காரிருள் சூழ கண்ணன் வந்து பூங்குழல் ஊதி கோபியர்களை கவர்வது போல் அங்கொருவர் ஆடிக்கொண்டு இருந்தார் மூன்று நங்கையோடு. அதை பார்த்து சென்ற நபரொருவர் "ச்சி என்ன காரியம் அதுவும் நடு ரோட்டல?" என நேரடியாக செவிகளில் விழுவது போல் பேசிச்சென்றான். தன் நான்கு சக்கர வாகனத்தில் அமர்ந்து வண்டியை நகர்த்தி சென்ற வேகம், அதோடு அந்த நேரம் அவன் கேட்ட பாடல் அதன் வரிகள் அவனை பின்னோக்கி செல்ல வைத்தது.
(ராதை மனதில் ராதை மனதில் என்ன ரகசியமோ? கண்ணன் தான் தந்தியடிக்க கண்ணா வா கண்டு பிடிக்க..கண்ணன் தேடி வந்த மகள் தன்னை தொலைந்து மயங்கி விட்டால் நான் இருக்கின்ற இடத்தினில் இருதயம் எங்கே? எங்கே? எங்கே?...)
சில மாதங்களுக்கு முன்..
ஆதவன் வந்துவிட்டான் நாடும் நாட்டிலுள்ள மக்களும் தங்களின் அன்றாட வேலைகளை தொடங்கினர் "கண்ணா! எழுந்திரு டா ஹாஸ்பிட்டல் போகணும்ல." என அவனது தாயார் சித்ரா அன்பாக கூறினார். அவனோ "ம்ப்ச்! நா கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு போறேன். என்ன விடுங்கள் சித்து மா." என அவன் மேலும் போர்வைக்குள் ஒளிந்து கொண்டான். "பேஷன்ஸ்லாம் வெயிட் பண்ணிட்டு இருப்பாங்க. அதோட, இன்னைக்கு ஒரு மேஜர் சர்ஜரி இருக்கு உயிர்கள காப்பாத்துறது உன் கடமை. இது புண்ணியம் கண்ணா போ." என தாயார் சரியான தருணத்தில் ஞாபகம் படுத்த "ஐயோ!!!! மறந்தே போயிட்டேன் வேலையில் ஜாயின் பண்ணி ஒரு வாரம் தான ஆச்சு அதான் நா மறந்துட்டேன் இதோ, கிளம்பிடுறேன் மா." என்றதோடு குளியல் அறையினுள் புகுந்து கொண்டான். "லைலேஷ்வரன் சீக்கிரம் எழுந்தா நிதானமா கிளம்பலாம். இப்படி இராத்திரி பூரா அரட்ட அடிச்சுட்டு காலையில எழுந்தா இப்படி தான் கிளம்பணும்." என அவனுக்கு அறிவுரை கூறிவிட்டு சென்றார்.
அவனோ தேநீர் மட்டும் அருந்தி விட்டு தன் நான்கு சக்கர வாகனத்தில் தான் வேலை செய்து வரும் மருத்துவமனைக்கு சென்று தன்னறைக்குள் புகுந்தவன் நேராக தன்னுடைய பணியை செய்ய துவங்கினான். "நர்ஸ்.ஒன் டுவன்டி வான்ட இருக்கும் பேஷன்ட்க்கு இன்னைக்கு எதுவும் தர வேண்டாம். ஸ்டோமக் கிலினா இருந்தா தான் நம்ம சர்ஜரி நாளைக்கு பண்ண முடியும்னு சொன்னேனே செஞ்சீகலா?" என அவன் தன் செவிலி ஸ்டேலாவிடம் கூற "நீங்க சொன்னது போல் பச்ச தண்ணீ கூட பல்லுல படாத படி அவங்க பொண்ணு சொல்லிட்டு போனாங்க. அதுக்கு முன்னாள் கூட.." என அவள் முழுவதுமாக கூறி முடிக்க முன்னரே "சட்ஆப்!!!! யூ மேட்! உனக்கு என்ன மரகழண்டு போச்சா? பேஷன்ட் பற்றி கேட்டா அதுக்கு மட்டும் பதில் சொல்லணும் தேவையில்லாத விஷயத்த சொல்லாதனு இந்த நாலு நாள்ல எத்தன தடவ சொல்லிருக்கேன்." என கர்ஜித்த வேகம் அவளை வியர்வை துளி வந்து மயங்கி விழும் நிலையில் சென்றால் அந்த செவிலியர்.
"சார் ஐசோலேட்ல கவனிச்சுட்டு வந்த ஒரு பேஷன்ட் திடீர்னு துடிதுடிக்கிறார். நாங்க எவ்வளவு செஞ்சீ பார்த்தாச்சு முடியள டாக்டர்." என மற்றொரு செவிலியர் திடுமென அவனிடம் பதிவு செய்ய அவனோ விறுவிறுவென புலி வேட்டை செல்வது போல் அந்த தனியறையினுள் சென்று அவரை கஷ்டப்பட்டு பழைய நிலைக்கு கொண்டு வந்தவனை பார்த்த அந்த நபரின் பெற்றோர் "டாக்டர் சாப் மேரா பெட்டா டிகேனா?(டாக்டர் சார் என் பையன் நல்லா இருக்கானா?)" என அந்த உயர்ந்த தரமான மருத்துவமனையில் பல்வேறு மொழிகள் தெரிந்த மனிதர்கள் தங்களை உடல்நிலை சரிசெய்து கொள்கிறார்கள் இதனாலே லைலேஷ்வரனின் தாயார் அவன் மீது அளவு கடந்த பெருமை அடைந்து கொள்வார். "குச்நெய் குச்நெய் துமரா பெட்டா கா ஹெல்த் கண்டீசன் இஸ் நார்மல். மே வாதா கரோ துமரா பெட்டா சூனர் வாப்பஸ் ஆகையா. தப்தக் பி பெஷன்ட். (ஒன்னும் இல்ல வருத்த படாதீங்க உங்க மகன் குணமாகிடுவான் இது என் வாக்கு. அதுவரை பொறுமையா இருங்க.)" என அவன் அவ்விடம் விட்டு சென்றதும் அவனிடம் "லைலு சார் சர்ஜரி டைம் சொன்னீங்கனா நல்லா இருக்கும் அதுக்கான வேலைய பார்த்துடலாம்." என அவள் கூறியதை கேட்டு கொண்டு அவளை திரும்பி பார்த்தவள் "நர்ஸ் உன்னை எத்தனை தடவை லைலுனு செல்லப்பெயர் சொல்லி கூப்பிடாதனு சொல்ல. டையம் சொல்லணுமா? சீக்கிரம் ஆப்ரேஷனுக்கு ஏற்பாடு பண்ணுங்க. பண்ணனும்." என்றான் ஆத்திரத்தின் அழுத்தமாக.
இன்று அறுவை சிகிச்சை முடித்தவனுக்கு இரவு நேரம் தான் அடுத்த வேலை அதனால் வீட்டுக்கு சென்றான் சென்ற வழியில் அவனின் வாகனத்தை இடித்த மற்றொரு நான்கு சக்கர வாகனத்தை பார்த்தவன் "ஹலோ! இப்படி தான் கார இடிப்ப பார் என்னாச்சுனு இதுக்கு காசு கொடுத்துட்டு வீட்டுக்கு போ." என்றான் கோபமாக.
'ஹய்யோ காலையில எவன் முகத்துல முளிச்சேன்னு தெரியல இப்படியா நடக்கணும்? வெளிய போகணுமா?' என்ற எண்ணத்தில் அந்த வெண்ணிற வாகனத்தில் இருந்து வெளியேறி வந்தால் அழகு தேவதை முகத்தில் ஒரு வித கவலை,அதோடு தன்னிரு கைகளை மார்புக்கு நேராக வைத்து பிசைந்து கொண்டு கற்கண்டு நிறத்தில் சட்டை, கருமை நிற மொட்டி வரை நீண்ட பேன்ட்,கார்மேக கூந்தல் காற்றில் பறந்து ஆடிக்கொண்டு இருந்தது. அவளை பார்த்தவன் தன்னிரு கண்களை கொண்டு அவளை ஆராய்ந்தான். "ச..சார் என்ன மன்னிச்சுடுங்க என்கிட்ட பணம் கிடையாது. நேத்து தான் கார்ல டெங்க் பில் பண்ணேன். ப்ரண்ட பார்க்க போ..போறேன்." என அவள் திக்கி திணறி அந்த வார்த்தைகளை கூறினால்.
"நீங்க எல்லாம் போகலாம். நாங்க பார்த்துக்கிறோம். டேய் தம்பி இங்க வா." என அவன் முதலில் கூறிய வார்த்தைகளை கேட்டதும் மகிழ்ச்சியில் பொங்கிய பெண். அவன் அடுத்து கூறிய வார்த்தைகளை கேட்டதும் மீண்டும் அதே நிலைக்கு வந்தால். "அண்ணா என்ன விஷயம்?" என அவனிடம் கேட்க "என் கார கொண்டு போய் வீட்ல விட்டுட்டு தெரியும்ல நா சொன்னத செய்யலைனா என்ன நடக்கும்னு." என்றான் அந்த நபரிடம் "லைலேஷ்வரே நீங்க சொன்னதை அப்படியே செஞ்சுடுறேன். நீங்க எப்படி போவீங்க?" என கேள்வி எழுப்பினார். "மேம் கார புல் பண்ணி வைச்சிருக்காங்க அதான் கவனிச்சுட்டு வரேன்." என்றான் சற்று அழுத்தமாக. அந்த பையன் லைலேஷ்வரன் தம்பியின் தோழன்.
இருவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து வண்டியில் பயணித்து கொண்டிருக்கும் போது அவள் தனக்கு மிகவும் பிடித்த பாட்டு ஒன்றை ஆசையா கேட்டு சந்தோஷமாக வந்தால்.
(கண்ணன் ஊதும் குரல் காற்றில் பூத்திவிட்டு காந்தம் போல இழுக்கும்.. மங்கை வந்தவுடன் மறைந்து கொள்ளுவது மாயக்கண்ணன் வழக்கம்.. கண்ணீரில் உயிர் துடிக்க..கண்ணா வா உயிர் கொடுக்க..)
இன்று..
வாகனத்தை நிறுத்த வேண்டிய இடத்தில் நிறுத்துவிட்டு அவன் மின்தூக்கியில் ஆறாவது மாடிக்கு சென்றான் "வாங்க டாக்டர் வாங்க." என அவனது செவிலியர் லைலேஷ்வரன் அவளோடு சென்றான் அந்த அறையில் நிசப்தம் மட்டுமே. படுத்திருந்த பெண்ணவள் பார்த்து "ஐஸ் நா தான் உன் செல்லம் வந்திருக்கேன். இப்படி நீ ஏன் பண்ணின? ஐஸ்! உன்னை எப்படியாவது மீட்டு எழ வைப்பேன். நீ கண்மூளிச்சு நூறு நாளாச்சு. கண் முளிச்சு பார் குட்டி." என கதறி கொண்டு இருந்தவனிடம் "சார் இவங்க பிளைக்க வெறும் இருபது சதவீதம் தான் வாய்ப்பு இருக்கும் செத்துபோனாலும் போக வாய்.." என அவன் கேட்ட வார்த்தைளுக்கு "ஏய்!!!!!! என் ஐஸ்குட்டி குணமாகி வருவா. நா லைலேஷ்வரன் இவளுடைய பாதி. நா ஒரு டாக்டர் ஐ நோ ஆள் தி டிடைல்ஸ். என் உயிரை பனையம் வைச்சாவது இவளை காப்பாத்துவேன். என் தனிபட்ட விஷயத்தில் தலையிட நீ யார்????" என சிங்கம் போல் கர்ஜித்த குரலில் அனைவருமே திகைத்தனர்.
தான் பேச ருத்ரவார்த்தைகளை கேட்ட அந்த பெண்ணின் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தொடியது. தன் கோபத்தை உணர்ந்து தன் சமாதானம் செய்து அவளிடம் "ஐ..ஐயம் சாரி என் ஐஸ்குட்டி பத்தி யாராவது இப்படி பேசினா மனசு ஆட்டோமெட்டிகா கோபத்துக்கு போய்டுது. ஐயம் சாரி." என தன் தவறை எண்ணி உணர்ந்த அவரின் சொற்கள் "இட்ஸ் ஓகே அண்ணா யாரா இருந்தாலும் இப்படி தான் பேசுவாங்க. என்னை விட நீங்க இவ மேல அதிக பாசம், காதல் வைச்சிருக்கீங்கனு இந்த சில மாதத்துல புரிஞ்சுகிட்டேன்." என அவனிடம் கூறினால் அவள் அவனது சொந்த தங்கை கிடையாது அன்றொரு நாள் லைலேஷ்வரனின் காரை இடித்த பெண் தான் இவள் "தாங்க்ஸ் பார் அன்டர்ஸ்டாடிங் மீ சுமிதா." கடந்த இரண்டு வாரமாக அவ்வப்போது முளிப்பதும். விழித்த சிறு கணத்தில் மயங்கி சரிவதும் வேலையாக வைத்திருந்தால் அவனின் ஐஸ்குட்டி. இன்றும் அப்படி தான் அவளை காண வந்திருக்கான்.
அப்போது அவளை காண்பதற்கு அவளின் தந்தை கமலன் அந்த அறையினுள் நுழைய தன் மகளோடு அவன் இருப்பதை பார்த்தவர் 'இவேன் வரமாட்டானு நெனச்சேன்.' என்றதோடு வெளியே காத்திருக்க. இப்போது தான் சிங்கம் போல் கர்ஜித்தவன் அவளுக்கு பிடித்த பாட்டு வகையில் ஒன்றானதை தன் அலைபேசியில் போட்டு விட்டான்.
(என்ன ஆச்சு? எனக்கு என்ன ஆச்சு? எங்குமே உன் முகம் பார்க்கிறேன்❤ என்ன ஆச்சு? னக்கென்ன ஆச்சு? மௌனத்தில் உன் குரல் கேட்கிறேன்.….)
என அந்த பாடலின் வரிகளை கேட்டவன் அவளது இடது கரத்தை தன்கரத்தோடு கோர்த்து கொண்டு சற்று நேரம் உறக்கத்தை தழுவினான். இந்த வேளை தான் தனக்கு சரியான நேரமென நினைத்தவர் உள்ளே நுழைந்து ஆசையாக தங்கத்தட்டில் வைத்து வளர்த்து மகள் இன்று தன்னுடைய மருத்துவமனையில் ஒரு நோயாளியாக படுத்திருந்தவளை பார்த்தவருக்கு கண்களின் கண்ணீர் வழியவில்லை. கோபம் தான் கொந்தளத்தது அவளின் கேசத்தை கோதியவர் சட்டென்று மூச்சு விட போடப்பட்டு இருக்கும் முகமுடியை அவிழ்த்து விட்டு ஓடோடி சென்றார் கமலன். "ஆ!!!ஹன்ஆ!!!ஹன்ஆ!! லேஷூ!!!" என அவள் கூறிய அந்த ஒற்றை வார்த்தை அதில் எழுந்தவன் "ஐஸ்குட்டி! என்னாச்சு? ஹய்யோ!!! யார் மாக்ஸ் எடுத்தா? சுமி!!!" என அவசரமாக அவளை கூப்பிட்டான். அவளும் விறுவிறுவென வந்தவள் "அண்ணா?" என கேள்வியோடு அவளை பார்த்தவள் மூச்சிற்கு மாட்டும் அந்த முகமுடியை எடுத்து கொண்டு வந்தாள். தன் தோழிக்கு அதை பொருத்திவிட்ட பின் "அண்ணா எப்படி மாஸ்க் காணாம போச்சு?" என அவனிடம் "தெரியல நைட்டெலாம் தூங்கவே இல்ல இவள பார்க்கணும்னு வந்தேன். அப்படியே தூங்கிட்டேன் தங்கச்சி. இந்த வேலையை இதோ என் ஐஸ் அப்பேன் தான் எடுத்திருப்பா? கௌரவம் ச்சி! இவனுக்கு இப்படியொரு பொண்ணு அவளை போய்?" என அவன் கதறியதை பார்க்க "ஷேஷ்." என தன்னவள் கூறவும் "ஹா!! ஐஸ்குட்டி குணமாகி வந்துட்டியா?" "ஆ..ஆ..நீ அந்த சத்வஜன்.." என்றதோடு மீண்டும் மயக்க நிலைக்கு சென்றால். "அண்ணா இது இப்போ வழக்கம் தான் அவ பேசாமல் இருக்குறது உங்களோட மனசுக்கு எவ்வளவு வலிக்கும்னு எனக்கு நல்லா தெரியும் அண்ணா." என சுமிதா அவனுக்கு சற்று ஆறுதல் தந்தாள். "சார் ஒருத்தர் உங்கள பார்க்க காத்திருக்கார்?" என செவிலி கூற 'என்ன பார்க்க யார் வரப்போறா? அதுவும் ஹாஸ்பிட்டல்ல?' என கேள்வியோடு அவர் பின் செல்ல தன்னுடைய நாற்காலியில் அமர்ந்தவன் "அவங்கள வர சொல்லு." என கட்டளையிட அவரை பார்த்த லைலேஷ்வரன் அப்படியே நிமிர்ந்து நின்றான்.
"லைலேஷ்வரன். நா வருவேனு எதிர்ப்பார்க்க தான?" என அவர் அன்பாக பேச "அ..அப்பா! ஏ..ஏன் திடீர்னு வந்திருக்கீங்க?" என அவன் தந்தையிடம் பேச "குட்டிகண்ணா உன்னை அம்மாவ பார்த்து ஒரு வருஷமாச்சு. ஆமா, சித்(சித்ரா) எங்க? வீட்டுக்கு போனேன் வெறுமையா இருந்தது. வீட்ட பூட்டி தான உன் அம்மா வெளிய எங்காவது போய்ட்டு வருவா? புதுசா இருக்கு. நீ என்னனு பார்த்தா ஆளே மனசோடைஞ்சு போன மாதிரி இருக்க? சொல்லு குட்டிகண்ணா?" என அவரது தந்தை கேட்க 'கண்ணா!!! என்ன பத்தி கவலைபடாத போய் ஐஸ்வர்யாவ பார்.' என தன் தாயாரின் ஒவ்வொரு வார்த்தைகள் மனதில் வளம் வந்து கொண்டு இருந்தது.
அன்று
அவன் அவளோடு வண்டியில் அமர்ந்து செல்ல பாவம் அந்த பெண்ணுக்கு சற்று மனது வலியை தத்தெடுத்தது ஆதலால் ஏதும் பேசாமல் மௌனமாகவே வர அந்த மௌன நிலையை கலைத்தது அவனுக்கு வந்து அழைப்பு தான் "ஹலோ." என்றதும் "......" "என்ன சொல்ற ஸ்டேலா இனி என்னோட டீம் கிடையாதா!!!!" என அவன் கூறிய பெயரை கேட்டதும் 'ஹய்யோ!!' என வாகனத்தை ஓட்டி வந்தவள் மனதளவில் நினைக்க "சரி அப்போ புதுசா ஒரு மெம்பர் நம்ம டீம்ல ஜாயின் பண்ணனும்ல? அவங்க யார்?" என அவன் கேட்க "......" என அந்த பக்கம் இருக்கும் நபர் கூற அழைப்பை துண்டித்தான். "நீங்க டாக்டர?" என்றால் தன் குழப்பத்தை தீர்க்கும் விதமாக. "ஆமா டாக்டர் தான் அந்த ஸ்டேலா இந்த நாலு நாள்ல படாபடுத்திட்டா. அதான், இன்னைக்கு புதுசா சுமிதானு ஒரு பொண்ண என் டீம்ல ஜாயின் பண்ணி இருக்கா. ஆமா, இதெல்லாம் நீ ஏன் கேட்குற?" "அ..அ..அந்த சுமிதா நா தான்.உங்க பெயரை அந்த பையன் சொன்னதும் அவ்வளவு ஷாக்." அவனோ சரித்தான் "இ..இ..இந்த விதியை பாரேன் இ..இப்போ தான் வீட்டுக்கு போனேன். நீ குறுக்க வந்துட்ட. ஆனா, நீ என் பி.ஏ மாதிரி கூடவே இருக்க போற." 'என்னது நா இவருக்கு பி.ஏ மாதிரியா!! அடியேய் ஹஸ்மா இருக்குற ஆளா பார்த்து சேர்த்த சரி. ஆனா, இவன் இப்படி அதிரடியா இருக்காரே!' என மனதில் புளம்பிக்கொண்டு வந்தால். "பஸ்ட் ஒன் ஹாஸ்பிட்டல்ல இருக்கும் போதும் நீ என்ன அண்ணன்னு அட்ரஸ் பண்ணி கூப்பிடலாம். செக்கன்ட் நா உன்னை திட்டுற மாதிரி நீ சூழ்நிலை ஏற்படுத்திடாத." என அவன் பாசமாக கூறியதை கேட்டவளுக்கு "ஹ..ஹ.. இவ்வளவு ஸாப்டா பேசுறீங்க. உங்களுக்கு கூட பிறந்த தங்கச்சி இருக்கணுமே?" என அவள் கேள்வியை முன் வைத்து கேட்க "தங்கச்சி இருந்தா. தம்பி மேல் படிப்பு படிச்சிட்டு வரான்." எனவும் அவனை பார்த்து "இருந்தாங்கனா?" என்ற கேள்வி வெளிப்படையாக அவளை அறியாமல் வந்தது. "இசிகா அவ பெயர். காலேஜ் பஸ்ட் இயர் படிக்கும் போது ஒரு பையன் அவள காதல் சொன்னான். என் தங்கை என்ன போல கோபம் தானா வர வேண்டிய நேரத்துல வந்துடும். மறுத்துட்டா. அப்புறம் அவேன் அவள..ஹ..என்..தங்கச்சிய..அடையாளம் தெரியாத அளவு சிதைச்சு.." 'ஐயோ மனசோடைஞ்சு போய்ட்டாரே?' "சாரி அண்ணா சாரி. நா தெரியாமல் கேட்டு உங்க மனசை நொகடிச்சுட்டேன்." என்றால் கவலையாக அவனும் தேங்கி நின்ற கண்ணீரை துடைக்க அவளது வாகனம் ஒரு வீட்டின் முன் வந்து நின்றது. "இது என்ன இடம்?" என அவன் கேட்க "அண்ணா இது என் ப்ரண்ட் வீடு வாங்க அவள மீட் பண்ண?" என ஆசையாக அழைக்கவும் அவனுக்கு மனம் வரவில்லை.
இருவரும் உள்ளே நுழைந்தனர் நீண்ட அகலமான அறை அந்த அறையின் வலது கையோரத்தில் உணவு உண்ணும் இடமும் அதன் பக்கத்தில் சமையல் அறை. இடது புறத்தில் பச்சை புள், பூக்கள் நிறைந்த தோட்டத்திற்கு செல்லும் வழியாக இருந்தது. சுமிதா நின்ற வாசலோர பக்கம் மாடிக்கு செல்லும் படிகட்டு வலைந்து,நெழிந்து கண்ணாடியில் செய்யப்பட்டு இருந்தது. அந்த படிகட்டு எதிரே தான் தொலைக்காட்சிக்கு முன் நான்கு பஞ்சு போன்ற நாற்காலிகள் இருந்தன. அங்கு அவர்கள் அமர்ந்திருக்க. வீடு முழுவதுமே குளிர் காற்று பொருந்திய ஏசியால் தான் குளிர் காலத்தில் ஹீட்டர் போட்டு கொள்வது வழக்கமாக வைத்திருந்தனர். இவர்கள் இந்த பக்கம் அமர்ந்து இருக்க. படிகட்டில் இருந்து இறங்கி வந்தாள் அந்த தேவதை தொடை வரை சின்ன ஆடை அதற்கு ஏற்றார் போல் டி சார்ட் அணிந்து நடந்து வந்தாள்.