ரொம்பவே துடிச்சு போய்ட்டாங்க ஆனா இப்போ சந்தோஷப்படுவாங்க..என்றவர்.


சற்று இடைவெளிவிட்டு

முத்துப்பாண்டி வெளிய வந்ததும் உன் அம்மாவை ரொம்ப எல்லாம் மோசமா நடக்கல.


அன்னைக்கு ஏதோ ஒரு கோபத்துல உன் அம்மாகிட்ட கொஞ்சம் அப்படி இப்படி நடந்துக்கிட்டானே தவிர இப்போ ரொம்ப மரியாதையா தான் நடந்துக்கிறான்.


உன் அம்மாவா தான் விருப்பப்பட்டு ஏதாவது ஒரு வேலையை செஞ்சிட்டு இருக்காங்களே தவிர மத்தபடி யாருமே உன் அம்மாவை எந்த கொடுமையும் செய்வதில்லை.


கதிர் மட்டும்தான் கொஞ்சம் கிறுக்கு புடிச்சது போல உன் பெயரையே சொல்லிக்கிட்டு சுத்திக்கிட்டு இருக்கான்.


அதுவும் நல்லதுக்கு தான் அவன் அப்படி சொல்லிட்டு சுத்தறதால தான் எதிர்காலத்தில் உன் அம்மா சம்மந்தியா வருவாங்கன்னு ரொம்ப மரியாதையா அந்த குடும்பம் உன் அம்மாவை மரியாதையா நடத்திக்கிட்டு இருக்கு.


எது எப்படி இருந்தாலும் கவனமா இருந்துக்கோ பாப்பா இங்கே ஏதாவது பிரச்சனைனா உடனே நான் உனக்கு கூப்பிடுறேன்.


நீ அடிக்கடி எனக்கு கூப்பிடாத கதிருக்கு தெரிஞ்சுதுன்னா நீ இருக்கிற இடத்துக்கு உன்னை தேடி வந்துடுவான் அப்புறம் உனக்கு நிம்மதி இல்லாம போயிடும் .


உன் அம்மாவை பத்தி கவலைப்படாத நான் கூட இருக்கிற வரைக்கும் அவங்களுக்கு எதுவும் ஆக விடமாட்டேன் என உறுதி கொடுத்த பிறகுதான் அவளால் நிம்மதியாக யாமினியின் வீட்டில் இருக்க முடிந்தது.


அதன் பிறகு தினமும் நியூஸ் பேப்பரில் வரும் வேலைக்கு ஆட்கள் வேண்டும் என்ற விளம்பரங்களை பார்த்து அதற்கெல்லாம் அப்ளை செய்ய ஆரம்பித்தாள்.


அதற்கு பலனாக இன்டர்வியூக்கு வரும்படி அஃபீசியல் மெயில் ஒன்று வந்தது.


சந்தோசமாக அது யாமினியிடம் தெரிவிக்க அவள் அந்த கம்பெனியின் பெயரை கூகுளில் சர்ச் செய்து இந்த கம்பெனி ஓபன் ஆகி முழுசா ரெண்டு வருஷம் கூட ஆகலை..சோ உனக்கு நல்ல க்ரோத் இருக்கு என சந்தோஷமாக அனுப்பி வைத்தாள்.

 

[Akila vaikundam]

15.

அட்ரஸை ஒரு முறை சரி பார்த்து கொண்டு கால் டாக்ஸியை விட்டு கீழே இறங்கிய வேதா அந்த பிரம்மாண்டமான கட்டிடத்தை அந்நார்ந்து பார்த்தாள்.

பதினான்காவது மாடியில் தான் அவளை அழைத்து இருக்கும் கம்பெனி இருக்கிறது.. கண்களை மூடி தந்தையை நினைத்து வேண்டிக்கொண்டவள் அதன் பிறகு தாயிடம் மானசீகமாக ஆசீர்வாதத்தை பெற்றுக் கொண்டு அந்தக் கட்டிடத்துக்குள் நுழைந்தாள்.

ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு பெங்களூர் வரும்பொழுது ஊரே வித்தியாசமாக தெரிந்திருந்தது ஆனால் இப்பொழுது நகரில் பல பகுதிகள் அவளுக்கு அத்துபடி.

ஒரு வருட காலம்
ஷாப்பிங் மாலில் விற்பனை பிரிவில் வேலை செய்திருக்கிறாள்.

தினமும் பலதரப்பட்ட மக்களை சந்தித்து அவர்களிடம் பேசி தன்னுடைய திறமைகளை வளர்த்திருக்கிறாள்.

தன்னுடைய கடந்த காலங்களை எல்லாம் மறந்துவிட்டு புதிதாக தனக்கான ஒரு வேலையை, வாழ்க்கையை தேடி இன்று செல்கிறார்.

வேலை கிடைத்த பிறகு யாமினிக்கு அதிக தொல்லை கொடுக்கக் கூடாது என்று எண்ணியிருக்கிறாள்.

யாமினிக்கு வேறு மிக தீவிரமாக மாப்பிள்ளை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

எப்படியும் ஆறிலிருந்து ஒரு வருடத்திற்குள் திருமணத்தை முடித்து விடுவார்கள் அதற்குள்ளாக தான் வேலையில் நன்றாக செட்டில் ஆகி விட வேண்டும்.

அதன் பிறகு அவர்கள் வீட்டிற்கு அருகிலேயோ இல்லையென்றால் வேலை பார்க்கும் இடத்திற்கு அருகிலேயே இடம் பார்த்து தங்கிக் கொள்ள வேண்டும்‌

தாயின் காலிலாவது விழுந்து அவரை தன்னுடன் அழைத்துக் கொள்ள வேண்டும் இப்படி பல கனவுகளுடன் லிஃப்ட் மூலம் பதினான்காவது மாடி வந்து சேர்ந்தாள்.

உள்ளே நுழைந்தது முதல் யாரோ தன்னை கூர்ந்து கவனிப்பதாகவே அவளது உள் மனம் கூறியது திடீரென்று அவளுடைய நிம்மதி பறிபோனது போல இதயம் படபடவென அடித்துக் கொண்டது.

தனக்கான இடம் இது இல்லை என்பதை உள்ளுணர்வு கூறத் தொடங்கியது பேசாமல் சென்று விடலாமா என்று எண்ணியவளுக்கு இந்த வேலையும் அது தரும் ஊதியமும் அவளை நகர விடவில்லை.

உள்ளுணர்வை கட்டுப்படுத்தியவள் நேர்முகத்தேர்வை எதிர்கொள்ள ஆரம்பித்தாள்.

அவர்கள் கேட்ட கேள்விக்கு எல்லாம் சரியாக பதில் கூறியவளுக்கு ஏன் இவ்வளவு அரியர்ஸ் .. ரீசண்டா தான் எல்லாத்தையும் கிளியர் பண்ணி இருக்கீங்க போல எனி ஸ்பெசிபிக் ரீசன் என்று கேட்கும் போது அவளால் சட்டென்று பதில் கூற முடியவில்லை.

அது …அது..என திணறியவளை மேற்க் கொண்டு எதையும் கேட்காமல் ஃபைலை அவளிடம் ஒப்படைத்தவர் வெளியே வெயிட் பண்ணுங்க என்று அனுப்பி வைத்து விட்டார்.

மிகவும் அவமானமாக போய்விட்டது இந்த வேலையை தேவையில்லை போய்விடலாம் என்று நினைக்கும் பொழுது அவள் பெயரை சொல்லி
அழைத்தனர்.

எப்படியும் வேலையில்லை என்று திருப்பி அனுப்பப் போகிறார்கள் பிறகு எதற்காக தன்னை இத்தனை நேரம் காக்க வைக்க வேண்டும்‌. என்று சலித்துக் கொண்டவள் சம்பிரதாயமாக அழைப்பவர்களிடம் சம்பிரதாயமாக நாமும் விடைபெற்றுக் கொள்ளலாம் என்று நினைத்தபடி அவர்கள் கூறிய அறைக்குள் சென்றாள்.

மே ஐ கம் இன் சார் என கேட்டபடியே உள் நுழைந்தாள்.

எஸ் ப்ளீஸ் என்ற குரல் அவளை அசைக்க..இந்த குரல்..என அதிர்ச்சியுடன் தலை தூக்கிப்பார்க்க மூளை யோசிக்கும் முன்பே கண்கள் அவளுக்கு குரலுக்கு சொந்தமானவனை அடையாளம் காட்டியது.

அவனுக்குமே அதே அதிர்ச்சி தான் ஒரு பொண்ணு ரொம்ப டேலண்ட்டா இருக்காங்க ஆனா படிப்பில் ஜீரோ போல பல அரியர்ஸ் ரீசண்டா தான் கிளியர் பண்ணி இருக்காங்க என்ன பண்றது என்று அலுவலக மேலாளர் அர்ஜூனிடம் வந்து கேட்ட பொழுது.

டேலண்ட்டா இருந்தா அப்பாயிண்ட்மெண்ட் பண்ணிட வேண்டியது தானே எதுக்காக பெண்டிங் வைக்கணும் எனக் கேட்டவன் சரி எதுக்கும் என் ரூமுக்கு அனுப்புங்க நான் ஒரு தடவை பர்தரா இன்டர்வியூ பண்ணிட்டு அப்பாயிண்ட்மெண்ட் கொடுத்துக்கறேன் என்று கூறினானே தவிர்த்து அது வேதவல்லி என்று அவள் உள் நுழையும் வரை தெரியாது.

வேதா.. நீ என்ன இங்க..எப்போ பெங்களூர் வந்த என கேட்டபடி அவள் புறமாக அடி எடுத்து வைக்கும் பொழுதே..ந்நோ‌..ந்நோ..எனக் கத்தியவள் அறைக் கதவை திறந்து கொண்டு வேகமாக ஓட ஆரம்பித்தாள்.

வேதா ப்ளீஸ் ஓடாத நான் எதுவும் கேட்கல என கூறியபடி அர்ஜூன் பின்னாலே ஓடி வந்தான்.

பயங்கர கொலைக் குற்றவாளி தன்னை தூரத்தி வருவது போல படிகளில் ஓடினாள்‌

அவளின் பின்னாலே அர்ஜூனும் அதே வேகத்தில் கீழே..பயந்தவள் ஒரு திருப்பத்தில்
புடவை காலில் தட்டி சுவற்றில் மோதி படிகளில் உருண்டாள்.

அதிர்ந்தவன் வேகமாக சென்று அவளை தூக்கி விடுவதற்குள் தானாகவே சூதாரித்து எழுந்து மீண்டும் அதே வேகத்தில் படிகளிலிருந்து இறங்கினாள்.

அவள் பின்னால் சென்றாள் மீண்டும் அதே போல விழுந்து விடுவாளோ என பயந்த அர்ஜுன் துரத்துவதை நிறுத்தி ஓடுபவளையே வைத்தகண் வாங்காமல் பார்த்தான்.

பதினான்கு மாடிகளையும் வேகமாக ஓடிக் கடந்தவள் அதே வேகத்தில் பிளாட்பாரத்திலும் ஓடினாள் ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் ஓட முடியாமல் அங்கேயே முட்டிபோட்டு முகத்தை மூடிக்கொண்டு கத்தி அழத் தொடங்கினாள்.

யாரைப் பார்க்கக் கூடாது என்று நினைத்தாளோ அவனை விதி கண்முன் நிறுத்தியிருக்கிறது.

யார் முன்பு வாழ்ந்து காட்ட வேண்டும் என நினைத்தாளோ அவனிடமே வேலைக்காக சென்று இருக்கிறாள் இதைவிட காலம் அவளுக்கு வேறு என்ன கொடுமையை செய்துவிட முடியும் என்று நினைக்க நினைக்க அவளால் அழுகையை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

அழுதபடியே நடந்து வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.

அவள் மனநிலை அப்படியிருக்க யாமினியின் வீட்டில் அனைவரும் மிகமிக சந்தோஷமாக இருந்தனர்.

இவளைக் கண்டதும் யாமினி தங்கை ஓடி வந்து வேதாக்கா வீட்ல இன்னிக்கு நாலு வகையா ஸ்வீட் பண்ணியிருக்காங்க சீக்கிரமா கை கால் அளம்பிட்டு வந்து ஒரு வெட்டு வெட்டுங்க என்றாள்.

இனிப்பை சாப்பிடும் மனநிலை அவளுக்கு இல்லையே..எப்படி கூறுவாள் சரியென தலையசைத்தவள் வேகமாக அவளது அறைக்குள் நுழைந்து கொண்டாள்.

கண்ணீர் அருவியாக கொட்டியது.. குளியலறையில் இருந்த பைப்பை திருகிவிட்டவள் முகத்தை நீர் கொண்டு அடித்து கழுவினாள்.

கண்ணாடியில் தன்முகத்தை பார்த்து பார்த்து அழுதாள்.

ஏன்…ஏன் அவனை சந்திக்கவச்ச..உனக்கு நான் என்ன கெடுதல் செய்தேன்..எதற்காக அவன் முன்னால் என்னை கொண்டு போய் விட்ட..இதால உனக்கு என்ன கிடைத்தது என படைத்த கடவுளிடம் சண்டையிட்டாள்.

பிறகு சற்று நேரம் அழுது தீர்த்தவள் முகத்தை நன்கு துடைத்துவிட்டு கட்டிலில் வந்து கண் அயர்ந்தாள்.

சற்று நேரத்தில் கஸ்தூரி வந்து கதவைத் தட்டினார்.

வேதாம்மா வெளிய வா எவ்ளோ நேரம் உள்ளேயே இருப்ப.

அழுத தடம் வெளியே தெரிகிறதா என தன்னை நன்கு ஆராய்ந்து விட்டு கதவை திறந்தவள் கொஞ்சம் தலைவலி ஆன்ட்டி அதான் ரெஸ்ட் எடுக்கலாம்னு உள்ள வந்தேன்..என்றபடி கதவை திறந்தவளுக்கு வாயில் ஒரு இனிப்பை திணித்தார்.

மறுக்க முடியாமல் வாங்கியவள் அப்படியே முழுங்கினாள்.
என்ன ஆன்ட்டி விசேஷம் ஸ்வீட் தர்றீங்க.

இதை நான் தான் உன்கிட்ட கேட்கனும்னு இவ்ளோ நேரம் காத்திருந்தேன் ஆனா நீ நேரா ரூம் உள்ள புகுந்துட்ட..சரி இன்டர்வியூ போனியே என்னாச்சு.

அது வந்து ஆன்ட்டி என்று தயங்கவும்..கிடைக்கலையா..?சரி விடு போனா போகட்டும் உன்னை மாதிரி திறமையானவங்களை வச்சிக்க அந்த ஆஃபிஸ்க்கு குடுத்து வைக்கவில்லை என்றவர்.

நம்ம யாமினிக்கு வரன் தகஞ்சிடுச்சி என்றார்.

என்ன ஆன்ட்டி இவ்ளோ சந்தோஷமான விஷயத்தை இவ்ளோ லேட்டா சொல்லறீங்க..எங்க அவ எனக்கேட்டபடி யாமினியைத் தேடிச்சென்றாள்.

ஏய் கள்ளி என்ன ரூம் உள்ள ஒளிந்து கொண்டால் விஷயம் எங்களுக்கு தெரியாதா என கேலி செய்தாள்.

போடி வேதா எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு என வெட்கப்பட்டாள் யாமினி.

அடடா எங்க பொண்ணுக்கு வெட்கம் எல்லாம் வருமா என்று சிறிது நேரம் கிண்டல் செய்தவள் பிறகு மாப்பிள்ளை பிடிச்சிருக்கு தானே என கேட்டாள்.

நிறையா.. கிட்டத்தட்ட இது லவ் அண்ட் அரேஞ்ச் மேரேஜ் வேதா என்றாள்.

என்னது லவ் அண்ட் அரேஞ்சிடா அடப்பாவி இது எப்போ இருந்து எனக்கு தெரியாம என்று ஆச்சரியம் கொண்டாள் வேதா.

ஷ்ஷ்…கத்தாத அம்மாவிற்கு கேட்டிட போகுது வீட்டில் எல்லாருமே இது அரேஞ்ச் மேரேஜ் நினைச்சுட்டு இருக்காங்க.

ஃப்ரெண்ட் உன்கிட்ட பொய் சொல்ல கூடாது இல்லையா அதனால தான் உண்மைய சொன்னேன்.

இந்த பூனையும் பால் குடிக்குமா என்கிற மாதிரி முகத்தை வைத்துக்கொண்டு நீ லவ் பண்ணுனியா…சொல்லு..எப்போ இருந்து இதெல்லாம் நடக்குதுன்னு..உன் மனதை கவர்ந்த அந்த கள்வன் பெயர் என்னவோ என ராகமிட்டாள் வேதா.

ப்ளீஸ் வேதா கேலி செய்யாதே அப்புறம் எதையும் சொல்ல மாட்டேன் என்று கூறிய யாமினி தலையை குனிந்து வெக்கப்பட்டுக் கொண்டே அவர் பெயர் அஸ்வின்..எங்களை மாதிரியே தஞ்சாவூர் தான் நேட்டிவ்.. பெங்களூர்ல செட்டில் ஆகி பல வருடம் ஆகிடுச்சாம்.

நான் வேலை செய்யற ஆஃபிஸ்ல ஹெட்டா இருந்தாரு..ஆரம்பத்துல நட்பா தான் பழகினோம்..ஆனா அது எப்போ காதலா மாறிடுச்சின்னு எனக்கு தெரியல..

ஒரு நாள் என்கிட்ட ப்ரபோஸ் செய்தாரு..அப்போ அவர் மேல எனக்கு காதல் இருந்ததான்னு சரியா சொல்ல தெரியல அதனால கோபப்பட்டுக்கிட்டு அவரோட பேசாம இருந்தேன்.

பதிலுக்கு அவர் என்னை சமாதானம் செய்யாம அவரும் என்னோட பேசாம இருந்தார்.

அவரோட மௌனம் தான் என்னை கொஞ்சம் அசைத்து பார்த்தது.

உன்னோட வாழ்க்கையை பார்த்து எனக்கு காதல் மேல பெருசா நம்பிக்கை வந்ததில்லை ஆனாலும் அவரோட மௌனம் என்னை ரொம்ப காயப்படுத்திச்சி.

திடீர்னு எனக்கு மாப்பிள்ளை பார்க்கிற தரகர்‌கையில் அவரோட போட்டோ.

அவரை பற்றி தரகர் ஆகா ஓகோன்னு புகழ அம்மாவும் பொண்ணு பார்க்க வரச்சொல்லிட்டாங்க.

இன்னைக்கு அவங்க அம்மா அப்பா என்னை பொண்ணு பார்க்க வந்துட்டாங்க எங்க வீட்டில் எல்லாருக்கும் பிடிச்சு போச்சு.

இப்போ நானும் மறுக்காம ஓகே சொல்லிட்டேன்.

காலைல நீ வெளிய போன கொஞ்ச நேரத்துல வந்தாங்க.. என்னை முதல் முதலா பார்ப்பது போல எதுவுமே அவர் வெளிக்காட்டிக்கல.

நானும் அதே மாதிரி தான் அப்புறம் எங்க ரெண்டு பேரையும் தனியா பேச அனுப்பி வச்சாங்க அப்போ தான் சொன்னாரு..

என்னோட காதலின் ஆழத்தை உனக்கு காமிக்கணும்னு நினைச்சேன் அதனாலதான் உன் அனுமதி இல்லாமல் பெரியவங்க மூலமா இந்த திருமணம் நடப்பது போல ஏற்பாடு செஞ்சேன்.

இப்போ கூட ஒன்னும் கெட்டு போயிடல உனக்கு பிடிக்கலைன்னா சொல்லிடு நான் இப்படியே கிளம்பிடறேன் ஆனா என் வாழ்க்கையில வந்த முதல் பெண்ணும் கடைசி பெண்ணும் நீ மட்டும் தான் அதை மறந்துடாத என்று சொன்னாரு.

இதுக்கப்புறம் அவரை எப்படி நான் மறுக்கிறது அதனால நானும் ஓகே சொல்லிட்டேன் என்றவள் இதில் ஒரு சர்ப்ரைஸ் என்னன்னா அந்த ஆபீஸ்ல அவர் வேலை செய்யல .

ஒன் ஆஃப் தி பிசினஸ் பார்ட்னர்..இப்போ நான் வேலை செய்த இடத்திலேயே முதலாளியாக ஆகப் போறேன் என்று கூறியவள் இரு கைகளால் முகத்தை மூடிக்கொண்டு வெக்கப்பட்டாள்.

உன் நல்ல மனசுக்கு எல்லாமே நல்லபடியா நடக்கும் யாமி எப்படியோ உன் மனசுக்கு பிடித்த ஒருத்தரே கணவரா வரப்போகிறார் இந்த சந்தோஷம் போதும் எனக்கு என்று வேதாவும் நெஞ்சில் கை வைத்து ஆத்மார்த்தமாக கூறினாள்.

என் கல்யாண கதையை விடு நீ போன விஷயம் என்னாச்சி..?வேலை கிடைத்ததா இல்லையா..?


அது.

என்ன கிடைக்கலையா விடு என் உட்ஃபி கிட்ட சொல்லி எங்க ஆபீஸ்லேயே ஒரு வேலை ஏற்பாடு செஞ்சிடலாம்.

 

[Akila vaikundam]

தோழியிடம் அர்ஜூனை பார்த்த விஷயத்தை வெளிப்படையாக பகிர முடியவில்லை அவள் இருக்கும் சந்தோஷ மனநிலையை ஏன் மாற்ற வேண்டும் என கருதினாள்.


யாமினி அஸ்வின் பற்றி மேலும் பேசிக்கொண்டே இருக்க வேதாவிற்கு தன்கஷ்டம் காணாமல் போனது.


யாமினியை இவ்வளவு சந்தோஷமாக அவள் பார்த்தது கிடையாது.


இறைவா என் தோழிக்கு எல்லா செல்வங்களையும் அள்ளித்தா என வேண்டிக்கொண்டாள்.


அப்பொழுது அஸ்வினிடமிருந்து யாமினிக்கு அழைப்பு வந்தது..ஹேய்.. அஸ்வின் கூப்பிடறாரு டூ‌மினிட்ஸ்யா என்று கூறியபடி ஃபோனை எடுத்துக்கொண்டு சென்றவள் இரண்டு மணி நேரமாகியும் ஃபோனை வைத்த பாடில்லை சற்று நேரம் நின்று வேடிக்கை பார்த்த வேதா பிறகு தன்னறைக்குள் வந்து முடங்கிக் கொண்டாள்.


மறுநாள் வழக்கம் போல விற்பனை பிரிவுக்கு வேலைக்கு சென்றாள்.


சற்று நேரத்தில் யாமினியிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது.


வேதா உன் ரெஸ்யூம் அஸ்வின் ஃப்ரெண்ட் ஆஃபிஸ்ல‌ கொடுத்திருக்கேன் எப்படியும் ரெண்டு நாள்ல உன்னை கூப்பிடுவாங்க நீ உன்னோட சர்டிபிகேட் எல்லாம் எடுத்துட்டு போய் பாரு. எனக்காக எல்லாம் வேலை கொடுக்க மாட்டாங்க.


அவங்க எதிர்பார்க்கற திறமை உன்கிட்ட இருந்தா

வேலை கொடுத்துடுவாங்க என்று சொல்லவும் தான் வேதாவிற்கு நியாபகம் வந்தது.


அர்ஜூனை பார்த்த அதிர்ச்சியில் சான்றிதழ்களை எல்லாம் அவனது அலுவலகத்திலேயே விட்டுவிட்டு வந்தது.. ஐயோ என்று வாய் பொத்தியவள் எப்படி அதை மீட்பது என தெரியாமல் குழம்பினாள்.


அதற்கு மேல் அன்றைய நாளில் அங்கு வேலை செய்ய முடியவில்லை விடுப்பு எழுதி கொடுத்து விட்டு பொறுமையாக வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.


உள்ளே வரும் பொழுதே கவனித்தாள் கஸ்தூரி மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்ததை.


வேதா வரவும் காஃபி போட்டு கொடுத்தவர் அவளிடம் பேச்சு கொடுத்துக் கொண்டே இருந்தார்.


இந்த வாரம் உன் வீட்டுக்காரர் கிட்ட பேசினியா.. என்று நெடு நாளைக்குப் பிறகு கேட்கவும் எந்த வீட்டுக்காரர் என்பது போல் பார்த்தாள்.


என்னமா துபாயில் இருக்கிற உன் புருஷனை பத்தி கேட்டுட்டு இருக்கறேன்.. நீ யாரையோ பற்றி பேசுற மாதிரி பார்க்கற,என்றவர்.


சரி என்ன சொன்னாரு, எப்படி இருக்காரு..எப்போ வருவாராம்,என்று கேட்கவும் சுய உணர்வுக்கு வந்தவள் பேசிட்டு தான் இருக்கேன் ஆன்ட்டி நல்லாயிருக்காரு, என்னையும் நல்லா சாப்பிட சொன்னாரு காண்ட்ராக்ட் முடிஞ்சதும் திரும்பி வந்திடுவாரு என பதில் கூறினாள்.


இந்த வாட்டி நீ பேசும் போது சொல்லு .. நானும் அவரோட பேசனும்..நம்ம யாமினிக்கு கல்யாணம் என்கிற விஷயத்தை அவர் கிட்ட முறையா சொல்லனும் இல்லயா.


முடிஞ்சா லீவு கேட்டுட்டு ஒரு முறை உன்னை வந்து பார்த்துட்டு போக சொல்லணும்..என்றவர் அதோடு விடாமல் ஆமா நீ ஏன் உன் அம்மா ஒருமுறை கூட போய் பாக்கல.


ரொம்ப நாளா நானும் கேட்கனும்னு நினைச்சிட்டு இருந்தேன் என்று அடுத்த கேள்வியை கேட்டார்.


என்னவென்று சொல்வது நினைத்தவுடன் தாயை போய் பார்ப்பது போலவா இருக்கிறது நிலைமை.

என்று விடியுமோ அவளது பொழுது என்று தான் ஏக்கப் பெருமூச்சை விட முடிந்தது.


முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த கஸ்தூரிக்கு பதில் கொடுக்க வேண்டுமே.


நேத்து தான் ஆன்ட்டி அம்மாவோட பேசினேன் ரொம்ப நல்லா இருக்குறதா சொன்னாங்க சுரத்தையே இல்லாமல் குரல் வந்தது.


இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல என்னோட கூப்பிட்டுக்கனும் என்றாள்.


ரொம்ப நல்ல விஷயம் சீக்கிரமா செய்..

என்றவர் மேலும் என்னவோம்மா அம்மா இருந்தும் இல்லாத மாதிரி.. புருஷன் இருந்தும் தனியா கஷ்டப்படற என்ன வாழ்க்கையோ உன்னது என்றபடி சென்றார்.


தீடிரென அவரின் விசாரிப்புகள் வேதாவை யோசனையில் ஆழ்த்தியது.


அவர் பேசியதை மீண்டும் நினைப்புக்கு கொண்டு வந்தாள் அப்பொழுதுதான் கஸ்தூரி கூறியவற்றின் அர்த்தம் அவளுக்கு புரிந்தது.


உன் அம்மாவை கூட்டிட்டு வந்து சீக்கிரமா இங்கிருந்து கிளம்பு என்பதை சொல்லாமல் சொல்கிறார் அப்படி என்றால் இந்த வீட்டிற்கு நான் பாரமாகி போனேனா கடவுளே ஒரு இடத்தில் நிம்மதியாக தங்க கூட எனக்கு எழுத்து இல்லையா என்று தன் விதியை நினைத்து நொந்து கொண்டாள்.

 

[Akila vaikundam]

16.


யாமினி திருமணம் முடிந்து சென்றுவிட்டால் தனக்கும் இந்த வீட்டில் இடமில்வை என்பதை மறைமுகமாக கஸ்தூரி கூறிவிட்டு செல்கிறார் இதில் வருத்தப்பட என்ன இருக்கிறது.


இத்தனை நாட்கள் தனக்கு அடைக்கலம் கொடுத்து பராமரித்ததே பெரிய விஷயம் இதற்கு மேலும் ஒட்டுண்ணியாக அவர்களை சார்ந்திருப்பது எந்த வகையில் நியாயம்.


யாமினி திருமணம் முடிந்த கையோடு கஸ்தூரியாக சொல்லும் முன் நாமே கிளம்பி விட வேண்டும்.. அதற்குள் அதிக சம்பளத்திற்கு வேறு வேலையை தேடிக் கொள்ள வேண்டும் என்று நினைத்தாள்.


வேலை என்று நினைத்த உடனே சான்றிதழ்களும் நினைவிற்கு வந்தது அது தற்போது அர்ஜுனின் கைவசம் இருக்கிறது அதை எப்படி மீட்பது பேசாமல் யாமினியிடம் சொல்லி உதவி கேட்கலாமா என்று யோசித்தாள் முடிவை உடனடியாக மாற்றியும் கொண்டாள்.


தனக்குத் தெரிந்த நாள் முதல் இப்பொழுதுதான் யாமினி மிகவும் சந்தோஷமாக இருக்கிறாள் இந்த நேரத்தில் தேவை இல்லாமல் ஏன் அர்ஜூனை பற்றி கூறி அவளை கோபப்படுத்த வேண்டும் தன் பிரச்சனையை தானே தான் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.. திருமணம் நல்லபடியாக முடியட்டும் அதன் பிறகு அர்ஜுனின் அலுவலகம் சென்று சான்றிதழ்களை பெற்றுக் கொள்ளலாம் என முடிவெடுத்தாள்.


அந்த வாரக் கடைசியில் யாமினிக்கு நிச்சயம் செய்ய பெரியோர்கள் முடிவெடுத்தனர்.


இரு குடும்பத்தார் மட்டுமே கலந்து கொள்வதென ஒருமனதாக முடிவு செய்தனர்.


தேதி முடிவு செய்ததிலிருந்து கஸ்தூரி பரபரப்பாக வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் .


வேதாவும் அவளுடைய பங்குக்கு சிறு சிறு வேலைகளை செய்து கொண்டிருந்தாள்.


யாமினி நிச்சயத்துக்கு தேவைப்படும் பொருட்களை வேதாவுடன் சேர்ந்து வாங்க தொடங்கி இருந்தாள்.


அந்த சமயங்களில் எல்லாம் அஸ்வினை பற்றி மட்டுமே யாமினி பேசிக் கொண்டிருந்தாள்.


வேதாவின் காதில் இரத்தம் வரும் அளவிற்கு கூட சில முறை பேசுவதுண்டு சில சமயம் ஆர்வமாக கேட்டாலும் பல சமயங்களில் விதியே என கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் வேதா.


ஆனாலும் அவளுக்கு அது நிறைவாகவே இருந்தது தோழியின் காதல் கதை சில சமயங்களில் சுவாரஸ்யமாகவும் இருந்தது ஒரு வழியாக நிச்சயதார்த்த தேதி வந்தது.


காலையிலேயே அஸ்வினின் தாய் தந்தை அஸ்வின் என மூவருமே வந்து விட்டனர் அதேபோல யாமினியின் வீட்டிலும் அவளுடைய தம்பி தங்கை தாய் தந்தை என அனைவருமே மாப்பிள்ளை வீட்டினரை எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தனர்.


யாமினியின் தந்தை வழி சொந்தமாக சிலரும் தாய் வழி சொந்தமாக சிலரும் இருந்தனர்.


அதேபோல அஸ்வினின் குடும்பத்திலிருந்து தாய் வழி சொந்தம் தந்தை வழி சொந்தம் என மிக நெருங்கிய உறவினர்கள் மட்டுமே மூன்று கார்களில் வந்து இறங்கினார்கள்.


அனைவரையும் வரவேற்று அவர்களை உபசரித்து குடிக்க ஏதாவது கொடுப்பது என வேதா பம்பரமாக சுழன்று கொண்டிருந்தாள்.


வந்ததிலிருந்து அவளின் துருதுருப்பையும் வேலை செய்யும் பாங்கையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அஸ்வினின் உறவினர் ஒருவர் பெண் யார் என கேட்டார்.


அவருக்கு வேதாவை மிகவும் பிடித்து இருந்தது அவர் உறவு வழியில் ஒரு பையன் இருப்பதாகவும் விருப்பப்பட்டால் அந்த பையனுக்கு வேதாவை மணமுடித்து விடலாம் என்று நேரடியாகவே கேட்டு வைத்தார்.


அதிர்ச்சியில் வேதா அவரைப் பார்க்க கஸ்தூரி நிலைமையை சமாளித்தார் .


அந்த பொண்ணுக்கு ஏற்கனவே கல்யாணம் ஆயிடுச்சு ..அவ கணவர் துபாய்ல இருக்காரு மன்னிச்சிடுங்க என்றவர் வேதாவை பார்த்து நீ இனிமே இவங்க முன்னாடி வந்து நிற்காத உள்ளே போய் யாமினிக்கு துணையா இரு என்று அறிவுறுத்திவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தார்‌.


சற்று நேரத்தில் பெரியவர்கள் அனைவரும் சுற்றி அமரும்படி உயர் ரக ஜமுக்காளம் வீட்டின் நடுவே விரிக்கப்பட்டது.


பெரியவர்கள் அனைவருமே தரையில் சுற்றி அமர்ந்திருக்க அஸ்வின் மட்டும் சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டான்.


யாமினியை தேவதை போல அலங்கரித்த வேதா முன்னறைக்கு அழைத்து வந்தாள்.


யாமினி குனிந்த தலை நிமிராமல் அனைவரையும் பார்த்து வணக்கம் வைத்துவிட்டு கடை கண்ணால் தனது வருங்கால கணவனைக் கண்டு தன்னுடைய அலங்காரம் எப்படி என சைகையால் கேட்டாள்.


அவனும் தேவதை போல அழகாக இருக்கிறாய் என்று சைகையால் கூற வெட்கப்பட்டவள் அஸ்வினின் தாயாரின் அருகே சென்று அமர்ந்து கொண்டாள்.


இவர்களின் காதல் பாஷையை கவனித்தாலும் கவனிக்காதது போல பெரியவர்கள் மௌனம் சாதிக்க வேதா தன்னுடைய தோழியை மட்டுமே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.


எவ்வளவு நல்ல பெண் இவளை மனைவியாக அடைய அஸ்வின் மிகவும் புண்ணியம் செய்திருக்க வேண்டும் இருவரும் நன்றாக இருக்கட்டும் என மனதார வாழ்த்துவிட்டு அந்த இடத்தில் தான் என் அபசகுணம் என நினைத்து ஓரமாக நின்று கொண்டாள்.


ஐயர் லக்கின பத்திரிக்கை வாசித்து விட்டு சம்பிரதாயங்கள் அனைத்தையும் சரிவர செய்தவர் கடைசியாக தாம்பாளத்தட்டை மாற்றும் படி கூறினார்.


அப்பொழுது அஸ்வினின் உறவினர் ஒருவர் என்ன இது சின்னவன் இல்லாமலே பெரியவனுக்கு நிச்சயம் பண்றீங்க ஏன் அவன் ஊர்ல இல்லையா என்றார்.


அப்பொழுதுதான் யாமினியின் பெற்றோர்களுக்குமே நினைவு வந்தது ஆம் அஸ்வினுக்கு ஒரு தம்பி இருப்பதாக கூறி இருக்கிறார்கள் ஏன் அவன் வரவில்லை என்று எல்லோருமே கேள்வியாக அஸ்வினின் பெற்றோர்களை பார்த்தார்கள்.


அஸ்வினின் தந்தை என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல் மனைவியை பார்த்து வைக்க அந்தப் பெண்மணியோ அவன் முக்கியமா யாரையோ பார்க்க போறதா இப்போ தான் ஃகால் பண்ணி சொன்னான்.


எப்படி இருந்தாலும் அண்ணி நம்ம வீட்டுக்கு தானே வர போறாங்க ஃப்ரீ டைம்ல நான் பார்த்து பேசுக்கறேன்னு சொல்லிட்டான்ன் தப்பா எடுத்துக்காதம்மா என்று யாமினியிடம் மன்னிப்பு கேட்டவர்.


அஸ்வினை பார்த்து ஃபோன் பண்ணினியா உன்கிட்ட என்ன சொன்னான் என மகனுக்கு மட்டும் கேட்கும் குரலில் கிசுகிசுப்பாக கேட்டார்.


அவனும் தாயின் கூற்றை ஆமோதிப்பது போல என்கிட்டயும் அதைதான்ம்மா சொன்னான்.. முக்கியமான மீட்டிங் இருக்காம் வர்றது கஷ்டம்னு சொன்னான்.


லொகேஷன் ஷேர் பண்ணு முடிஞ்சா வர்றேன் அப்படி இல்லன்னா என்னை எதிர்பார்க்காதீங்கன்னு சொல்லிட்டான் என்று ஏமாற்றத்துடன் கூறினான்.


அவர்களின் சம்பாஷனையை கலைப்பது போல நல்ல நேரம் போய்கிட்டு இருக்கு தட்டை மாத்திட்டு அப்புறம் பேசுங்களேன் என்று ஐயர் இடைப் புகுந்தார்.


அவர் சொல்றதும் சரிதான் என அஸ்வினின் தாயார் முன்மொழிய யாமினியின் தந்தை சந்தோஷமாக தட்டை வாங்குவதற்காக முன் வந்தார்.


ஐயர் குடும்பப் பெயர்களை வாசித்து இன்னாரின் மகளுக்கும் இன்னாரின் மகளுக்கும் பெரியோர்களால் முழு மனதுடன் நிச்சயதார்த்தம் நடைபெறுகிறது என்று கூறி அஸ்வினின் தந்தையை பார்த்து தட்டை எடுத்துக் கொடுக்கச் சொல்ல அவரும் அதே போல் செய்தார்.


சந்தோஷமாக அதை யாமினியின் தந்தை பெற்றுக் கொண்டு அதை கஸ்தூரியிடம் கொடுத்தார்.


பிறகு அதே போல யாமினியின் தந்தையை பார்த்து தட்டை எடுத்துக் கொடுக்க சொல்ல அதே போல அவரும் அஸ்வினின் தந்தையிடம் கொடுக்க அதை வாங்கி மனைவியிடம் கொடுத்து

இனிதே நிச்சயதார்த்த விழாவை நிறைவு செய்தனர்.



அப்பொழுது வீட்டு வாசலில் உயர் ரக சொகுசு கார் ஒன்று வந்து நிற்க அனைவருமே வாசலை திரும்பிப் பார்த்தனர்.


காரை ஓட்டி வந்தவன் உள்ளிருந்தபடியே சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு தங்கள் வீட்டு கார் அங்கே நிற்பதை கண்டு சந்தோஷம் கொண்டபடியே காரை விட்டு கீழே இறங்கினான்.


பிறகு பேண்ட் பாக்கெட்டில் இருந்த மொபைல் ஃபோனை கையில் எடுத்தபடி வீட்டிற்குள் எட்டிப் பார்த்தான்.


வீட்டின் உள்ளிருந்த அஸ்வினின் தாயாரோ அஸ்வின் உன் தம்பி வந்துட்டாண்டா சர்ப்ரைஸா உன் நிச்சயத்துக்கு வந்திருக்கான் நம்மளை காலைல இருந்து பாடாய்ப் படுத்திட்டு ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி சரியான நேரத்துக்கு வந்திருக்கான் பாரு என்று சந்தோஷமாக கூறினார் .


அஸ்வினின் முகம் முழுவதும் சந்தோஷமாக என்ன அச்சு வந்திருக்கானா என்றபடி எட்டிப் பார்க்க விஸ்வநாதனும் அண்ணனோட நிச்சயத்துக்கு வரலைனா தான் ஆச்சரியப்படனும் அவன் வந்துருவான் என்று என் உள் மனசு சொல்லிக்கிட்டே இருந்தது என்று அவரின் பங்கிற்கு கூறினார்.


வாசலில் இருந்த அச்சு என்கின்ற அர்ஜூன் டேய் அண்ணா நான் வந்துட்டேன் சீக்கிரமா வெளியே வா என வாட்ஸ் அப்பில் மெசேஜ் செய்தான்.


அதற்குள்ளாகவே அஸ்வினும் அவனது தாயாரும் அர்ஜூனை வரவேற்க வாசலுக்கு வந்து விட்டனர்.


கூடவே யாமினியின் பெற்றோர்களும் சேர்ந்து கொள்ள வேதா யார் வந்திருப்பது என உள்ளிருந்தபடியே எட்டிப் பார்த்தாள்.


யாமினி சந்தோஷமாக மச்சினனை வரவேற்க வாசலுக்கு ஓடி வந்தவள் அர்ஜுனனை கண்டதும் அர்ஜூன் என முணுமுணுப்புடன் அங்கேயே நின்று விட்டாள் அதிர்ச்சி ஒரு புறம் என்றால் ஏமாற்றம் மறுபுறம் இருந்தது.


அர்ஜூனும் யாமினியைக் கண்டதும் அதிர்ச்சியில் அப்படியே நின்று விட்டான்.


அவன் வேதா உடன் இருந்த காலகட்டங்களில் யாமினி அவனை ஒரு அற்பப்பதர் போல அல்லவா பார்ப்பாள்.


அது மட்டும் இன்றி அவளோடு இருக்கும் நேரங்களில் யாமினி நேரடியாகவே அவனிடம் சண்டை போட்டிருக்கிறாள்.


படிக்கிற பொண்ணோட லைஃப்பை நீ கெடுத்துட்டு இருக்க இதெல்லாம் நல்லதுக்கு இல்லை என்ற பல முறை கைநீட்டி எச்சரித்தும் இருக்கிறாள்.. அத்தோடு இல்லாமல் வேதாவை அவன் முன்பே கண்டபடி திட்டித் தான் அழைத்துச் செல்வாள்

அப்படிப்பட்டவளின் முகத்தை மறக்க முடியுமா என்ன.


யாமினி என் அண்ணனோட மனைவியா என்று தான் தனக்குள்ளாக கேட்டுக் கொண்டான்


இதையறியாத அஸ்வின் சந்தோஷமாக யாமினியிடம் ஹேய் திஸ் இஸ் மை ஒன் அண்ட் ஒன்லி யங்கர் பிரதர் அர்ஜூன் என்று அறிமுகப்படுத்தியபடி அவளது தோளில் கை வைக்க மிக மெதுவாக தோளில் இருந்த அஸ்வினின் கரத்தை எடுத்து விட்டாள்.


யாமி வாட் ஹேப்பன் என்று அஸ்வின் அவளிடம் கோபமாக அவனைப் பார்த்தவள் நீங்க அடிக்கடி ரொம்ப பெருமையா பேசுவீங்களே அந்த தம்பி இவர்தானா என்று அர்ஜுனன் மீது ஒரு கண்களை வைத்து படியே கேட்டாள்.


ஆமா..ஏன் கேட்கற..


அச்சுன்னு சொல்லுவீங்க..


யா.. வீட்டோட கடைக்குட்டி என்பதால அவனை அம்மா செல்லமா அச்சுன்னு தான் கூப்பிடுவாங்க அப்படியே எல்லாரும் கூப்பிட்டு பழகினதால எல்லா இடத்திலும் அவனுடைய ஒரிஜினல் பெயர் மறந்துவிட்டது என்று சிரித்தபடி கூறினான்.


கை நீட்டி அவனது பேச்சை இடைநிறுத்தியவள்.


அவருக்கு நம்ம கல்யாணம் பற்றி தெரியும் தானே.


ம்ம்..ஆனா பொண்ணு நீன்னு தெரியாது.. போட்டோ கூட பாக்க மாட்டேன்னு சொல்லிட்டான் அண்ணியை நேர்ல தான் பார்ப்பேன்னு பிடிவாதமா இருந்தான் இன்னைக்கு நேர்ல பார்க்க வந்துட்டான்.


டேய் எப்படிடா உன் அண்ணி என்று கேட்க அர்ஜுனனால் அண்ணனுக்கு பதில் சொல்ல முடியவில்லை


வேதாவோ சத்தம் கேட்டு வாசலுக்கு வந்தவள் அர்ஜுனனை கண்டு பயந்து போய் கண்களில் நீருடன் கைகள் நடுங்க உதடு துடிக்க முகம் முழுவதும் வேர்த்துக் கொட்ட பிடிப்பிற்காக சுவற்றை பிடித்து அப்படியே மடிந்து போய் படிக்கட்டில் அமர்ந்து விட்டாள்.


வேதாவை பார்த்ததுமே அர்ஜுனுக்கு எல்லாம் தெள்ளத் தெளிவாக விளங்கி விட்டது ஆனால் வேதா ஏன் யாமினியின் வீட்டில் தங்கி இருக்க வேண்டும் என்ற கேள்வி மட்டும் மனதில் இருந்தது ஆனால் அதைக் கேட்டு தெளிவு பெறும் இடம் இது அல்லவே அதனால் அண்ணனைப் பார்த்தவன்.


அண்ணா நீங்க ஃபங்ஷனை நடத்துங்க எனக்கு முக்கியமான வேலை இருக்கு.. அண்ணியை பார்க்கணும் என்கிற ஆர்வத்துல பாதியிலேயே மீட்டிங் விட்டுட்டு வந்துட்டேன்..இப்போ அண்ணியை பாத்தாச்சு நான் கிளம்புறேன்..என்றவன் யாமினியின் அருகில் வந்து கெஞ்சுவது போல ப்ளீஸ் என்று ஒற்றை வார்த்தை மட்டும் கூறிவிட்டு அங்கிருந்து வேகமாக சென்றுவிட்டான்.


யாமினியின் பெற்றோர்களுக்கு பயங்கரமான அதிர்ச்சி என்ன இவன் வந்தவன் வீட்டிற்குள் கூட வராமல் அப்படியே செல்கிறான் என்று.


யாமினி அஸ்வினிடமோ அவனது பெற்றோர்களிடமோ எதையும் கூறாமல் வேதாவின் அருகில் வந்தவள் எழுந்து உள்ளவா என்று கூறிவிட்டு வெடுவெடுவென அவளது அறைக்குள் புகுந்து விட்டாள்.


அஸ்வினின் பெற்றோர்களுக்கு அந்த கணத்தை சுலபமாக கடந்து செல்ல முடியவில்லை நல்லபடியாக நிச்சயம் முடிந்து விட்டது.


ஆனால் தன்னுடைய இளைய மகனால் சிறு சலசலப்பு வந்துவிட்டது.


அவன் நடந்து கொண்ட விதம் வீட்டு மருமகளுக்கு பிடிக்கவில்லை அதனால் தான் கோபத்தில் உள்ளே சென்று விட்டாள் என்று தான் நினைத்தனர் அஸ்வின் கூட அதைத்தான் நினைத்தான்.


அதன் பிறகு சம்பிரதாயத்திற்கு யாமினியின் குடும்பத்தினர் ஏற்பாடு செய்திருந்த உணவை கொறித்து விட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினர்.


யாமினி பெயருக்கு கூட அவளது அறையை விட்டு வெளியே வரவில்லை.


கஸ்தூரி எவ்வளவோ சொல்லிப் பார்த்தார்‌


மாப்பிள்ளை வீட்ல எல்லாரும் கிளம்புறாங்க உன்கிட்ட சொல்லிட்டு போகனும்னு வெயிட் பண்ணறாங்க வெளிய வா யாமினி.


ம்மா .. எனக்கு ரொம்ப தலைவலியா இருக்கு என படுத்துக்கொண்டாள்.


அவளது அறையை எட்டிப் பார்த்த அஸ்வின் இட்ஸ் ஓகே ஆன்ட்டி அவளுக்கு ரொம்ப முடியல போல ஆஃபீஸ்லேயும் தலைவலி வந்துட்டா மூட் அவுட் ஆயிடுவா நான் வீட்டுக்கு போயிட்டு ஃகால் பண்ணி பேசுகிறேன் நோ ப்ராப்ளம் நீங்க வொர்ரி பண்ணிக்காதீங்க நாங்க எதுவும் நினைத்துக் கொள்ளவில்லை என்று பெருந்தன்மையாக பேசினான்.


அஸ்வினின் உறவினர்களும் அவன் கூறியதை ஆமோதிப்பது போல சரி அப்போ நாங்க உத்தரவு வாங்கிக்கிறோம் என்று கை எடுத்துக் கும்பிட்டு நன்றி தெரிவித்தனர்.


அஸ்வினின் தாயார் மட்டும் யாமினியை பார்க்க அவளது அறைக்குள் வந்தார்.


எல்லாம் நல்லபடியா போய்ட்டு இருந்தது சின்னவன் வந்ததும் உள்ள கூட வராம போனது உனக்கு பிடிக்கவில்லை என்று நினைக்கிறேன் அவன் தெரியாம அப்படி பண்ணிட்டான்.. உன்னை காயப்படுத்தனும்னு செய்யல அவனோட இயல்பே அதுதான்.


எங்களுக்காக அவனை மன்னிச்சிடுமா.. உன்கிட்டயாவது ஒரு வார்த்தை பேசி இருந்திருக்கலாம்..ஏதோ டென்ஷன்ல வந்துட்டு அப்படியே கிளம்பிட்டான் அதை பெருசு பண்ணாதம்மா என் இரண்டு பிள்ளைகளும் சொக்கத்தங்கம் ஆனால் பிசினஸ் பிசினஸ்னு தொழிலை கட்டி பிடிச்சிட்டு சுத்துவானுங்க ‌


நீ கல்யாணம் பண்ணி வந்ததும் அதெல்லாம் சரி பண்ணு ..இந்த சின்ன விஷயத்துக்காக மனதை போட்டு குழப்பிக்காத என்று தன்மையாக கூறிவிட்டுச் செல்ல அவருக்கு எந்த பதிலையும் கூறவில்லை, அப்படியே உணர்ச்சியற்ற முகத்துடன் இறுக்கமாகவே அமர்ந்திருந்தாள்.


சரி நாங்க கிளம்பறேன், புடவை நகை எடுப்பதற்கு நல்ல நாள் பார்த்துட்டு சொல்லி அனுப்பறேன் உன் அம்மா அப்பாவை கூப்பிட்டுட்டு வந்திடும்மா என்று அவளது உச்சந்தலையில் கை வைத்து ஆசீர்வதித்து விட்டு சென்றார்.


அவர்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே செல்லவுமே அறைந்து கதவை சாத்தியவள் முகத்தை மூடிக்கொண்டு கதறி கதறி அழுதாள்.


ஏன் அஸ்வின் என்னை ஏமாத்தின உன் தம்பி தான் அர்ஜுன்னு ஏன் என்கிட்ட முன்னாடியே சொல்லல இப்போ என் மனசுல காதலை வளர்த்து விட்டு கல்யாண ஆசை காமிச்சிட்டு உன் தம்பி மாதிரியே நீயும் நடந்துக்கிட்டியே இனி எப்படி என்னால் உன்னை கல்யாணம் செஞ்சுக்க முடியும் என்று கேட்டபடி தலையணையில் முகம் புதைத்து அழ ஆரம்பித்தாள்.

 

[Akila vaikundam]

17.


அதே சமயம் வேதாவும் அவளது அறைக்குள் அதிர்ச்சியுடன் அமர்ந்திருந்தாள்.


அர்ஜூனை இன்று அவள் எதிர்பார்க்கவே இல்லை.


அவனது கண்கள் சில நொடிகள் வேதாவை பார்த்ததை நன்றாகவே உணர்ந்தாள்.


தோழி வாழப் போகும் வீட்டில் தான் அர்ஜுனும் இருப்பான் அப்படியிருக்கும் பொழுது இனி எப்படி தன்னால் தோழியை சென்று பார்க்க முடியும்.


இந்த திருமணம் மூலம் தன்னுடைய தோழியை நிரந்தரமாக பிரியப் போகிறோம் என்று உண்மை அவளை சுட மௌன கண்ணீர் வர ஆரம்பித்தது.


கஸ்தூரிக்கு ஏதோ ஒன்று சரியில்லை என்று மட்டும் தோணியது.


மகளின் தீடிர் மௌனம் வேதாவின் கண்ணீர் அர்ஜூனின் பரிதவிப்பு எல்லாவற்றையும் நேரடியாக பார்த்தாயிற்றே.


மகளுக்கும் வேதாவிற்கும் இருக்கும் சம்மந்தம் அவர் அறிந்ததே..ஆனால் அர்ஜூனுக்கும் மகளுக்கும் இருக்கும் சம்மந்தம் தான் புரியவில்லை.


அவன் ஏன் மகளை பார்த்ததும் திணறினான்..கண்களாலே எதையோ யாசித்தானே..வேதா கூட மிகவும் வித்யாசமாக நடந்து கொண்டாளே என்னவாக இருக்கும் என யோசனையாகவே சுற்றினார்.


வேதாவிடம் எதையும் நேரடியாக கேட்க முடியவில்லை ரகசியங்கள் விரைவில் விடுவிக்கப்படும் என்று நம்பியவர் திருமண வேலையில் கவனம் செலுத்தினார்.


மறுநாள் வழக்கம் போல யாமினி அலுவலகத்திற்கு கிளம்பினாள் அதற்கு முன்பாக அறைக்குள் முடங்கிக் கிடந்த வேதாவிடம் சென்றவள் .


எத்தனை நாளைக்கு இப்படி ஒளிஞ்சிக்கிட்டு இருக்க போற ஒழுங்கா வேலைக்கு கிளம்புற வழியைப் பாரு என்றபடி நகர்ந்தவள் யோசனையாக அர்ஜுனை பார்த்தப்போ எனக்கு இருந்து அதிர்ச்சி கூட உனக்கு இல்லையே ஏன்.. எதிர்பார்த்து காத்திருந்தது போல இருந்தது உன் பார்வை என்றபடி சென்றுவிட்டாள்.


வேதாவால் தோழியின் பேச்சைக் கேட்டு தாங்க முடியவில்லை.. அவள் சொல்வது போல அர்ஜூனை எதிர் பார்த்து மனம் காத்திருந்ததோ..? அதனால் தான் அவனைக் கண்டதுமே எதிர்வினை ஆற்றவில்லையா..?.


யாமினி காட்டிய கடினத்தை கூட ஏன் தன்னால் காட்டமுடியவில்லை அப்படி என்றால் இன்னும் என் மனதிற்குள் அர்ஜூன் இருக்கிறானா என தனக்குள்ளாகவே கேள்வி கேட்டுக்கொண்டாள்க்ஷ


பதிலும் ஆம் என அவளது உள்மனம் பதில் கூறியது.அவனைப் பார்த்ததும் நீ மிகவும் பலவீனம் அடைகிறாய் அதனால் தான் அன்று அலுவலகத்தில் பார்த்ததும் பயந்து போய் ஓடி வந்தாய் நேற்று நேருக்கு நேராக பார்த்துக் கூட எந்த ஒரு உணர்ச்சிகளையும் காட்டாமல் அவனைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாய் என்றது மனம்.


இல்லை நான் பலவீனமான பொண்ணு இல்ல அதை நான் நிரூபிப்பேன் என்று உறுதியுடன் கூடியவள் அடுத்து என்ன செய்வது என யோசித்தாள்.


அர்ஜூன் இருக்கும் இடம் தனக்கு தெரிந்து விட்டது தான் இருக்கும் இடம் அவனுக்கும் தெரிந்து விட்டது இருக்கும் இடம் தெரித்த பிறகு நிம்மதியாக இருக்க இயலாது யாமினியின் திருமணம் முடிந்த கையோடு இருப்பிடத்தை மாறிக்கொள்ள வேண்டும் என உறுதியுடன் முடிவெடுத்தாள்.


அலுவலகத்திற்கு சென்ற சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் யாமினி கோபமாக வீட்டிற்குள் வந்தாள்.. அவளது கைப்பையை தூக்கி வீசிய வேகத்திலேயே கோபத்தின் அளவும் தெரிந்தது ஏனோ வேலைக்குச் செல்ல பிடித்தம் இல்லாமல் வேதா வீட்டில் இருக்க இக்காட்சியை கண்டாள்.


என்ன ஆச்சி யாமினி போனதும் வந்துட்ட என்று தயக்கத்துடன் கேட்டாள்.


எதுவும் பிடிக்கல வேதா.. ரொம்ப தலைவலி.. அதான் மொத்தமா வேலைக்கு வரலைன்னு மெயில் பண்ணிட்டு வந்துட்டேன்.


ஆனா ஓரு மாதம் கண்டிப்பா வேலைக்கு வரணும்னு சொல்லி இருக்காங்க .. எப்படிதான் ஒரு மாதம் போகப்போறேன்னு தெரியலை என்று தலையில் கை வைத்து அழுத்தியவள் சூடாக ஃகாபி கிடைக்குமா ப்ளீஸ் என்று கேட்கவும் வேதம் மறு பேச்சு பேசாமல் சமையல் கட்டுக்குள் சென்றாள்.


வேதா நகரவும் கஸ்தூரி யாமினியிடம் வந்தவள்.. என்னாச்சி ஏன் நேத்திருந்து ஏதோ போல இருக்க.. ஆசைப்பட்டவனையே கல்யாணம் பண்ணிக்க போற ஆனா அந்த சந்தோஷம் உன் முகத்தில் துளி கூட இல்லை.


கல்யாணம் பொண்ணா ஒழுங்காக லட்சணமாயிரு என்றவர் ஆமா கல்யாணத்துக்கு அப்புறமும் வேலைக்கு போவேன்னு சொன்ன திடீர்னு ஏன் போக மாட்டேங்கற.


ம்மா அதெல்லாம் உங்களுக்கு புரியாதும்மா.. ப்ளீஸ் என்னை கொஞ்சம் தனியா விடுங்க என்று கடுகடுத்தாள்.


என்ன புரியாது ஒரே ஆபீஸ்ல வேலை செஞ்சுகிட்டு ஒருத்தரை ஒருத்தர் விரும்பி இருக்கீங்க ஆனா எதுவுமே தெரியாத மாதிரி தரகர் கிட்ட மாப்பிள்ளை போட்டோவை கொடுத்து பெரியவங்க சம்மதித்து திருமணம் செய்வது போல நாடகமாடினது தெரியலன்னு சொல்றியா இல்ல இந்த வேதா பொண்ணால உன் நிம்மதி தற்காலிகமா உருவாகியிருக்கு அதை தெரியாதுன்னு சொல்ல வரியா என்று மகளை உற்றுப் பார்த்து கேட்கவும்.


ம்மா நீங்க ரொம்ப புத்திசாலி என்று எனக்கு தெரியும் அதனால் உங்க புத்திசாலித்தனத்தை என்கிட்ட நீங்க ஃப்ரூவ் பண்ண வேண்டிய அவசியம் இல்ல போய் ஏதாவது வேலையிருந்தா பாருங்க.


நீ சொன்னாலும் சொல்லவில்லை என்றாலும் நான் என்னுடைய வேலையைத்தான் பார்க்கப் போகிறேன் அதற்கு முன்பாக மாப்பிள்ளை வீட்டிலிருந்து கல்யாண தேதியை குறிச்சு கொடுத்திருக்காங்க.


இதுல எந்த தேதி உனக்கு ஓகேவோ அதை சொன்னா நாளைக்கே மண்டபத்திற்கு அட்வான்ஸ் கொடுத்திடலாம்..


இந்த காலத்தில் மண்டபம் கிடைக்கறது தான் குதிரை கொம்பாக இருக்கு.


எனக்கு நிறைய வேலை இருக்கு சீக்கிரமா ஒரு தேதியை பார்த்து சொல்லு என்று ஒரு பேப்பரை அவளிடம் நீட்டினார்.


அதை கையில் இருந்து பிடுங்கியவள் கிழித்து தூக்கி வீசிவிட்டு அம்மா இந்த கல்யாணம் நடக்காது அதனால தேதியும் குறிக்க வேண்டாம் மண்டபமும் பார்க்க வேண்டாம் என்று அஸ்வின் வீட்டில் தெளிவா சொல்லிடுங்க என்றாள்.


என்னடி ஆச்சு உனக்கு.. பைத்தியம் பிடிச்சிடுச்சா.. உன் மனசுக்கு பிடிச்சவனை தானே நிச்சயம் பண்ணி இருக்கு பிறகு ஏன் கல்யாணம் வேண்டாம்னு சொல்ற.


ம்மா அதெல்லாம் உங்களுக்கு சொன்னா புரியாது..அந்த குடும்பம் அவ்ளோ ஒழுக்கமானது கிடையாது.. ஒருக்காலமும் அந்த மாதிரி இடத்தில் என்னால வாழவும் முடியாது.. ப்ளீஸ் புரிஞ்சிக்கோங்க..இந்த கல்யாணம் வேண்டாம்னு சொல்லிடுங்க.


என்ன யாமினி ஏதேதோ பேசற..

பார்க்க நல்ல குடும்பமா இருக்காங்க வசதியானவங்களா இருக்காங்க எல்லாரும் படிச்சிருக்காங்க நம்மளை மாதிரி நடுத்தர குடும்பத்திற்கு இதுபோல வசதியான குடும்பம் அமைகிறது எல்லாம் கனவுதான் அங்க போனா நீ ராணி மாதிரி வாழலாம் புரிஞ்சிக்கோடி.


தரகர் வந்து மாப்பிள்ளையோட போட்டோ கொடுத்ததும் பணக்கார சம்மந்தம்னு நாங்க உடனே ஒத்துக்கல மாப்பிள்ளையை பத்தி தீர விசாரித்தோம் அவர் உன் ஆபீஸ்ல வேலை செய்றாரு அவருக்கு உன்னை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு அவரோட முயற்சியால தான் அவர் போட்டோ தரகர் மூலமா எங்க கைக்கு வந்ததுன்னு தெரிஞ்ச பிறகு தான் நானும் அப்பாவும் கல்யாணத்துக்கு ஓத்துக்கிட்டோம்.


அப்படியிருக்கும் போது திடீர்னு கல்யாணம் வேண்டாம்னா அவங்களுக்கு சரியான காரணம் சொல்லனும் இல்லையா.


நீ ஏதோ தப்பா புரிஞ்சுகிட்டேன்னு நினைக்கிறேன் எதா இருந்தாலும் என்கிட்ட வெளிப்படையா சொல்லு உனக்கு நான் புரிய வைக்கிறேன்.

மாப்பிள்ளை தங்கம் இந்த மாதிரி பையன் ஊர் உலகத்துல தேடினாலும் கிடைக்காது என்று கிட்டத்தட்ட கெஞ்சினார்.


அம்மா உங்களுக்கு சொன்னா புரியாது அப்புறம் மாப்பிள்ளை மட்டும் தங்கமா இருந்தா பத்தாது அவரோட கூட பிறந்தவங்க அம்மா அப்பா அந்த குடும்பம் எல்லாமே நல்லதா இருக்கணும்.


நிச்சயத்துக்கு முன்னாடி எல்லாத்தையும் பாத்துட்டு தானே அவங்களை வர சொல்லி நிச்சயம் பண்ணினோம்..இப்போ வேணாம்னு எப்படி சொல்லறது.. மாப்பிள்ளையோட தம்பி வந்த பிறகு தான் உன் முகம் மாறிச்சு அந்த பையனை உனக்கு முன்னமே தெரியுமா அவனுக்கும் உனக்கும் ஏதாவது தகராறு இருக்கா..

ஏதாவது இருந்தா சொல்லிடு நான் அந்த பையன் கிட்ட பேசி உன்கிட்ட மன்னிப்பு கூட கேட்க சொல்லறேன் அதுக்காக இந்த கல்யாணம் வேணாம்னு மட்டும் சொல்லாத.


சொந்தக்காரங்க எல்லாருக்கும் தெரியும்..இனி கல்யாணம் நின்னா மறுபடியும் உனக்கு வாழ்க்கை அமையறது கஷ்டம்…உனக்கு பின்னாடி ஒரு தங்கை இருக்கா மனசு வச்சிட்டு முடிவெடு யாமினி.


ம்மா நீங்க என்ன சொன்னாலும் நான் இந்த கல்யாணத்தை பண்ணிக்க போறது கிடையாது இதுக்கப்புறம் இந்த கல்யாணம் பண்ணிக்கோன்னு என்னை நீங்க கட்டாயப்படுத்தினால் நான் இந்த வீட்டை விட்டு போயிடுவேன்.


உங்களுக்கு நான் முக்கியமா இல்லை இந்த கல்யாணம் முக்கியமா முடிவெடுக்க வேண்டியது இப்போ நீங்கதான் என்னோட முடிவில் நான் தெளிவா இருக்கேன் நீங்க தெளிவான முடிவை சீக்கிரமாக எடுப்பீங்கன்னு நம்புறேன் என்று படி அங்கிருந்து சென்று விட்டாள்.


வேதாவிற்கு வீட்டுக்குள் நடப்பது எதுவுமே புரியவில்லை ஆனால் யாமினி எதற்காக திருமணம் வேண்டாம் என்று கூறுகிறாள் என்பது மட்டும் அவளுக்கு தெளிவாக தெரிந்தது.


காரணம் அர்ஜுன்.


வேதா மட்டும் சென்னையில் அவனோடு பழகாமல் இருந்திருந்தால் இன்று யாமினிக்கும் அவளது குடும்பத்திற்கும் இப்படி ஒரு நிலைமை வந்திருக்காது தான் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் காபி கோப்பையுடன் அங்கேயே நிற்க கஸ்தூரி.. அவளிடம் வந்து பாரு வேதா உன் ஃப்ரெண்ட் என்னன்னவோ சொல்லிட்டு போற.


நீ அவ தோழி தானே என் நிலையை கொஞ்சம் புரிய வை..என்று அழுதபடியே அங்கிருந்து சென்றார்.


வேதாவிற்கு யாமினியிடம் பேசவே பயமாக இருந்தது பிரச்சனை என்ன என்பதை ஓரளவுக்கு யூகித்து விட்டாள் இப்பொழுது சென்று ஏதாவது பேசினால் தோழி கண்டிப்பாக மனம் நோகும்படி பேசி விடுவாள்.


அவள் தன்னை எந்த அளவுக்கு காயப்படுத்தினாலும் பரவாயில்லை ஆனால் இந்த திருமணம் வேண்டாம் என்று சொல்வதில் நியாயம் இல்லை அவளின் மனம் அமைதியாகட்டும் அதன் பிறகு கண்டிப்பாக திருமணம் பற்றி பேச வேண்டும் என்று முடிவு எடுத்தபடி அங்கிருந்து சென்றாள்.


மறுநாள் யாமினியின் அலுவலகத்தில் அவளுக்கு எதிர்ப்புறமாக அஸ்வின் மிகவும் கோபமாக வந்து அமர்ந்தான்.


அவன் முகத்தை ஏறெடுத்து பார்க்காமல் வேலையில் கவனமாக இருந்த யாமினியின் முன்பு சுடக்கிட்டு அழைத்தவன் உன் மனசுல என்ன நினைச்சிட்டு இருக்க.. எதுக்காக இப்போ கல்யாணம் வேணாம்னு சொன்ன.


சின்ன கரெக்ஷன் இப்போ வேணாம்னு சொல்லல எப்பவுமே வேணாம்னு சொன்னேன்.


என்ன விளையாடறியா.. இப்ப கல்யாண வேணாம்னு சொன்னதுக்கே என் அம்மா உட்கார்ந்து அழ ஆரம்பிச்சுட்டாங்க நீ என்னன்னா எப்பவுமே வேணாம்னு சொல்லற.


நீ நினைச்சா கல்யாணத்தை நிச்சயம் செய்வதற்கும் வேண்டாம்னு நிறுத்தவும் இது ஒன்னும் விளையாட்டு கிடையாது ரெண்டு குடும்பங்கள் சம்பந்தப்பட்ட விஷயம்.


அதனால தான் சொல்றேன் இந்த கல்யாணம் வேண்டாம்னு என்று நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தவள் கைகளைக் கட்டிக் கொண்டு அவன் முகத்தைப் பார்த்து கூறவும் .


கோபமுற்றவன் அவளருகில் வந்து அவள் கைகளை பிடித்து தூக்கி உனக்கு என்ன ஆச்சு ஏன் இவ்வளவு திமிரா நடந்து கொள்கிறாய் என்றான்.


அலுவலகத்தில் வேலை செய்யும் மற்றவர்கள் இவர்களை எட்டிப் பார்க்க ச்சே என்று அவளது கைகளை விட்டவன் என்னை மிருகமா மாத்திடாத யாமினி என கூறினான்.


பிறகு தலைக்கோதி தன் கோபத்தை கட்டுக்குள் கொண்டு வந்தவன் சாரி..சாரி யாமினி உன்கிட்ட ரொம்ப ஃபேடா பிகேவ் பண்ணிட்டேன் என்று மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டவன்.



நீ என்னோட எப்போவும் விளையாடுவல்ல..அப்படிதானே இப்போவும் விளையாடற..ப்ளீஸ் இந்த மாதிரி எமோஷனலோட விளையாடாத..இந்தா என் அம்மாகிட்ட பேசி அவங்களை சமாதானம் செய் எனக்காக என அவனது ஃபோனை அவளது கையில் கொடுத்தான்.


அதை வாங்காமல் அவனையே பார்த்தவள் நீங்க தான் இப்போ எமோஷனலா விளையாடறீங்க அஸ்வின்.


நான் ரெண்டு நாளைக்கு முன்னாடியே வேலைல இருந்து ரிலீவ் ஆகின்றேன்னு அபிஷியல் மெயில் பண்ணிட்டேன் கண்டிப்பா நீங்க பார்த்திருப்பீங்க.. இப்போ கல்யாண வேணாம்னு சொல்லறேன் இது உங்களுக்கு விளையாட்டா தெரியுது இல்லையா.


கல்யாணத்துக்காக வேலையை விடறதா நினைச்சேன் சரி அது கூட பின்னாடி உன்கிட்ட பேசி மறுபடியும் ஆபீஸ் வர வெச்சுக்கலாம்னு இருந்தேன் .


இப்போ தான் தெரியுது நீ திட்டம் போட்டு தான் வேலைக்கு வரலைன்னு மெயில் பண்ணியிருக்க கல்யாணமும் வேணாம்னு சொல்ற சரியா.


அப்பாடா இப்போவாவது புரிஞ்சதே என கேலியாக கூறியபடி அவளது இருக்கையில் அமரப்போனாள்.


தடுத்து நிறுத்தியவன் கோபமாக

ஏய்…கல்யாணத்தை நிறுத்திட்டு என்னடி பண்ணப்போற.


ம்ம்..வேற ஒருத்தனை கல்யாணம் பண்ணிப்பேன் நக்கலாக உரைத்தாள்.


அதான் ஏன்.. அப்படி என்கிட்ட என்ன தப்பை பாத்துட்ட.. அதுவும் இந்த ரெண்டு நாள்ல.. அழகா இல்லையா,படிக்கலையா இல்ல நீ எதிர்பார்க்கற வசதி வாய்ப்பு தான் இல்லையா எது யாமினி என்னை வேணாம்னு சொல்ல வைக்குது.


குடும்பம்.. என்றவள் பற்களை கடித்துக்கொண்டு எனக்கு பணக்காரன் தேவையில்லை,ஒரு நல்ல குடும்பத்து பையன் தான் வேணும், ஒருத்தனுக்கு ஒருத்தின்னு வாழறவன் வேண்டும் எந்த காலத்திலும் கட்டின மனைவியை கைவிடாதவன் வேண்டும்.. அதெல்லாம் உங்கள கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டா எனக்கு கிடைக்காது.


ஏன்னா இது போல நல்ல பண்புகளை சொல்லிக் கொடுத்து வளர்த்த ஒழுக்கமான பெற்றோர்கள் வேணும்.


அந்த பெற்றோர்கள் லிஸ்ட்ல‌உன் அம்மா அப்பா வரல.. ஒரு பானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம்னு சொல்லுவாங்க அப்படித்தான் பிள்ளை வளர்ப்பிலும் உன் தம்பியை பார்க்கும்போதே உன்னை எப்படி வளர்த்திருப்பாங்கன்னு தெளிவா தெரியுது.


தெரிஞ்சே யாரும் தீக்குள்ள குதிக்க மாட்டாங்க மிஸ்டர் அஸ்வின் என்று சொல்லி முடிக்கும் முன்பே அவரது கன்னத்தில் ஓங்கி அறைந்திருந்தான்.


கண்கள் சிவக்க கைகள் நடுங்க ஒற்றை விரலை நீட்டி எச்சரிக்கை செய்தவன்..

இனியொரு வார்த்தை என் அம்மாப்பா பத்தியோ என் தம்பியை‌ பற்றியோ என் குடும்பத்தைப் பற்றியோ பேசின தொலைச்சிடுவேன்.


என்னடி தெரியும் என் குடும்பத்தை பற்றி..என் தம்பியை பற்றி பேச கூட தகுதி கிடையாது உனக்கு..எதுல நாங்க தாழ்ந்து போயிட்டோம்..எதுல நீங்க உயந்துட்டீங்க.


ஏதோ ஆசைப்பட்டு தொலைச்சிட்டேமேன்னு உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதுக்காக வந்தேன் இல்லன்னா நீ எல்லாம் என் கால் தூசிக்கு கூட பெருமானம் இல்லாத ஆளுடி.


வேலைக்கு வர மாட்டேன்னு மெயில் பண்ணியிருந்தல்ல.. பதிலுக்கு ஒரு மாசம் வேலை செய்யனும்னு டிமாண்ட் பண்ணினோம்ல்ல இந்த நிமிஷமே உன்னை வேலை விட்டு தூக்கிட்டேன்டி..உடனே வெளிய போற..


செட்டில்மெண்ட்க்காக கூட நீ இந்த பக்கம் வரக்கூடாது எல்லாமே உன்னை தேடி வரும் போடி முதல்ல இங்கிருந்து என்று அவளை பிடித்து அலுவலகத்திற்கு நடுவாக இழுத்து வந்து தள்ளிவிட்டான்.


யாமினுக்கு அவமானம் ஒரு புறம் அவனது ஆக்ரோஷம் மறுபுறம் எல்லாம் சேர்ந்து மேலும் கோபத்தை அதிகப்படுத்தியது.


அந்த இடத்தில் வைத்தே அவளும் கைநீட்டி இப்போ தெரியுதா ஏன் உன்னை வேணாம்னு சொன்னேன்னு.. ஒரு பொண்ணு கிட்ட எப்படி நடந்துக்கணும்னு கூட தெரியல அந்த அளவுக்கு கேவலமா உன்ன வளர்த்து விட்டிருக்காங்க உன் வீட்டில்.


அடிப்படையாக பொண்ணுங்களை எப்படி நடத்துனுங்கறது உனக்கும் தெரியல உன் தம்பிக்கும் தெரியல அப்படி இருக்கும்போது எப்படி நான் உன்னை கல்யாணம் குடும்பம் நடத்த முடியும்.


நாளைக்கு நமக்கு ஒரு குழந்தை பிறந்தாலும் அவனும் உன்னை மாதிரி தான் பொண்ணுகளை மதிக்காத காட்டுமிராண்டியா வளருவான் அதுக்காக தான் உன்ன வேணாம்னு ரிஜெக்ட் பண்ணறேன்.


போ ..போய் தனியா உட்கார்ந்து யோசிச்சு பாரு நீ பண்ணுனது சரியான்னு.. உன் தம்பி என் தோழியோட வாழ்க்கையில் விளையாண்டான் .


நீ என் வாழ்க்கையில் விளையாடிட்டா.. நல்லவேளை உங்க அம்மா ரெண்டு பசங்களோட நிறுத்திக்கிட்டாங்க..இல்லன்னா இன்னும் எத்தனை பெண்களோட வாழ்க்கை பாழாகி இருக்குமோ தெரியல.. இனியாவது அண்ணனும் தம்பியும் மத்த பெண்களோட வாழ்க்கையில விளையாடாம உண்மையா இருங்க.


அடி வாங்காம இங்கிருந்து ஓடிப் போயிடு யாமினி உலகத்திலேயே நீ மட்டும் தான் பொண்ணுன்னு நினைச்சு ரொம்ப கர்வப்படாத என் அழகுக்கும் அந்தஸ்துக்கும் நாளைக்கே எனக்கு கியூல பல பொண்ணுங்க நிப்பாங்க.


அதுல ஒருத்தியை தேர்ந்தெடுத்து என் அம்மா குறித்த அதே தேதியில் உன் முன்னாடியே கல்யாணம் பண்ணி காட்டறேன்..என்று சவால் விட்டான்


நல்லது..அவ கிட்டேயாவது கொஞ்சம் மனிதத்தன்மையோட நடந்துக்கோங்க என அழுதபடியே கூறிவிட்டு சென்றாள்.


அலுவலகத்தில் அனைவரும் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருக்க அஸ்வினுக்குமே மிகவும் அவமானமாக போய்விட்டது.


ச்சே என்று தரையில் கால்களை உதைத்து கோபத்தை காட்டியவன் இங்க என்ன ரெக்கார்ட் டான்ஸ்சா நடக்குது இப்படி பாக்குறீங்க ஒழுங்கா எல்லாரும் வேலையைப் பாருங்க இல்ல ஹாஃப் டே சம்பளத்தை கட் பண்ணிடுவேன் என்று கத்தி விட்டு சென்றான்.

 

[Akila vaikundam]

18.

அண்ணா இது என்ன புது பழக்கும் வொர்க் ப்ளேஸ்ல டிரிங்ஸ் பண்ணறது.. அதுவும் லேடிஸ் அதிகளவில் வேலை செய்யற இடத்தில்..உனக்கு தண்ணியடிக்க வேற இடம் கிடைக்கலையா என கோபமாக அண்ணனிடம் கேட்டான் அஸ்வின்.

பொல்லாத லேடிஸ்.. எல்லாரும் சுயநலவாதிக..புடவையை மாத்தறது போல மனசை மாத்தற ப்ளடி ****

அண்ணா.. என அதட்டியவன் வார்த்தையை நிதானமா பேசுங்க..போதை அதிகமாகி விட்டது குடித்தது போதும்.


இதை சொல்லத்தான் வந்தியா அர்ஜூன் ப்ளீஸ் என்னை கொஞ்சம் தனியா விடு..லீவ் மீ அலோன்.

அதான் ரெண்டு நாளா தனியா இருந்துட்டியே..என்று கடிந்து கொண்டவன்.

வீட்ல அம்மா முகத்தை கண்கொண்டு பார்க்க முடியல அண்ணா.
நான் எப்பொழுதுமே வீடு தங்கினது
இல்லை..ஆனா நீ அப்படியல்ல அம்மா கைக்குள்ளேயே வளர்ந்தவன் அப்படி இருக்கும் பொழுது இப்படி அவங்களை தவிக்க விடறது நியாயம் கிடையாது.

அதோட இல்லாமல் இனிமேல் உனக்கு கல்யாணமே வேணாம்னு சொன்னியாம்‌ அதுக்கு வேற ரொம்ப கலங்கறாங்க..ஏன் அண்ணா கல்யாணத்தை நிறுத்தின.. உனக்கும் அண்ணிக்கும் நடுவுல ஏதாவது பிரச்சனையா..சொல்லுண்ணா.

விடு அர்ஜுன்.. நான் மறக்க நினைக்கற கெட்ட கனவு யாமினி.. நம்ம குடும்பத்துக்கு தகுதி இல்லாத ஒருத்தி.நான் தான் தெரியாம ஆசைப்பட்டு தொலைச்சிட்டேன்..
அதுக்கு சரியான பாடத்தை எனக்கு கத்துக்கொடுத்துட்டா என்று விரக்தியாக கூறினான்.

அண்ணா அண்ணியை தவறா புரிஞ்சிகிட்டிங்க எனக்கு தெரிந்த வரை நம்ம குடும்பத்திற்கு ஏற்ற பெண் அவங்க தான்.

ம்ம்.. அவளை ரொம்ப தெரிந்தது போல பேசாத.. நீதான் அவளை உயர்த்தி பேசுற.. ஆனா அவ‌..ச்சே.. அதையெல்லாம் என் வாயால சொல்லமுடியாது.. என்றவன் தீடிரென்று முகத்தை மூடிக் கொண்டு அழ ஆரம்பித்தான்.

ஏன் அர்ஜூன் சின்ன வயசுல இருந்து யாருக்குமே என்னை பிடிக்கல.. நான் எப்பவும் அம்மா கூட தான் இருப்பேன் ஆனா அம்மாக்கு என்ன விட நீ நான் இஷ்டம்.

நீயும் நானும் ஒரே ஸ்கூல்ல தான் படிச்சோம் ஆனா அங்க இருக்கிற மிஸ்க்கு எல்லாம் உன்னை தான் ரொம்ப பிடிக்கும் கூட படிச்ச பெண்கள் கூட உன்னை தேடி வந்து பேசுவாங்க என்கிட்ட யாரும் பேச மாட்டாங்க இப்போ இந்த யாமினி கூட..ஏண்டா எனக்கு மட்டும் இப்படியெல்லாம்..நடக்குது‌

அவளை கௌரவமா கல்யாணம் பண்ணி என் மனைவியா கடைசி வரைக்கும் உள்ளங்கையில் வைத்து தாங்கனும்னு தானே ஆசைப்பட்டேன் எதுக்காக டா என்னை வேணாம்னு சொன்னா..என்னால அவ பிரிவை தாங்க முடியல செத்துப்போகனும் போல இருக்குடா..இந்த நிராகரிப்பு வேதனை ரொம்ப வலியை கொடுக்குது அர்ஜூன் இந்த வலியோட என்னால வாழ முடியாதுடா என்று கதறினான்.

அண்ணனை இழுத்து அணைத்தவன் உன் தம்பி உயிரோட இருக்கற வரைக்கும் நீ இப்படியெல்லாம் விரக்தியா பேசக் கூடாது அண்ணா..
உன் விருப்படியே அவங்களை உனக்கு திருமணம் செய்து வைக்கிறேன் அவங்களுக்கு உன்ன ரொம்ப பிடிக்கும் இந்த திடீர் வெறுப்புக்கான காரணம் எனக்கு தெரியும் அதை நான் சரி செய்யறேன் அதுவரைக்கும் நீ இப்படி பேசக்கூடாது..அவங்க மட்டும் உன் வாழ்க்கை இல்ல நாங்களும் உன் வாழ்க்கையில் ஓர் அங்கம் அண்ணா என்று கலங்கினான்.

அதன் பிறகு சற்று நேரம் போதையில் உளறிய அஸ்வின் சாரி யாமினி உன்னை நான் அடிச்சிட்டேன்..நீ அப்படி பேசியிருக்க கூடாது.. நானும் அடிச்சிருக்க கூடாது..நீ பேசின, நான் அடிச்சேன் சரியா போச்சி ஒகே..என்று அவனது டேபிளின் மீது படுத்தபடி கூறினான்.

இது வேறயா…சும்மாவே அவங்க பக்கத்துல போக முடியாது இதுல அடிக்க வேற செஞ்சியா எனக்கேட்டான் அர்ஜூன் .

ம்ம்..அவ உன்னைப் பற்றி தவறா பேசினா,அம்மா வளர்ப்பை பற்றி பேசறா பிறகு நான் எப்படி பொறுத்துக் கொள்ள முடியும் அதான் அடித்து ஆஃபிஸ் விட்டு துரத்திவிட்டேன்.

என்ன.. ஆஃபிஸ்ல வச்சா அடிச்ச.

ம்ம்.. அதும் எல்லார் முன்னாடியும்..என் யாமினியை நானே அசிங்கபடுத்திட்டேன்
என்று மேலும் போதையில் அழத் தொடங்கினான்.

அண்ணா அவங்க பேசினது ரொம்ப சரி நீ எனக்கு சப்போர்ட் பண்ணற அளவிற்கு நான் யோக்கியமானவன் கிடையாது.

நீ அவளுக்கு சப்போர்ட் பண்ணாத.. உன்னைப் பற்றியும் அம்மாவை பற்றியும் அடுத்து ஒரு வார்த்தை பேசி இருந்தா அவளை நான் கொலை பண்ணிருப்பேன்..அவ நல்ல நேரம் போயிட்டா என்று போதையில் மீண்டும் பிதற்ற ஆரம்பித்தான்.

சரி வீட்டுக்கு கிளம்பு அம்மா உன்னை நினைத்து ரொம்ப கவலை படறாங்க.

அம்மா..எனக்காக ஃபீல் பண்ணறாங்க என்று கலங்கியவன் மீண்டும் அவங்களை போய் அவளால எப்படி பேச முடிந்தது.

எவளோ அவ ஃப்ரெண்ட்டாம் அவ வாழ்க்கையை நீ கெடுத்திட்டியாம்.. அப்படித்தான் நானும் இருப்பேனாம்.. உன்னைப் பற்றி அவளுக்கு என்ன தெரியும்.. கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி பொண்ணுங்களை நான் திட்டினதுக்கு நீ உடனே கண்டிச்ச.. இப்போ கூட அவளுக்கு சப்போர்ட் பண்ணிட்டு இருக்க..உன் அருமை தெரியாமல் ஒரு பொண்ணோட வாழ்க்கையை கெடுத்துட்டேனு அபாண்டமா உன் மேல பழி போடறா என்னால் அதை ஏத்துக்கவே முடியல.

அவங்க உண்மையை தான் சொன்னாங்க..

என்ன..? என்று போதை தெளியப்பட்டவனாக கேட்டான்.

எல்லாத்தையும் வீட்டுக்கு போனதும் பொறுமையா சொல்லறேன் இப்போ அமைதியா வெளிய வா.. ஆஃபீஸ யாருக்கும் நீ டிரிங்ஸ் பண்ணின விஷயம் தெரிய கூடாது புரியுதா என்று அறிவுறுத்தி விட்டு அழைத்துச் சென்றான்.

மறுநாள் யாமினியின் முன்பு வந்த கஸ்தூரி கோபமாக இப்போ உனக்கு திருப்தி தானே எனக்கேட்டபடி நின்றார்.

என்னம்மா உங்களுக்கு பிரச்சனை..ஏன் இப்படி அடிக்கடி வந்து சம்பந்தா சம்பந்தம் இல்லாம பேசறீங்க.

யாரு நானா சம்பந்தா சம்பந்தம் இல்லாம பேசுறது.. நான் எதைப் பத்தி யாரைப் பற்றி‌ பேசுறேன்னு உனக்கு புரியலை.

சரிம்மா புரியுது காலையிலேயே என்னோட சண்டை. போடாதீங்க .

என்னோட ஆதங்கம் உனக்கு சண்டை போடுறது போல இருக்குல்ல நல்லா இருக்கு யாமினி உன்னுடைய பேச்சு என்று கண் கலங்கினார்.

ம்மா.. ஏன்மா என்னை இப்படி வேதனைப்படுத்துறீங்க உங்களுக்கு இப்போ என்னதான் வேண்டும்.

அந்தப் பையனுக்கு வேற பொண்ணு பார்க்க சொல்லிட்டாங்களாம் அவங்க அந்தஸ்துக்கு ஏற்ற மாதிரி தரகர் வந்து என்கிட்ட கிண்டலா சொல்லிட்டு போறாரு அவனுக்கு பொண்ணு கிடைச்சிடும் உங்க பொண்ணுக்கு மாப்பிள்ளை கிடைக்குமான்னு ஜாடையா கேட்கிறார்.

நீங்களும் பதிலுக்கு சொல்ல வேண்டியது தானே..என் பொண்ணுக்கும் மாப்பிள்ளை பாருங்கன்னு.

என்னடி சொல்லற நிஜமா தான் சொல்லுறியா.

ஆமாம்மா, நான் ரொம்ப பிராக்டிகலான பொண்ணு இந்தக் கல்யாணம் தான் வேண்டாம்னு சொன்னேனே தவிர கல்யாணமே வேண்டாம்னு சொல்லல ஆனா அதுக்கு கொஞ்சம் டைம் மட்டும் குடுங்கம்மா என்று கெஞ்சுவது போல கூறினாள்.

போதும் டி இந்த ஒருவார்த்தை போதும் மீதியை அம்மா பாத்துக்கறேன் எவ்ளோ நாள் வேணாலும் டைம் எடுத்துக்கோ ஆனா ரொம்ப நாள் கூடாது அதையும் மனசுல வச்சிக்கோ…இனி தரகர் பய என் கையில மாட்டட்டும் வச்சிக்கிறேன் கச்சேரியை..நக்கலா செய்யற நக்கல் என்ற படி சென்றார்.

பின்னாலே கவலையாக வந்த வேதா ஏன் யாமினி..எதற்காக இந்த முடிவு..?எனக்காகவா.

******

பதில் சொல்லு யாமினி எனக்காக தானே..அஸ்வினோட தம்பி அர்ஜூனா இல்லாம இருந்திருந்தா இந்த கல்யாணம் நடந்திருக்கும் தானே.

******

உன்னால அர்ஜூனை மன்னிக்க முடியல..அந்த கோபத்தை அஸ்வின் மேல காட்டிட்ட..காதல் வலி ரொம்ப கொடுமையானது யாமினி அது உனக்கு வேண்டாம்..அர்ஜூனை பழிவாங்கறதா நினைத்து உன் வாழ்க்கையை கெடுத்துக்காத..நானே பழைய நினைவுகளில் இருந்து மெல்ல மெல்ல மீண்டு வந்துட்டேன்.. நீயும் என் கடந்த காலத்தை மறந்துட்டு உன் வாழ்க்கையை நல்லபடியா அமைச்சிக்கோ.

எதை மறக்க சொல்லற வேதா.. பட்டாம்பூச்சியாய் துள்ளித் திரிந்த உண்மை அவனோட ஆசைக்கு இணங்க வைத்ததையா..?இல்ல என் நட்பை பிரித்து அவனோட வச்சிகிட்டானே அதையா..சொல்லு.


அப்போ உங்களுக்கு என்மேல தான் கோபம் இல்லையா அண்ணி..என்றபடி அர்ஜூன் வாசலில் நின்று கொண்டிருந்தான்.

அவனுக்கு பின்னால் தர்மசங்கடமாக நின்று கொண்டிருந்த கஸ்தூரியிடம் அத்தை நான் அண்ணியோட கொஞ்சம் பேசனும் ப்ளீஸ் என்று சொல்லவும் அவர் நகர்ந்தார்.

கூடவே சென்ற வேதாவை நீ எங்கடி போற எவனோ வந்து நம்ம வீட்டுக்குள்ள நிற்பானாம் நாம போகனுமா ஒன்னும் தேவையில்லை.

ரொம்ப சரி வேதா இங்க தான் இருக்கனும் அப்போ தான் என் நிலையை ரெண்டு பேருக்கும் ஓரே சமயத்தில் புரிய வைக்க முடியும் தனித்தனியா சொல்வ எனக்கு நேரம் இல்லை.என்றான்.

வேதா இப்போ நாம இங்கிருந்து போகலாம் எவனோ ஒருத்தன் சொல்லறதை கேட்க நமக்கு நேரம் இல்லை என்றபடி நடந்தாள் யாமினி.

அண்ணி ப்ளீஸ் என்று அவளது கையை எட்டிப்பிடித்தான்.

திரும்பி அவன் பிடித்திருந்த கையை பார்த்து யாமினி முறைக்க..சாரி அண்ணி தெரியாம என அவனது கையை எடுத்த அடுத்த நொடி அர்ஜூனின் கன்னத்தில் ஓங்கி அறை விட்டிருந்தாள் யாமினி.

என்னடா..வேணும்னு கையை பிடிச்சிட்டு ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி சாரி கேட்கற அதை நம்ப நான் ஒன்னும் முட்டாள் வேதவல்லி கிடையாது..யாமினி புரியுதா..முதல்ல வெளிய போ என வாசல் பக்கமாக கை நீட்டினாள்.

கண்டிப்பா அண்ணி வெளிய போகத்தான் போறேன் அதுக்கு முன்னாடி நீங்க எடுத்திருக்கறது தவறான முடிவுன்னு உங்களுக்குப் புரிய வைத்துவிட்டு போறேன்.

இனியொரு முறை அண்ணின்னு சொன்னா பல்லை கழட்டிடுவேன்..உனக்கு என்ன தகுதி இருக்கு என்னை அப்படி கூப்பிட.

அஸ்வினோட தம்பி என்கிற தகுதி இருக்கு.. அண்ணன் மனைவியை அண்ணினு கூப்பிடறது தான் முறை உங்களுக்கு அது பிடிக்கலன்னா அம்மான்னு கூப்பிடவும் நான் தயார் திமிராகவே உரைத்தான்.

கண்டிப்பா நீ சொன்ன ரெண்டு முறைகளுமே ரொம்ப மரியாதை ஆனது ஆனா அது உன் வாயிலிருந்து வர்றதுதான் நாரசமா இருக்கு உன்னை மாதிரி ஒரு பொம்பளை பொறுக்கி சபல புத்திகாரன் என்னை அண்ணின்னு கூப்பிடுவதை கேட்கவே அருவருப்பா இருக்கு ..

ஹேய்..வெயிட் யாரு..நான் பொம்பளை பொறுக்கியா…எந்த பொண்ணு கிட்ட நான் சபலபட்டதை நீங்க பாத்தீங்க கோபமும் கிண்டலும் சேர்ந்து இருந்தது அவனது கேள்வியில்.

இதோ இங்க ஒருத்தி வாயை மூடி கிட்டு நிக்கறாளே இவளை தவிர வேற சாட்சி உனக்கு வேணுமா என யாமினி வேதாவை கை காட்டினாள்.

திருப்பி பார்த்தவன் வேதா…மை ஸ்வீட் வேதா என கூறியபடியே அவளருகில் செல்ல பயந்தபடியே அவனைப் பார்த்தாள்.


ஏன் வேதா இப்படி பயப்படற..என்னை பார்த்தா இல்லை உன் பலகீனத்தை பார்த்தா என்றவன் சட்டையின் பின்புறமாக சொருகி வைத்திருந்த சான்றிதழை எடுத்து அவளது கையில் கொடுத்தான்.

இந்தா அன்னைக்கு என் ஆஃபிஸ்ல விட்டுட்டு வந்தது..எப்பவோ உன்கிட்ட குடுத்திருக்கனும் ஏனோ கொடுக்க மனம் வரல..என்றவன் திரும்பி யாமினியைப் பார்த்து உங்ககிட்ட சொன்னாளா என்னை பார்த்த விவரத்தை என கேட்டான்.

அதிர்ச்சியாக வேதாவை யாமினி பார்க்கவும் இல்ல யாமினி இவர் பொய் சொல்லறாரு.. இவர் ஆபீஸ்ன்னு தெரியாம இன்டர்வியூ போனேன் அங்க இவரை பார்த்ததும் பயந்து ஓடி வந்துட்டேன்..வேற எதுவும் இல்லை.

ஏன் வேதா இவங்களுக்காக இவ்ளோ பயப்படற..தெரிந்தே தான் பார்க்க போனேன்னு சொன்னா இவங்களால என்ன செய்திட முடியும்..?

போதும் அர்ஜூன் இவ்ளோ நாள் என் வாழ்க்கையில் விளையாடியது போதும் இப்போ எங்க நட்பில் விளையாடிடாத..யாமி மட்டும் இல்லனா என்னைக்கோ சாக வேண்டியவ..என் உயிரை காப்பாத்தி இன்னைக்கு கொஞ்சமா நடமாட விட்டிருக்கா அதை கெடுத்திடாத ப்ளீஸ் என கையெடுத்து கும்பிட்டு கெஞ்சினாள்.

ரெண்டு பொண்ணுங்க ஓன்னு சேர்ந்துட்டு ஏன் என்னை‌ இவ்ளோ மட்ட ரகமாக சித்தறீக்கறீங்க.

உனக்கு பேச்சுத்திறமை ரொம்ப அதிகம்னு கேள்விப்பட்டிருக்கேன் அர்ஜுன் அதை இன்னைக்கு கண் கூட பாத்துட்டேன்.. முதல்ல கிளம்பு..எங்க ரெண்டு பேருக்கு நடுவுல எப்படி பேசி பிரிவினை உண்டாக்கலாம்ன்னு நீ முயற்சி செஞ்சாலும் அது நடக்காது என்று இம்முறை யாமினி இடை புகுந்தாள்.

என் மேல இருக்கற கோபத்தில் தான் நீங்க என் அண்ணனை திருமணம் செஞ்சிக்க மாட்டேங்கறீங்கன்னு நினைத்தேன் ஆனால் இப்போ தான் தெரியுது உங்களுக்கு என் மேல இருக்கறது கோபம் இல்லை வன்மம்னு..இவ்ளோ வெறுப்பை‌ என் மேல திணிக்க நான் அப்படியென்ன கெடுதல் உங்களுக்கு செய்து விட்டேன் அண்ணி.

என்ன செய்யல அர்ஜூன் நீ..எனக்கு செய்தா தான் கெடுதலா..வேதாவிற்கு அநியாயம் செய்தாலும் அது எனக்கு செய்த கெடுதல் தானே.

உன்னை உண்மையா காதலிச்சா அவளுக்கு நீ என்ன செஞ்ச…அவ காதலை உனக்கு சாதகமா மாத்திகிட்ட ஏமாத்தின,உன் இச்சையை தீர்த்துகிட்ட,அது தனிந்ததும் கைவிட்டுட்ட,
நீ அவளை விட்டுட்டு போன பிறகு பூளு மாதிரி துடிக்க விட்ட கதற விட்ட,,துடிதுடிக்க விட்ட,அவளை தனிமரமாக்கின,உயிரோட நடக்கற நடைபிணமா மாத்தின…எப்படி இதையெல்லாம் மறக்க முடியும்..உன் அண்ணனை பார்த்தா அதில் உன் முகம் தெரியுது,உன்னோட ஓழுக்கமின்மை‌ தெரியுது.. என் மச்சினன் ஒரு பொண்ணோட வாழ்க்கை அழிய காரணம் ஆனவன்னு தோணுது அப்படி இருக்கும் பொழுது எப்படி அவரை கல்யாணம் செய்துக்க முடியும் என்னால என்னைக்கும் அந்த தப்பை செய்ய முடியாது இந்த கல்யாணம் நடக்கவே‌ நடக்காது,என உறுதியாக கூறினாள்.

அண்ணி நீங்க என் மேல வைக்கறது எல்லாம் அபாண்டமான குற்றச்சாட்டு..வோதாவை கேளுங்க உண்மை உங்களுக்கே புரியும்.. பிரேக் அப் பண்ணின ஒரு காரணத்தை மட்டும் வெச்சிக்கிட்டு கல்யாணத்தை நிறுத்துறது ரொம்ப பெரிய தப்பு.


என் அண்ணன் ரொம்ப நல்லவன் உங்களை உண்மையா காதலிக்கிறான் நீங்க இல்லனா செத்துப் போயிடுவேன்னு சொல்றான் அந்த அளவுக்கு காதல் வைத்திருக்கிற ஒருத்தரை எப்படி அண்ணி உங்களால நொடியில தூக்கி வீசி முடிஞ்சது.

அவன் வைத்த அதே அளவுக்கு நீங்களும் அண்ணன் மேல காதல் வச்சிருக்கீங்க தானே அப்படி இருக்கும் பொழுது ஏதேதோ சப்பை காரணத்தை சொல்லி கல்யாணத்தை நிறுத்தி இருக்கீங்களே.

உங்களுக்கு என்னை பிடிக்கலைன்னா வீட்டுக்கு வராதன்னு சொல்லலாம்.. இல்ல எப்பவுமே என் அண்ணனோட பேசக்கூடாதுன்னு கண்டிஷன் வைக்கலாம் அதெல்லாம் நியாயமானது அதற்காக என் அண்ணனோட காதலையே முறிச்சுக்கணும்னு நினைக்கிறது எந்த வகையில் நியாயம் இதுதான் நீங்க என் அண்ணன் மேல வைத்திருக்கும் காதலின் அளவா ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு அண்ணி.

நான் தெரிந்தும் சரி தெரியாமலும் சரி வேதாவோட விஷயத்துல எந்த தப்பும் பண்ணல அதுல நான் உறுதியா இருக்கேன்.

அவளை விட்டுட்டு வந்த பிறகும் கூட அவளோட நலனுக்கு நான் துணை இருந்திருக்கேன் அப்போவும் அப்படித்தான் இப்போவும் அப்படித்தான்.
அதனால நல்லா யோசிச்சு ஒரு முடிவுக்கு வாங்க என்றவன்.

வேதாவிடம் சென்று உன்னை காரணம் காட்டி என் அண்ணாவோட கல்யாணத்தை அண்ணி நிறுத்துறாங்க அவங்களுக்கு எப்படி என்னை புரிய வைக்கணும்னு எனக்கு தெரியல ஆனா நீ என்னோட இருந்திருக்க உனக்கு என்னை பத்தி தெரியும்ல்ல.

என்னைக்காவது ஏதாவது ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் உனக்கு ஏதாவது வாக்கு கொடுத்துட்டு அதை மீறி இருக்கேனா.. என்று கேட்டான்.

இல்லைமென அவள் தலையசைக்கவும்.

அப்படி இருக்கும் பொழுது ஏன் என் மேல இவ்வளவு குற்றச்சாட்டுகள் ஏதோ பொறுக்கி போலவும் சபல புத்திகாரன் போலவும் அண்ணி நினைக்கிறது சுத்தமா எனக்கு புரியல‌
நான் அப்படி என்ன கெடுதல் உனக்கு செய்துவிட்டேன்னு எனக்கே தெரியல வேதா.. பரஸ்பரம் பிடித்தது.. சேர்த்து இருந்தோம் ஒரு கட்டத்தில் பிரியலாம்னு முடிவெடுத்து தனியா வந்தேன் அவ்வளவு தானே.. அது தானே நம்மளோட எழுதப்படாத ஒப்பந்தமும் கூட.

ஒன்னு மட்டும் உறுதி வேதா என் அண்ணனுக்காக நான் என்ன வேணாலும் செய்வேன் ஒருவேளை உன் வாழ்க்கை அழிய நான் தான் காரணம்னு அண்ணி நெனச்சா அந்த வாழ்க்கையை திருப்பிக் கொடுக்கவும் நான் தயாரா இருக்கேன் உனக்கு புரியும்னு நினைக்கிறேன் என்றவன்.

யாமினியை பார்த்து என் முடிவை நான் சொல்லிட்டேன்.. இனி உங்க வாழ்க்கை உங்க கையில தான் இருக்கு மனசுக்குள்ள ஆசைப்பட்டவனை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு சந்தோஷமா வாழணுமா இல்ல ஆசைப்பட்டவனை மனசுக்குள்ள வச்சுக்கிட்டு இன்னொருத்தனோட போலியான வாழ்க்கை வாழனும்மா என்கிற முடிவை நீங்க தான் எடுக்கணும் ஆனா ஒன்னு மட்டும் உறுதியா சொல்றேன் நான் உயிரோடு இருக்கிற வரைக்கும் என் அண்ணனை தவிர வேற யாரையும் உங்க கழுத்துல தாலி கட்ட நான் அனுமதிக்க மாட்டேன் அதை மனசுல வச்சுட்டு எந்த முடிவா இருந்தாலும் எடுங்க என்றபடி அங்கி
ருந்து சென்றான்.

வெளியில் இருந்து அனைத்தையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்த கஸ்தூரி கோபமாக இரு பெண்களையும் ஓன்று சேர முறைத்தார்.

 

[Akila vaikundam]

20

இந்தா இதுல ஓரு கையெழுத்து போடு என்ற அர்ஜூன் சில பேப்பர்களை வேதாவின் முன்பாக நீட்டினான்.

என்ன இது.

இதெல்லாம் என் மாமனார் வீட்டு சொத்தை மீட்கறதுக்காகன பத்திரங்கள் என்றவன்.. உங்க அப்பாகிட்ட இருந்து கட்டாயமா எழுதி வாங்கினது செல்லாதுன்னு உன் மூலமா கேஸ் ஃபைல் பண்ண போறேன்.

அதெல்லாம் எதுவும் தேவையில்லை உன் வேலை என்னவோ அதை மட்டும் பாத்துட்டு போ.

நீஜமாவே உன் சொத்துக்கள் எதுவும் வேணாமா..?

வேணாம் ‌

அப்போ உன் அம்மா என்றதுமே ஆர்வமாக அவனைப்பார்த்தவள்..என் அம்மாவை நீ போய் பாத்தியா..?

ம்ம் போன வாரமே பார்த்தாச்சி.. அப்பப்பா மனுஷன்களா அவனுக..தடிப்பயளுக..ஹீரோ மாதிரி சண்டை போட்டு, பஞ்சாயத்து வைத்து தான் உன் அம்மாவை பார்க்க முடிந்தது.

அப்புறமா உன் மேல எந்த தப்பும் இல்லை எல்லாத்துக்கும் காரணம் நான் தான் என்னை மன்னிச்சிடுங்கன்னு சாஷ்டாங்கமா அவங்க கால்ல விழுந்தாச்சி.

என்ன சொன்னாங்க…நடுங்கும் குரலில் கேட்டாள்.

நிறைய சொன்னாங்க முக்கியமா சொல்லனும்னா அவங்க பொண்ணு குடும்ப சகிதமா வந்தா மட்டும்தான் இருக்கிற இடத்தை விட்டு வெளியே வருவேன்னு சொன்னாங்க.

ம்ம் என்றவளுக்கு கண்களில் இருந்து சாரைசாரையாக கண்ணீர் பெருகியது.
அப்படின்னா என் அம்மா காலம் பூரா அங்க தான் இருப்பாங்களா ஏக்கமாக கேட்டாள்.

ஏன் இருக்கனும் இப்போவே நான் தயார் கழுத்தை நீட்டு தாலி கட்டறேன் சேர்ந்து போகலாம் இல்லையா ரெஜிஸ்டர் மேரேஜ் கூட ஓகே தான்.

இங்க பாரு அர்ஜூன் உன் ஆசை கனவுல கூட நடக்காது..எப்போ என்னை வேணாம்னு விட்டியோ அப்போவே எல்லாம் முடிஞ்சு போச்சி..முடிந்து போனதை மறுபடியும் கிளறாதே.

ம்ம்.. அப்புறம் உன் இஷ்டம்.. நீயும் சரி நானும் சரி எப்போ திருமணம் பண்ணிகிட்டாலும் புதுமணத் தம்பதின்னு சொல்லிக்க முடியாதுல்ல என்று கண்ணடித்துக் கூறவும்.

வெறி பிடித்தவள் போல அவனது சட்டையை பிடித்து உலுக்கியவள் ஏண்டா மறுபடியும் மறுபடியும் அந்த கருப்பு நாட்களை நியாபகப்படுத்தற.
அதையெல்லாம் நினைச்சா இப்போல்லாம் என் மேலேயே எனக்கு வெறுப்பு வருது என் நேரம் பாத்தியா என்னை வேணாம்னு முகத்துக்கு நேரா சொல்லிட்டு போன.. இன்னைக்கு வேற வழியில்லாம உன்கிட்டயே தஞ்சமா இருக்கேன்.

உன்னால என் அப்பா செத்து,அம்மாவை விட்டு பிரிந்து,தோழியோட திருமணம் தடைப்பட்டும் கூட வேற வழியில்லாமல் உன்னை சகிச்சிகிட்டு உன் முன்னாடி நிற்கறதால என்னை கேவலமா நினைக்காத.. எப்போவும் என் கல்யாண வாழ்க்கை உன்னோடு கிடையாது என்றாள்.

மெதுவாக அவளது கைகளை சட்டையில் இருந்து எடுத்து விட்டவர் அப்படின்னா வேற யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு உன் அம்மா முன்னாடி நிற்க வேண்டியது தானே..உன் அம்மாவோட டிமாண்ட் என்ன..உனக்கு ஒரு அங்கிகாரம்..ஓடிப்போனவ, திருமணத்திற்கு முன்பே கர்ப்பமானவ என்கிற பெயர் காணாம போகனும்..
அது மறைய நீ கண்டிப்பா ஓரு கல்யாணம் பண்ணித்தான் ஆகனும் ஆதை செய்தால் மட்டுமே உன் அம்மா உனக்கு திரும்ப கிடைப்பாங்க இல்லனா இதே போல் காலத்திற்கும் என்னை திட்டிகிட்டு நீயும் உன் அம்மாவும் தனித்தனியா கிடக்க வேட்டியது தான் என்றான்.

பதில் கூறாமல் சற்று நேரம் வரை அவனை பார்த்துக் கொண்டிருந்தவள் பிறகு கொஞ்ச நேரம் கழித்து ப்ளீஸ் அர்ஜூன் எனக்கு ஏதாவது நல்லது செய்யணும்னு நினைச்சா என் அம்மாவை எனக்கு மீட்டுக் கொடு அது மட்டும் போதும் என்னால வேற ஓருத்தனை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு ஊர் உலகத்தை ஏமாற்ற முடியும் என்னையே என்னால ஏமாற்ற முடியாது.

நீ மட்டும் தான் கடைசி வரைக்கும்ன்னு முடிவு பண்ணிட்டு தான் உன்னோட‌ இருந்தேன்..ஏனோ உனக்கு என்னை பிடிக்காமல் போயிடுச்சு இப்போ நாம பிரிஞ்சிட்டோம்,

பழைய விஷயங்கள் எதையும் நாம பேசிக்க வேண்டாம் என் அம்மாவை மட்டும் எனக்கு மீட்டுக் கொடுத்திட்டு நீ உன் வாழ்க்கையை பார்த்துட்டு போ.. நான் என் வாழ்க்கையை பார்த்துட்டு போறேன் உன்னை கெஞ்சி கேட்டுக்குறேன் ப்ளீஸ் என்று கெஞ்சவும் அவளையே இமைசிமிட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவன்.

முன்னாடி ஒரு தடவை‌ உன்னை விட்டுட்டு போகும் போதும் இதே போல தான் போகாதன்னு கெஞ்சின நான் கேட்கல.

இந்த முறையும் அதே மாதிரி உன் அம்மாக்காக கெஞ்சற இந்த முறை உனக்காக நான் செய்யறேன் உனக்கு தேவையானதை எல்லாம் எடுத்து வை சாயங்காலம் உன்னை அம்மாகிட்ட கூட்டிட்டு போறேன் என்றவன் மாலை சொன்னது போல அழைத்துச்செல்ல வந்திருந்தான்.

மிக நீண்ட இரவுப் பயணம் அவனோடு அதுவும் தனிமைப் பயணம் சந்தோஷம் கொள்வதற்கு பதிலாக பயமே அதிகம் இருந்தது வேதவல்லிக்கு.

எவ்ளோ நேரம் தூங்காம கொட்ட கொட்ட முடிச்சிட்டு வருவ தூங்கு வேதா.

தூக்கம் வரலை என்றவள் சற்றுநேரத்தில் கண்ணயர்ந்து தலையை காரின் கதவில் முட்டிக்கொண்டாள்.

ஏய் தூங்கறது என்ன பிரச்சினை உனக்கு என கேட்டபடி ஒரு கையால் அவளது தலையை தேய்த்துவிட பயத்தில் இருக்கையோடு ஒன்றினாள்.

நொடியில் அர்ஜூனின் முகம் மாறியது..தூங்கற உன்னை நான் என்ன பண்ணிடுவேன் வேதா.. என்னோடு சேர்ந்து இருந்த காலத்தில் கூட உன்கிட்ட கண்ணியம் காத்தவன் இப்போ பிரிந்த பிறகா அத்துமீறுவேன் இவ்ளோ அவநம்பிக்கையோட என்னோட நீ பயணம் செய்ய வேண்டாம் ஃகால் டாக்ஸி புக் பண்ணறேன் நீ அதுல வா நான் உன்னை பின்தொடர்ந்தது வரேன் என்றான்.

அவனது கண்ணியத்தை அறியாதவளா அவள்..எத்தனை நாட்கள் அவளுடன் சேர தயங்கியிருக்கிறான்..இவளாக தானே அவனிடத்தில் ஒன்றுவாள் அப்படிப்பட்டவனை பார்த்து இன்று ஏன் பயம் வருகிறது அவளுக்கே அது புரியவில்லை.

ஒன்னும் தேவையில்லை..உன்னைபார்த்து எனக்கென்ன பயம் என்று வீராப்பு பேசியவள் அதன் பிறகு தான் கண்களை மூடி உறங்க ஆரம்பித்தாள்.

மறுநாள் அதிகாலை ஊர் போய் சேரவுமே வேதா வந்த விஷயம் மெதுமெதுவாக பரவியது.

வழக்கம் போல முத்து,கதிர் எல்லாரும் வந்து ஆஜர் ஆகினர்.

சொத்துக்கள் கைவிட்டு போய்விடுமோ என்று பயத்தில் முத்து ஒரு பக்கம் குதிக்க.

வேதா எங்கே வந்தவனோடே திரும்பிச் சென்று விடுவாளோ என்ற பயத்தில் கதிர் ஒரு பக்கம் குதித்தான்.

வழக்கம் போல ஊர் பெரியவர்கள் இருவரையும் அடக்கிவிட்டு வேதாவிடம் வந்தவர்கள் இங்க பாரும்மா அன்னைக்கே இந்த தம்பி வந்து எங்க கிட்ட பேசும்போது தெளிவா சொல்லிட்டோம் சொத்துக்கள் எல்லாமே உன்னோட அப்பா ஏற்கனவே எழுதி கொடுத்ததால் அதையெல்லாம் எங்களால திருப்பி வாங்கி கொடுக்க முடியாது நீங்க கோர்ட்டு மூலமா வாதாடி வாங்கிக்கோங்க என்றவர்.

அர்ஜுனின் பக்கம் திரும்பி அன்னைக்கே தெளிவா பேசிட்டோமேப்பா இப்போ எதுக்கு இந்த பொண்ணை கூட்டிட்டு வந்து தேவையில்லாம ஊருக்குள்ள பிரச்சனை பண்ற.. என்று கேட்டனர்.

இடை புகுந்த வேதா நான் சொத்துக்காக வரலைங்க அவர் வீட்ல இருக்குற என் அம்மாவை என்னோட அனுப்பிவிட சொல்லுங்க நான் போயிடறேன் என்றாள்.

எதுக்காக இவ்ளோ கஷ்டம் வேதா நீ என்னை திருமணம் செய்துகொள் உன் அம்மா மட்டுமல்ல இழந்த சொத்துக்களும் கூட திரும்பி உன் கிட்டயே வந்துடும் என்று கதிர் அவளிடம் கூறினான்.

பற்களை கடித்த அர்ஜூனன் எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா ஏன் முன்னாடியே என் மனைவியை திருமணம் செய்து கொள்ள சொல்லி கேட்பாய்.. எவ்வளவு கொழுப்புடா உனக்கு அதை குறைக்காம விடப்போறதில்லை என்று அடிக்கப் பாய்ந்தான்.

அதை தடுத்த பெரியவர்கள் இது என்னப்பா புது கதை சொல்லிட்டு இருக்க என்று கேட்கவும்.

ஐயா நீங்க நினைக்கிறது போல வேதா திருமணத்திற்கு முன்னாடி ஒருத்தரோட சேர்ந்து வாழவும் இல்லை கருவறவும் இல்லை எல்லாமே முறையாக தான் நடந்தது.

நாங்க ரெண்டு பேரும் உயிருக்கு உயிரா காதலிச்சோம் ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ் பண்ணிக்கிட்டோம் அதுக்கப்புறம் தான் தனியா வீடு எடுத்து தங்கி இருந்தோம் அது தெரியாது இந்த லூசு பய ஹாஸ்பிடல்ல இவளை பாத்துட்டு இங்க வந்து ஏதேதோ உளறி வச்சிட்டான்.

அதையும் என் அத்தையும் மாமாவும் நம்பிகிட்டு இவளை வலுக்கட்டாயமாக இங்க அழைச்சிட்டு வந்து திருமண ஏற்பாடு செஞ்சிட்டாங்க.

அப்போ நான் ஊரில் இல்லாததால வேற வழி இல்லாம வேதாவும் இங்க வந்து அவங்களுக்கு புரிய வைக்க முயற்சி செய்திருக்கா…முடியாதுன்னு புரியவும் இங்கிருந்து கிளம்பிட்டா.


அப்புறம். என்னென்னமோ ஆகிப்போச்சு.. நான் ஊரில் இருந்து வந்ததுமே வேதா என்கிட்ட சொல்லிட்டு மறுபடியும் ஊருக்கு வந்து அவங்க அம்மாவை பாத்தா ..அவளோட வரச்சொல்லிருக்கா உங்களுக்கு டவுட்ன்னா யாரை வேணும்னாலும் கேட்டுக்கோங்க என்று சொல்லவும் ஓரு சிலம் ஆமாம் இந்த பொண்ணு வந்தது என்றனர் .

நன்றிங்க என்றவன்.

அத்தை நான் வந்தா தான் வருவேன்னு சொல்லிட்டாங்க..அப்போவும் அவங்களுக்கு எங்க திருமணத்தில் மீது நம்பிக்கை வரலை.

மனசு வெறுத்த வேதா என்னோட பெங்களூர் வந்துட்டா..இப்போ அவ மறுபடியும் அம்பாவோட இருக்கனும்னு ஆசைபடறா அதான் அவங்களை கூப்பிட அன்னைக்கு வந்தேன்..மக கிட்ட சொன்னது போல தான் என்கிட்டேயும் சொன்னாங்க..சேர்ந்து வந்தா வரேன்னு..அதான் ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து அவங்களை கூட்டிட்டு போக வந்திருக்கோம் என்றான்.

சற்று நேரம் அங்கே ஒரே சலசலப்பு.. கதிர் தான் மீண்டும் சத்தமாக பேசினான்..அவன் பொய் சொல்றான் யாரும் நம்பாதீங்க..சண்முகத்தோட பொண்ணு ஒழுக்கம் கெட்டவ தான் கெட்டுப்போனவ தான்,இதை யாராலும் மாத்த முடியாது.

போலியா பெரிய மனுஷன் போர்வையில் வாழ்ந்துக்கிட்டிருந்த சண்முகத்தோட குடும்ப லட்சணத்தை அவன் பொண்ணு வெளிச்சம் போட்டு காமிச்சிட்டா இதுதான் உண்மை என்றான்.

ஏய் இனியொரு முறை என் மனைவியைப் பற்றியோ அவர் குடும்பத்தை பற்றியோ தவறா பேசின வாயில் பல்லு இருக்காது கை வைக்கக் கூடாதுன்னு பாக்கறேன் தேவை இல்லாமல் பிரச்சனை பண்ணாத என்று பதிலுக்கு அர்ஜூனும் சத்தம் கொடுத்தான்.

அப்போ ஆதாரத்தை காட்டு என்று சொல்லவும் வேதா கல்லூரியில் படித்த காலத்தில் இருவரும் சேர்ந்து எடுத்துக் கொண்ட புகைப்படங்கள் மற்றும் ரெஜிஸ்டர் ஆஃபீஸில் திருமணத்தை பதிவு செய்ததற்கான சான்றிதழ்களையும் அவர்களிடம் காட்டினான்.

வாங்கிப்பார்த்தவர்கள் அட ஆமாம்பா ரெண்டு பேருக்கும் கல்யாணம் ஆகி பல வருஷம் ஆகிடுச்சு இது தெரியாம சண்முகத்தை பேசியே கொன்று விட்டோமே என்று ஆதங்கப்பட்டனர்.

ஏம்மா இதை நீயாவது எங்ககிட்ட சொல்லியிருக்கலாம்ல தேவையில்லாம எத்தனை பேச்சு வாங்கின என்றவர்கள் இந்தாங்கப்பா யாராவது போய் மரகதத்தை அழைச்சிட்டு வாங்க என்று சொல்லும் முன்னே முத்துப்பாண்டியனின் மனைவி அவரை அழைத்து வந்திருந்தார்.

சித்தியை கூட்டிட்டு போங்க.. இப்போ வரைக்கும் அவங்களை நாங்க எந்த கொடுமையும் செய்யல..அவுக விருப்பப்பட்டு தான் எங்க வீட்ல இருந்தாக..இப்போவும் அவுக தான் மக கூட இருக்கறேன்னு சொன்னாக அதான் கூட்டிட்டு வந்தேன் என்றார்.

மரகதத்தை பார்த்ததும் ம்மா என ஓடிவந்து கட்டியணைத்த வேதா என்னை மன்னிச்சிடுங்க நான் தப்பு பண்ணிட்டேன் எதையும் வேணும்னு திட்டம் போட்டு செய்யலாமா ப்ளீஸ் என்று சொல்லவும்.

மகளுக்கு மட்டும் கேட்கும் படியாக இப்போ தான் சரிந்த நம்ம குடும்பம் மானம் நிமிர்ந்து இருக்கு எதையும் பேசி மறுபடியும் அதை அதல பாதாளத்திற்கு கொண்டு போயிடாத உன்னை கெஞ்சி கேட்டுக்குறேன் என்று மகளிடம் கூறியவர்.

முத்துவை பார்த்து என் வீட்டு சாவி வேணும் என் மக குடும்பமாக அம்மா வீட்டுக்கு வந்திருக்கா.. மாப்பிள்ளைக்கு மாமனார் வீட்டு சீர் செய்யணும் என்று கேட்கவும் மறுபேச்சின்றி வீட்டு சாவியை எடுத்து கொடுத்தான்.

வாங்க மாப்பிள்ளை வீட்டுக்கு போகலாம் என்று மரகதம் அழைத்தார்.

மீண்டும் கதிர் பட்டிணத்துக்காரங்க படிச்சவங்க பணத்தை வீசினா ஆயிரம் பேப்பரை இது மாதிரி காமிக்கலாம் இதை எல்லாம் நான் நம்ப முடியாது என்றைக்கு இருந்தாலும் நான் தான் வேதா கழுத்தில் தாலியை கட்டுவேன்..அவளால ஏற்பட்ட தலைகுனிவை சரி செய்யாமல் விட மாட்டேன் என்று சபதமிட்டான்.

அட என்னப்பா நீ வேற அது தான் கல்யாணம் ஆயிடுச்சுன்னு ஆதாரத்தை காமிக்கிறாங்கல்ல இன்னும் என்ன என்று திட்டிவிட்டார் ஓரு பெரியவர்.

மரகதம் தான் அந்த பெரியவரிடம் அது ஒன்னும் இல்லை மாமா.. பொண்ணு கழுத்து வெறுங்கழுத்தா இருக்கு இல்லையா அதனால தான் எப்போ வேணும்னாலும் கதிர் தாலி கட்டிக்கலாம்னு நினைக்கிறான் என்றவர் அருகில் இருந்து கோவில் வாசலில் நடப்பட்டிருந்த சூலாயுதத்தின் மேலிருந்த மஞ்சள் கயிற்றை எடுத்து வந்து அர்ஜுனனிடம் கொடுத்தவர்.

இதை அவ கழுத்தில் கட்டுங்க மாப்பிள்ளை என்றார்.

அதிர்ச்சிகள் வேதா அர்ஜூனைப் பார்க்க..அவனோ தயங்கியபடி அதான் எங்களுக்கு கல்யாணம் ஆனதா கவர்மென்ட் ரெக்கார்ட்ஸ் கையிலேயே இருக்கே அப்படிங்கற பட்சத்தில் ஏன் தேவை இல்லாம இந்த கயிறு எல்லாம் என்றான்.

நீங்களும் என் பொண்ணும் நிஜமாகவே கணவன் மனைவி தானே கல்யாணம் பண்ணினதுக்கு அப்புறம் தானே சேர்ந்து வாழ்ந்தீங்க ..அவள் மாசமா இருந்தது கூட முறையானது தானே எனக்கேட்டவர்.

இதெல்லாம் உண்மைன்னா இந்த ஊர் அறிய இதை அவ கழுத்தில் கட்டறதால என்ன நஷ்டம் வந்திடப் போகுது மாப்பிள்ளை என்றார்.

பயத்துடனே வேதாவின் முகம் பார்க்க இறுகிப்போன முகத்துடன் உள்ளங்கையை அழுத்தி மூடியபடி நின்று கொண்டிருந்தாள்.

ம்ம் ..கட்டுங்க மாப்பிள்ளை என்று மரகதம் மீண்டும் அழுத்தமாக கூறவும் வேதாவின் கழுத்தில் மஞ்சள் கயிற்றை கட்டி விட்டான் .


திரும்பி கதிரைப் பார்த்த மரகதம் இனி உனக்கு எந்
த பிரச்சனையும் இல்லையே..எனக்கேட்டவர்.

வாங்க மாப்பிள்ளை நம்ம வீட்டுக்கு போகலாம் என்று அழைத்துச் சென்றார்.

 

[Akila vaikundam]

21


வீட்டிற்குள் செல்லவுமே வேதாவிற்கும் மரகதத்திற்கும் ஒரே நேரத்தில் அவங்களின் சந்தோஷ நாட்கள் கண்முன் வந்தது.


கண்கலங்கிய மரகதம் ரெண்டு பேரும் இங்கேயே நில்லுங்க இதோ வந்திடறேன் என்று உள்ளே சென்றவர் ஆர்த்தி கரைத்து கொண்டு வந்து இருவருக்கும் திருஷ்டி கழித்து உள் அழைத்தார்.


வேதாவிற்கு தாய் புரியாமல் நடந்து கொள்வதை கூட ஏற்றுக்கொள்ள முடிந்தது…அர்ஜூனின் செயல்களை தான் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.


அவங்க தான் புரியாம தாலியை கட்ட சொன்னா நீ உடனெ கட்டிடுவியா..மொதல்ல தள்ளி நில்லு இது ஊருக்காக என் அம்மாக்காக தான் இந்த தாலியை நீ கட்டினது அதை மறந்திடாத என்றாள்.


உணர்ச்சியே காட்டாமல் நகர்ந்தவன் அடுத்து என்ன செய்வது மனைவியை தன்னுடன் அழைத்துச் செல்வதா இல்லை வேண்டாமா எனத் தெரியாமல் முழித்தான்.


ஆனாலும் வேதாவின் கோபம் அவனுக்கு சுவாரஸ்யத்தை கொடுக்க அவளை சற்று சீண்டிப் பார்க்கும் நோக்கில் ஏய் பொண்டாட்டி ஒரு நிமிடம் நில்லு என அவளின் கைப்பிடித்து நிறுத்து வேகமாக ஒரு செல்ஃபி எடுத்தான்.


என்ன பண்ணற முதல்ல அதை டெலீட் பண்ணு.


பண்ணலாம்…இதால ஒரு காரியம் ஆகனும் அதுக்கப்புறம் டெலீட் பண்ணிடறேன்.


இதை வச்சி என்னை எதிர்காலத்தில் ப்ளாக் மெயில் பண்ண போறீயா..?.


ஆமா ப்ளாக் மெயில் பண்ணற அளவுக்கு உன்கிட்ட என்ன இருக்கு..? என் மேலிருந்து கீழாக பார்த்தபடி கேட்கவும்.


பற்களை கடித்தவள் அதான் அம்மா என்னோட வந்துட்டாங்கல்ல முதல்ல நீ கிளம்பு.


சொல்லிட்டு கிளம்புறேன் பேபி..என்றபடி மரகதத்தை தேடிச் சென்றான்.


அவர் சண்முகத்தின் புகைப்படத்தின் முன்பு கண் கலங்கிய படி நின்றுகொண்டிருந்தார்.


ஆன்ட்டி என்று அழைக்கவும் கண்களை துடைத்து விட்டு திரும்பியவர் அர்ஜூனை பார்த்து கைகூப்பி நீங்க செஞ்ச உதவிக்கு நான் என்ன கைமாறு செய்யப் போறேன்னு தெரியல தம்பி..


நீங்க சாதாரண மனுஷன் இல்ல என் குடும்ப கவுரத்துக்காக இங்க வந்த என் குலசாமி உங்க கால்ல விழுந்து வணங்கினாலும் தவறு கிடையாது என்று காலில் விழப்போனவரை பாதியிலேயே தடுத்து நிறுத்தியவன்.


என்ன ஆன்ட்டி செய்றீங்க ஏன் என்னை இப்படி தர்ம சங்கடப்படுத்துறீங்க என்று கேட்டான்.


எனக்கு எல்லா விவரமும் தெரியும்.. உங்க ரெண்டு பேருக்கும் திருமணம் ஆகவில்லை.. ஊர் முன்னாடி காமிச்ச எல்லா பேப்பரும் நீங்களா ஏற்பாடு செஞ்சதுன்னு…நீங்க அவளை பிடிக்காம தான் விட்டிட்டு போனீங்க..


அப்படி இருந்தும் கூட உங்களுக்காக அவ காத்திருந்தா.. எங்களை பகைச்சிகிட்டு ஊரை விட்டு ஒடிப்போனா…அப்போ எங்க குடும்பத்து மேல ஏற்பட்ட களங்கம் இப்போ நீங்க

வந்து துடைத்த பிறகுதான் போயிருக்கு.


நேற்று வரைக்கும் பொண்ணு சரியில்ல அதனால மனசுடைச்சு என் புருஷன் செத்துப் போயிட்டாருன்னு பேசின அதே ஊர் இன்னைக்கு ஒரு நல்ல மனுஷனை அநியாயமா பேசி சாகடித்து விட்டோமே என்ற குற்ற உணர்ச்சியில தலை குனிய வெச்சிருக்கீங்க. இதை தவிர எனக்கு வேற என்ன வேண்டும்.


இனி நீங்க என் மகளை ஏத்துக்கறதும் ஏத்துக்காததும் உங்க தனிப்பட்ட விருப்பம் எனக்கு அது தேவையில்லை..எப்போ எங்களுக்கு தெரியாம மறைமுக வாழ்க்கை வாழனும்னு ஆசைப்பட்டாளோ அப்பவே அவ செத்துப்போயிட்டா..இனி அவ வெறும் கூடு மட்டும் தான் அதுக்குள்ள பந்த பாசத்தை என்னைக்கும் நான் தேட மாட்டேன்.


ம்மா.. நான் பண்ணினது தப்பு தான் மா.. அதுக்கு நிறையாவே அனுபவிச்சிட்டேன்

இனியும் என்னை வெறுத்து தண்டனை தராதீங்க.


ஆன்ட்டி ப்ளீஸ் தவறா நினைக்காதீங்க உங்க குடும்ப விஷயத்தில் தலையிடறதா நினைத்து..ஏற்கனவே வேதா நிறையா கஷ்டங்களை அனுபவித்து விட்டாள் இப்போ நீங்களும் இப்படி பேசினா அவ என்ன செய்வாள் பழசை மறந்துட்டு அவளை ஏத்துக்கோங்க.


இது உங்க பெருந்தன்மையை காட்டுது இவ கஷ்டபட்டான்னா எல்லாமே அவளா தேடிகிட்டது அதற்கு நான் எப்படி பொறுப்பாக முடியும்..இவளால இவ திமிரால நான் என் கணவரை இழந்திருக்கேன் அவரை இவளால திருப்பி தர முடியுமா..அவமானப்பட்டு அடி வாங்கி அசிங்கமா செத்துப்போனாரு எல்லாம் யாரால இவளால.என்றவர்.


இவருக்காக தானே அன்னைக்கு எங்க கூட வரமாட்டேன்னு பிரச்சனை செய்த..இவருக்காக தானே எங்களை தலை குனிய வச்சிட்டு ஓடிப்போன..இப்போ எப்படி வசதி இங்கேயே இருக்க போறீயா இல்ல இவரோட கிளம்பறீயா ஏன்னா நீ கூட இருக்க ஆசைப்பட்டாலும் இவர் ஓத்துக்கனுமே..ஏற்கனவே உன்னை வேணாம்னு விட்டிட்டு போனவர்தானே எதா இருந்தாலும் சீக்கிரமா சொல்லு..எனக்கு வீட்டுக்குள்ள நிறையா வேலை கிடக்கு.. சுத்தம் பண்ணனும்…வீட்டை சொன்னேன் என இரு பொருள் பட கூறினார்.


இல்லம்மா நான் உங்களோடவே இருக்கேன் ஏற்கனவே உங்க பேச்சை கேட்காமல் நான் நிறையா தவறு செய்துட்டேன் இனியும் உங்களை விட்டு போறதா இல்லை..என்னை வேணாம்னு போனவருக்காக நான் காத்திருந்தது என் முட்டாள் தனம்,உங்களை காயப்படுத்தினது அதை விட பெரிய முட்டாள்தனம் இனியும் அந்த தவறை செய்ய நான் தயாரா இல்லை.என்றவள்.


அர்ஜூன் அருகில் சென்று இது கிராமம் இங்க தனியா ஒரு பொண்ணு வாழறது ரொம்ப கஷ்டம்.


பொண்ணுன்னா அவ கழுத்துல கண்டிப்பா ஒரு தாலி வேண்டும் கணவன் கூட இருந்தாலும் இல்லனாலும் தாலின்னு ஒன்னு கழுத்தில் கிடந்தா யாரும் பெரிசு படுத்த மாட்டாங்க ..ஊர் காரங்க முன்னாடி எனக்கு திருமணம் ஆயிடுச்சு அதனால இனிமே கதிர் போல யாரும் என்னை திருமணம் செய்துக்க சொல்லி கட்டாயப்படுத்த மாட்டார்கள்


அது மட்டும் இல்லாம நீங்க என் கூட இல்லனா கூட அவர் வெளியூருக்கு வேலை விஷயமா போயிருக்காரு அப்படின்னு சொல்ல சமாளித்து விடுவேன் .


உங்களை பார்த்ததும் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சது என்னை அறியாமல் காதலிக்க ஆரம்பிச்சேன் அதான் திருமணத்தைப் பற்றி யோசிக்காமலே உங்களோடு சேர்ந்து வாழ முடிவு செய்தேன் ஏதாவது ஒரு சந்தர்ப்பத்துல நீங்க என் காதலை புரிந்து திருமணம் செய்து கொள்வீர்கள் என்று உறுதியா நம்பினேன்.


ஆனா உங்களோட தேவை உடல் சார்ந்தது மட்டும் தான்னு புரிந்தது.


உடல் தேவைக்காக மட்டுமே என்னோடு இருந்த உங்ககிட்ட காதலை எதிர்பார்த்தது என்னுடைய தவறுதான் எல்லாரும் முன்னாடியும் எங்களோட குடும்பத்திற்கு ஒரு நல்ல பெயர் வாங்கி கொடுத்துட்டீங்க எனக்கு அது போதும் நான் செய்த தவறை நீங்க சரி செஞ்சுட்டீங்க.


இனிமே உங்களுக்கும் எனக்கும் எந்த ஒரு சம்பந்தமும் இல்லை.. லெட்ஸ் பிரேக் அப்னு சொல்லி என் உறவே முறிச்சிக்கிட்டு நீங்க போனீங்க.


தேங்க்ஸ் ஃபார் எவ்ரி தீங்க்னு சொல்லி உங்களுக்கும் எனக்கும் நடுவுல இருந்த உறவை நான் முறிஞ்சிக்கறேன்.. என்றவள் சற்றும் யோசிக்காமல் அவன் கட்டிய தாலியை கழட்டினாள்.


மரகதமும் அர்ஜூனும் ஒரு சேர அதிர்ச்சியுடன் அவளைப்ப் பார்த்தனர்.


ஏய் பைத்தியகாரி என்ன காரியம் செய்யற..அதை கழுத்துல போடுடி என்ற மரகதத்தை பார்த்தவள்…ம்மா கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி தான் நான் செத்துப் போயிட்டேன்னு சொன்னீங்க, வெறும் கூடுன்னு சொன்னீங்க..என்னை ஏத்துக்கறதும் ஏத்துக்காததும் இவரோட விருப்பம்னு சொன்னீங்க…விருப்பம் இல்லாமல் ஊருக்காகவும், உங்களுக்காகவும் கட்டின தாலி கழுத்தில் இருந்தா என்ன..? கையில் இருந்தா என்ன..?எனக்கேட்டவள்


கையில் இருந்த தாலியை தூக்கி போட்டு பிடித்தவள் அர்ஜூனைப் பார்த்து ஒரு காலத்துல இதை நீங்க கட்ட மாட்டீங்களான்னு ரொம்ப ஏங்கினேன்..இதை கேட்டு ரொம்ப தொல்லை செய்தேன்…இது என் கழுத்தில் இல்லாததால என் வயிற்றில் இருந்த குழந்தையை கூட யாரும் சரிவர கவனிக்கல.. யாராவது என் வயிற்றை பார்த்துட்டு உன் கணவன் பெயர் என்னன்னு கேட்டிடு வாங்களோன்னு பயந்து நான் சரிவர ட்ரீட்மென்ட் எடுத்துக்காம என் குழந்தை சாவுக்கு நானே காரணம் ஆகிட்டேன்.


எதிர்ப்பார்த்த சமயத்தில், முக்கியமான இடத்தில் தேவைப்பட்ட இந்த தாலி இப்போ எனக்கு வேணாம்.

ஒருவேளை எதிர்காலத்தில் எனக்கு தேவைப்பட்டால் என் நிலையை சொல்லி என்னை புரிஞ்சுகிட்ட ஒருத்தர் கையால இதை வாங்கி அவருக்கு மட்டும் உண்மையா இருப்பேன்.. என்றவள். கையில் இருந்த தாலியை அர்ஜூனின் கையில் திணித்தாள்.


இனி எப்போவும் என் முன்னாடி வராதீங்க நானும் வரமாட்டேன் என்றவள்..கிளம்புங்க சார் எனக்காக இவ்வளவு தூரம் வந்ததற்கு ரொம்ப நன்றி..என் அப்பா சாவிற்கு நான் எண்ணை வைத்து குளிக்கல..இப்போ தான் நேரம் வந்திருக்கு…தலைக்கு எண்ணெய் வைத்து தலைமுழுகனும்..


ம்ம்..பேசி முடிச்சிட்டீயா..இதை கழட்டி குடுத்துட்டதால உனக்கும் எனக்கும் இருந்த உறவு இல்லன்னு ஆகிடாது,இது இல்லாமல் தானே கணவன் மனைவியா வாழ்தோம்…அப்போவே நமக்கு இது தேவைப்படல..இனியும் இது தேவைப்படாது, இது ஊருக்காக கட்டிய தாலி தான்..அதுக்காக இது புனிதம் இல்லைன்னு ஆகிடாது..இனி உன் கழுத்தில் இருந்தாலும் இல்லை என்றாலும் நான் தான் உன் கணவன் அதை மறந்திடாத.


எப்பவும் என் முன்னாடி வர மாட்டேன்னு சொன்ன ஆனா நான் சொல்லிட்டு போறேன் எப்போ வேணாலும் நீ என்னை தேடி வரலாம் என் வீட்டு கதவு உனக்காக திறந்தே இருக்கும்.


காதல்னா என்னன்னு தெரியாத பொழுது நீ என்னோட இருந்த அதை உணரும் பொழுது என்னோட வர மாட்டேங்குற பரவால்ல எனக்காக நீ நிறைய கஷ்டங்களை அனுபவிச்ச நிறைய அவமானங்களை சந்தித்த அதற்கான பிராயச்சித்தமா இப்போ உனக்கு தேவைப்படும் தனிமையையும் நிம்மதியையும் கொடுத்துட்டு போறேன்.


ஆனா இது நிரந்தரம் இல்லை மறந்துடாத எப்போ உன்னை பார்க்க வேண்டும் என்று தோன்றினாலும் வருவேன் கூட்டிட்டு போகணும்னு தோணுச்சுன்னா உன் கைய காலை கட்டியாவது தூக்கிட்டு போவேன் புரியுதுல்ல..என்றவன்.


மரகதத்தின் அருகில் வந்து ஆன்ட்டி நான் போறேன் உங்களுக்கு எப்போ எந்த உதவி தேவைப்பட்டாலும் இந்த நம்பருக்கு உடனே கூப்பிடுங்கள் எனறவன் அவரது கையில் ஒரு விசிட்டிங் கார்டு கொடுத்தான்.


அப்புறம் நீங்க இழந்த சொத்துக்கள் எல்லாமே கூடிய சீக்கிரம் உங்ககிட்ட வரும் அந்த முத்துவோட வழியிலேயே போய் எப்படி வாங்கி கொடுக்கணும்னு எனக்கு தெரியும் அதனால பயப்படாம இருங்க.


அப்புறம் உங்க பொண்ணு இப்போ என்ன உண்மையா வெறுக்கிறாளா இல்லை பழைய கோபத்தை மனசுல வச்சுக்கிட்டு பேசுறாளான்று தெரியவில்லை எதுவா இருந்தாலும் கொஞ்ச நாள் கழித்து பாத்துக்கலாம்.. இப்போ அவ என் மனைவி அதனால வார்த்தைகளை பார்த்து பேசுங்க.


இப்போ நான் பெங்களூர் கிளம்பறேன் அங்க எனக்கு நிறையா வேலையிருக்கு.. அப்பப்போ உங்களையும் வேதாவையும் வந்து பார்க்கிறேன்.


யாரும் இல்லன்னு மட்டும் நினைச்சுக்காதீங்க நான் உங்களுக்கு இருக்கேன் என்று உறுதி அளித்துவிட்டு வேதாவை திரும்பி கூட பார்க்காமல் அங்கிருந்து சென்றான்.


கொழும்பு புடிச்சவன்..உடம்பெல்லாம் திமிரு..என்று செல்பவனின் முதுகை பார்த்தபடி கூறினாள்.


பின்னால் வந்த மரகதம் உன்னை விடவா..எனக்கேட்டவர் திரும்பி முறைத்த மகளைப்ப் பார்த்து எவ்வளவு கொழுப்புடி உனக்கு கட்டின தாலியை கழட்டி கொடுக்கிற..அப்போவே உன் கையை உடைத்து இருக்கனும்.. எதுவும் செய்யாமல் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது என் தவறு தான் அதனாலதான் இவ்வளவு நல்ல பையனை அவமானப்படுத்தி வெளிய அனுப்பற.


அவர் என்னைத் தேடி வந்த போ இங்க எவ்வளவு பிரச்சனையாச்சு தெரியுமா முத்து பாண்டியும் அவன் தம்பியும் என்னை பார்க்கவே விடல தடுத்தவங்களை எல்லாம் அடிச்சு போட்டுட்டு போலீஸ்காரங்க மூலமா என்னை மீட்டு அப்போவே அழைச்சிட்டு போக தயாரா இருந்தாரு நான் தான் பிடிவாதமா அவரோட கிளம்ப மறந்துட்டேன்.


இந்த ஊர் காரங்க உன் மேல் போட்ட பழியை அவரால போக்கி வைக்கனும் என் மகளை தூற்றிய வாய்கள் எல்லாம் அவளை ஆசிர்வதிக்கனும்னு கேட்டுக்கிட்டேன்.


அத்தோடு இல்லாமல் உன் அப்பா வாழ்ந்த வீடு எனக்கு வேணும்னு கேட்டுகிட்டேன் இன்னைக்கு முத்துப்பாண்டி ஒன்னும் நான் கேட்டதும் சாவியை எடுத்து கொடுத்துடல அந்த வீட்டுக்கு பல லட்ச ரூபாய் பணத்தை அவர்தான் கொடுத்து சாவியை வாங்கி இருக்கிறார் இல்லனா ஒரு வருஷமா பூட்டி கிடந்த இந்த வீடு இப்படி பளிச்சுன்னு மின்னுமா.



நான் கேட்டுக்கிட்டது போலவே உன்னையும் அழைச்சிட்டு வந்து உன் மேல இருந்த கரையையும் போக்கிட்டாரு ..நம்ம குடும்பத்து மேல இருந்து களங்கத்தையும் போக்கிட்டாரு.



நீயா ஒன்னும் என்னை தேடி வரல.. அவர் தான் உன்னை கூட்டிட்டு வந்து பத்திரமா என் கையில ஒப்படைத்து இருக்கிறார்‌


அது மட்டும் இல்லாமல் உன்மேல இருந்த களங்கத்தையும் நம்ம குடும்பத்து மேல இருந்த களங்கத்தையும் இந்த தாலி மூலமா போக்கியிருக்கார். அப்படிப்பட்ட புனிதமான தாலியை நொடியில் கழட்டி வீசிட்ட.


என் கழுத்திலிருந்து தாலி இறங்கும் போது எவ்வளவு துடித்தேன் தெரியுமா ஆனால் இப்போ இருக்குற பெண்களுக்கு தாலியே தேவையில்லை போல அதானே அவரோட சேர்ந்து குடும்பமும் நடத்திட்டு ஒரு குழந்தையும் பெற்று அது பறிகொடுத்துட்டு நிக்குற உன் திமிருக்கு இன்னும் நீ அனுபவிக்க

போற பாரு என்றவர்.


அர்ஜூன் வைத்துவிட்டு சென்ற தாலியை எடுத்து மகளின் கழுத்தில் போட்டு விட்டார்.


இதை எப்போவும் கழட்டனும்னு நினைக்காத.. அப்படி மட்டும் நெனச்ச உடம்புல கழுத்தே இல்லாம பண்ணிடுவேன் என்று மிரட்டி விட்டு சென்றார்..

 

[Akila vaikundam]

22


நாட்கள் மெல்ல மெல்ல நகரத் தொடங்கியது.


முத்துப்பாண்டியிடம் இருந்த சொத்துக்கள் அனைத்துமே தானாகவே மரகதத்திடம் வந்து சேர்ந்தது.


கண்டிப்பாக அது அர்ஜுனின் வேலை தான் என்பது மரகதத்திற்கு நன்றாகவே தெரியும்.. ஆனால் எப்படி வந்தது என்று தெரியாது.


சொத்துக்கள் கைக்கு வரவுமே பழையபடி ஊரில் மரியாதையான பெண்மணியாக மீண்டும் வலம் வரத் தொடங்கி இருந்தார்


வேதாவின் மீது இருந்து கோபம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மறைந்தது.


தன்மகள் தானே தெரியாமல் தவறு செய்து விட்டாள் அதை பெரிய மனதுடன் மன்னித்துவிடலாம் என்ற பக்குவம் வந்திருந்தது அவருக்கு.


எத்தனை நாட்கள் தான் கோபத்தை இழுத்து பிடித்து கொண்டு ஒரே வீட்டில் இருக்கும் மகளை தீட்டி தீர்ப்பது என மனதை மாற்றிக் கொண்டார்.



வேதா அருகில் இருந்து தனியார் பள்ளியில் ஆசிரியராக பணிபுரிந்தாள். கணவன் பெங்களூரில் வேலை பார்ப்பது ஊரறிந்த விஷயம் என்பதால் எல்லோருமே அவளிடம் கணவனைப் பற்றி நலம் விசாரித்து விட்டு செல்வார்கள்.


அப்பொழுதெல்லாம் பற்களை கடித்தபடியே போலியாக பதில் கூறிவிட்டு வருவாள்.


ஏனோ அவளுக்கு மட்டும் நாளாக நாளாக அர்ஜுனனின் மீது இருந்த கோபம் அதிகரித்ததே தவிர கொஞ்சம் கூட குறையவில்லை.


அதற்கு காரணம் அவள் வேலை பார்த்த பள்ளி என்று கூட சொல்லலாம் அங்கு பட்டாம்பூச்சி போல சிறு சிறு குழந்தைகள் துள்ளித் திரிவதை பார்க்கும் பொழுதெல்லாம் தன்னுடைய குழந்தையும் உயிரோடு இருந்திருந்தால் இப்படித்தானே இருந்திருக்கும் அது தன்னை விட்டுப் போவதற்கு காரணம் அர்ஜுன் தானே என்று காரணமே இல்லாத வன்மத்தை அவளது மனதில் வளர்த்துக் கொண்டாள்.


அவன் மீது நாளுக்கு நாள் வெறுப்பு உண்டாகியதே தவிர சிறிதளவு கூட அன்பு பிறக்கவில்லை.


சிறுத்தை தன் காயங்களை தானே நக்கிபார்ப்பதை போல அவளும் தனியாக கஷ்டபட்ட காலத்தை நினைத்து வருந்த ஆரம்பித்தாள்.


அர்ஜுன் அவ்வப்போது மாமியாரிடம் மட்டும் போன் செய்து பேசிக்கொள்வது வேதாவின் பக்கம் திரும்பிக் கூட பார்ப்பதில்லை.. இதுவும் அவளுக்கு அதிகப்படியான கோபத்தை வரவழைத்தது


அவள் தாலியை கழட்டி கொடுத்தது அர்ஜுனால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை.


இடையில் ஒருமுறை அர்ஜுன் வேதாவை தன்னுடன் வரும்படி அழைத்துப் பார்த்தான் அவள் பிடிவாதமாக மறுத்துவிட்டாள்.

அதன் பிறகு தொல்லை செய்யாமல் விட்டுவிட்டான்.


வேதாவின் மனதிலும் அர்ஜூனின் தாக்கம் என்பது துளி கூட இல்லை.. வெறுப்பு மட்டுமே மண்டிகிடந்தது.


மகளின் மனநிலையை அறிந்த மரகதம் அவளின் எதிர்காலத்தை எண்ணி கலங்கினார்.


வேறு வாழ்க்கையை ஏற்படுத்திக் கொள்ளும்படி தினமும் கெஞ்சினார்.


எதற்கும் வேதா அசைந்து கொடுக்கவில்லை..

அவ்வப்போது தனிமையில் அமர்ந்து அழுது கரைத்தாள்.


அர்ஜூனை நினைத்து தான் மகள் கலங்குகிறாள் என நினைத்து மரகதம் அவளிடம் அவனைப்பற்றி தன்மையாக எடுத்துரைக்க முயல வெடித்து விட்டாள்.


அன்று வரை தாயிடம் மறைத்த ரகசியங்களை வெளிப்படையாக கூறினாள்.


அவன் தன்னை விட்டுச் செல்லும் பொழுது அவனிடத்தில் கெஞ்சியதில் இருந்து கடைசியாக பெங்களூர் விட்டு வரும் வரை நடந்தது அனைத்தையும் சொன்னவள் தோழியை பற்றி கூறி கதறி அழுதாள்.


மரகதத்திற்கு அப்பொழுது தான் அவர் செய்த தவறும் புரிந்தது.


அவர்களின் அதீத கட்டுப்பாடுகள் தானே மகளை இப்படி செயல் பட வைத்தது


சிறுவயதில் இருந்து பெண் பிள்ளை என்றால் இப்படி இருக்க வேண்டும் அப்படி இருக்க வேண்டும் , குடும்ப கௌரவம்,ஜாதி,மதம்,மானம்,மரியாதை என சொல்லிக் கொடுத்து வளர்த்தார்கள் தவிர அவர்களுக்கு தரும் சுதந்திரத்தை எப்படி பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதை சொல்லிக் கொடுக்கவில்லை.


தங்களின் குடும்பத்திற்கு இவன்தான் மாப்பிள்ளை , இவன் தான் உன் வருங்கால கணவன் என்று அறியாத வயதில் ஒருவனை காட்டினார்கள்.


அவன் எப்பொழுது வந்து மகளிடத்தில் உரிமையாய் பேசினாலும் அதை கண்டு கொள்ளாமல் விட்டனர் .


அதன் விளைவு தானே மகளை பயம் கொள்ள செய்து மற்றொருவனிடம் கொண்டு சேர்த்தது.


அத்தோடு இல்லாமல் தந்தைக்கு ஊரில் இவ்வளவு மரியாதை இருக்கிறது நாம் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும், இப்படி தான் பேச வேண்டும் என்று சொல்லிக் கொடுத்து வளர்த்தது அவர்கள் தானே அதனால் தானே அந்த கட்டுபாடுகளை மகள் உடைக்க முயன்றிருக்கிறாள்.


ஊர் மரியாதை, கௌரவம் என்று சொல்லிக் கொடுத்து வளர்க்காமல் இருந்திருந்தால் அவள் தன் இயல்பு போல வளர்ந்து இருப்பாள்.


மனதிற்கு பிடித்த ஆண்மகனை சந்தித்து இருந்தாலும் கூட அதை தைரியமாக தங்களிடம் வந்து கூறி முறைப்படி திருமணம் செய்து வாழ்ந்து இருப்பாள்.


தேவையில்லாத விஷத்தை அவள் மனதில் சிறுவயதில் இருந்தே விதைக்கப் போய் தானே எங்கே இதையெல்லாம் வீட்டில் சொன்னால் ஒத்துக் கொள்ள மாட்டார்கள் என்று பயந்து அவளாகவே ஒரு வாழ்வைத் தேடி இருக்கிறாள்.


வீட்டுப் பெண்களை கூண்டு கிளிகள் என நினைத்து பலர் அவர்களை தங்க கூண்டில் போட்டு வளர்க்கிறார்கள்.. அப்படி சிறையில் அடைபடும் பெண்பிள்ளைகள் சிறு இடைவெளி கிடைத்தாலும் கூட வெளி உலகத்தை காண பறக்க ஆசைப்படுவது இயல்பு தானே.


அதைத்தானே மகளும் செய்திருக்கிறாள் அதற்கு நான் கொடுத்த தண்டனை என்ன கருவுற்றுக்கும் பெண்ணை கைவிட்டேன்.


அதன் விளைவு அவள் எவ்வளவு கடின பட்டிருக்கிறாள்.. தோழியும் அவளது தாயார் மட்டும் இல்லை என்றால் தன் மகளின் கதி என்ன.


இன்று கணவரும் இல்லாமல் மகளும் இல்லாமல் அனாதை அல்லவா ஆகிருப்பேன் என்று நினைத்து கண்கலங்கினார் அதன் பிறகு மகளிடம் வந்தவர் .


உன்னை இவ்வளவு நாள் பார்த்துக்கொண்ட தோழியையும் ,அவளது தாயாரையும் நேரில் கண்டு நன்றி சொல்ல வேண்டும் என்னை கூட்டிட்டு போறியா எனக் கேட்டார்.


அம்மா நான் அங்கிருந்து கிளம்பும் பொழுது யாமினியோட அம்மா என் மேல ரொம்ப கோவமா இருந்தாங்க என்னைக்குமே அவங்க முகத்துல முழிக்க வேண்டாம்ன்னு சொன்னாங்க அதுவும் இல்லாம யாமினி அவ கல்யாணத்த வேற நிறுத்தி இருந்தா ஒருவேளை இப்போ அதெல்லாம் சரியாகி இருக்கலாம் இருந்தாலும் மறுபடியும் என்னை பார்த்தா தேவை இல்லாத பிரச்சனைமா வேண்டாமே.


அப்படி அந்த பொண்ணு நினைச்சிருந்தா நீ என் முன்னாடி நின்னுகிட்டு இருப்பியா சொல்லு இவளே நாம வேணான்னு துரத்தி விட்டுட்டா மறுபடியும் எதற்காக அவளை பாக்கணும்னு உன்னை தேடி அந்த பொண்ணு வராமல் இருந்திருந்தால் என்று வேதாவின் முகத்தைப் பார்த்து கோபமாக மரகதம் கேட்கவும்.


சில வினாடிகள் பதில் கூற முடியாமல் தவித்தாள் அம்மா அது வந்து.


இங்க பார் வேதா மனுஷங்கன்னா உடம்பில் கொஞ்சமாவது நன்றி இருக்கணும்..யார் கோபபட்டது..நீ முடியாம கிடந்த காலத்தில் உன்னை பார்த்துகிட்ட அந்த அம்மா தானே.


ஒருவேளை அன்னைக்கி பொண்ணு கல்யாணம் நின்ன கோபத்தில் அப்படி ஒரு நடந்திருக்கலாம்..இப்போ அந்த பொண்ணுக்கு கல்யாணம் ஆயிருந்தா அந்த கோபம் எல்லாம் காணாமல் போயிருக்கலாம்ல.


நான் கூட தான் நீ என்னை தேடி வந்தப்போ உன்னை வெறுத்து விரட்டி விட்டேன் ஆனால் அதை மனசுல வச்சுக்கிட்டு நீயும் நானும் இப்போ பேசிக்காமலா இருக்கோம் .



அப்படித்தான் வேதா அவங்களும்.. இன்னும் பழசை மனசுல வச்சுக்கிட்டு அவங்களை பார்க்காம இருக்கறது ரொம்ப தப்பு…


இக்கட்டான காலகட்டத்தில் என் மகளுக்கு உதவி செஞ்சவங்க யாருன்னு தெரிந்திருந்தும் அவங்களுக்கு ஒரு நன்றி கூட சொல்லாமல் இருந்தேனா நானெல்லாம் மனுஷ இனத்தில் சேர்த்து இல்லடி.. என்னை அங்க கூட்டிட்டு போ வேதா என்றார்.


சரி மா இந்த வார கடைசியில் இரண்டு நாள் சேர்ந்த மாதிரி ஸ்கூல் லீவ் வருது அப்போ போகலாம் என்றவள் பயணத்திற்கான ஏற்பாட்டை செய்ய தொடங்கியிருந்தாள்.


அதே சமயம் மரகதம் அர்ஜுனை அழைத்து தம்பி நான் ஒரு விஷயம் கேட்கிறேன் நீங்க தப்பா எடுத்துக்க கூடாது எதுக்காக என் மகளை வேணான்னு விட்டுட்டு போனீங்க அவளை பிடிச்சதால தானே சேர்ந்து வாழ்ந்தீங்க அப்படி இருக்கும்போது அவ மாசமா இருக்கிற நேரத்துல ஏன் விட்டுட்டு போகணும்.


உங்களை பார்த்தா ஏமாற்றி விட்டு ஓடிப்போனவர் போல தெரியல..அப்படியிருந்தும் ஏன்..?ஓருவேளை குழந்தையை பராமரிக்க முடியாதுன்னு பயந்துட்டீங்கள..?


நான் அவளை விட்டு பிரியும் போது அவ கருவுற்று இருந்தது தெரியாது..தெரிந்திருந்தால் பிரிவை பற்றி யோசித்திருக்க மாட்டேன்.. நான் நினைத்தது ஒன்று வேதா வாழ்க்கையில் நடந்தது ஒன்று..இப்போ வரைக்கும் அவளை நினைத்து நான் கவலைபடாத நாள் இல்லை.


அப்படின்னா என் மகள் மகன் மாறும் வரைக்கும் காத்திருப்பீங்களா..?


கண்டிப்பா ஆனா அவ மனசு மாறாது ஆன்ட்டி இன்னைக்கு அவ வெறுக்கும் ஓரே ஆள் நான் தான்.


அப்போ என் மகளோட எதிர்காலம்..?


கண்டிப்பா நல்லாயிருக்கும் என்னை காயப்படுத்துவதற்காகவே சீக்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிப்பா.. எனக்கு அவளை பற்றி நன்றாகவே தெரியும்.


ஒருவேளை அவ அப்படி திருமணம் செய்ய நேரும் போது நீங்க எதுவும்.


பிரச்சனை பண்ணுவேன்னு நினைக்கறீங்களா கண்டிப்பா மாட்டேன்.. அவளுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்கை அமையற வரைக்கும் அவ நிழல் போல பாதுகாப்பா இருப்பேன்.. அதன் பிறகு விலகிடுவேன் அப்போவும் அவ நலன் எனக்கு மிக முக்கியம்.


அப்படின்னா என் மகளுக்கு விவாகரத்து தர்றீங்களா..?


அதற்கு அவசியம் இல்லையே ஆன்ட்டி.


எப்படி அவசியம் இல்லாம போகும் நீங்க ஊருக்கு முன்னாடி அவ கழுத்தில் தாலி கட்டிருக்கீங்க.


அதை தான் அப்போவே கழட்டி கொடுத்துட்டாளே அப்புறம் எப்படி அது கல்யாணம் ஆகும்.


இருந்தாலும்..


ஆன்ட்டி எதுவா இருந்தாலும் நேரடியா கேளுங்க.


கல்யாணத்தை பதிவு பண்ணிருக்கீங்க.


அடக்க மாட்டாமல் சிரித்தவன் அதை நீங்க கூடவா நம்புனீங்க என்றவன் எனக்கும் வேதாவிற்கும் ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ் ஆகல அது ஊர் வாயை அடைக்க நானா ரெடி பண்ணின ஃபேக் சர்டிபிகேட்.. எங்கேயும் அது செல்லாது..என்றான்.


சற்று ஏமாற்றம் அடைந்தவர் அப்படினா என் மகளோட மனசை மாத்தி வேற கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாம் இல்லையா உங்களுக்கு அதுல எந்த விதமான ஆட்சேபனையும் இல்லையே


கண்டிப்பா இல்லை ஆன்ட்டி ஓரு காலத்தில் என் மேல கொள்ளை அன்பு வைத்திருந்தா அப்போ அவ அன்பை புரிஞ்சிக்கல..இப்போ என் அன்பை அவ புரிஞ்சிக்கல என்னால நிறையா கஷ்டப்பட்டுட்டா இனியாவது அவ சந்தோஷமா இருக்கட்டும்.. உங்களுக்கும் சரி அவளுக்கும் சரி என்ன உதவி தேவைப்பட்டாலும் தயங்காம என்னை கேளுங்க நான் செய்ய கடமை பட்டிருக்கேன் என்றான்.


முதல் முறையாக மரகதத்திற்கு அவனின் நலன் மீதும் அக்கறை வந்தது.. எவ்வளவு நல்ல பையன்.. மகளுக்கு ஏற்ற துணைவன் பிறகு ஏன் விதி இருவரின் வாழ்க்கையிலும் விளையாடுகிறது.


ம்ம் சரி தம்பி..ஆனா நீங்களும் சீக்கிரமா கல்யாணம் செய்துக்கனும்.


கண்டிப்பா ஆன்ட்டி வேதா மாதிரி ஒரு பொண்ணை சந்திக்க நேர்ந்தால் அடுத்த நிமிஷமே கல்யாணம் தான் என்று சிரித்தபடியே கூறியவன் ஃமொபைலை வைத்தான்.



மரகதம் திருமணத்தைப் பற்றி பேசியதுமே தானாகவே அவனது மனதில் வந்து கவலை ஒட்டிக்கொண்டது அவன் அண்ணனை நினைத்து தான் இவ்வளவு நாட்கள் ஆகியும் அண்ணனின் மனதையும் மாற்ற முடியவில்லை.


யாமினியையும் மாற்ற முடியவில்லை.


அண்ணன் மதுவிற்கு அடிமையாகி அலுவலகத்திற்கு செல்லாமல் பைத்தியம் போல சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறான்.


யாமினி ஒழுக்கமற்ற குடும்பத்தில் இருந்து வந்து ஒருவனை ஆசைப்பட்டு விட்டோமே என்று அவளுக்கு அவளாகவே தண்டனை கொடுப்பதாக நினைத்துக் கொண்டு எங்கேயும் செல்லாமல் வீட்டுக்குள்ளாகவே முடங்கி விட்டாள்.


இருவராலும் இருவரது குடும்பத்திற்கும் மிகப்பெரியது மன உளைச்சல்.


இடையில் ஒரு முறை யாமினியின் தாய் வந்து அர்ஜூனிடம்

ஏன் என் பொண்ணு மனசை கெடுத்து அவ வாழ்க்கையை இப்படி செஞ்சீங்க..பாவிகளா நீங்களாம் நல்லாவேயிருக்க மாட்டீங்க..உங்க மாதிரி பசங்களுக்கு தான் தெருவுக்கு ரெண்டு பேர் கிடைப்பாளுகளே..அவளுகளை விட்டுட்டு ஏன் என் மக வாழ்க்கையை கெடுத்தீங்க என அழுதுவிட்டு சென்றுவிட்டார்.


இவனுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது..அவரது பெண்ணால் வீட்டில் நிம்மதியில்லாமல் அனைவரும் இருக்கின்றனர்..அண்ணனோ இன்னும் சற்று காலம் சென்றால் என்ன ஆவன் என்று கூட தெரியவில்லை..இதில் இந்த அம்மா வேறு தேடி வந்து சாபம் கொடுத்து விட்டு செல்கிறது.


ஏன் இவர்கள் பெண் ஆராய்ந்து பார்த்து காதல் செய்வதற்கு என்னவாம் என்ற‌ கோபமும் வந்தது.


ஆனாலும் அண்ணனின் நிலையை பார்க்க பார்க்க பயம் பிடித்தது.தான் செய்த தவறுக்கு அஸ்வின் ஏன் தண்டனை அனுபவிக்க வேண்டும் என நினைத்தவன் இனியும் தாமதிக்க கூடாது ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என முடிவெடுத்தவன் அண்ணனிடம் பேச நினைத்தான்.


அதே போல அந்த வார இறுதியில் அர்ஜூன் அண்ணனின் அறைக்கு சென்று பொதுவாக பேசிவிட்டு சற்று தயங்கியபடியே மன்னிப்பு கேட்டான்.


பிறகு வேதாவுடன் திருமணம் தாண்டிய உறவில் இருந்ததையும் அவளை விட்டு வந்ததையும் கூறினான்.


இது இப்போல்லாம் சாதாரணம் தானே இதுக்காகவா யாமினி ஓவர் ரியாக்ட் பண்ணறா என ஆச்சரியம் கொண்டாள் தமையன்.


காரணம் இருக்கு அண்ணா.. நான் அந்த பொண்ணை விட்டுட்டு வரும் போது அவ மாசமா இருந்திருக்கா.. எனக்கு தெரியல…அதால அவ நிறையா பிரச்சனைகள் சந்திச்சிருக்கா.


அப்போ அந்த குழந்தை என அஸ்வின்

அதிர்ச்சியுடன் கேட்கவும்.


சோகத்துடன் இப்போ இல்லண்ணா இறந்திடுச்சி என்றவன்.

அதுக்கப்புறமும் அவ உடலாலும் மனதாலும் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டிருக்கா யாமினி தான் அவளுக்கு உதவி பண்ணி தேற்றி விட்டிருக்கா.


அப்போ யாமினியை உனக்கு முன்னமே தெரியுமா.


ம்ம்..சென்னைல இருக்கும் போதே தெரியும் அண்ணா.


அப்போ அந்த பொண்ணு.


அண்ணி வீட்ல இருந்த வேதவல்லி தான்.


என்ன..?என அதிர்ச்சி காட்டியவன் ஆனா உன்னை பார்த்ததும் அந்த பொண்ணு பெரிய எந்த அதிர்ச்சியும் காட்டலையே.


அவ ஏற்கனவே என்னை பார்த்துட்டா அண்ணா..என் புது ஆஃபீஸ்க்கு வேலை கேட்டு வந்திருந்தா அப்போ ரொம்ப அதிர்ச்சி ஆகி ஒடிவந்துட்டா..அதனால என்னை எப்போ வேணாலும் எதிர்பார்த்து காத்திருந்திருப்பா..ஆனா யாமினியோட வருங்கால கணவனின் தம்பின்னு எதிர்பார்த்து இருந்திருக்க மாட்டா.


எப்படிடா இந்தளவு அந்த பொண்ணை பற்றி புரிந்து வைத்திருக்க..ஆனா ஓரு விஷயம் புரியல ஏன் அவளை விட்ட.


அதான்ணா இப்போ வரைக்கும் எனக்கே புரியல.. நான் ஓன்னு நினைச்சேன் விதி வேற மாதிரி கொண்டு போயிடுச்சி

என்று சொல்லும் பொழுது டொம் என எதுவோ கீழே விழும் சத்தம் கேட்டது.


இருவருமே ஒரு சேர திரும்பிப்பார்க்க கையிலிருந்த எதையோ அதிர்ச்சியில் கீழே விட்டபடி அவர்களின் தாய் அழுதபடி நின்று கொண்டிருந்தார்.

 

[Akila vaikundam]

23


ம்மா.


பேசாதே அச்சு..இப்படியாடா உன்னை ஓழுக்கக்கேடா வளர்த்தினேன்.

எப்படிடா ஒரு பொண்ணை ஏமாற்ற மனசு வந்தது.


ம்மா நான் யாரையும் ஏமாத்தல.


வாய மூடுடா ஒரு பொண்ணு வயித்துல குழந்தை குடுத்துட்டு ஓடிவந்தவனுக்கு பேரு என்னடா.


ம்மா..நான் விலகும் போது அவ கேரிங்கா இருந்தது தெரியாதும்மா.


தெரிஞ்சிருந்தா மட்டும் என்ன பண்ணிருப்ப.. மனசாட்சி இல்லாம கலைக்க சொல்லி இருப்ப.


அவ்ளோ கேவலமானவன் கிடையாதும்மா உங்க பையன்.


ஆமாண்டா அதைவிட கேடு கெட்டவன்.

ஒரு பொண்ணு உன்கிட்ட பிடிச்சிருக்குன்னு வந்து சொன்னா நல்லவன் என்ன பண்ணிருக்கனும் அவளை பிடிச்சிருந்தா பெத்தவங்க எங்ககிட்ட வந்து சொல்லி முறைப்படி கல்யாணம் பண்ணிருக்கனும்.


இல்லன்னா பிடிக்கலைன்னு சொல்லி நகர்ந்து வந்திருக்கணும் அதை விட்டுட்டு கல்யாணம் ஆகாம சேர்ந்து வாழறதும் கைவிட்டுட்டு வருவதும் எந்த வகையில் சேர்த்தி.


பொண்ணுகன்னா உனக்கு அவ்வளவு கேவலமா போயிட்டாங்களா எப்படிடா மனசுக்கு பிடிக்காத ஒரு பொண்ணோட அத்தனை நாள் சேர்ந்திருந்த..மனுஷன் தானே நீ மிருகம் இல்லையே..மிருகம் கூட தன் இணை பிடிச்சிருந்தா மட்டும் தான் ஜோடி சேரும்..ஆனா நீ நினைக்கும் போதே அருவருப்பா இருக்கு.


அவமானத்தில் முகம் கன்றியவன் ம்மா போதும்மா இதுக்கு மேல எங்க உறவை கொச்சை படுத்தாதீங்க..ஒருந்தியோட ஓரே வீட்ல இருக்க பிடிக்கனும்னு அவசியம் கிடையாது..ஆனா சேர்த்து வாழ கண்டிப்பா காதல் வேணும்மா..எனக்கு அவளை அவ்ளோ பிடிக்கும்.


பார்த்ததும் காதலிச்சேன்.. என் காதல் சொல்றதுக்கு முன்னாடியே அவளோட காதுல சொன்னா ஆனா எனக்கு தான் நிறைய குழப்பம் .


அவ ரொம்ப சின்ன பொண்ணா இருந்தா அதை காரணம் காட்டி அவளை கைவிடவும் மனசு வரலை.


எப்போவும் என்னோடவே வெச்சுக்கணும்னு ஆசைப்பட்டேன்.. அதனால்தான் உனக்கு புடிச்சா என்னோட வந்திடு…அதுக்காக காதல் சாயம் பூசாதன்னு சொன்னேன்.

மறுப்பு சொல்லாமல் உடனே என்னோட வந்துட்டா.


அண்ணா காதலிச்சாங்களே யாமினி அவங்கதான் வேதாவோட நெருங்கிய தோழி.


அவங்க என்னை பாக்கும்போதெல்லாம் திட்டுவாங்க ஒரு படிக்கிற பொண்ணோட வாழ்க்கையை நீ கெடுத்துட்டு இருக்கேன்னு.


எனக்கு அவங்க கோபம் ரொம்ப சுவாரஸ்யத்தை கொடுக்கும் அவங்களை கடுப்பேத்துவதற்காகவே அவங்க முன்னாடி வேதாவோட ரொம்ப நெருக்கமா இருப்பேன்.


இந்த சமயத்துல தான் வேதா அடுத்தடுத்து எல்லா செமஸ்டரிலுமே அரியர் வைக்க ஆரம்பிச்சா.

என்கிட்ட இருந்தும் அதையெல்லாம் மறைச்சா.


ஓரு நாள் என் க்ளைன்ட்ஸையும் அவரோட மனைவியோட ஃமால்ல சந்தித்தேன்.


அப்போ வேதா என்னோட ஷாப்பிங் வந்திருந்தா.


ஓரு கடைல துணி எடுத்துட்டு இருந்தவ அவங்களை பார்த்ததும் ஒளிஞ்சிகிட்டா..அதை அந்த லேடி பாத்துட்டாங்க..உடனே அவங்க முகம் மாறிடுச்சு.


ம்ஹூம்..இதெல்லாம் எங்க உருப்படபோகுது..என்று வாய்க்குள் முணுமுணுத்தபடி முகத்தை திருப்பினார்.


அர்ஜூனுக்கு சற்றென்று முகம் மாறியது..அவர் வேதாவை பார்த்து தான் அப்படி கூறினார் என்பது தெரியவில்லை அதனால்…வாட் என அதிர்ச்சியை காட்டினார்.


அந்த பெண்மணியின் கணவர் மனைவியை கண்டிப்பது போல..வித்யா என்ன இது..பப்ளிக்ல அநாகரிகமா..சார் கிட்ட சாரி கேளு.


வாட்..என அதிர்வை காட்டிய வித்யா.. நான் எதற்காக மன்னிப்பு கேட்கனும் அதும் இவர்கிட்ட.. நீங்க தொழில் ரீதியான நண்பர்கள் என்றால் அது உங்களோட.. என அவருடைய நிமிர்வை வார்த்தைகளால் காண்பித்தார்.


சாரி சார்..அவ எப்போவும் இப்படி நடந்துக்கற இல்ல.. இன்னைக்கு ஏதோ மூட் சரியில்லை போல நாம வேற ஓரு நாள் பேசிக்கலாம்..சாரி அகைன் எனக்கேட்டபடி வா வித்யா போகலாம் என பற்களை நறநறத்தார்.


ஹலோ எக்ஸ்கியூஸ் மீ..என் ஸ்டுடென்ட்டை திட்டினா உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஏன் இவ்வளவு கோபம் வருது என்று அப்பாவியாக இரு ஆண்களையும் பார்த்து கேட்டார்.


அப்பொழுதுதான் இருவருக்குமே புரிந்தது அவருடைய மாணவியைப் பார்த்து அவர் கோபம் கொண்டிருக்கிறார் அது தெரியாமல் அர்ஜுன் அவனை திட்டியதாக நினைத்து அவன் எதிர்வினை ஆற்றியிருக்கான்.


ஓஓ…சாரி மேம்..உங்க ஸ்டுடென்ட் இங்க வந்திருக்காங்களா.. எனக்கேட்கவும்.


ம்ம்..அதோ என வேதா இருக்கும் இடத்தை கை காட்டியவர் சட்டுனு திரும்பி பார்க்காதீர்கள் ஒரு டிரஸ் பின்னாடி ஒளிஞ்சிகிட்டா தெரியாதுன்னு ரொம்ப புத்திசாலித்தனமா நினைச்சுட்டு இருக்கு அந்த பொண்ணு. அது அப்படியே நினைச்சுட்டு போகட்டும் என்று கேஷுவலாக கூற.


யார் அது என எட்டிப் பார்த்த அர்ஜுனுக்கு பயங்கர ஷாக்.


வேதாவையா இவர் திட்டிக் கொண்டிருக்கிறார்..மனம் கலங்கினாலும் நேரடியாக அவரிடம் சண்டையிட முடியவில்லை ஏனென்றால் வேதா இவரின் மாணவி.


நாம் ஏதாவது சொல்லி அந்த கோபத்தை மனதில் வைத்துக்கொண்டு காலேஜில் வைத்து அவளை திட்டி விட்டால் பாவம் அல்லவா அதனால் யார் மேம் அந்த பிங்க் கலர் சுடிதார் வைத்து முகத்தை மறைத்துக்கொண்டு இருக்காங்களே அந்த பொண்ணா?.


அதேதான் அவங்க அம்மாக்கு உடம்பு சரியில்லன்னு மூணு நாளா காலேஜ் வரலை.. ஊருக்கு போகாம இங்க சுத்திகிட்டு இருக்கு.


ஒருவேளை நிஜமாவே அவங்க அம்மாவுக்கு உடம்பு சரியில்லையா இருக்கும் ரிலாக்ஸ் பண்றதுக்காக கூட இது மாதிரி இடத்துக்கு வந்திருக்கலாம் எதுக்கு மேம் நாம தவறா நினைக்கணும் என்றான்.


ஏன் ரெண்டு நாளா காலேஜ் போகாம என்னோட சுத்திட்டு இருக்குன்னு கேட்டதற்கு.. ஸ்டடி காலிடே விட்டிருக்காங்க அர்ஜூ.. அதான் தான்..வீட்ல தனியா இருந்தா ரொம்ப லோன்லி ஃபீல ஆகுது என்று அப்பாவியாக கூறிய வேதா கண் முன் வந்து சென்றாள்.


அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல சார்.. சேலம் சைடு ஏதோ கிராமம் இந்த பொண்ணு.. அந்த மாதிரி இடத்திலிருந்து ஒரு பொண்ணு காலேஜ் வர்றதே பெரிய விஷயம்..அது புரியாம ஒவர் அலப்பறை இந்த பொண்ணு.


பெத்தவங்க நம்பிக்கை வச்சு காலேஜ்ல சேர்த்து விட்டுட்டு போனா படிக்கறதை தவிர எல்லாமே செய்யுது‌..படிக்காத பொண்ணா இருந்தா கூட பரவால்ல..ஸ்கூல் டாப்பர்..முதவருஷம் டிபார்ட்மெண்ட் டாப்பர்.


கழுதை தேய்ந்து கட்டெறும்பு ஆன கதை இப்போ படிப்புன்னா கிலோ எவ்ளோன்னு கேட்குது இந்த பொண்ணு.

பெத்தவங்களுக்கும் உண்மையா இல்ல காலேஜுக்கும் உண்மையா இல்ல அவ்ளோ ஏன் அவ படிக்கிற படிப்புக்கு உண்மையா இல்லை..


இப்போவே காதல் கண்றாவின்னு அதோட லைஃப்பை தொலைச்சிட்டு இருக்கு.


கிராமத்தில் இருந்து வந்த பொண்ணு மத்தவங்களுக்கு உதாரணமா இருப்பான்னு பார்த்தா

தொடர்ந்து மூன்று செமஸ்டர்ல எல்லா சப்ஜெக்ட்டும் அரியர் பெற்றோர்களை வர சொன்னாலும் பொய் சொல்லி ஃபேக் பேரண்ட்ஸ் ரொடி பண்ணியிருக்கா.

என வேதா அவனோடு தங்கியிருக்கும் விஷயம் தெரியாமம் அவளைப்பற்றி அவனிடமே சொல்லி வருத்தப்பட்டார்.


உடனே அந்த நண்பர் சிரித்தபடியே மிஸ்டர் அர்ஜூன் இப்போதைய பெண்கள் பாருங்க எப்படியெல்லாம் இருக்காங்கன்னு.

பாரதி கண்ட புதுமைப் பெண்கள் இவங்க தான் போல..நக்கல் செய்தார்.


அர்ஜுனுக்கு மிகவும் அவமானமாகி போய்விட்டது தன்னை பெரிய உத்தமன் என்று நினைத்து அவரின் மாணவியை பற்றி கூறுபவரிடம் அந்த பெண் இப்படி எல்லாம் நடந்து கொள்வதற்கு நான் தான் காரணம் என்று சொன்னால் அவரிடத்தில் அவனின் மரியாதை என்னவாக இருக்கும்

யோசிக்கும் போழுதே முகம் கன்றி சிவந்தது.


ஓஓ..சாரி சார் பிசினஸ் ஃப்ரண்ட்டை மீட் பண்ண வந்த இடத்துல தேவையில்லாம ஏதேதோ பேசிட்டேன் மன்னிச்சிடுங்க ஒரு பொண்ணோட லைஃப் வீணா போகுதே என்கிற ஆதங்கத்துல உங்க கிட்ட புலம்பி தள்ளிட்டேன்.


உங்க கிட்ட சொல்லி என்ன ஆகப்போகுது அந்த பொண்ணோட பேரன்ட்ஸ் கிட்ட சொன்னாலாவது உருப்படியா ஏதாவது நடக்கும்.


அட்லீஸ்ட் அந்த பொண்ணு லவ் பண்ற பையனை பார்த்தா கூட ஏம்பா இப்படி ஒரு பொண்ணோட வாழ்க்கையை கெடுக்கிற உனக்கு இதால என்ன கிடைக்குதுன்னு சொல்லலாம் ஆனா பாருங்க இன்னைக்கு இருக்குற சமுதாயத்துல அதெல்லாம் நாம சொல்ல முடியாது உங்க மனசுலையே கூட தோன்றியிருக்கும் இவங்க எதுக்காக தேவையில்லாமல் அந்த பொண்ணை பத்தி நம்ம கிட்ட பேசிட்டு இருக்காங்கன்னு.


ஒருத்தர் தவறான வழியில் போகும் போது அவங்களை தடுத்து புத்தி சொல்லாமல் நமக்கு என்னனு ஓதுங்கி போறதால தான் இளைய சமுதாயம் ஒருத்தரை பார்த்து இன்னொருவர் கெட்டு போறாங்க.


ஆரம்பத்தில் எங்களுக்கு குழந்தை இல்லன்னு நாங்க ரெண்டு பேருமே ரொம்ப கஷ்டப்படுவோம் ஆனால் காலேஜ்ல ஒரு சில ஸ்டூடெண்ட்ஸோட மோசமான நடவடிக்கைகளை பார்க்கும் போது நல்லவேளை எங்களுக்கு குழந்தை இல்லைன்னு இப்போ நான் சந்தோஷப்பட்டுக்குறேன். என்று ஆதங்கமாக விவ்யா பேசி முடித்தார்.


அர்ஜுனால் அதற்கு மேல் அவர்களின் புலம்பலை கேட்டுக்கொள்ள முடியவில்லை மறைமுகமாக அவர் வேதாவையும் அவனையும் அல்லவா சாடிக் கொண்டிருக்கிறார்.


அதற்கு மேல் வித்யாவிடம் எதுவும் பேசாமல் அவர்களை அனுப்பி வைத்தவன் அமைதியாக ஓரிடத்தில் சென்று அமர்ந்து கொண்டான்.


சற்று நேரத்தில் அவனிடம் ஓடி வந்த வேதா அர்ஜு அவங்க என்ன சொன்னாங்க.


எவங்க.


அதான்.. நான் துணிக்கடையில் நிக்கும் போது ஒரு கப்பிள் பேசிட்டு இருந்தாங்களே ,அந்த லேடி கூட உங்கிட்ட ரொம்ப நேரம் பேசிட்டு இருந்தாங்க..என்ன பேசிகிட்டீங்க என்று கேட்கவும்.


அவங்க என்னோட பிசினஸ் கிளைன்ட் சோ வேலை பத்தி பேசினோம் ஏன் அவங்களை உனக்கு தெரியுமா.



ச்சே..ச்சே..அவங்க யாருன்னே தெரியாது .. ரொம்ப நேரமா பேசினீங்களா அதான் என்னனு தெரிஞ்சிக்க சின்ன க்யூரியாசிட்டி அவ்ளோ தான் என தோள்களை குலுக்கிய படி கூறவும் அர்ஜுனனுக்கு முதல் முறையாக வேதாவின் பொய் பிடிக்காமல் போயிட்டு.



மறு நாளில் இருந்தே அவளது படிப்பு விஷயத்தில் தலையிட ஆரம்பித்தான் மெது மெதுவாக விஷயத்தை வாங்கவும் தான் தொடர்ச்சியாக அவள் பல தேர்வுகளில் தோல்வியுற்றதும் கல்லூரியில் மிகவும் அவப்பெயரை வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறாள் என்பதும் தெரிந்தது.


இதை இப்படியே விடக்கூடாது என்று நினைத்தவன் அவளை படிப்பில் கவனம் செலுத்தும் படி அறிவுறுத்தினான்.


அப்பொழுதுதான் அவள் திருமணத்திற்கு நிர்ப்பந்திற்க ஆரம்பித்தாள்.


இவன் அவளின் எதிர்காலம் பற்றி பேசினால் திருமணம் செய்து கொண்டு இல்லத்தரசி ஆகிறேன் என பதில் கொடுத்தாள்.


அப்பொழுதுதான் அர்ஜுனுக்கு முதல் முறையாக அவன் செய்த தவறு புரிந்தது படிக்கும் பெண்ணின் மனதில் ஆசையை காண்பித்து தன்னோடு இணங்ககவும் வைத்து விட்டான் அதன் விளைவு திருமணத்தில் வந்து நிற்கிறது.


காதலிக்கும் போது இருக்கும் தைரியம் ஒன்றாக சேர்ந்து வசிக்கும் பொழுது வரும் கிளர்ச்சி திருமணம் என்றவுடன் காணாமல் போய்விடுகிறது.


அவள் திருமணத்திற்கு நச்ச ஆரம்பிக்கவும் என்ன செய்வதென்று புரியாமல் தந்தையிடம் சென்று பேசினான்.


திருமணம் ஆகாமல் அண்ணன் இருக்கும் பொழுது இவனின் திருமணத்தைப் பற்றி எப்படி பெற்றோர்களிடம் பேசுவது என்று புரியாமல் தவித்தவனுக்கு தந்தை சொன்ன யோசனை சற்று ஆறுதல் அளித்தது.



தந்தையிடன் அவனின் காதலைப் பற்றி கூறவும் வேதாவைப் பற்றிய விவரங்களை கேட்டார்.


வேதாவிற்கு எப்படி அர்ஜுனனை பற்றி எதுவும் தெரியாதோ அதே போல்தான் அர்ஜுனுக்கும் வேதாவை பற்றி பெரியதாக தெரியாது.


அவளின் முழுப் பெயர், கல்லூரி பெயர்,, படிக்கும் பாடம் இதைப் பற்றி மட்டும் தான் அவனால் கூற முடிந்தது சந்தேகம் அடைந்த தந்தை உண்மையிலேயே அந்த பொண்ணு உன்னை நேசிக்கிறாளா..?



ஆமாம்பா என் மேல உயிரையே வச்சிருக்கா.


எதை வைத்து சொல்கிறாய்.


சற்று தயங்கியவன்.. தெரியும் பா.. நான் என்றால் அவளுக்கு உயிர்..எனக்காக எதுவும் செய்யும் அளவிற்கு கொள்ளை அன்பு என்மீது.


அதான் பா எதை வைத்து இவ்ளோ நம்பிக்கையா சொல்லற..அவளோட அன்பின் அளவை தெரிந்து கொள்ள ஓரு விஷயம் சொல்லேன் கேட்கிறேன்.


இனி மறைத்தால் தந்தைக்கு வேதாவின் அன்பு புரியாது என உணர்ந்தவன் திருமணம் ஆகாமலே என்னோட சேர்ந்து வாழும் அளவிற்கு என்று சற்று குரல் இறங்கி கூறினான்.


தந்தையிடம் வெளிப்படையாக பேசும் விஷயம் அல்லவே இது .. ஆனாலும் திருமணம் என்று வரும் பொழுது அவள் அவன் மீது கொண்ட அன்பை வெளிப்படையாக கூறினால் தானே திருமணத்திக ஒத்துக் கொள்வார்.


ம்ம்..அந்த அளவிற்கு போயாச்சா..சரி அம்மாகிட்ட பேசி திருமணம் செய்து வைக்கறேன் அதற்கு முன்பு ஒரே ஒரு சந்தேகம் அதை தீர்த்து வைத்து விட்டால் எனக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் கிடையாது.


சொல்லுங்கப்பா தீர்த்து வைக்கறேன்.


ஒரு வருடம் அவளைப் பிரிந்து நீ இருக்கனும்..பிரிவு என்றால் தனித்தனியாக இருப்பது என்ற அர்த்தம் கிடையாது.


முழுசா பிரிந்து இருக்கனும் அந்த பொண்ணை பார்க்க கூடாது,பேசக்கூடாது.


ப்பா..தீடிர்னு பிரிவுன்னு சொன்னா அவ எப்படி தாங்குவா கஷ்டம் பா.


உண்மையா காதலித்து இருந்தா காத்திருப்பா அர்ஜூன்..நீ சொல்லறதை பார்த்தால் அவளோட செலவுகள், ஆடம்பர வாழ்க்கை இதுக்காக உன்னை உபயோகப் படுத்திக்கறாளோன்னு சந்தேகம் இருக்கு.


இல்லப்பா அவ அப்படி இல்ல.


அப்போ அதை நிருபி நான் சொல்றபடி செய்து.

 

[Akila vaikundam]

24

அவ இன்னோசென்ட் பா தீடிர்னு தனியா விட்டா எப்படி மேனேஜ் பண்ணுவா..?

இங்க பார் அர்ஜூன் நீ சொல்லற இன்னோசென்ட் பொண்ணுங்க தான் இன்னைக்கு பல சாம்ராஜ்யங்கள் அழியறதுக்கு காரணமா இருக்காங்க..அதுல நீயும் ஒருத்தனா இருக்காதே.

எதுவுமே தெரியாத மாதிரி இருப்பாங்க ஆனா எப்பேர்ப் பட்டவனையும் ஒன்னும் இல்லாதவனாக்கி நடுரோட்டுக்கு கொண்டு வந்துருவாங்க..ஓருவேளை அந்த வேதவல்லி அந்த கேட்டகிரில இருந்தா உன் வாழ்க்கை அழிந்து விடுமே.

ப்பா.. நான் அடிச்சி சொல்லுவேன் அவ அப்படிபட்டவ கிடையாது..என் மேல உண்மையான அன்பை வைத்திருக்கா.

ஓஓ ரியலி.. அப்புறம் என்ன பிரச்சனை.. அவகிட்ட போய் சொல்லி பாரு நாம பிரிந்து விடலாம் என்று உண்மையிலேயே உன்னை அவ காதலிச்சா கண்டிப்பா விடமாட்டா.

அப்படியே நீ மீறி வந்துட்டா கூட கண்டிப்பா உனக்காக ஒரு வருஷம் இல்ல பத்து வருஷம் ஆனாலும் காத்திருப்பா.

ஒருவேளை பணத்துக்காக மட்டுமே உன்கிட்ட பழகிட்டு இருந்தா நீ வந்த கொஞ்ச நாள் மட்டும் உனக்காக காத்திருக்கிற மாதிரி நடிப்பா அதுக்கப்புறம் நீ வர மாட்டேன்னு தெரிஞ்சதும் மொத்தமா காணாம போயிடுவா.

அப்படி போய்விட்டால் அவளுக்கு தேவை உன் பணம் மட்டுமே தானே தவிர நீ இல்லை.

ஓகேப்பா நான் உங்க நிபந்தனைக்கு கட்டுபடறேன்..ஓரு வருஷம் மட்டுமில்ல எத்தனை வருடம் ஆனாலும் என் வேதா எனக்காக அங்கேயே காத்திருப்பா.. ஒரு வருடம் கழித்து நீங்களே அவளைப் பற்றி தவறாக புரிந்து கொண்டதற்காக வருத்தப்படுறீங்களா இல்லையா என்று பாருங்கள்.

நிச்சயமா அர்ஜுன் அந்த பொண்ணு மட்டும் உனக்காக காத்திருந்தால் நான் என் கௌரவத்தை விட்டுட்டு மனதார அவ கிட்ட மன்னிப்பு கேட்பேன்.

அத்தோடு இல்லாமல் அடுத்த முகூர்த்தத்திலேயே திருமணமும் செய்து வைப்பேன் என வாக்குறுதி கொடுத்தார்.

அப்புறம் நான் வேதாவிடம் பிரிவைப் பற்றி பேசினான்..வேதா அப்பொழுது கருவுற்று இருந்தது எனக்கு தெரியல..தெரிந்திருந்தா உடனே திருமணம் செய்திருப்பேன்.. என்றான்.

சரிடா அப்பா தான் அப்படி சொன்னாங்க அதுக்காக மொத்தமா விட்டிடுவியா..என்ற தாயிடம்.

இல்லம்மா அப்படி விட்டிடவெல்லாம் இல்லை.. அவ என்னோட இருக்கும் பொழுது எந்த அளவிற்கு சேஃப்பாவும் பாதுகாப்பாக இருந்தாலோ அதே மாதிரி நான் அவளை விட்டு பிரிந்த பிறகும் கூட எல்லாம் செய்து கொடுத்தேன்.

வாடகை , மொபைல் ரீசார்ஜ்,சாப்பாடு ஸ்நாக்ஸ் இப்படி எல்லாம்.

ஒரு நாள் கூட சமைக்க விட்டதில்லைம்மா நான் அவளோட இருந்த வரைக்கும் நானே என் கையால சமைச்சிருக்கேன்.

நான் அவளை விட்டு பிரிஞ்ச பிறகு அந்த தெருமுனையில் இருந்த ஹோட்டல்ல இருந்து சாப்பாடு வேளாவேளைக்கு அனுப்பிடுவேன்.

அவளா அந்த வீட்டை விட்டு போற வரைக்கும் வாடகை கேட்டு போககூடாதுன்னு ஹவுஸ் ஓனருக்கு பெரிய அமௌண்ட் குடுத்து அக்ரிமெண்ட் போட்டேன்..அப்படியிருந்தும் என கண்கலங்கியவள் விட்டுட்டு போயிட்டா.

என் மேல இருந்த காதலால் அந்த குழந்தையை கலைக்கவும் முடியாமல் அவங்க அம்மா அப்பா சொன்ன பையனை கல்யாணம் பண்ணிக்கவும் முடியாமல் வயிற்றிலிருந்து என் குழந்தைக்கு சிகிச்சை அளிக்க முடியாம அவளும் ஆரோக்கியமான உணவை எடுத்துக்க முடியுமா நான் பிரிந்த ஏழு மாசத்திலேயே என்னை விட்டுட்டு போயிட்டா.

எல்லாம் சரி அச்சு..உனக்கு எதுவும் தெரியாது நம்பறேன்…ஹோட்டல் காரன் வீட்டுக்காரர் காபி டீ கொடுத்தவன் ஸ்நாக்ஸ் கொடுத்தவன்னு இத்தனை பேரை அவளை சுற்றி வைத்திருந்தும் அவ கருவுற்று இருந்ததை யாருமே உனக்கு சொல்லலையா..?
ஒருத்தர் கிட்ட கூடவா அவளைப் பற்றி நீ விசாரிச்சதில்ல.
சத்தியமா நீ சொல்லற கட்டு கதையை என்னால நம்ப முடியல.. ஓரு குழந்தை பிறந்து இறந்திருக்கு..தெரியலைன்னு கதை சொல்லற..அதை நானும் நம்பனும் இல்லையா..?

அம்மா அதுதான் உண்மை வீட்டுக்காரர் கிட்ட என்னைக்குமே அவளை தேடி போக கூடாதுன்னு சொல்லிட்டேன்.

ஹோட்டல்காரங்க கிட்டேயும் அப்படித்தான் எதுவா இருந்தாலும் வாசல்ல வைத்துவிட்டு பெல் அடிச்சிட்டு கிளம்பிடனும்னு சொல்லியிருந்ததால யாருமே அவளை டிஸ்டர்ப் செய்யலை.

வேதாவும் அவங்க அப்பா அம்மாகூட ஊருக்கு போனவ திரும்பி வந்ததும் வெளியே எங்கேயும் போகல..ரும் உள்ளேயே அடைந்து கிடந்ததால அக்கம் பக்கத்துகாரங்களுக்கு கூட அவளை பற்றி தெரியல.

எங்காவது வெளிய போகனும்னா கூட இரவு நேரத்தில் வெளியே போய்விட்டு வந்திருக்கா.

சரியான ஆகாரம் இல்லாததால் உடல் எடை குறைந்து ஆள் அடையாளம் தெரியாத அளவிற்கு மாறிட்டா.

லூஸான ஆடைகள் அணிந்ததால வயிறும் யாருக்கும் தெரியல..அதோட இல்லாமல் குழந்தையும் சராசரி எடையை விட குறைந்து இருந்ததால தெரிந்தவர்களுக்கு கூட அவ மாசமா இருந்த விஷயம் தெரியல.

பொதுவா எனக்கு யாரையும் ஸ்பை பண்ண பிடிக்காது அப்படித்தான் அவளுக்கும் ஸ்பை போடலம்மா ஒரு வேளை போட்டு இருந்தா என் தவறை நான் அப்பவே சரி செஞ்சு இருக்கலாம்.

பொதுவாவே அவளோட காலேஜ் பிரண்ட்ஸ் யாருமே எனக்கு தெரியாது தெரிஞ்ச ஒரே ஒரு ஆள் யாமினி மட்டும்தான் அப்புறம் அந்த கிளையன்டோட வைஃப்.. அவங்க கிட்ட போய் எப்படிமா நான் வேதாவை பற்றி விசாரிக்க முடியும்.

அதனால நானும் வேலை விஷயமா பெங்களூரு திரும்பிட்டேன், வேலை வேலைன்னு வெளிநாடுகளுக்கும் பெங்களூருக்கும் மாறி மாறி பறந்துட்டு இருந்தேன்.

அவ சேஃபா இருக்கா பத்திரமா இருக்கா அது தான் எனக்கு தோணுச்சு தவிர அவ கருவுற்றிருந்தது எனக்கு சுத்தமா தெரியல அப்படியும் இருக்குமோ என்கிற சிந்தனை கூட இல்லை
அங்க தான் நான் தப்பு பண்ணிட்டேன்.
என்றான்.

அப்பொழுது அங்கு வந்த விஸ்வநாதன் அவர் மனைவியிடம் .. நம்ம அர்ஜுன் சொல்றது எல்லாமே உண்மைதான் ரேணுகா.. நான் அந்த பொண்ணை பார்த்ததும் இல்ல பேசியதும் இல்லை ஒருவேளை நேரில் பார்த்திருந்தால் அப்பவே இந்த பொண்ணு எப்படிப்பட்டவள் என்று கணித்திருந்திருப்பேனோ என்னவோ நேரில் பார்க்காததால மத்த பெண்களைப் போல நான் அந்த பொண்ணை தவறா நினைச்சுட்டேன்.

ஆனா நம்ம அர்ஜுனால அந்த பொண்ணு இவ்வளவு கஷ்டப்பட்ட விஷயம் எனக்கு இப்போ தான் தெரியுது.

அந்த பொண்ணு விட்டுட்டு போயிட்டான்னு சொன்னப்போ கூட போனா போகட்டும் விடு தான் சொன்னேன் தவிர அந்த பொண்ணு இவ்ளோ கஷ்டப்பட்ட விஷயம் எனக்கு தெரியல என்றவர் மகனிடம் வந்து சாரி அர்ஜூன் நான் உன்னையும் உன் காதலையும் சந்தேகப்பட்டதற்கு என்றான்.

இட்ஸ் ஓகேப்பா..இப்போவாவது வேதாவின் காதலை புரிந்து கொண்டீர்களே அது போதும் எனக்கு என்றான்.

அப்பொழுது இடையிட்ட ரேணுகா..சரி அச்சு உடனே கிளப்பு அந்த பொண்ணை நேர்ல பார்த்து மன்னிப்பு கேட்டு இங்கே கூட்டிட்டு வந்திடலாம்.. அப்புறம் கல்யாணம் பண்ணிக்கோ.

அது முடியாதும்மா.

ஏன்..ஏன் முடியாது.. சேர்த்து இருக்கும் போது இனித்தது கல்யாணம் என்றதும் கசக்குதா.

ம்மா இப்போ கொஞ்ச நாள் முன்ன அவளுக்கு அவ ஊர்ல எல்லார் முன்னாடியும் கல்யாணம் செய்து கிட்டேன் என்றவன் அதன் பிறகு நடந்தவற்றையெல்லாம் தாயிடம் கூறினான்.

அதிர்ச்சியுடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தவர் என்னது நீ கட்டின தாலியை கழட்டி உன் கையிலேயே கொடுத்துட்டாளா என கேட்டார் .

ஆமாம்மா அவ சைடு இருந்து பார்த்தா அது நியாயமான கோபம் தானே அதனால் தான் நானும் பொறுமையா வந்துட்டேன்.

அவ என்னை ரொம்ப வெறுக்கறா அம்மா மறுபடியும் அவ முன்னாடி போய் அவள் கோபத்தை தூண்ட நான் விரும்பல அவ பாட்டுக்கு அவளுக்கு பிடித்த வாழ்க்கையை வாழ்ந்துட்டு போகட்டுமா.

விதி இருந்தால் மீண்டும் சேர்ந்து வாழலாம் அப்படி இல்லையா வேதாவை நெனச்சுக்கிட்டே கடைசி வரைக்கும் நான் இப்படியே இருந்திடறேன்.

இப்போ நீங்க சரிசெய்ய வேண்டியது அண்ணனோட வாழ்க்கையை மட்டும் தான் ..அதை பார்க்கலாம் அம்மா ப்ளீஸ் என்று முடித்தான்.

இதற்கு மேல் மகனை திட்டவோ, கட்டாயப்படுத்த முடியாது. எவ்வளவு பெரிய தவறு செய்திருந்தாலும் அர்ஜூன் அவருடைய மகன்..அதனால் தாயுள்ளம் கொண்டு மன்னித்து தான் ஆக வேண்டும் .

அவன் சொன்னது போல விதி இருந்தால் அவளுடன் சேர்ந்து வாழட்டும் இல்லையா அவனுக்கு பிடித்த பெண்ணை மீண்டும் சந்திக்க நேர்ந்தால் அப்பொழுது திருமணம் என்பதை பார்த்துக் கொள்ளலாம் .

இளையவனுக்காக மூத்தவனின் வாழ்க்கையை அப்படியே விட்டுவிட முடியாது அல்லவா எனவே கணவரைப் பார்த்தவர் என்னங்க வாங்க அந்த யாமினி பொண்ணு வீடு வரைக்கும் போயிட்டு வரலாம்.

அங்கே எதுக்குமா இப்போ என்று அஸ்வின் பதறினான்.

டேய் முதல்ல அந்த பொண்ணு கல்யாணம் வேண்டாம்னு சொல்லும் போது எனக்கு எதுவுமே புரியல.

ஏன்..ஏன்னு காரணம் தேடினேன்.

அப்போ தரகர் அந்த பொண்ணு ரொம்ப வாய் பேசுது உங்க குடும்பத்தை பத்தி தப்பு தப்பா பேசுது உங்க பிள்ளைகள் பற்றி தப்பு தப்பா பேசுது இந்த பொண்ணு உங்களுக்கு வேண்டாமான்னு சொன்னாரு.

அப்போல்லாம் கூட ஏன் இந்த பொண்ணு அப்படி பேசணும் .. பைத்தியம் போலன்னு நினைத்து பெருசு படுத்தாம விட்டுட்டேன் ஆனா இப்போ தானே தெரியுது அந்த பொண்ணு அப்படி பேசியதற்கான காரணம்.

அண்ணனை மனசுல நெனச்சி இருக்கா ஆனா அதுக்கு முன்னாடியே அவனோட தம்பியை கெட்டவனா உருவகப்படுத்தி நேரில் பார்த்துட்டா.

அதனால மனசுல நினைச்சவனும் அதேபோல கெட்டவனா இருப்பானோன்னு பயப்பட்டதால கல்யாணத்தை நிறுத்தி இருக்கா.

இப்போ நேர்ல போய் நீ கற்பனை பண்ணி வைத்திருக்கிற அளவுக்கு என் சின்ன மகன் கெட்டவனோ இல்ல பெண் பித்தனோ கிடையாது காலமும் சூழ்நிலையும் அவனை உனக்கு அப்படி அடையாளப்படுத்தி இருக்குன்னு அர்ஜுனுக்கும் அவள் தோழி வேதாவிற்கும் நடுவில் இருந்த பிரச்சனைகளை சொல்லுவோம்.

அந்தப் பொண்ணுக்காக நாம வருத்தப்பட்டதை அவளுக்கு புரிய வைக்கலாம் இப்போ அந்த பொண்ணு வந்தாலும் அர்ஜுன் சேர்ந்து வாழ தயாரா இருக்கான்.. நாங்களும் மனப்பூர்வமாக மருமகளா ஏற்றுக்கொள்ளத் தயாராக இருக்கிறோம்.

அதற்காக நீ உன்னுடைய வாழ்க்கையை கேள்விக்குறியாக்கி விடாதே, உன்னை நினைச்சு ஒருத்தன் தினம் தினம் உருகிட்டு இருக்கான்.

இங்க நீயும் அவனை நினைச்சு உருகிட்டு இருக்க ரெண்டு பேரும் ஏன் பிரிந்திருந்து உங்களை நீங்களே காயப்படுத்துகிறீர்கள் சேர்ந்திருந்தது நீங்களும் சந்தோஷமா இருங்க சுத்தி இருக்குற எங்களையும் சந்தோஷமா இருக்க விடுங்கன்னு கெஞ்சி பார்க்கலாம் கண்டிப்பா அந்த பொண்ணு மனசு மாற வாய்ப்பு இருக்கு.

அதோட இல்லாமல் அவ தோழியோட வாழ்க்கை பாழாக்கினதுக்காக அர்ஜுன் சார்பாக மன்னிப்பு கேட்கணும் வாங்க என்று கணவரை அழைத்தார் .

தாய் மன்னிப்பு கேட்க செல்கிறார் என்றதுமே இரு மகன்களுமே ஆட்சேபனை தெரிவித்தனர்.

உடனே பொங்கி எழுந்த ரேணுகா அர்ஜூனை பார்த்து என்னை பத்ரகாளி ஆக்கிடாது நீ பண்ணி வச்ச காரியத்திற்கு இந்த ஜென்மம் பூரா எத்தனை பேர் கால்ல வேணாலும் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்க நான் தயாரா இருக்கேன்.

அந்த பொண்ணு உன்னால அவ்ளோ கஷ்டங்கள் அனுபவித்தும் கூட உன் மனசில் கொஞ்சம் கூட குற்ற உணர்ச்சி இல்லை பாரு அதுதான் என்னை ரொம்ப வேதனைக்கு உள்ளாகுது.

தயவு செஞ்சு நீ இந்த விஷயத்துல தலையிடாத அச்சு.. ஒரு அம்மாவா என்ன பண்ணனும்ன்னு எனக்கு தெரியும் அதை நான் பண்ணிக்கிறேன் என்று கோபமாக பதில் கொடுத்தார்.

அப்பொழுது அர்ஜுனனின் போன் அழைத்தது.

யாருடா இது இந்த நேரத்தில் என்று சலித்தபடியே ஹலோ நான் கொஞ்சம் பிஸியா இருக்கேன் அப்புறம் பேசுங்க என்று எதிர் முனையில் இருப்பவரை பேச விடாமல் ஃகாலை துண்டிக்கப் போ
னான்.

அப்பொழுது வேதாவின் குரல் அர்ஜு ஃபோன்னை வச்சிடாத ப்ளீஸ் என்று இறைஞ்சலாக கேட்டது.

 

[Akila vaikundam]

25.

வேதா நீயா என ஆச்சரியம் காட்டியவன் அவள் குரலில் இருந்த மாறுபாட்டையும் கவனிக்க தவறவில்லை.

வேதாவின் பெயரை கேட்டதுமே அவனது பெற்றோர்கள் மற்றும் அண்ணன் மூவரும் ஒரு சேர ஆர்வமாக பார்த்தனர்.

அவர்களை சங்கடமாக பார்த்தவன் பேசிட்டு வரேன் என்பது போல ஜாடை செய்துவிட்டு சற்று தள்ளி சென்று அவர்களும் நாகரிகம் கருதி அமைதி காத்தனர்.

அர்ஜூ என் மேல கோபத்தில் இருக்கியா..?

உன் மேலேயா..எனக்கு கோபமா.. எப்பவும் வராது.

அப்படின்னா என்னை ஏத்துப்பியா..?

வேதா..!

ப்ளீஸ் மாட்டேன்னு மட்டும் சொல்லிடாத.

எப்படி சொல்லமுடியும்..நீ என்னோட இருந்தா நான் பாக்கியவான்..ஆமா ஏன் உன் குரல் ஒருமாதிரி இருக்கு,..எதும் பிரச்சனை இல்லல்ல.. சரி அம்மா கிட்ட ஃபோன் குடு நான் பேசனும்.

அம்மா இப்போ என்னோட இல்ல ஊருக்கு அனுப்பி விட்டேன் என்றவள் சற்று இடைவெளிவிட்டு சன்னக்குரலில் ரொம்பவே மனபாரமா இருக்கு என்னால அழுகையை கட்டுப்படுத்த முடியல என்று கேவ ஆரம்பித்து விட்டாள்.

அம்மாவை ஊருக்கு அனுப்பிட்டியா..? அப்படின்னா நீ
இப்போ எங்கிருக்க,

உன் வீட்டு வாசல்ல.. ஆஃபிஸ் போனேன், அங்கிருந்து உன் அட்ரஸ் வாங்கிட்டு இங்க வந்தேன்.

என்ன..?என அதிர்ச்சி காட்டியவன்

உடனே மாடியில் இருந்த பால்கனிக்கு ஓடினான் அங்கிருந்து வெளியே பார்க்க வீட்டின் எதிர்ப்புறம் இருக்கும் மரத்திற்கு கீழே நின்றபடி பேசிக்கொண்டாள்.

ரோடு கிராஸ் பண்ணிட்டு வா என்றபடி வேகமாக வெளியேறினான்.

செல்லும் பொழுதே ம்மா வேதா வந்திருக்கா கீழ நிற்கறா என்றபடி தகவல் கூறிவிட்டு ஓடினான்.

அவனது பெற்றோர்களும் ஆச்சர்யமாக அவன் பின்னே சென்றனர்.

அர்ஜுன் வாசலுக்கு செல்லும் முன்னே வேதா ரோட்டை கடந்து அவனது வீட்டருகே வந்திருந்தாள்.

கேட்டை திறந்து வெளியே சென்றவன் தயக்கமாக நின்று கொண்டிருந்த வேதாவை பார்த்து நேரா வீட்டுக்குள்ள வர வேண்டியதுதானே.

செக்யூரிட்டியை கடை கண்ணால் பார்த்தவள் அவர் விடமாட்டேன்னு சொல்லிட்டாரு ..அதுக்கு அப்புறம் தான் நான் உனக்கு ஃகால் பண்ணினேன் என்று சொன்னாள்.

நீ என் வைஃப்ன்னு சொன்னியா என
கேட்டபடியே செக்யூரிட்டியை கோபமாக பார்த்து வைத்தான் .

இல்ல என்று தலையசைக்க.

அப்புறம் என்ன உரிமையில் என்னை ஏத்துப்பியானு கேட்ட..மத்தவங்க முன்னாடி உரிமையா என் மனைவின்னு சொல்ல முடியல்லன்னா என்னைத் தேடி ஏன் தேவையில்லாமல் வரனும்..என்று இம்முறை கோபத்தை அவள் மீது காட்டினான்.

பதில் சொல்லத் தெரியாமல் மலங்க மலங்க விழித்துக் கொண்டிருக்க பின்னோடு வந்த ரேணுகாக்கு நொடியிலேயே வேதாவை மிகவும் பிடித்துவிட்டது.

கணவனை பார்த்தவர் கிசுகிசுப்பாக பொண்ணு ரொம்ப பாந்தமா இருக்கால்ல..

ம்ம்..இப்போ தான் தெரியுது உன் பையன் ஏன் விழுந்தான்னு என அவரும் அவருடைய பிடித்தத்தை கூற விட்டார்.

அர்ஜூன் இஸ் வெரி லக்கி என அஸ்வின் சந்தோஷத்தில் முணுமுணுத்தான்.

கேட்கிறேன்ல வேதா..எதுக்காக இங்க வந்த..?

டேய் வீட்டுக்கு வந்த பொண்ணை என்னடா வாசல் வச்சு பேசிட்டு இருக்க என்றவர்..நீ உள்ளே வாம்மா என்றழைத்தார் .

ஆனால் அர்ஜுன் உடனே தாயை பார்த்து அம்மா கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க.

அவ விருந்தாளியாக வந்திருந்தா நீங்க தாராளமா உள்ளே கூப்பிடலாம் என்னை மட்டும் பாத்துட்டு பொறதுன்னா இப்படியே பார்த்து பேசிட்டு போகலாம்.

ஆனா இவ வேற ஒரு விஷயத்தை சொல்றா அது எந்த அளவு உண்மையான தெரிஞ்சுக்காம உள்ள கூப்பிட முடியாது என்றான்.

உனக்கென்ன பைத்தியமா அச்சு…என ரேணுகா கத்தினார்.

ம்மா இது எங்க ரெண்டு பேரோட வாழ்க்கை சம்பந்தப்பட்ட விஷயம் நீங்க கொஞ்சம் பேசாம இருக்கீங்களா என பதிலுக்கு இவன் கத்தினான்.

உடனே வீட்டு காவலாளி யின் முன்பு தங்களுடைய விஷயம் தெரிவதை விரும்பாத விஸ்வநாதன் ரேணுகா அவன் பேசிட்டு ஒரு முடிவு சொன்ன பிறகு நாம வந்துக்கலாம் என்றவர் அஸ்வினையும் பார்த்து உள்ளே வா என்பது போல தலையசைத்து விட்டு உள்ளே சென்று விட்டார்.

வேதாவோ அவனுக்கு பதில் கூற முடியாமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டு கதறி அழ ஆரம்பித்தாள்.

காவலாளி இருவரையும் வித்தியாசமாக பார்க்கவும் அர்ஜூன் வேதாவின் கையை பிடித்து இழுத்தபடி வீட்டின் பக்கவாட்டில் இருந்த கார் செட்டிற்குள் சென்றான்.

முதல்ல அழுகையை நிறுத்திவிட்டு நான் கேக்கறதுக்கு பதில் சொல்லு..என அதட்டினான்.

எந்த உரிமையில் நான் உன் மனைவின்னு அவர் கிட்ட சொல்ல முடியும் .

நமக்கு முறைப்படி மேரேஜ் ரிஜிஸ்டர் ஆகல அதும் இல்லாம நீ கட்டின தாலியை கழட்டி உன் கையிலேயே கொடுத்துட்டேன் அப்படி இருக்கும்போது எப்படி என்னால தைரியமா சொல்ல முடியும்.


ஓஓ..அதான் பிரச்சனையா அப்போ மறுபடியும் உன் கழுத்துல தாலி கட்டினா நீ என் மனைவின்னு எல்லார்கிட்டேயும் தைரியமா சொல்லுவியா என்று அவள் முகத்தைப் பார்த்து கேட்கவும்.

ம்ம்..சொல்லுவேன் என்றாள்.

தீடிர்னு ஏன் இந்த மனமாற்றம்..

******

உன்னைத்தான் கேட்கறேன்.. அவள் ஏதோ சொல்ல வருவதற்கு முன்பு கைநீட்டி தடுத்தவன் தயவுசெய்து அத்தை மேல மட்டும் பழி போடாத அவங்கதான் என்னோட சேர்ந்து வாழ சொன்னதா .

அவங்க பேச்சை எல்லாம் கேட்கிற ஆள் நீ கிடையாது எனக்கு ரொம்ப நல்லா தெரியும் வேற ஏதோ..! என்ன என்று புருவம் உயர்த்தி கேட்டான்.

அவள் தயங்கியபடி அவனை பார்க்க யாமினி ரைட் என்றான்.

ஆம் என்பது போல் அவள் தலையசைக்கவும்.

என்ன நடந்துச்சு.

அம்மா கிட்ட நான் கஷ்டப்பட்ட கதைகளை சொன்னேன் அந்த சமயத்துல யாமினியும் அவங்க அம்மாவும் தான் என்ன தேற்றி விட்டதையும் சொன்னேன்.

உடனே அம்மா அவங்களை நேர்ல பார்த்து நன்றி சொல்லணும்னு கூட்டிட்டு போக சொன்னாங்க.

நானும் சரின்னு கூட்டிட்டு வந்தேன் ஆனா என் யாமினி என முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழுதவள் உங்க அண்ணனை மறக்க முடியாம வேதனைல வெந்துகிட்டிருக்கா.

நீங்க என்னை விட்டுட்டு போனதை பெரிய துரோகமா நம்பறா.. தன் தோழிக்கு துரோகம் பண்ணின குடும்பத்துக்குள்ள நாம மருமகளா போய் எப்படி சந்தோஷமா வாழ்வது என்று யோசிக்கறா.. என்றவள் தோழியை பார்க்கச்சென்றதை நினைவு கூர்ந்தார்.

ம்மா கண்டிப்பா யாமினி வீட்டிற்கு போகனுமா..பஸ் நிறுத்தத்தில் வைத்து மீண்டும் ஒருமுறை கேட்டாள்.

இவ்ளோ தூரம் வந்த பிறகு உனக்கு என்ன தயக்கம் எத்தனை நாள் உன்னை வச்சு பார்த்து கொண்டார்கள் அந்த நன்றி கொஞ்சமாவது உன் உடம்புல இருந்தா இப்படி எல்லாம் என்கிட்ட கேட்பியா ஒழுங்கா என்னை கூட்டிட்டு போற வழிய பாரு என்று கடிந்து கொண்டார் மரகதம்.

ம்ம்..நடத்து போகனுமா இல்ல ஆட்டோலயா.

ம்மா இங்க ஆட்டோ ரொம்ப காஸ்ட்லி இருங்க நான் கால் டாக்ஸி புக் பண்ணறேன் என்றவள் உடனடியாகவே புக் செய்தாள்.

குறிப்பிட்ட நேரத்தில் வாகனமும் வர அதில் ஏறி அமர்ந்தவளுக்கு முகத்தில் தோழியை சந்திக்கப் போகும் சந்தோஷம் துளி கூட இல்லை நேர் மாறாக பயம்தான் முகம் முழுவதும் அப்பிக் கிடந்தது.

ஏன்டி உன் முகம் இப்படியிக்கு கொஞ்சம் சிரியேன் தாய் வம்புக்கு இழுத்தார்.

ம்மா உங்களுக்கு யாமினியோட அம்மா பற்றி தெரியாது..அதும்மில்லாம என்னை விட்டை விட்டு அனுப்பிருக்காங்க மறுபடியும் அங்க போக ஒரு மாதிரி இருக்கு.

ஒருநாள் கோபமா நடந்துக்கிட்டதுக்காக அங்கு போகவே கூடாதுனு நினைக்கறியே..எத்தனையோ நாள் அவங்க தான் உன்னை பாசமா பார்த்துக்கிட்டாங்க உனக்கு பசிக்கிறதுக்கு முன்னாடி சாப்பாடு போட்டாங்க அதை நினைச்சு பாரு எந்த சங்கடமும் இருக்காது.

ம்ப்ச் என்னவோ சொல்லறீங்க.. யாமினி சந்திச்சு வேற ரொம்ப நாள் ஆயிடுச்சு..என்ன பண்றான்னு தெரியல கல்யாணம் ஆச்சா ஆகலையா அப்படியே ஆகியிருந்தா அஸ்வினோட ஆச்சா இல்ல வேற யாரையாவது கல்யாணம் செஞ்சாளா எதுவும் தெரியல.

ஏன் அவ கூட நீ பேசிக்கறது இல்லையா அவ அம்மாவுக்கு உனக்கு தானே சங்கடம் உனக்கும் யாமினிக்கும் நடுவே எதுவும் பிரச்சனை இல்லையே.

எங்களுக்குள்ள சண்டை வரும்னு யார் நினைச்சாலும் அவங்க ஏமாந்து தான் போவாங்க ஏன்னா யாமினிக்கு நான் என்றால் அவ்வளவு இஷ்டம் எனக்கும் அப்படித்தான்.

நான் அங்கிருந்து வந்த பிறகு யாமினி ஃபோன் நம்பர் மாத்திட்டாம்மா அதனால என்னால அவளை காண்டாக்ட் பண்ண முடியல ஆனா என் நம்பர் அவ கிட்ட இருக்கும் ஏன் கூப்பிடலைன்னு தான் தெரியல ஒருவேளை ஃபோனுக்கு ஏதாவது ஆயிடுச்சோ என்னவோ என்றாள்.

சரி உனக்கு தெரியாத ஒரு விஷயத்தை நான் சொல்லட்டுமா உன்னோட யாமினிக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகல.

எப்படிம்மா .. எப்படி உங்களுக்கு தெரியும் என்று தாயிடம் ஆச்சரியமாக கேட்க அவர் இரு கண்களையும் சிமிட்டியபடி சிரித்தார்.

அப்போ இன்னும் அந்த அர்ஜுனோட காண்டாக்ட்ல தான் இருக்கீங்க இல்லையா என்று கோபப்பட்டுகளிடம்.

அதுல என்ன தப்பு இங்க பாரு வேதா.. அவர் மேல எனக்கு இருக்குற ஒரே ஒரு சங்கடம் உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்காம அவரோட தங்கவச்சிகிட்டது மட்டும்தான் மத்தப்படியே அந்த பையன் சொக்கத்தங்கம்.

என் வளர்ப்பு சரியில்ல இதுல மத்தவங்களை எப்படி குறை சொல்ல முடியும்.

உன்னை விட்டு பிரிந்த பிறகும் கூட உனக்காக என்னை பார்க்க வந்தாரு நான் கேட்டுக்கொண்டதுக்காக உன்னை மறுபடியும் என்கிட்ட கூட்டிட்டு வந்தாரு.

அது மட்டுமா ஊர்காரங்க முன்னாடி நம்ம குடும்பத்துக்கும்‌, உனக்கும் மரியாதை வேணும்னு நான் கேட்டதுக்காக ஊரார் முன்னாடி உன் கழுத்துல தாலியை கட்டி உன் மேல இருந்த ஒழுக்கம் கெட்டவள் என்ற பழியை போக்கினார்,உன் அப்பாவோட பழைய மரியாதையை மீட்டுக் கொடுத்தார்.

இப்போ நாம ரெண்டு பேரும் பழையபடி அந்த ஊருக்குள்ள தலை நிமிர்ந்து கம்பீரமா நடக்குறோம்னா அதுக்கு காரணம் அந்த தம்பி தான் அதை மறந்துடாதே.

அந்த முத்துப்பாண்டி கொண்டு வந்து சொத்தை கொடுத்ததால தான் நாம இன்னிக்கு பழைய மாதிரி சுகபோகமா வாழ்ந்துட்டு இருக்கோம்.

அவன் ஒன்னும் சும்மா நம்ம வீட்டு சொத்தை தூக்கிட்டு வந்து கொடுக்கல அதுக்கும் அஸ்வின் தம்பி தான் காரணம் என்றார்.

என்ன பண்ணினான்..முத்து கழுத்துல கத்தியை வச்சு சொத்தை எல்லாம் மறுபடியும் மரகதம் பேருக்கு எழுதிக் கொடுன்னு மிரட்டினானா என்று நக்கலாக கேட்டாள்.

ஆமாண்டி கிட்டத்தட்ட அப்படி மிரட்டி தான் சொத்து எல்லாத்தையும் மறுபடியும் நம்ம பேருக்கு மாத்த வெச்சாரு என்றார்.

ஹான் என்று ஆச்சரியம் அடைந்த மகளிடம்.

சிறு புன்னகையுடன் கத்தியை அவன் கழுத்துல வச்சாரு தான் ஆனா அது பாச கத்தி என்றவர்.

தவமா தவமிருந்து பெற்றான் இல்லையா ஒரு பெண் குழந்தை அந்த குழந்தையை கடத்திட்டாரு என்றவரைப் பார்த்தவள்.


ம்மா தரை ரேட்டுக்கு இறங்கி ஒரு கிரிமினல் வேலை பார்த்திருக்கான் அவனுக்கு சப்போர்ட் பண்றீங்க.

அப்படி இறங்கி வேலை பார்த்ததால தான் இன்னிக்கி பழைய வாழ்க்கையை வாழ்ந்துட்டு இருக்கோம் இல்லனா அஞ்சுக்கும் பத்துக்கும் அடுத்தவங்க கையை எதிர்பார்த்துட்டு இருந்திருப்போம்.

சரி சீக்கிரமா சொல்லுங்க.. எப்படி அந்த குழந்தையை கடத்தினான் பிறகெப்படி முத்துப்பாண்டி குழந்தையை மீட்டாரு.

இப்போ உனக்கே கேட்க ஆர்வம் வந்துருச்சுல்ல இதே மாதிரி தான் அஸ்வின் தம்பி கிட்ட நானும் கேட்டேன் அதுக்கு அவர் சிரிச்சுக்கிட்டே என்ன சொன்னாரு தெரியுமா‌

ஐயோ ஆன்ட்டி நீங்க நினைக்கிற அளவுக்கு எல்லாம் நான் பெரிய கிரிமினல் எல்லாம் இல்லை அவ்வளவு வொர்த் பீஸும் கிடையாது.

உங்க கிட்ட வொர்க் பண்ணிட்டு இருந்தாரு இல்லையா டிரைவர் அண்ணா அவர் கிட்ட சமீபமா அப்பப்போ பேசுவேன்.

அப்படி ஒரு நாள் கூப்பிடும் போது முத்துப்பாண்டியோட குழந்தை ஐஸ்கிரீம் கேட்டு அழுததாகவும் வாங்கிக் கொடுப்பதற்காக குழந்தையுடன் காரில் செல்வதாகவும் அவர் கூறினார்.

இந்த விஷயம் முத்துப்பாண்டிக்கும் அவரோட மனைவிக்கும் தெரியுமா என்று கேட்டேன்.

அப்பொழுது அவர் தெரியாது என்னோட மனைவி கிட்ட கொஞ்ச நேரம் பார்த்துக்க சொல்லி முத்துப்பாண்டியோட மனைவி கொடுத்துவிட்டு வெளியே போய் இருக்காங்க இந்த சமயத்துல அந்த குழந்தை அழவும் என் மனைவி குழந்தையை என்கிட்ட கொடுத்து கடைக்கு அனுப்பி வச்சிருக்காங்க என்று கூறினார்

சரி அண்ணா நான் சொல்ற வரைக்கும் குழந்தையை வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போக வேண்டாம் ப்ளீஸ் என்று சொல்லவும் அவரோ முதலில் பயந்தார் பிறகு தயங்கியபடியே ஏன் தம்பி என்று கேட்டார்.

உங்க சண்முகம் ஐயா குடும்பத்திற்கு ஏதாவது செய்யணும்னு சொல்லுவீங்கல்ல அதற்கான வாய்ப்பு வந்திருக்கு அதை பயன்படுத்திக்கோங்க தவறா எதுவுமே நடக்க போறதில்லை என்றவன் அடுத்த நொடி முத்துப்பாண்டிக்கு அழைத்து குழந்தை கடத்தப்பட்டதாகவும் அது உடனே உனக்கு வேண்டும் என்றால் நீ சண்முகத்திடம் வாங்கிய அனைத்து சொத்துக்களையும் அவரது மனைவி பெயருக்கு மாற்றி உடனடியாக ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று கூறினான்.

குழந்தை என்றதும் பதறியடித்த முத்துப்பாண்டி மறு பேச்சு பேசாமல் எல்லாவற்றையும் அப்பொழுது சென்று மரகதத்துடன் கொடுத்துவிட்டார்.

இப்போதைக்கு வெறும் பத்திரத்தை தானே கொடுத்திருக்கோம் இன்னும் ரெஜிஸ்டர் ஆகலையேன்னு ஏதாவது கோல்மால் பண்ணின உன் பொண்ணை நிரந்தரமா மறந்திட வேண்டியதுதான் ஞாபகம் வச்சுக்கோ.

உன் பொண்ணு மேல எப்பவுமே என்னோட ரெண்டு கண்ணும் இருந்துகிட்டே இருக்கும் நீ எங்க கொண்டு போய் ஒளிச்சு வச்சாலும் தூக்கிடுவேன் புரியுதுல்ல என்று மிரட்டவும் ஆடிப் போய்விட்டான் முத்துப்பாண்டி என்றவன்.

இப்போ சொல்லுங்க ஆன்ட்டி
நான் எவ்ளோ டம்மி பீஸ்.. வாய்ப்பு சரியா அமைந்தது அதை சரியா பயன்படுத்திகிட்டேன்.

திட்டம் போட்டு எதுவும் நடக்கல..எனக்கு செலவு வெறும் பத்து ரூபாய் ஐஸ்கிரீம் தான் என்று சிரித்தான்.

நல்ல காரியம் பண்ணி இருக்கீங்க போங்க தம்பி இப்படியா அந்த சொத்தை வாங்கணும் எனக்கு வீடு மட்டும் போதும் மீதி அவன் கிட்டயே இருந்துட்டு போகட்டும்னு விட்டிருக்கலாம் என்று ஆதங்கப்பட்டவரிடம்‌

ஆன்ட்டி விட்டுக் குடுக்க அது உங்க அம்மாவிடம் சீதனம் அல்ல காலம் காலமா பரம்பரை பரம்பரையா உங்க குடும்ப சொத்து.

நியாயமா வேதாவோட வாரிசுக்கு போக வேண்டிய சொத்து நீங்களா கொடுக்கணும்னு நினைச்சா கூட நான் விடமாட்டேன்.

ஒரு பரம்பரை சொத்து நல்லவன் கைக்கு போனா கூட பரவால்ல ஒரு கேடு கெட்டவன் கைக்கு போய் அது காணாம போறதை பாத்துட்டு என்னால சும்மா இருக்க முடியாது என்று கூறியதாக கூறினார்.

சிறிது நேரம் மௌனமாக பயணித்த வேதா திடீரென திரும்பி ஆமா அந்த குழந்தையை அர்ஜூன் தான் கடத்தி இருப்பான்னு உங்களுக்கு எப்படி தெரியும் அவனே உங்ககிட்ட சொன்னானா இல்ல நீங்க ஃபோன் பண்ணி கேட்டீங்களா என்று மற்றொரு சந்தேகத்தை கேட்டாள்.

நான் தான் கேட்டேன்..கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னாடி நம்ம ஊர் திருவிழா வந்தது இல்லையா அப்போ முத்துபாண்டியோட மனைவியை பார்த்தேன்.

அவ எப்பவும் என்கிட்ட நல்லா தானே பேசுவா அப்படி பொதுவா பேசும்போது அவ கைல இருந்து குழந்தையை வாங்கி நானும் கொஞ்சிக்கிட்டு இருந்தேன்.

அப்போ திடீர்னு கோபமா வந்த முத்துப்பாண்டி என் கையில் இருந்து குழந்தையை புடிங்கிட்டான்.

ஏன் இப்படி செய்யறீங்கன்னு அவ மனைவி கோபப்பட்டதற்கு குழந்தை கடத்தப்பட்டதும் அதை மீட்கறதுக்காக சொத்துக்களை எல்லாம் மறுபடியும் என் பெயருக்கு மாற்றிய விஷயத்தை அவளிடம் கூறியவன் இன்னொரு தடவை குழந்தையை அவங்ககிட்ட கொடுக்கறதை பார்த்தேன் அப்புறம் நான் மனுஷனாவே இருக்க மாட்டேன் சொத்து போனா எப்படி வேணாலும் சம்பாதிக்கலாம் ஆனா என் தங்கம் போனா நான் என்ன செய்யறது என்று கண்கலங்கியபடி பேசியவன் குழந்தையை நெஞ்சோடு அணைத்துக் கொண்டு அங்கிருந்து வேகமாக சென்றுவிட்டான்.

அதன் பிறகு தான் கோபமாக மரகதம் அர்ஜுனனுக்கு போன் செய்து கேட்டது.

அவன் சிரித்தபடியே பதிலை கொடுக்க அந்த பதிலைக் கேட்டு மரகதத்தால் சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

ஐஸ்கிரீம் வாங்கி கொடுக்கறதுக்கு குழந்தையை தூக்கிட்டு போனதை கடத்தல் என்று இவன் நினைத்து கொண்டிருக்கிறான்..கடவுளே..கடவுளே.. பாசம் வைத்து விட்டால் மிருகங்கள் கூட மனிதர்களாக மாற ஆரம்பித்து விடுகிறது என நினைத்தும் கொண்டார்.

இப்போ புரிஞ்சுதா அந்த பையனோட சாமர்த்தியம்.. அவனைப் போய் தேவையே இல்லாம கரிச்சி கொட்டிட்டு இருக்க.

போதும் போதும்..அவன் புராணம்.. விட்டா கோவில் கட்டி சிலையும் வச்சுருவீங்க போல யாமினி வீடு வந்துருச்சு இறங்குங்க.

இப்பவே சொல்லிட்டேன் கஸ்தூரி ஆன்ட்டி பட்டுன்னு பேசிடுவாங்க அப்புறம் என்னடி இப்படி பேசிட்டாங்கன்னு கண்ணை கசக்கி கிட்டு என் முன்னாடி நின்னீங்க அப்புறம் நான் மனுஷி
யாவே இருக்க மாட்டேன்.. இன்னொரு தடவை நல்லா யோசிச்சுக்கோங்க கண்டிப்பா அவங்களை மீட் பண்ணனுமான்னு.. என்று மிரட்டி விட்டு தான் யாமினியின் வீட்டுக் காலிங் பெல்லின் மேல் கை வைத்தாள்.

 

[Akila vaikundam]

26

யாரு..எனக்கேட்டபடியே ஓய்ந்து போன தோற்றத்துடன் கதவைத் திறந்த கஸ்தூரி வாசலில் வேதாவை பார்க்கவும் கோபமாக இன்னும் உனக்கு என்ன வேணும் என் மகள் உயிரோடு இருக்காளா செத்துப் போயிட்டாளான்னு பார்த்துட்டு போக வந்தியா எங்களை நிம்மதியாவே வாழ விட மாட்டியா.

உனக்கு நாங்க என்ன செஞ்சோம் நல்லது தானே செஞ்சோம் .. அதுக்கு நீ பதிலுக்கு என் பொண்ணு வாழ்க்கையை கெடுத்துட்ட.

மன்னிக்கனும் ம்மா என இடையில் குறுக்கிட்ட மரகதம் உங்க பொண்ணு வாழ்க்கையை கெடுத்தது என் மகள் இல்லை என்றவரை நீங்க யாரு என்பது போல கஸ்தூரி பார்க்கவும்.

நான் வேதாவோட அம்மா பெயர் மரகதம் நீங்க என் பொண்ணோட இக்கட்டான காலத்தில் கூட இருந்திருக்கீங்க அதற்கு நேரில் பார்த்து நன்றி சொல்லிட்டு போறதுக்காக வந்தேன்.

ஆனால் உங்க பொண்ணு வாழ்க்கை கெட என் மகள் தான் காரணம்கிற நினைப்போட இருப்பிங்கன்னு எனக்கு தெரியாது,தெரிந்திருந்தால் இங்க வந்திருக்கவே மாட்டேன் என்றார்.

அதான் இப்போ தெரிஞ்சிருச்சு இல்ல கிளம்புங்க தயவு செஞ்சு தப்பி தவறி கூட இந்த பக்கம் வந்துடாதீங்க என் மகள் படற வேதனையை பார்த்து பார்த்து நாங்க காலத்துக்கும் தனியாவே அழுதுகறோம் என்ற படி வாயில் புடவை முந்தானையை வைத்து அழுகையை அடக்கினார்.

இங்க பாருங்கம்மா என் மகளுக்கு ஒரு கஷ்டம் வந்த பொழுது நீங்க தோள் கொடுத்து தாங்கினது போல உங்களுக்கு ஓரு கஷ்டம்னு தெரியும் பொழுது நான் எப்படி விட்டுட்டு போக முடியும்.. கண்டிப்பா உங்க மகளுக்கு ஏதாவது நல்லது செய்துட்டு தான் இங்கிருந்து போவேன் என பிடிவாதமாக அங்கேயே நின்றார் மரகதம்.

இன்னும் என்ன என் பொண்ணுக்கு நல்லது பண்ண போறீங்க.. ரெண்டு பேரும் ஹான்..என ஆங்காரமாக கத்தியவர்.

அழுதபடியே உங்க பொண்ணு மட்டும் என் பொண்ணு வாழ்க்கைக்குள்ள வராம இருந்திருந்தா இந்நேரம் ஆசைப்பட்டவனை கல்யாணம் பண்ணி குடும்பம் குழந்தைன்னு சந்தோஷமா வாழ்ந்திருப்பா.. எல்லாத்தையும் உங்க பொண்ணு தான் கெடுத்துட்டா.

உங்க பொண்ணோட ஒழுக்கம் கெட்ட செயலுக்காக பாதிக்கப்பட்டது என் பொண்ணோட வாழ்க்கை தான் தெரியுமா உங்களுக்கு என வேதனையில் கதறினார் கஸ்தூரி.

நல்லாவே தெரியுதும்மா..தப்புதான் என் பொண்ணு பண்ணினது மிகப் தப்புதான்.. அதுக்கான கோபத்தைக் காட்ட வேண்டியது அவ மேல இல்ல.

என் மேல தான்..நான் மட்டும் ஒழுங்கா வளர்த்திருந்தா என் பொண்ணுக்கு இப்படி பண்ணனும்னு தோன்றியிருக்காது இல்ல என்ன மன்னிச்சிடுங்க அம்மா தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ என் பொண்ணு உங்க பொண்ணு வாழ்க்கைகுள்ள வந்துட்டா இனிமே அதை சரி பண்ணி கொடுக்க வேண்டியதும் அவ தான்.. என்றார்.

வெளியே இரு தாய்மார்களும் அவரவர் பெண்ணுக்காக வாதாடிக் கொண்டிருக்க உள்ளே படுத்து இருந்த யாமினிக்கும் அந்த சத்தம் கேட்டது.

யார் கூட அம்மா இப்படி சத்தம் போட்டுக்கிட்டு இருக்காங்க ஒருவேளை அந்த அஸ்வின் ஃபேமிலி தான் மறுபடியும் வந்துருக்கா.

ச்சோ கடவுளே இவங்களுக்கு எத்தனை முறை சொல்றது இப்படி வீட்டு வாசலுக்கு வராதீங்கன்னு இன்னைக்கு முகத்தில் அடிச்ச மாதிரி நாலு வார்த்தை கேட்டு விரட்டி விட்டா தான் புத்தி வரும் போல என்று கோபமாக வெளியே வந்த யாமினி வேதாவை கண்டதும் வேதா நீயா எப்போ வந்த என ஓடி வந்து அவளை கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டாள்.

தோழியின் தோற்றத்தைக் கண்ட வேதா துடித்துவிட்டாள்.

எவ்வளவு தைரியமான பெண் கம்பீரமான பெண் இன்று நிறம் கறுத்து,உடல் இளைத்து,சோர்ந்து போய் இருக்கிறாளே.. அதுமட்டுமா அவளுடைய கணீர் குரல் எங்கே?

ஏதோ கிணற்றுக்குள் இருந்து பேசுவது போல அவளுடைய குரல் கேட்கிறதே என வேதனை கொண்டவள்.

என்ன யாமினி இதெல்லாம்‌.. நீ கல்யாணமாகி சந்தோஷமா இருப்ப உன்னை கண் நிறைந்து பாத்துட்டு போலாம்னு வந்தா எனக்கு இவ்வளவு பெரிய அதிர்ச்சியை கொடுக்குற.. ஏன் இப்படி அலங்கோலமா இருக்க.
உன்னையே நீ வருத்திக்கிற அளவிற்கு நீ என்ன தவறு செய்த..

தப்பெல்லாம் என்னோடது தானே நான் தானே தண்டனை அனுபவிக்கணும் அதை விட்டுட்டு நீ ஏண்டி தண்டனை அனுபவிச்சிட்டு இருக்க..என்று வேதா அழுதபடியே கேட்டாள்.

என்னால அஸ்வினை மறக்கவும் முடியல அதே சமயத்துல அர்ஜுனை மன்னிக்கவும் முடியல நான் என்ன பண்றது வேதா.

அம்மா இதை புரிஞ்சிக்காம வாரம் ஒரு மாப்பிள்ளையை கூட்டிட்டு வராங்க.. இவனை பிடிச்சு இருக்கா அவனை பிடிச்சிருக்கா என்று எப்பவும் தொல்லை செய்யறாங்க.. என்னால அவங்களோட போராட முடியல செத்துப் போயிடலாமான்னு இருக்கு

அம்மாவோடு டார்ச்சர் தாங்காம ஏதாவது ஒரு மாப்பிள்ளைக்கு தலையாட்டி வெச்சா கூட அவன் பக்கத்துல நிற்கவே அருவருப்பா இருக்கு அப்புறம் எப்படி அவனை கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியும்.

அஸ்வினை விட்டுட்டு வேற ஒருத்தனை நெனச்சு கூட பாக்க முடியல வேதா என்னை விட்டுட சொல்லுடி..என்ற கதறிய யாமினி வேதாவிடம் வேண்டுவது போல.


எத்தனை தடவை சொன்னாலும் என் அம்மா கேட்க மாட்டேங்கிறாங்க வேதா என தாயைப் பார்த்து ப்ளீஸ்மா என்னை விட்டுடுங்க அவனை நினைச்சிகிட்டு இப்படியே வாழ்ந்திடறேன் என்று கையெடுத்து கும்பிட்டபடி மடிந்து அமர்ந்து அழ ஆரம்பித்தாள்.

யாமினியின் செயலை வேதாவால் கண் கொண்டு பார்க்க முடியவில்லை இப்படி எல்லாம் இறங்கிப் போய் பேசக்கூடிய பெண் கிடையாது எந்த அளவிற்கு ஒருவனை மனதால் நினைத்திருந்தால் இந்த அளவிற்கு கெஞ்சிக் கொண்டிருப்பாள்.

இவளுக்கு நாம் என்ன செய்யப் போகிறோம் என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுதே மரகதம் வேதாவின் கையைப் பிடித்து இழுத்துச் சென்றார்.

சற்று தூரம் சென்றதும் அவளை விட்டவர் கோபமாக மகளின் தோள்களை பிடித்து ஆட்டியபடி இப்போ இந்த பொண்ணுக்கு என்னடி பதில் சொல்ல போற.. இந்த குடும்பத்துக்கும்..அந்த தாய்க்கும் என்ன பண்ண போற.

அவ எதிர்காலத்துக்கு என்ன பண்ண போற,இந்த குடும்பத்தோட சந்தோஷத்துக்கு என்ன செய்ய போற.

நீ சாக கிடக்கும்போது கூட்டிட்டு வந்தாளே அதுக்காக நீ கொடுக்கிற பரிசா இல்ல உன்னை மறுபடியும் படிக்க வைத்து அழகு பார்த்தாளே அதுக்காக நீ கொடுக்கிற தண்டனையா சொல்லு..

என்ன தான் உன் மனசுல ஓடிக்கிட்டு இருக்கு வெளிப்படையா சொல்லு என்று கேட்டார்.

அம்மா நான் என்னம்மா பண்ண முடியும்..என்னை ஏன் குற்றவாளி ஆக்கறீங்க..

பிறகு உன்னை குற்றவாளி ஆக்காம வேற யாரை சொல்லனும்..ஹான்..இப்போ இருக்கற சூழ்நிலைக்கு பிள்ளையார் சுழி போட்டு ஆரம்பிச்சு வச்சது நீ தான்.

நீ மட்டும் ஒழுக்கமா அந்த பையனோட சேர்ந்து வாழாம இருந்திருந்தா இன்னினைக்கு இந்த பொண்ணு அவ ஆசைப்பட்டவனோட சந்தோசமா வாழ்ந்துட்டு இருப்பா.

அர்ஜூன் தம்பி உன்னோட கல்யாணம் பண்ணிக்காம இருந்ததால முதல் தடவை அவரை பார்க்கும்போதே தப்பா நினைச்சுட்டா ..அதுக்கு காரணம் இவளோட வளர்ப்பு, நம்மளோட பாரம்பரியம் ,கலாச்சாரம், இதெல்லாம் தான் தப்பானவனா பார்க்க வைத்தது.

அதனால அவரோட அண்ணனும் அப்படித்தான் இருப்பானு பயப்படறா எப்படி அவ பயத்தை போக்க போற.

இங்க பாருங்க நான் ஊருக்கு போறேன் எல்லாத்தையும் சரி பண்ணிட்டு அம்மாவை பார்க்க ஊருக்கு வர்றதுன்னா வா..அப்படி இல்லையா நீ வரவே வராத..என் புருஷன் செத்த மாதிரி என் பொண்ணும் செத்துப் போயிட்டதா நினைத்துக் கொள்கிறேன் என்றவர் அங்கிருந்து வேகமாக சென்றுவிட்டார்.

சிறு கிராமத்தில் பிறந்து வளர்ந்தவர் எங்கும் தனியாக சென்றதில்லை..ஏன் பேருந்து பயணமோ, இரயில் பயணமோ கூட இதுவரை சென்றதில்லை.

அப்படிப்பட்ட தாய் இவ்வளவு பெரிய பெங்களூர் நகரத்தில் தனியாகவே பார்த்துக் கொள்கிறேன் என்று இவளை உதறி விட்டு செல்கிறார் என்றால் எந்த அளவிற்கு மகளை மீண்டும் வெறுத்து இருப்பார் என்று கலங்கிய வேதா அப்படியே சற்று நேரம் நின்றாள்.

பிறகு முடிவெடுத்தவளாக யாமினியின் வீட்டை திரும்பி கூட பார்க்காமல் வேகமாக அர்ஜுனனின் அலுவலகத்தை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.

சோ உன் அம்மா எங்க போனாங்க எப்படி போனாங்க என்கிற கவலையே இல்லாமல் உன் பிரண்டுக்காக நேரா என்ன தேடி வந்துட்ட ரைட் .


அப்பாவியாக முகத்தை வைத்து ஆமாம் என்பது போல தலையசைக்கவும் ஓங்கி அறைஞ்சேன்னா பாரு இவ்ளோ பெரிய சிட்டிக்குள்ள அங்களை தனியா விட்டிருக்க நகை வேற நிறையா போட்டு இருப்பாங்க கையில் வேற பணம் வச்சிருப்பாங்க.

பணத்திற்கும் நகைக்கு ஆசைப்பட்டு எவனாவது ஏதாவது பண்ணிட்டா என்ன பண்ணுவ என்று கேட்கவும்.

பயந்தவள் இப்போ என்ன பண்றது என கேட்டாள்.

பஸ்ல இருந்து தானே கூட்டிட்டு வந்த என்று கேட்கவும்.

ஆமாம் என தலையசைத்தாள்.

உடனே யாருக்கோ அழைத்தவன் வேதாவின் தாய் பற்றிய அடையாளங்களை கூறிவிட்டு உடனடியா பேருந்து நிலையத்திற்குச் சென்று பார்க்கும் படி பணிந்தான்.

சற்று நேரத்திலேயே அவரை பார்த்து விட்டதாக அந்த ஆள் கூறவும்..அவரை உடனே அவனது வீட்டிற்கு அழைத்து வரும்படி கூறினான்.

பிறகு வேதாவைப் பார்த்தவன் உன் அம்மா கையில் ஃபோன் இருக்கு தானே எனக் கேட்டான்.

ஆமாம் என்பது போல் தலையசைக்கவும். உடனே அவருடைய எண்ணிற்கு அழைத்தவன் அனுப்பி வைத்த ஆளின் அடையாளங்களை கூறி அவருடன் தன் வீட்டிற்கு வரும்படி அழைத்தான்.

மரகதம் சற்று யோசிக்கவும் வேதா தன் வீட்டில் இருப்பதாக கூறவும் சரி என உடனே ஒத்துக் கொண்டார்.

பிறகு உன் அம்மா உன்னை மாதிரி முட்டாள் கிடையாது புத்திசாலி நீ கூட்டிட்டு போகும்போதே வழி பார்த்து வச்சிருக்காங்க அதான் பஸ் டிப்போக்கு நேரா போயிருக்காங்க அதனால ஈஸியா பார்க்க முடிஞ்சது.

ஒருவேளை அவங்களுக்கு மட்டும் ஏதாவது ஆகியிருந்தது நீ காலிதான் இன்னைக்கு என்றவன் சரி அடுத்து என்ன பண்ணலாம்னு இருக்க.

அதான் சொன்னேனே உங்களோட சேர்ந்து வாழலாம்னு.

இங்க பாரு வேதா கொஞ்சம் பிராக்டிகலா பேசு சேர்ந்து வாழ்றதுனா உன்னோட பார்வையில மத்தவங்க முன்னாடி சேர்ந்து வாழ்வது போல நடிக்கனும் அதானே.

அது என்னால முடியாது.. எனக்கு என் மனைவியா வர்றவ எல்லா சந்தோஷங்களையும் கொடுக்கணும், குறைந்தது மூன்று குழந்தைகளாவது பெத்துக்கனும்.. காலத்திற்கும் ஒரு போலியான வாழ்க்கையை என்னால கற்பனை கூட செஞ்சு பாக்க முடியல..நீ கிளம்பு.

ப்ளீஸ் அர்ஜூ நீ அப்படி சொல்ல கூடாது உனக்காக நான் என்ன வேணாலும் செய்கிறேன் எப்படி வேணாலும் இருக்கிறேன் என்னை ஏத்துக்க மாட்டேன்னு மட்டும் சொல்லாத.

வேதா உன்னை ஏத்துக்க மாட்டேன்னு நான் சொல்லவே இல்ல போலியா ஒரு வாழ்க்கையை உன்கூட வாழ முடியாதுன்னு தான் சொல்லறேன்.

அதான் சரின்னு சொல்றேனே.

ஆனா அதை நீ உண்மையா சொல்லலையே உனக்காகவும் சொல்லலையே அட்லீஸ்ட் எனக்காக கூட சொல்லலையே உன் தோழி யாமினிக்காக சொல்லற.

கொஞ்சம் யோசிச்சு பாரு நீ இப்போ என்னோட சேர்ந்துட்டேனு நினைச்சு யாமினியும் மனசு மாறி என் அண்ணனை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு இங்க வர்றாங்கன்னு வச்சுக்கோ.

கொஞ்ச நாள் கழிச்சு உனக்கும் எனக்கும் நடுவுல இருக்கிற இந்த பிரிவு அவங்களுக்கு தெரிஞ்சா அப்போ நாம எல்லாருமே நிறைய கஷ்டப்படுவோம்.

அதுக்கு இப்படியே விட்டுட்டா இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல என் அண்ணனும் மனசு மாறி வேற யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிப்பான்.

யாமினியும் வேற யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு சந்தோஷமா இருப்பாங்க.

நீயும் உனக்கேத்தவனை பாத்து ஒரு வாழ்க்கையை தேடிக்கலாம் நானும் எனக்கானவளை சந்திச்சு கல்யாணத்தை பண்ணிக்கலாம்.

இப்படி போலியா மறைமுக அக்ரிமெண்ட் போட்டு ஏன் எல்லாரோட வாழ்க்கையும் கெடுக்கணும் ப்ளீஸ் நீ கெளம்பு இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல உன் அம்மா வந்துருவாங்க.. அப்புறம் உன் நிலைமை இன்னும் மோசம் ஆகிடும்.

ப்ளீஸ் அர்ஜூன் அப்படி எல்லாம் நீ யோசிக்க கூடாது உனக்கு தெரியுமா நீ என்ன விட்டுட்டு வந்ததுக்கு அப்புறமா நான் சுத்தமா சாப்பிடல ரொம்ப ரொம்ப ஒல்லி ஆயிட்டேன் என்னால நடக்கக்கூட சக்தி கிடையாது என்னால சுயமா பாத்ரூம் கூட யூஸ் பண்ண முடியாது அவ்வளவு வீக்கா இருந்தேன்.. இந்த சமயத்துல குழந்தை வேற என்று சொல்லும் பொழுது அர்ஜுனின் முகம் வலியில் சுருங்கியது.

அத்தோடு அந்த பேச்சை விட்டவள்..அந்த சமயத்துல நான் யாரையுமே உதவிக்கு கூப்பிடல யாமினியை மட்டும் தான் கூப்பிட்டேன்.

கூப்பிட்ட உடனே அவளும் ஓடி வந்தா என்னை ஒரு ஹாஸ்பிடல்ல காமிச்சு அங்கிருந்து பூ மாதிரி பெங்களூர் கூட்டிட்டு வந்தா அதுக்கு அப்புறம் அவங்க அம்மா நம்பற மாதிரி ஒரு பொய்யை சொல்லி என்னை எவ்வளவு நல்லா பார்த்துகிட்டா தெரியுமா.

என் படிப்பை தொடர வைத்து எனக்கு ஒரு வேலையும் வாங்கி கொடுத்து சுயமா சொந்தக்கால்ல நிக்க வெச்சா.
அப்படிப்பட்டவ இன்னைக்கு காதலால மனவேதனையில் கஷ்டப்படறதை பார்க்கும் பொழுது என்னால் அதை தாங்க முடியல அர்ஜுன்.

ப்ளீஸ் நீ எனக்காக என்னை ஏத்துக்க வேண்டாம் நான் பட்ட கஷ்டங்களுக்காக என்னை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டாம்..யாமினிக்காக,உன் அண்ணனுக்காக ஏத்துக்கோ..கண்டிப்பா உனக்கு நன்றி உள்ளவளா இருப்பேன் .

நல்ல மனைவியா, உன் குடும்பத்துக்கு மருமகளா உன் மூன்று குழந்தைகளுக்கும் அம்மாவா எப்போதும் இருப்பேன் ..ஆனால் துணைக்கு என் யாமினி என் கூட இருக்கணும்.

நான் கஷ்டப்படும் போது அவ என்னை பார்த்துக் கொண்டதைவிட நூறு மடங்கு நான் அவளை பாத்துக்கணும்.. எல்லா நன்றி கடனையும் திருப்பி செலுத்தனும்.. அதற்கெல்லாம் யாமினி உன் அண்ணனை திருமணம் செய்து கொண்டு இந்த வீட்டில் என்னோடு இருக்கணும்..

ப்ளீஸ் நான் என்ன தவறு செய்திருந்தாலும் என்னை மன்னித்து முழுமனதா ஏத்துக்க முடியவில்லை என்றால் கூட போலியாவாவது என்னை உன் கூட வச்சிக்கோ ..அந்த ஒன்னு போதும் யாமினி இந்த வீட்டுக்கு வந்துடுவா.. உன்கிட்ட நான் எதுவும் கேட்க மாட்டேன் எப்போவும் கோபப்பட மாட்டேன் சண்டை போட மாட்டேன் ப்ளீஸ்.என் யாமிக்கு வாழ்க்கை பிச்சை போடு அர்ஜூ என அவனின் காலில் விழப்போனாள்.

அதை தடுத்து நிறுத்தியவன் என்ன மாதிரியான ஆளு வேதா நீ.. தோழிக்காக என் காலில் விழற..
உன் தோழி மேல உனக்கு இருக்கிற அதே அளவிற்கான அக்கறை என் அண்ணன் மேல எனக்கு இருக்கு.

உனக்கு ஒரு உண்மையை சொல்லவா நான் உன்னை கல்யாணம் பண்ணினது,உன்னை உன் அம்மாகிட்ட விட்டது எல்லாமே நூறு சதவீதம் என் காதலின் வெளிப்பாடுதான் அதை உன்னால தான் புரிஞ்சுக்க முடியல.

நான் கல்யாணம் பண்ணிட்டு உன் கூட எடுத்த செல்பி கூட யாமினி கிட்ட காண்பித்து அவங்க மனசை மாத்தறதுக்காக தான்.

ஆனா அவங்க தான் என்னை அவங்க வீட்டு பக்கமே வர வேணாம்னு சொல்லிட்டாங்க..அது மட்டும் இல்லாம நாங்க போனா கூட அவங்க அம்மாவை விட்டு விரட்டிவிட்டிடுவாங்க.

அதுக்காக தான் நான் இன்னும் அந்த பக்கம் போகல இல்லன்னா இந்நேரம் அவங்ககிட்ட அந்த போட்டோவை காண்பித்து எப்படியோ நம்ப வைத்து ‌

நீ எப்படி யாமினிக்காக என்கிட்ட வந்து கெஞ்சி கேட்டுக்கிட்டு இருக்கிறாயோ அதே மாதிரி என் அண்ணனுக்காக நான் உன்கிட்ட வந்து கெஞ்சி கேட்டுகிட்டு இருந்திருப்பேன் .

நாம ரெண்டு பேருமே அவர்களுக்காக சேரனும்னு நினைக்கிறோம் .

உண்மையிலேயே நமக்காக நாம சேர்ந்தால் எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கும் அந்த ஒரு வருத்தம் தானே தவிர மற்றபடி எனக்கு உன்னை கல்யாணம் பண்றதாலேயோ உன்னை ஏற்றுக் கொள்வதாலேயே எந்த ஒரு பிரச்சனையும் கிடையாது என்றவன்.

சரி உள்ள வா என்று அழைக்கும் போதே வேதாவின் தாயாரும் வந்து சேர்ந்தார்.

அவரைப் பார்த்து நலம் விசாரித்தவன் வீட்டிற்கு உள்ளே இருவரையும் அழைத்துச் சென்றான்.

மரகதத்திற்கு மனமெங்கிலும்
அப்படி ஒரு நிம்மதி.. மகள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று எதிர்பார்த்தாரோ அதையேதான் வேதாவும் செய்திருக்கிறாள். போதும் இதற்குப் பிறகு தனக்கு எந்த ஒரு சந்தோஷமும் வேண்டாம்.

கணவரின் சாவிற்கு உண்மையான அர்த்தம் கிடைத்துவிட்டது.
இனி எங்காவது சற்று நேரம் ஓய்வெடுத்தால் போதும் மனம் அந்த அளவிற்கு சந்தோஷத்தில் நிறைந்து கிடந்தது.

வேதாவையும் மரகதத்தையும் சந்தோஷமாக உள்ளே அழைத்த ரேணுகா மரகதத்தின் முகம் சோர்வுடன் இருப்பதை கண்டு சற்று நேரம் ஓய்வெடுக்கிறீர்களா என கேட்டார் .

அவரும் சரியென தலையசைக்க
உடனடியாக அவருக்கு ஒரு அறையை ஏற்பாடு செய்தவர் உணவருந்த வைத்த பிறகு ஓய்வெடுக்க வைத்தார்.

அதன் பிறகு அர்ஜுனிடம் வந்தவர் என் மருமகன் என்னடா சொல்லறா என்று கேட்டார்.

உங்க மருமக ரொம்ப சுயநலம் ம்மா என்றவன் அவளோட மச்சினனுக்கு முதல்ல திருமணம் ஆகணுமாம் அதன் பிறகு தான் உங்க சின்ன மகனை முறையா கல்யாணம் பண்ணிப்பேன்னு சொல்லறா என்று முகத்தை கடுமையாக வைத்துக்கொண்டு கூறவும்.

என்னவோ ஏதோவென்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தது ரேணுகாவிற்கு விஷயம் பிடிபடவும் பொய்க் கோபம் வந்தது.

எவ்வளவு நல்ல விஷயத்தை இப்படியா முகத்தை வைத்துக்கொண்டு சொல்லறது ஒரு நிமிடம் பயந்தே போய்ட்டேன் என்றவர்.

வேதாவிடம் வந்து அவன் சொல்றதெல்லாம் உண்மையா என்று கேட்டார் .

ஆமா ஆன்ட்டி ஆனா நீங்க எனக்கொரு உதவி செய்யணும்.

சொல்லும்மா ..செய்ய காத்துகிட்டு இருக்கோம்.

அது என தயங்கியவள்..இப்போ நாம எல்லாரும் சேர்ந்து யாமினி வீட்டுக்கு போகனும் வரீங்களா எனக் கேட்டாள்.

என்ன என அதிர்ச்சி அடைந்த ரேணுகா கணவர் முகத்தை பார்க்க அவரும் மனைவியின் முகத்தை தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

அதுமட்டுமின்றி அனைவருமே ஒன்று போல ஒருவர் முகத்தை மற்றொருவர் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டனர்.

விஸ்வநாதன் தான் முன்வந்து இல்லம்மா அந்த பொண்ணு எங்களை பல தடவை அவமானப்படுத்திவிட்டது மறுபடியும் மறுபடியும் அங்க வந்து அவமானப் படறதுக்கு எங்களுக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கும்மா என்றார்.

உடனே வேதா அனைவரையும் பார்த்து இந்த முறை அப்படி நடக்காது அதுக்கு நான் உங்களுக்கு வாக்கு தரேன் உங்க பிள்ளைங்க நன்றாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக நீங்க எல்லாரும் வந்து
தான் ஆகணும் என்று வற்புறுத்திக் கூப்பிடவும் அனைவருமே மறுபேச்சு பேசாமல் காரில் ஏறி அங்கிருந்து யாமினியின் வீட்டிற்கு சென்றனர்.

 

[Akila vaikundam]

27


யாமினியின் வீட்டிற்கு முன்பாக அவர்களின் கார் வந்து நிற்கவும் காரில் இருந்து இறங்க எல்லோருமே தயங்கினர் .


அதை புரிந்து வேதா சரி நான் முன்னாடி போய் அவங்க கிட்ட பேசிட்டு உங்களை கூப்பிடுறேன் அப்புறமா நீங்க வாங்க எனக் கூறியபடி யாமினியின் வீட்டு வாசலுக்கு சென்றாள்.


பிறகு சற்றுத்தயங்கியபடியே காலிங் பெல்லை அழுத்தினாள்.


வேதா செல்லவும்..ம்மா அவ மறுபடியும் போறாம்மா.. ப்ளீஸ் கூப்பிடுங்க என்ற கதறிய யாமினியை அதட்டி உள்ளே அழைத்து வந்த கஸ்தூரி பெரும் பாடு பட்டு அப்பொழுது தான் தூங்க வைத்தார்.


வாசலில் பெல் சத்தம் கேட்கவும்..முதல்ல இதை கழட்டி வீசனும் என்றபடியே


கதவைத் திறந்த கஸ்தூரி வேதாவைக் கண்டதும்

மறுபடியும் உனக்கு என்ன வேண்டும்..என எரிந்து விழுந்தார்.


யாமினியை பாக்கணும் ஆன்ட்டி கூப்பிடுங்க.


அவ யாரையும் பார்க்க தயாரா இல்லை நீ கிளம்பு.


ப்ளீஸ் ஆன்ட்டி உங்க பொண்ணோட நல்லதுக்காக தான் சொல்றேன் கொஞ்சம் வெளியே வர சொல்லுங்க..

யாமி..யாமி உன் வேதா வந்திருக்கேன் வெளிய வா.


அதான் சொல்லறேன்ல அவ வரமாட்டா.. நீ அப்பவே வந்துட்டு உடனே கிளம்பி போயிட்ட இல்ல அதனால ரொம்பவே மனசு உடைஞ்சுட்டா அப்போ இருந்து இப்போ வரைக்கும் அழுதுட்டே இருந்தா..இப்போ தான் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி அவளை சமாதானப்படுத்தி தூங்க வைச்சேன் அது கூட பொறுக்கலையா உனக்கு.


ஆன்ட்டி நான் ஏன் போனேன் என்கிற விஷயம் உங்களுக்கு தெரிந்தால் நீங்கள் இப்படி எல்லாம் பேசிக்கிட்டு இருக்க மாட்டீங்க.


இப்போ மட்டும் வரல அங்க நிக்கிற காருக்குள்ள அஸ்வின் அம்மா அப்பா அர்ஜுன் எல்லாரும் வந்திருக்காங்க உங்க மகளுக்காக மறந்துடாதீங்க..


இப்போ யாமினியை வெளியே அழைச்சிட்டு வரவில்லை என்றால் நானே உள்ள போய் கூட்டிட்டு வர வேண்டியது இருக்கும் என கோபமாக கூறினாள்.


வாசலில் இருந்தே காரை எட்டிப்பார்த்தவர் சிறு நப்பாசையுடன் எதுக்காக.. என் பொண்ணு வாழ்க்கைக்காகவா.


ஆமாம் ஆன்ட்டி யாமினி அஸ்வின் கல்யாணத்தை பத்தி பேசறதுக்காக அழைச்சிட்டு வந்திருக்கேன் நீங்க யாமினியை மட்டும் வெளியே கூப்பிடுங்க .


அவளை சமாதானப்படுத்தி இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வைக்க வேண்டியது என்னோட பொறுப்பு என்னை நம்புங்க என்று கையெடுத்து கும்பிடவும் அடுத்த நொடியே அவர் உள்ளே சென்று யாமினியை வெளியே அழைத்து வந்து விட்டார்.


அதே நேரம் வேதாவும் காருக்குள் இருந்தவர்களை வாருங்கள் என்று அழைக்க அவர்களும் வீட்டு வாசலுக்கு வந்தனர்.



எல்லோரையும் ஒன்றுசேர் பார்த்த யாமினி மறுபடியும் உங்க கல்யாண டிராமாவை ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா இதுக்காக தான் என்னை வெளியே வர சொன்னீங்களாம்மா என்று கோபப்பட்ட படி உள்ளே செல்ல ஆரம்பித்தாள்.


யாமி ப்ளீஸ் என்று வேகமாக சென்று அவர்களின் கைபிடித்து தடுத்த வேதா ஏற்கனவே பலமுறை உன்கிட்ட கல்யாணத்தை பத்தி பேசி அவமானப்பட்டு இங்க வரவே மாட்டேன்னு சொன்னவங்களை போராடி அழைச்சிட்டு வந்து இருக்கேன்.


அப்போ கூட வீட்டுக்குள்ள வரமாட்டோம்னு கண்டிஷன் போட்டுட்டு தான் வந்திருக்காங்க மறுபடியும் அவங்களை அவமானப்படுத்தி விட்றாத எனக்காக என்று கொஞ்சினாள்.


அப்படி யாரு அவங்களை இங்க அழைச்சிட்டு வர சொன்னது என் முடிவு எப்போவும் ஒன்னு தான் உனக்கு துரோகம் பண்ணின அர்ஜுனோட குடும்பத்துக்குள்ள என்னைக்கும் மருமகளா நான் வரப்போவது கிடையாது என்னோட உறுதியான தெளிவான பதில் எப்போவும் இதான் எல்லாருக்கும் போங்க என்று முகத்தில் அடித்தபடி பேசினாள்.


யாமி நீ அப்படி சொல்ல கூடாது..உன் கோபம் என்ன..? அர்ஜுன் என்னை ஏமாத்தி கைவிட்டுட்டான் அவ்வளவு தானே.. அதான் இப்போ நாங்க சேர்ந்து விட்டோமே பிறகெப்படி அது துரோகம் ஆகும்.


பொய் சொல்லாத..இவனாவது திருந்தறதாவது என்று அர்ஜூனை ஏளனமாகப் பார்த்தவள்..ஏன் வேற எவளும் உன்னோட லிவிங் ரிலேஷனுக்கு ஓந்துக்கலையா.. மறுபடியும் என் தோழியை தேடி வந்திருக்க காட்டமாக கேட்டாள்.


கைகட்டியபடி பதில் கூறாமல் அவளையே பார்த்தான்.


வரும்பொழுதே வேதா அவனிடம் சத்தியம் வாங்கிவிட்டாள்.


அங்கே யாமினி என்ன பேசினாலும் பதிலுக்கு நீங்கள் கோபப்படவும் கூடாது பதில் சொல்லவும் கூடாது எதுவாக இருந்தாலும் நானே பார்த்துக்கொள்கிறேன் என்று அதனால் அவளின் பேச்சுக்கு மரியாதை கொடுத்து அமைதி காத்தான்.


பதில் சொல்லுடா பொறுக்கி…உன் பொறுக்கி தனத்தை காட்ட புதுசா வேற எவளும் மாட்டலையா அதான் மறுபடியும் வேதாவோட மனச கெடுக்கிறியா.


ப்ளீஸ் யாமினி இப்படியெல்லாம் பேசி உன்னோட தரத்தை நீயே கெடுத்துக்காத என் யாமினிக்கு யாரையும் கடிந்து பேசத்தெரியாது..என வேதா அவளின் பேச்சை கத்தரித்தாள்.


இங்க பாரு வேதா அவனை பாக்க பாக்க எனக்கு பிபி ஏறுது கோபம் கண்டபடி வருது தயவு செஞ்சு அவங்க எல்லாரையும் இங்கிருந்து போக சொல்லு என்னை ஏன் இப்படி எல்லாம் முன்னாடியும் பேச வச்சு வேடிக்கை பாக்குற என்று கண் கலங்கினாள்.


உன் கோபத்தை எல்லாம் கொட்டிடு யாமினி.. ஏன்னா உன் வாயிலிருந்து வர்ற வார்த்தைகள் எதுவுமே கோபத்தினால் வர்றது இல்லை..என் மேல கொண்ட பாசத்தால வருது.


எல்லாருக்கும் தெரியட்டும் நம்மளோட அன்பு என்று சொல்லவும்.


ஓடி வந்து வேதாவை கட்டி அணைத்த யாமினி.. என்ன மன்னிச்சிடுடி சத்தியமா அஸ்வின் அர்ஜுனோட அண்ணன்னு தெரியாது.


தெரியாம காதலிச்சிட்டேன்..அதால‌ உனக்கு எவ்ளோ கஷ்டம்.. நான் மட்டும் கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்காமல் இருந்திருந்தால் இன்னைக்கு நீ இவனை தேடி போயிருக்க வேண்டாம்ல என்னால தான் எல்லாமே என்று தலையில் அடித்துக் கொண்டு அழுதாள்.


யாமி..உன்னால இல்ல எல்லாமே என்னால தான்..நான் மட்டும் அர்ச்சனை காதலிக்காமல் இருந்திருந்தால் இன்னிக்கு உனக்கு இந்த நிலைமை வந்து இருக்காதே.


அதான் அர்ஜூனை மன்னித்து நான் ஏத்துக்கிட்டேன் அவரும் அவர் குடும்பமும் கூட என்னை மனப்பூர்வமா ஏத்துக்கிட்டாங்க இப்போ நாங்க சந்தோஷமான வாழ்க்கையை வாழலாம்னு முடிவு செய்திருக்கோம்..அதுவும் தனியா இல்லை உன்னோட சேர்ந்து..


நீயும் அஸ்வினும் கல்யாணம் செய்துகனும்..உங்க ரெண்டு பேரோட வாழ்க்கையில்தான் எங்களோட சந்தோஷமும் நிறைந்திருக்கு.

அப்படித்தானே அர்ஜூன் என அவனைப் பார்த்து கேட்கவும்.


அதை காணசகிக்காத யாமினி

எதற்காக வேதா இந்த நாடகம் எனக்காகவா ..?எதுவும் தேவையில்லை நீ முதல்ல இவங்களை அனுப்பி விடு.


இல்ல யாமி உண்மையா தான்..இனி என் வாழ்க்கை அர்ஜூனோடதான்..அதே போல உன் வாழ்க்கையும் அஸ்வினோடதான்..இனி நீ யாருக்காகவும் இப்படி கஷ்டப்பட வேணாம்.


எப்படி வேதா உன்னால இவனை மன்னிக்க முடிந்தது இவன் உன்னை ஆசைகாட்டி கைவிட்டு இருக்கான்..உன் குழந்தை சாக காரணமானவன்..அப்படிபட்டவனை எப்படி..?


அதையெல்லாம் இன்னும் எத்தனை நாளைக்கு நினைச்சு கஷ்டப்படறது மனுஷங்கன்னா மன்னிக்க கத்துக்கணும் நான் மன்னிச்சிட்டேன்.


இல்ல வேதா நான் நம்ப மாட்டேன் நீ பொய் சொல்ற.. எனக்கு தெரியும் இது எனக்காக தான் நீ பண்ணற.. வேணாம் உன்னை கஷ்டப்படுத்திகிட்டு எனக்கு ஒரு வாழ்க்கை வேண்டாம் என் மனசுல அர்ஜுன பத்தின விஷயம் என்னைக்குமே மாறப் போறது இல்ல அப்படி இருக்கும் போது அஸ்வின் பத்தின எண்ணமும் மாறாது.


மாத்திக்கணும் யாமினி.. மனசுல ஒருத்தனை நினைச்சுகிட்டு இன்னொருத்தனோட வாழறது எல்லாம் பெரிய கொடுமை..அது உனக்கு எப்போவும் வேணாம்.


ஆசைப்பட்டவனையே கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு அவரோட நீ சந்தோஷமா வாழனும் அதுக்காக இன்னும் நான் எத்தனை தியாகங்களை வேண்டுமானாலும் செய்ய தயாராக இருக்கிறேன்.


அஸ்வினுக்காக அவருடைய காதலுக்காக நீ அவரை கல்யாணம் பண்ணி தான் ஆகணும்.


அவருக்காக நீ வாழனும் உனக்காக அவர் வாழனும் உங்க ரெண்டு பேரோட காதலுக்காகவும் நீங்க சேர்ந்து வாழணும்..மறுக்காத யாமினி


நீ நினைக்கிறது போல அர்ஜுன் ரொம்ப மோசமானவன் எல்லாம் கிடையாது சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை அதனால நாங்க பிரிஞ்சிட்டோம் இப்போ மறுபடியும் சேர்ந்துட்டோம் உனக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னாடி அர்ஜுனும் எனக்கும் கல்யாணம் கூட ஆகிடுச்சு.


அர்ஜூனின் பக்கம் திரும்பி நாம கல்யாணம் பண்ணின அன்னைக்கு ஒரு செல்ஃபி எடுத்தோம் தானே அதை காமி அவ நம்புவா என்று தோழியை எப்படியாவது சம்மதிக்க வைத்து விட வேண்டும் என்ற பதட்டத்தில் அர்ஜுனனின் போனை வாங்கி போட்டோவை காண்பித்தாள்.


உணர்ச்சியற்ற கண்களால் அதை சில வினாடிகள் பார்த்த வேதா..இதுல உன் முகத்தில் சந்தோஷம் எங்கடி இருக்கு..கட்டாயத்துக்காக கல்யாணம் பண்ணியிருக்கீங்க அதை புரிஞ்சிக்க முடியாத அளவுக்கு நான் முட்டாள் இல்லை வேதா.


எப்படி செஞ்சா என்ன..கல்யாணம் கல்யாணம் தானே..அதால எனக்கு ஒரு அங்கீகாரம் கிடைச்சிடுச்சு, என் கழுத்துக்கு தாலி வந்துவிட்டது அது போதாதா நான் அவரோட சேர்ந்துட்டேன்னு நம்பறதுக்கு.


ப்ளீஸ் யாமினி நான் எப்படி அர்ஜுனை மன்னிச்சு ஏத்துக்கிட்டேனோ அதே மாதிரி நீயும் அவரை மன்னித்து அஸ்வினை கல்யாணம் பண்ணிக்கோ.


நாம ரெண்டு பேரும் ஒரே வீட்டில் சந்தோஷமா வாழலாம் நம்ம குழந்தைகளை ஒரே மாதிரி வளர்த்தலாம்.


அவங்களுக்கு நல்ல பழக்கங்களை சொல்லிக் கொடுக்கலாம், ஒருத்தர் தெரியாம தப்பு செஞ்சா மற்றொருவர் அவங்களை கண்டிப்பது போல உறவுகளின் அர்த்தங்களை சொல்லி வளர்த்தலாம்…கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கோ யாமி என்று கெஞ்சினாள்.


எனக்காக எவ்ளோ கஷ்டப்படற .. வேணாம்னு சொன்ன அர்ஜூனோட மறுபடியும் சேர்த்து வாழப்போறதா சொல்லற.. எப்பவுமே அவன் முகத்தில் முழிக்கவே மாட்டேன்னு பிடிவாதமா இருந்த நீ இப்போ அவனை தேடி போய் இருக்க..எல்லாரையும் இங்க கூட்டிட்டு வந்திருக்க..என் மேல அவ்ளோ பாசமா.


என் அம்மா அப்பா கூட நான் சீக்கிரமா யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்னு தான் நினைச்சாங்களை தவிர நான் சந்தோஷமா இருக்குன்னு நினைக்கல எனக்காக இவ்ளோ மெனக்கெடல.


ஆனா நீ‌. நான் கல்யாணமும் பண்ணிக்கணும் சந்தோஷமாகவும் இருக்கணும்..அதே சமயம் பிடிச்சவனோடவும் வாழனும்னு நினைக்கிற..உனக்காக நான் அர்ஜூனை மன்னிக்கறேன்டி.


அஸ்வினை கல்யாணமும் பண்ணிக்கிறேன்.. உனக்காக.. உன் ஓருத்திக்காக மட்டும் தான்.. எனக்கான உன் கண்ணீர், உன் அழுகை உன் கெஞ்சல் ,உன் கதறல் இந்த மெனக்கடல் இதுக்கு முன்னாடி எல்லாம் நான் ஒண்ணுமே இல்லை வேதா.


எத்தனை ஜென்மம் எடுத்தாலும் நீ எனக்கு இதே போல ஒரு நல்ல தோழியாக வரனும்னு மட்டும் கடவுளை வேண்டுகிறேன் என்றவள்‌


அஸ்வினை பார்த்து என்னை மன்னிச்சிடுங்க உங்க மனசை நான் ரொம்பவே நோகடித்து விட்டேன் சத்தியமா உங்க மேல இருந்து வெறுப்பால் அல்ல உங்க தம்பி மேல இருந்த கோபத்தால் தான்.


அதுவும் இப்போ காணாம போயிடுச்சு என்று கை எடுத்து அஸ்வினை பார்த்து கும்பிடவும் அதுவரை ஒதுங்கி நின்று வேடிக்கை பார்த்த அஸ்வின் வேகமாக அவள் புறமாக ஓடி வந்து கைகளை கீழே இறக்கி வேண்டாம் என்பது போல தலையசைத்து விட்டு அவள் கண்ணீரைத் துடைத்து தன் தோளில் சாய்த்துக் கொண்டான்.


தோழிகளின் பாசப்பிணிப்பை கண்ட கஸ்தூரி வேதாவைப் பார்த்து என் கண்ணே உன்னை நான் என்னென்னமோ பேசிட்டேன் உண்மையிலேயே உனக்கு ரொம்ப பெரிய மனசுமா நீ ரொம்ப நல்லா இருப்ப என்று இருந்த இடத்தில் இருந்தே ஆசீர்வாதம் செய்தார்.


அர்ஜுன் யாமினியின் அருகில் வந்து உண்மையிலேயே உங்க ரெண்டு பேரோட நட்பை பார்க்கும்போது எனக்கு ரொம்ப பொறாமையா இருக்கு.


இது போல உண்மையான நட்பை ஆண்கள்கிட்ட கூட நான் பார்த்ததில்லை எப்போவும் இப்படியே ஓற்றுமையா சந்தோஷமா இருங்க ஒருத்தரை ஒருத்தர் மற்றவர்கள் கிட்ட விட்டுக் கொடுக்காமல் என்றான்.


அவனைத் திரும்பிப் பார்த்த யாமினி சாரி அர்ஜூன் ஆரம்பத்திலிருந்தே உனக்கும் எனக்கும் சுத்தமாக ஒத்து வரல உன்னை நான் தவறான கண்ணோட்டத்திலேயே பார்த்துட்டேனா.. அதான் மாத்திக்க முடியல..அதாவும் நீ வேதாவை விட்டுட்டு போகவும் நீ அப்படித்தான்னு முடிவே பண்ணிட்டேன் எல்லாமே என்னால்தான் என்றாள்.


அண்ணி என்னைக்குமே நான் உங்களை வெறுத்ததில்லை அன்னைக்கு வேதாவோட தோழியா உங்களை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்.


இன்றைக்கு என் அண்ணனோட வொய்ஃப்பா ரொம்ப ரொம்ப பிடிக்கிது..அதனால என்கிட்ட இப்படி சாரி கேட்டு என்னை தர்ம சங்கடப்படுத்தாதீங்க ப்ளீஸ்.


என்றவன் வேதாவிடம் வந்து..சாரி வேதா..எல்லா பிரச்சினைக்கும் காரணம் நான் தான் நீ என்கிட்ட வந்து பிடிச்சிருக்குன்னு சொன்னப்போ என் மனசுல இருக்குற காதலை சொல்லியிருக்கனும்.. அதை விட்டுட்டு முட்டாள் தனமா திருமணம் தாண்டிய உறவில் இருக்கலாம் பிடிச்சா பின்னாலில் காதல், பற்றியும் கல்யாணத்தைப் பற்றியும் யோசிக்கலாம்னு உன்கிட்ட நம்பிக்கை வருது போல பேசினேன் ஒருவேளை அதுபோல பேசாம இருந்திருந்தா நீ மனம் மாறி என்னை விட்டுட்டு போயிருப்பியோ என்ன.


இது ஒரு வகைல உன்னை நம்ப வைத்து கழுத்தை அறுப்பது போல் தான் எப்படியும் ஓரு நாள் உன்னை காதலிப்பேன் கல்யாணம் பண்ணிப்பேன் என்கிற நம்பிக்கைதானே என்னோட எல்லா ஆசைகளுக்கும் இணங்கின.


என்னோட தேவைகளையும்,இச்சைகளையும் தீர்த்துக்கொண்ட பிறகு உன்னை கைவிட்டது மன்னிக்க முடியாத குற்றம்.


அதற்கு நான் ஆயிரம் காரணங்கள் சொல்லி சமாதானம் படுத்தினாலும் அந்ல துரோகத்திற்கு என்றைக்கும் உன்கிட்ட என்னால் மன்னிப்பு கேட்கவே முடியாது என்று மனதார அவளிடம் மன்னிப்பு கேட்டான்.


விடு அர்ஜூன் ‌. பழசை எப்போவும் நாம பேசிக்கவே வேணாம் நீயும் நானும் இன்னைக்கு தான் முதன் முதலா சந்திக்கறோம் சரியா என்று சொல்லவும்.


அடுத்த நொடியே அவள் முகத்தை கிண்ணம் போல இரு கையிலும் ஏந்தியவன் அவளது கண்களை பார்த்து ஹேய் பியூட்டி..நீ ரொம்ப அழகா இருக்க..உன்னை பார்த்த உடனே எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்கு ஐ லவ் யூ என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியா என்று கேட்டான்.


என்னவாயிற்று இவனுக்கு என்று ஆராய்ச்சி பார்வையாக அர்ஜுன் முகத்தைப் பார்த்த வேதாவிடம் ஏய் மக்கு நீதான சொன்ன.. நாம இன்னிக்கு தான் மொத மொதல்ல பார்க்கறோம்னு.. அதான் பார்த்ததும் உன்னை பிடிச்சு போச்சு ப்ரொபோஸ் பண்ணிட்டேன் உனக்கு ஓகே தானே என்று கேட்டான் .


வெட்கப்பட்ட வேதா அவனது மார்பினில் தஞ்சம் புகுந்தாள்.


அங்கு நடந்த எல்லாவற்றையும் பொறுமையாக பார்த்துக் கொண்டிருந்த விஸ்வநாதனும் ரேணுகாவும் மிகவும் நெகிழ்வாக இருந்தனர்.


அவர்கள் கண்கள் ஆனந்தக் கண்ணீரில் நிறைந்து வழிந்தது.


நிறைவுடன் இரு மகன்களின் சந்தோஷங்களையும் பார்த்தபடியே கண்களை துடைத்துக்கொண்ட விஸ்வநாதன் சத்தமாக என்ன சம்மந்தி அம்மா மசமசன்னு அப்படியே நின்னுக்கிட்டு இருக்கீங்க.


ரெண்டு கல்யாணம் ஒரே மேடையில் ஓரே நாளில் நடக்கணும் நமக்கு எவ்ளோ வேலை இருக்கு..இப்படியே எவ்ளோ நேரம் வேடிக்கை பாக்கறது என்றார்.


ஆமாம் சம்மந்தி.. முதல்ல எல்லாரும் உள்ள வாங்க என்று மரியாதையாக அழைத்தார்.


அதுக்கெல்லாம் எங்களுக்கு நேரமில்லை பத்திரிக்கை அடிச்சுட்டு மண்டபம் புக் பண்ணிட்டு தான் இனி நாங்க உங்க வீட்டுக்கு வர்றது.


அதுவரைக்கும் எங்க ரெண்டு பொண்ணுங்களையும் பத்திரமா பாத்துக்க வேண்டியது உங்களோட பொறுப்பு என்றவர் இரு மகன்களையும் பார்த்து என்னடா இப்படியே பார்த்துகிட்டே இருந்தா போதுமா மேற்கொண்டு எதுவும் பண்ண வேண்டாமா முதல்ல வீட்டுக்கு கிளம்பி வாங்கடா என்று போலியாக மிரட்டினார்.


வெட்கப்பட்டு கொண்டே மகன்கள் அவர்கள் பக்கம் செல்ல பெண்கள் மூவரும் ஒன்று போல சிரித்தனர்.


அவர்களின் கோபதாபங்கள் மறைந்து வெறுப்புகள் வேரறுக்கப்பட்டு சந்தோஷத்தில் பல இதயங்கள் ஒன்றானது.


முற்றும்.