எங்கள் தளத்தில் எழுத விரும்பும் எழுத்தாளர்கள் எங்களை கீழ் உள்ள மின்னஞ்சலில் தொடர்ப்புக்கொள்ளவும் நன்றி Email ID - narumugai.ink@gmail.com

மயங்கொலிப்பிழைகள் கதைத் திரி

Status
Not open for further replies.

மயங்கொலிப் பிழைகள்

அத்தியாயம் 1

அந்த பிரம்மாண்ட கார்ப்பரேட் நிறுவனத்தின் பொருளாதார மற்றும் நிதி ஆலோசனை துறையில் வரும் நிதி ஆண்டிற்கான திட்டங்கள் நிர்வாகத்தின் முன்னெடுப்புகள் மற்றும் அவர்களின் நிதிநிலை அறிக்கை , பங்குகள் பற்றிய விவாதங்கள் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது.

அவள் அதீரை அந்த துறைக்கு மட்டுமல்ல அந்த நிதி சாம்ராஜ்யத்தையே கட்டி ஆள்பவள் , பல நிறுவனங்கள் அவளது பொருளாதார ஆலோசனைக்கு காத்து நிற்கும் அளவு திறம் பொருந்தியவள். அந்த நிறுவனத்தின் பங்குதாரர் மற்றும் இயக்குநர்களில் ஒருவள், தனது ஹை ஹீல்ஸ் ஒலி எழுப்ப கருநிற பேன்ட் மற்றும் முழுக்கை சட்டை மேலே ஒவர் கோட் மற்றும் கையில் மடிக்கணிணியுடன்

உள்ளே நுழைந்தவளின் காலடி ஓசை மட்டுமே பிசிர் இன்றி அனைவரின் செவியிலும் வந்து சேர அவ்விடம் அமைதியானது. முகமன்களுடன் வந்து தனது இடத்தில் அமர்ந்தாள் . தலைமை செயல் அதிகாரியிடம் திரும்பி அனும.தி வேண்டியவள் . தனது மடிக்கணிணியை
இயக்கி உரையாற்ற தொடங்கினாள்.

"இந்த நிதி ஆண்டிலிருந்து மருத்துவ தளபாடங்கள் தயாரிப்பில் நமது நிறுவனம் கால் பதிக்க இருப்பதாலும் அதற்கான நிதி மற்றும் விற்பனை குறித்த திட்டங்கள் தீர்மானங்கள் பற்றிய வரைவுகள் பரிந்துரைகள் பற்றி நாம் விவாவதிக்க இருக்கிறோம்."

அவளது கண்கள் அந்த அறையில் அனைவரது கவனமும் தன் மீது குவிந்து இருப்பதை உறுதி செய்து கொண்டவள்
மேற்கொண்டு பேசலானாள்.

" நமது சத்துபானம் பல ஆண்டுகளாக இந்தியாவில் மட்டும் அல்ல உலகம் முழுவதும் விற்பனை செய்யப்பட்டு வருகிறது. இந்தியாவில் வரும் நிகர லாபம் உலகம் முழுவதும் வரும் லாபத்திற்கும் இடையே வேறுபாடு மிக குறைவு சரியாக சொல்வது என்றால் இரண்டும் சமம் ."

விற்பனை துறை தலைவரை கண்களில் பார்த்து உதடுகளை சுழித்து இகழ்ச்சி புன்னகையை கொடுத்தாள். எதிரணியில் அவர் இருப்பதை அவள் அறிந்ததால் தானே இப்படி தீடீர் சந்திப்பு விஷயம் வெளியேகசியும் முன் ஏற்பாடு செய்தாள்.

"இந்தியாவில் நமது விற்பனை உரிமையை இந்த எம்.எம் நிறுவனத்திற்கு விற்பதன் மூலம் அவர்கள் இந்தியாவில் கால் ஊன்ற வழி கிடைக்கும் அதே சமயம் அவர்களிடம் இந்தியா முழுவதும் நமது தளபாடங்களை விற்பனை செய்யும் உரிமையை பெறுவது மட்டுமல்ல உலகம் முழுவதும் கூட விற்பனை செய்யும் போது நமது இலாபம் அதை விட அதிகம்.
இந்த ஒப்பந்தம் நமக்கு அதிக நன்மையை பெற்று தரும் ."என உரைத்தவள்

கடந்த கால நிதி நிலை அறிக்கை விற்பனை அறிக்கை என அனைத்தின் அடிப்பிடையில் கருத்துகளை எடுத்து கூறி மறு மொழி எதுவும் இன்றி அதனை ஏற்க செய்தவள், ஆவணங்களில் கையொப்பம் இட்டு நிமிரும் போது மாலை வந்திருந்தது.

அனைவருக்கும் கை குலுக்கல் மற்றும் சிறு தோளணைப்புடன் விடை கொடுத்தாள். அவளது உதவியாளினி லீனா அவளது உத்தரவிற்கு காத்திருப்பதை பார்த்தவள்,

"மற்ற வேலைகளை இனி திங்கள் அன்று பார்த்துக் கொள்ளலாம், இப்போது , நீங்கள் செல்லலாம் மிஸ் லீனா. "என தனது உதவியாளரை அனுப்பி வைத்தாள்.

அங்கிருந்த சுழற் நாற்காலியில் ஆசுவாசமாக அமர்ந்து இருகரங்களையும் தூக்கி சோம்பல் முறித்தவள் அகம் மகிழ்சியில் இருந்தது.

தன் மகிழ்ச்சியை கொண்டாட எண்ணமிட்டபடி தனது மனி கட்டில் இருந்த கடிகாரத்தில் நேரம் பார்த்தவள் அது முன் மாலை பொழுதை காட்ட,
இப்போது அழைத்தால் தான் அங்கு சென்று சேர்வதற்கும் அவன் வரவும் சரியாக இருக்கும் என யோசித்து தனது அலைபேசியில் இருந்து அந்த எண்ணிற்கு அழைத்தாள், அழைப்பை ஏற்றுபேசிய மறுமுனைக்கு ஒரு ஹோட்டலின் பெயரை கூறியவள் இன்று இரவு எட்டு மணிக்கு என்று விட்டு அலைபேசியை அனைத்து விட்டு எழுந்தாள்.

தளத்தை விட்டு இறங்கும் முன் தன்னை சரி செய்து கொள்ள அறைக்கு சென்றாள்.
அதீரை அந்த நிறுவன நிர்வாக இயக்குநர்களில் ஒருவளும் என்பதால் அவளுக்கு தனி அலுவலக அறை அதன் உட்புறம் சிறு படுக்கை வசதி மற்றும் குளியல் அறை உண்டு ஏனெனில் வேலையின் தீவிரம் அதிகமாகும் போது சில நேரங்களில் வீடு திரும்ப நேரம் இருக்காது .அது போன்ற நேரங்களில் இங்கேயே தங்கிக் கொள்வாள் இப்போது கூட அவள் இந்த பேச்சு வார்த்தையின் ரகசியம் கருதி ஒரு வாரமாக வீட்டிற்கு செல்லவில்லை.

இன்று தான் வெற்றிகரமாக தனது பேச்சுவார்த்தையை முடித்து வெற்றி பெற்றிருக்கிறாள். அதை கொண்டாடத்தான் தயாராகிக் கொண்டிருக்கிறாள்.

கண்ணாடி அவளை பிரதிபலித்ததை நினைத்து பெருமை கொண்டது. அசாதாரணங்கள் சேர்ந்து செய்த சாதாரணம் இவள் என்று

அதிக சிரத்தை எல்லாம் இல்லை , தோளை தாண்டி இறங்கிய கூந்தலை விரித்து விட்டாள். பிறகு இழுத்து கூந்தல் மாட்டியில் இறுக்கினாள் .
ஒரு ஜீன்ஸ் மேலே ஒரு இளநீல சர்ட் என மாற்றி தன்னை சரி பார்த்தவள் தனது உடைமைகளுடன் இறங்கினாள்.

அந்த பப் அதற்குரிய அத்தனை கல்யாண குணங்களுடன் அதன் உச்சபட்ச பரபரப்பில் இருந்தது. காரை நிறுத்தியவள் சாவியை , அதனை அதன் நிறுத்துமிடத்தில் நிறுத்தவென நியமிக்கப்பட்ட பணியாளர் கையில் வீசியவள் , உள்ளே விரைந்து விட்டாள்.

பாரில் காக்டெய்ல் கலக்கும் இடத்திற்கு சென்றாள். அந்த பணியாளர் அவள் முன் வந்து முகமன் கூறியவன்

"மேடம் யுவர் ஆர்டர் ப்ளீஸ்? "என அவளுக்கு வேண்டியதை விசாரித்தான்.
"மன்ஹாட்டன் " என தனது விருப்பத்தை உரைத்தாள்

"த்ரீ மினிட்ஸ் " என்றவன்
ஒரு கிளாஸை எடுத்து அதனுள் பனிக் கட்டிகளை போட்டு தனது ஜிக்கர்ஸ் எனும் அளவு கோப்பையினால் ஸ்வீட் வெர்மோத்தை ஒரு முறை அளந்து ஊற்றி பின் விஸ்கியை இரண்டு கோப்பை என ஊற்றி மேலே கசப்பு சுவை தரும் திரவம் சில துளி சேர்த்தவன் நீள கலக்கும் சிறு கரண்டி கொண்டு கலக்கி அதை ஆரஞ்சினால் அலங்கரித்து அவளிடம் தரும் வரை
அங்கேயே நின்று அவன் கலவை தயாரிப்பதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
(காக்டெய்ல் என்பது ஆல்ஹால் மற்றும் ஆல்ஹஹால் அல்லது ஆல்ஹஹால் மற்றும் புதிய பழச்சாறுகளை குறிபிட்ட விகிதத்தில் கலந்து தயாரிக்கப்படும் கலவை)
அந்த சிவந்த திரவம் அடங்கிய கோப்பையை கையில் ஏந்தி சில மிடறு அருந்திய படி சுற்றி கண்களை சுழற்றியவளிடம்
நானும் உங்களுடன் இணைந்து கொள்ளலாமா?
(May I join with you) என அவளிடம் வந்து நின்றான் அவன்.

தேர்வு செய்யப்பட்ட மாடலை போல உடல் மிக கவனமாக பராமரிக்கப்பட்ட உடற்கட்டு , என பெண்களை மயக்கும் அனைத்து புற தோற்றத்திலும் சற்று கூடுதல் கவனம் செலுத்தி பேரழகனாகத்தான் இருந்தான்.

அவன் குரலுக்கு செவி சாய்த்தபடி அவன் புறம் திரும்பியவள் அதிர்ந்து போனாள் பிறகு அவனை சற்று உற்று பார்த்த பிறகு தான் அவள் அறிந்த அவனுக்கும் , இவனுக்கும் சில வித்தியாசங்கள் இருப்பதை அறிந்தவள் இதை மட்டும் என முடி வெட்டு கையில் இருக்கும் டாட்டூ ஆடைகளை சரி பண்ணிட்டா இவன் அவனே தான் என எண்ணமிட்டவள், வருங்காலத்தில் அதையே தான் செய்ய போகிறோம் அந்த சூழ்நிலையில் விதி தன்னை நிறுத்த போகிறது என அறியாதவள்,

அவனுக்கு பதில் உரைத்தாள் சிறு சிரிப்புடன்
ya Why not ? what do you Prepare whiskay , Rum or anything elese?
என மேலும் உரையாடலை வளர்த்தாள். அவன் நோக்கமும் அது தானே அதையும் அதீரை அறிந்து தான் இருந்தாள்.அவள் தானே அலைபேசி வழியே அவனை தொடர்பு கொண்டு இங்கே அழைத்திருந்தாள்.
தனது கையிலும் டக்கியூலா எனும் ஆல்ஹஹால் திரவ கோப்பையை ஏந்திய அவனும் அவளுடன் இணைந்து நடந்த படி ஒரு மேஜையை நோக்கி நகர்ந்தனர்

அங்கே ஒரு இடத்தில் DJ யின் பணியில் விதவிதமான பாடல்கள் ஒலித்தபடி இருக்க அதற்கு ஏற்றபடி பலர் ஆடிய படி இருக்க

தனது கட்டை விரலால் அந்த புரத்தை காட்டியவன்
அங்கே செல்ல வேண்டுமா என்றவனுக்கு
வேண்டாம் என்றவள் ஏற்கனவே தான் பதிவு செய்த மேஜையில் அமர
அவளுக்கு எதிரில் அமர்ந்தான் .

உங்கள் பெயர்? என்றவனுக்கு
அதீரை என்றவள்
யுவர் ஸ்? என்றாள் ,
டாவின்சி என்றவன் அங்கு வந்த பணியாளரிடம் இருந்து இரு கோப்பைகளை எடுத்தவன் ஒன்றை தானும் மற்றொன்றை அவளுக்கு தந்தவன் எதிர்புறம் இருந்து அவள்புறம் வந்திருந்தான்.
உங்களை பற்றி சொல்லுங்கள் என்றவனுக்கு தனது நிறுவனத்தின் பெயரையும் அங்கு தனது இடத்தையும் கூறினாள்.
உங்களை பற்றி கூறுங்கள் டாவின்சி
என்றவளது கரங்களை பிடித்து கொண்டவன் மெல்ல நீவியபடி நெருக்கத்தை அதிகரித்தவன்,
என்னோட பேர் டாவின்சி, இங்க ப்ளோரிடாவுல ஆர்ட் கேலரி வைச்சிருக்கேன், மாடலிங் என்னோட பேஷன் அதுக்குதான் முயற்சி பண்ணிட்டு இருக்கேன் , என்றவன் கரங்கள் இடம் மாற தொடங்கியது.

அதன் பின் இருவரின் பேச்சுவார்த்தை இதழ்களினுள் முடிந்தது. மிகநெருங்கிய இருவரும் கொண்டாட அந்த அறை களைத்திருந்தது .
அலைபேசியின் அழைப்பில்
மெத்தையில் துயில் கொண்டு இருந்தவள் டாவின்சியில் அனைப்பில் இருந்து விலகி அலைபேசிக்கு பதில் அளித்தாள்.
நேரமாகிவிட்டதை உணர்ந்து கலைந்து கிடந்த தனது ஆடைகளை சேகரித்துக் கொண்டு குளிக்க சென்றாள்.

குளித்து கண்ணாடியின் முன் தோற்றத்தை சீர் செய்தவளை பின்னிருந்து அனைக்க வந்தவனை , கண்ணாடியை பார்த்தபடியே
"அங்கேயே நில் (stay there) டாவின்சி ", என்றவள் அவனுக்கான பணத்தை எடுத்து மேஜை மீது வைத்தவள்,
"தங் யூ பார் யுவர் கம்பெனி " அதாவது நேற்றைய உன் ஒத்துழைப்புக்கு நன்றி இதில் இதை தாண்டி இனி நமக்குள் ஒன்றும் இல்லை எனும் வகையில் அவனை திரும்பி கூட பாராமல் அறையில் இருந்து வெளியேறி இருந்தாள்.

அவள் அதீரை அப்படித்தான் , காதல் திருமணம் போன்றவற்றில் நம்பிக்கை அற்றவள், தனது எண்ணங்கள் செயல்கள் சுதந்திரத்தில் யாருடைய தலையீடையும் விரும்பாதவள், இது போன்று திருமணமாகமல் இரவுகளுக்கு ஒருவனுடனான உறவு தவறல்லவா என்றால் ,
நான் யாருடைய கணவனையும் அழைக்கவில்லை வற்புறுத்தவும் இல்லை. என் காதலனுக்கோ கணவனுக்கோ நம்பிக்கை துரோகம் செய்யவில்லை , அவனுடைய தேவை பணம் எளிதில் சில மணி நேரங்களில் கூடவே சந்தோஷமும் …
இது போன்று கட்டுப்பாடற்று உணர்வுகளை தறிகெட்டு அலைய விடுவது தவறல்வா என்றால்
பசி, தாகம் , போல இதுவும் ஒரு உணர்ச்சி அவ்வளவு தான் , இதற்கு தேவையில்லாமல் அதிக முக்கியத்துவம் தருவது தான் பல பிரச்சனைகளுக்கு காரணம்
மேலும் நாட்டில் இதைவிட பெரிய பிரச்சனைகள் இருக்கு அத பாருங்க இல்லை உன் குடும்பத்தை பாரு அதை விட்டு விட்டு என் தணிப்பட்ட விஷயத்தை பற்றி பேச உணக்கு உரிமை கிடையாது
இது அதீரையின் நிலைப்பாடு இது பற்றி யாரும் அவளிடம் கேட்டது இல்லை , அந்த வாய்ப்பு யாருக்கும் கிடைத்ததது இல்லை அவளது வளம் வேலை சுற்றத்தின் நிலை இதை செய்திருந்தது.

அவள் தாய் தந்தையர் இருவருமே ,இது தங்கள் மகளது சுதந்திரம் என கண்காணிப்பையும் பண்பாட்டின் முக்கியத்துவத்தை கூறி வளர்க்க வேண்டிய காலத்தில் பணம், பார்ட்டி என அலைந்து விட்டு இப்போது வருத்தம் கலந்த புன்னகையுடன் நழுவுபவர்கள்.

முன்பு இவர்கள் சுதந்திரத்திற்க்கு அதீரை குறுக்கீடு செய்ய கூடாது என அவளுக்கு செல்வத்தையும் கல்வியையும் தந்தவர்கள் அன்பு பண்பாடு ஒழுக்கம் பற்றிய புரிதல் தரவில்லை , விளைவு அவள் சுயம் அவளே பார்த்து கேட்டு படித்து பெற்று வளர்த்துக் கொண்டாள்.

 
அத்தியாயம் 2

அமெரிக்காவின் நியூஜெர்சி

அந்த இல்லம் தெய்வீககளையுடன் இருந்தது. ஒரு இல்லத்தை கோவிலாக்குவதும் கல்லறையாக்குவதும் அந்த வீட்டின் பெண் தான்.

நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்த அவளின் வாசவார் குழல் இடைதாண்டி நீண்டிருக்க , அதில் பூசிஇருந்த எண்ணெய் போக சீயக்காய் (சிகைக்காய்) தேய்த்து விட்டு , வெந்நீர் ஊற்றி அலசியவனுக்கு அலைபேசியிலிருந்து அழைப்பு வந்தது. அந்த ஒசையை கேட்டவள் ,

அவன் கையிலிருந்த ஹேண்ட் ஷவரை (கை நீர் தூறி இப்படி போட்டா புரியாது )
வாங்கிக் கொண்டாள் .
"ரொம்ப நாழியா போன் அடிக்கறது , நீங்க போய் அங்க யாருன்னு பாருங்கோ யாராவது முக்கியமானவாளா இருக்க போறா? "
என நாற்காலியில் இருந்து எழ போனவளின் தோளில் கை வைத்து அழுத்தி
" முதல்ல நீ உட்காரு " என அவளை அமர வைத்தவன் தான் எண்ணெய் பூசிய இடங்களுக்கு மீண்டும் சீயக்காய் பூசி கூந்தலை தேய்த்தவன்
" ஏன்டி அதுவா முக்கியம்?
மீதி சேவகமும் முடிச்சிட்டுதான் போவேன் ", என்று கையில் சோப்பை எடுக்க
"ஒன்னும் தேவையில்லை நானே குளிச்சிக்கறேன் , நீங்க முதல்ல இங்கருந்து வெளில போங்கோ" என அவன் முதுகில் கரம் வைத்து
புன்னைமரக்கண்ணன் அவனை
வெளியில் தள்ளி கதவை அடைத்தவள்
மீதி குளியலை முடித்து வெளியே வந்தவள், உடையை மாற்றி கூந்தலை தளர பின்னிலிட்டவள்.

அன்று வரலெட்சுமி விரதம்என்பதால் , மிக அழகாக அம்பாளை அலங்கரித்து வணங்கியவள், பூஜை செய்து விட்டு தன்னவனை வணங்கி தன் முன் குங்குமத்தை நீட்டிய அந்த தெய்வ மங்கையை கடிந்து கொள்ள கூட மனம் வரவில்லை அவனுக்கு

"நீரு இந்த கால்ல விழறத செய்ய வேண்டாம்னு எத்தன தடவை சொல்றேன் , மத்த விஷயங்கள எல்லாம் நான் சொல்லாமலே புரிஞ்சி நடக்கற நீ, இந்த ஒரு விஷயத்தை மட்டும் மாத்திகோயேன் , நீ மட்டும் தான் விழுனுமா இனிமே நீ என் கால்ல விழுந்த நானும் உன் கால்ல விழுவேன் "
என்றவன் தானும் விழப் போக
"அச்சச்சோ என்னன்னா இதெல்லாம்.." என பதறி விலகினாள்.

என்ன பொருத்த வரைக்கும் கணவன் , மனைவி இருவரும் சமம் . என்றவனுக்கு அவளின் புன்னகை மட்டுமே பதிலாக கிடைத்தது.

நீராவிற்கு சிறுவயது நினைவு வந்தது. தன் தாய் வேதவதி ,தந்தை மணிவண்ணனை வணங்கியதை பார்த்தவள் தந்தையிடம்

" ஏம்ப்பா அம்மா உங்க கால்ல விழறா , அது வாடா நீரு குட்டி என தன்னை தூக்கி மடியில் வைத்தபடி ஊஞ்சல் ஆடியவர் , உங்கம்மாக்கு குறுக்கு பிடிச்சிண்டுத்தோ என்னவோ ?" என்றார். சிரித்தபடி

நேரொருவரில்லாளோ " இல்லை எனக்கு உண்மையான காரணத்தை சொல்லுங்கோப்பா " என கொஞ்ச

"ஏதுக்கும் நீ உங்கம்மாட்ட முதல்ல ஒரு தடவை கேளேன்" என்றார் மணிவண்ணன்,

"அம்மா நீங்க முதல்ல சொல்லனுமாம் " என்று தன் பாதங்கள் சத்தமிட தாயிடம்
சென்றவள் கூற , பூஜையறையில் இருந்து இவர்களது உரையாடலை கேட்டு கொண்டிருந்த வேதவதி தான் ஏற்றி வைத்த விளக்கை சேவித்து புன்னகையுடனே எழுந்திருந்தாள்.

நேரொருவரில்லாளின் இருபுற பிண்ணலுக்கும் பூ வைத்தபடி
"ஆம்படையான்தான் ஒரு பொண்ணுக்கு பகவானுக்கு சமானம்னு பெரியவா சொல்லுவா ", என்று பதிலுரைத்ததும்

"ஆம்படையான் ஆண்டவனா " என முழித்த பெண்ணைக் கண்ட

மணிவண்ணன் சிரித்தபடி எழுந்து வந்தவர் , " உங்கம்மா பிள்ளையார் மாதிரி இங்க இருந்தாலும் என்ன மட்டும் சேவிச்சி நான் கோவிக்கு போய் அம்பாளுக்கு எல்லாம் சேவகமும் பண்ணிற சேர்க்கற என்கைங்கர்யத்தோட பலன அடைஞ்டுறா "
N
என்றவர் நேரொருவல்லாளின் தலையை மெல்ல தடவியவர் , அவளிடம்
தாலி கட்டின ஒரு காரணத்துக்காக ஒருத்தன் ஒரு பொண்ணுக்கு கடவுளாக முடியாது நீருக்குட்டி என்ன பொருத்தவரைக்கும்

" ஒரு பொண்ணு ஒருத்தர பகவானுக்கு நிகராநிணைக்கனும்னா அதுக்கான தகுதி அவனுக்கு இருக்கனும். அதுமட்டுமில்லாம இன்னோன்னும் இருக்கு நீரு அவன் தான் எல்லாம்ன்னு பகவான் கிட்ட எவ்வளவு அன்பு நம்பிக்கையோட சரணடையறோமோ அது மாறி , நாம தான் எல்லாம்னு வரவாளோட அன்புக்கும் நம்பிக்கைக்கும் அவன்பாத்திரமா இருக்கனும். அதே அன்பையும் நம்பிக்கையும் அவன் அவளுக்கும் கொடுக்கவேண்டும்.அது இல்லாத ஒருத்தனை எந்த பெண்ணும் மதிக்க மாட்டாள். "

மகளுக்கு தான் கூறுவது சற்று குழப்பதை ஏற்படுத்தி இருக்கிறது. என புரிந்து கொண்டவர் ,
" சரி .. நீ நான் அம்மா எல்லாரும் ஏன் பாட்டிய சேவிச்சோம்?"

"அவா பெரியவா அதான் " என்றாள்.
"அதபோல அம்மாவ விட நேக்கு வயசு ஜாஸ்தியோன்னோ அதான் "
" சரி வா , நோக்கு பிடிச்ச பால்திரட்டு கிளறி இருக்கேன் அப்பா எடுத்துக் கோ "
என்றபடி உணவருந்த இட்டு சென்றார்.

நீருவை பொறுத்தவரையில் அது பின்னாளில் உண்மையாகி நிக்கோலஸ் அவளது கடவுள், நண்பன் , உறவு , சேவகன், அரசன் அனைத்துமானதும் அந்த நிகழ்வுகளும் நினைவுக்கு வர மனம் தந்தையையும் கடந்த காலத்தையும் நினைவுபடுத்த சிரிப்பு மறைந்தது.

சில இழப்பின் வலிகள் இறக்கும் வரை மாறாது. என்றாலும் தாங்கியபடி தள்ளி வைத்து பார்த்து கடத்தி விடுகிறோம் . எனினும் கடந்து வருவது என்பது இறந்தவரின் பாதிப்பு ஒருவர் மனதில் அவர்கள் இருப்பின் போது ஒருவருடைய வாழ்வில் ஏற்படுத்தும் பங்களிப்புகளின் ஆழத்தை பொறுத்துதான் கடத்துவதும் அல்லது கடந்து வருவதும்,

நொடியில் அதை மாற்றி தன் நிலைக்கு திரும்பி இருந்தாள்.அவன் நெற்றியில் திருநீறு வைத்தவள், முந்தானையால் மூக்கின் மேல் சிதறி இருந்த திருநீறை துடைத்தபடி

"கடவுள் அப்படிங்கற இடத்தை நாம யாருக்கு தருவோம். நம்மள காப்பவர்களுக்கு , நமக்கு அனைத்துமாகவும்இருக்குறவங்களுக்கு தான்.அப்ப எனக்கு எல்லா மா இருக்குற நீங்க என்னோட கடவுள் இல்லாம யாரு?" என்ற அவள் தான் அவனுக்கு எல்லாமாக இருந்தாள் .

" அது மட்டும் இல்லை கடவுள் என்றால் அனைத்தும் அறிந்தவர் அனைத்தினுள்ளும் இருப்பவர் அது போலத்தான் நீங்க எனக்கு "

நீருவுக்கு அவனும் அவளைப் பற்றிய அனைத்தும் அறிந்தவன் அவளினுள் நிறைந்தவன் அவனே,அவளது உணர்வு ,உலகம், உயிர் என அனைத்தும் அவனைச் சுற்றி மட்டுமே சுழலும் .

அவன் நிக்கோலஸ் சீராக வெட்டபட்ட முடி , தினமும் செய்கின்ற உடற்பயிற்சியில் பெற்ற தேகக் கட்டு , எந்த தவறான பழக்கமும் இல்லை என்பதை அறிவிக்கும் முகம்,

நிக்கோலஸ் ஜெனிபருக்கு சில உறவு மற்றும் பிரிவுகளுக்கு பின்பு முதல் கணவர் எட்வர்ட்கு பிறந்தவன் .
நிக்கோலஸின் மூன்றாவது வயதில் கருத்து வேறுபாட்டில் இருவரும் பிரிந்து விட அதனை தொடர்ந்து ஜெனிபர் நிக்கோலஸின் , ஐந்தாவது வயதில் செய்த இரண்டாவது திருமணத்தை ஏழாவது வயதில் முறித்துக் கொண்டார். மீண்டும் அவனது பதினைந்தாவது வயதில் ஜார்ஜை காதலித்து அவருடன் சேர்ந்து வாழ்ந்தவர் நிக்கோலஸின் இருபத்தி மூன்று அகவையில் மணம் முடித்து இன்று வரை அவருடன் வாழ்கிறார்.
ஆனால் அவனைப் பொறுத்தவரையில் அவன் அன்னை அற்புதமான மனுஷி அவனை வளர்த்திலோ , கல்வியளித்ததிலோ , அன்பு செலுத்துவதிலோ எந்த குறையும் வைத்ததில்லை. ஆனால் குடும்ப உறவு தந்தை பாசம் கிடைத்தது இல்லை.

தனது குழந்தைகளுக்கு தன்னைப்போல பல தந்தைகள் குழப்பங்கள் வேண்டாம் , என முடிவு செய்தவன். அதனாலேயே நிக்கோலஸ் ஒருவளை மட்டுமே காதல் செய்வது அவளையே திருமணம் செய்து இறுதி வரை அவள் அவனுக்காகவும் அவன் அவளுக்காக மட்டுமே என்ற உறுதியானகோட்பாடுகளின் பின் தன் அலைபாயும் மனதையும் உணர்வுகளையும் கட்டி வைத்திருந்தவன் , டேட்டிங் மீட்டிங் போன்ற எந்த சுழலுக்கும் சிக்கவில்லை. இராணுவத்தில் பணியாற்றியவன், ஒரு விடுமுறையில் வீட்டிற்கு வந்திருந்தவன்,
கல்வி மற்றும் பண்பாட்டு பரிமாற்றத்திற்காக அவளது பல்கலைகழகம் தேர்வுசெய்து அனுப்பிய மாணவியரில் ஒருவளாக இங்கு அமெரிக்காவிற்கு வந்திருந்த நோரொருவரில்லாளை கண்டான்.

அவனோ கண்டவுடன் நேரொருவரில்லாள் மேல் காதலில் விழுந்தான். இவன் காதலை கூற அலைய அவளோ இவனை நிமிர்ந்தும் பார்த்தாள் இல்லை.

நேரொருவரிலில்லாளுக்கு தெரிந்திருந்து, தன் இதயமும் உணர்வுகளும் அவனுடன் பினைந்திருக்கிறது என்று , நிக்கும் அதை அறிந்து தான் இருந்தான் .

சப்திக்கும் தன் காலடிகளில் தயங்கும் நீரஜாவின் நடையில் அவள் தன்னை உணர்வதையும் , நிமிராத அவள் முகம் தன் நிழல் கண்டு பொலிவதையும் , அவள் உணர்வுகள் தன்னில் கலந்து இருப்பதையும் உணர்ந்தவன். அவன் வராத தினங்களில் அவள் தேடலையும் கண்டு கொண்டவன்

நேராவின் பின் சுற்றுவதை விட திருமணம் செய்து கொண்டு விடுவதுதான் , அவள் காதலை பெறுவதற்கு இருக்கும் ஒரே வழி என அறிந்து கொண்டான்.

அவனுக்கு இது புதிது ஒரு பெண்ணிடம் கவரப்படுவது பிறகு அவளை கவர்வது பேசி பழகி சுற்றி காதலை உணர்வது பின்பு அவளுக்கு அதை உரைப்பது சேர்ந்து வாழ்வது மேற்சொன்ன அத்தனையிலிலும் தாக்கு பிடித்தால் திருமணம் இல்லை பிரிவு என எளிதாக
புரிந்து பழகியிருந்தவனுக்கு

தன் முகம் நிமிர்ந்தும் பாராமல் கடை விழியில் தன் நிழலிலும் தன்னையறியும் நேரொருவரில்லாளை பிடித்திருந்தது . தனது பண்பாட்டில் இருந்து சற்றும் விலகாத கண்ணியம் கலந்த அவள் உடை மற்றவர் முன் நிமர்ந்த நடை, சிதறாத கவனம் .

ஆடவர்களை தொட்டு பேசாமல் கட்டியணைத்து பாசம் காட்டாமல் இருகரம் குவித்து வணங்கி அவர்களை தனது சகோதரனாக பாவிக்கும் , அந்த நேசமிக்க நடத்தை பிடித்தது.

அவன் அமெரிக்காவை தாயகமாக கொண்ட தாய் தந்தைக்கு பிறந்து அந்த கலாச்சாரத்தில் வளர்ந்தவன் , இங்கு படிக்க வந்த நீருவை கண்டதும் காதல்
அவளை பற்றி அறிய அவளது பண்பாட்டையும் ஒருவனுக்கு ஒருத்தி கோட்பாடும் பற்றி அறிந்தவன்
அந்த ஒருவன் தானாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக இந்திய கலாச்சாரம் மற்றும் பண்பாடு பற்றி அறிந்து கொண்டான்.

எந்நேரமும் உடையலாம் எனும் நிலையில் தோன்றும் காதலில் நம்பிக்கை உறவை விட, திருமணம் எனும் பந்தத்தின் அடிப்படையில் உறுதி செய்யபட்ட காதலின் பாதுகாப்பு உறவு எதிர்காலத்திற்க்கு நல்லது எனும் புரிதலுக்கு வந்தவன். நீரஜாவை அதற்கு முன் வந்த சில தடைகளை கடந்துமுறைப்படி மணந்து கொண்டான். இன்று வரை நீரஜாவின் நிக்கி மட்டுமே , வேடிக்கைக்கு கூட தனது பெயரை மற்ற பெண்களுடன் சேர்த்து பேச அனுமதிக்க மாட்டான்.தன்னவளுக்காக மட்டும் தான் தன் மனம் மற்றும் செயல் என நினைக்கும் நிகரில்லாத அன்பு வண்ணம் அவன்.

குங்குமத்தை நீருவின் நெற்றியில் வைத்தவன். அந்த சிமிழை வாங்கி பூஜை அறையில் வைத்தான். அவளை அலுங்காமல் சிதறய பவளமல்லியை கசங்காமல் இருவிரல் நுனி கொண்டு அழுத்தாமல் மெல்ல பற்றி கூடையில் சேர்ப்பது போல் கரங்களில் அள்ளி நெஞ்சோடு சேர்த்து கொண்டான்.

கூடத்தில் இருந்த நாற்காலியில் அமர்த்தியவன் தான் கீழே அமர்ந்து அவள் பாதங்களை மெல்ல பிடித்து விட்டான் .

அந்த தாமரைகள் சற்று பூசியது போல் வீங்கி இருந்தன.
"இல்லையே இவளுக்காக நானும் உப்பு சேர்ப்பது இல்லையே பிறகு இது எப்படி?" என யோசித்தபடி மேலே பார்க்க

சூல்தாங்கிய அந்த ரோஜாவோ , இரண்டு கரங்களிலும் இனிப்பு எடுத்து கொண்ட குழந்தை அதை சரியாக மறைக்க தெரியாமல் அன்னையிடம் மாட்டிக் கொண்டதும் திகைத்த விழியில் கதை கூற அது புனையும் கதையை ஏறக்காத தாயை மயங்க செய்ய மயக்கும் சிரிப்பையும் தருமே அது போல ஊறுகாய் சாப்பிட்டதை அவன் கண்டுபிடித்து விட்டதில் குழந்தையாகி நின்றாள் நேரொருவரில்லாள்.

நீரு என அவன் சிறு குரல் உயர்த்தலில் இனி சாப்பிடவில்லை என்றவள் முகத்தில் இருந்த சிறுபிள்ளை கோவம் அவனை கட்டி இழுக்க , இழுத்து முத்தம் வைத்தான் .அதில் நாணம் கொண்டவள் அவன் டீசர்ட்டின் கழுத்து கரையை பிடித்துக் கொண்டவள் மார்பில் புதைந்து
முகம் மறைத்துக் கொண்டாள்.

அவளுக்கு இது போன்று கூடத்தில் யாரும் வந்து விடக் கூடும் என்ற தருணத்தில் வரும் அச்சம் அவனை விட்டு சற்று தள்ளி நிறுத்த அந்த பரம்பரை அச்சத்தை தாண்டி அவளை முத்தாடுவதும் அதனை தொடரும் அவளது கிறக்கம் யாரும் வந்து விட்டால் என சுழலும் அவள் விழிகளின் தவிப்பு அவனுக்கு தித்திக்கும் போதை

தன் மீது கவிழ்ந்திருக்கும் அந்த தாமரையின் செவி மடல் அருகே குனிந்தவன் , "ஏய் நீரு இது நம்ம வீடு தான் வாசல் கதவும் பூட்டி தான் இருக்கு"
என்றவன் மேலும் எதுவும் கூறும் முன்
தன் மென் விரல்களினால் அவன் அதரங்களை மூட மிக சரியாக காலிங் பெல் ஓசை கேட்டது.

பதறி விலகிய அவளை
" ஏய் நீரு ரிலாக்ஸ் .. " என அமர வைத்து விட்டு , தான் எழுந்து சென்று கதவை திறந்தான்.
 

அத்தியாயம் 3

பக்கத்து வீட்டு சிறுமி செரீனா இவர்களை தேடி வந்திருந்தாள்.

"ஹாய் நிக் மார்னிங் நீரு "

என்று பெரிய மனுசி போல் உள்ளே வந்து நீருவின் அருகில்அமர்ந்த சின்னவள்,

அவள் கரங்களில் இருந்த வளைகளை பார்த்து , ஆர்வத்துடன் அதை தட்டி ஒலி எழுப்பி முன்னும் பின்னும் அசைத்து விளையாடியவள் ,

" இட் இஸ் சோ ப்யூட்டிபுல் "

என்று விழி விரித்து கூறிய சின்னவளை, தூக்கி தன் மடியில் அமர்த்திக் கொண்டான் நிக். அவன் இருபுறமும் கால் போட்டுக் கொண்டு அவன் மார்பில் கண்ணத்தை மோதி விளையாடியபடி கேள்விகளை கேட்டாள் குழந்தை.

"நீங்க ஏன் இவ்வளவு வளையல்கள் போட்டு இருக்கீங்க ஆன்டி ?"

என்ற குழந்தையின் கன்னம் தொட்டு முத்தம் இட்டவள் , சிரித்தபடி

" அது இவ்வளவு வளையல்போட்டுகிட்டா அதுலேர்ந்து வர்ர சத்தம் கேட்டு , நீரு வயத்தில இருக்கற பேபி ஹேப்பியா இருக்கும் அதான் "

என்றாள் .அதன் நெற்றியில் முத்தமிட்டு


"உனக்கும் தரவா வளையலும் சாக்லேட்டும்"

என்க . சரி என்பதாய் தலையை அசைத்த அந்த மல்லிகை செண்டிற்கு மேலும் ஒரு முத்தம் வைத்தாள்.
அதற்குள் செரீனாவை தேடி வந்த அவள்தாய் நீருவின் விளக்கங்களை கேட்டபடி உள்ளே வந்த அவள்

"நன்றி நீரு உங்கள் விளக்கங்களுக்கு
இவை எனக்கு தெரியாது "

என்றிருந்தார் .செரீனா கொஞ்சம் சுட்டி குழந்தையாதலால் இங்கே அடிக்கடி ஓடி வந்துவிடுவாள். இதோ இன்றும் செரீனா அவருக்கு போக்கு காட்டி விட்டு வந்திருக்க அவர் அவளை தேடி வந்தவர் நீரு கூறிய விளக்கத்தை செவிமடுத்திருந்தார் . அதைப் பற்றி சற்று நேரம் பேசிவிட்டு அவள் கொடுத்த வளையல் மற்றும் இனிப்புகளுடன் செரீனாவை அழைத்துக் கொண்டு திரும்பினார்.


அதீரை வாகனத்தை செலுத்திக் கொண்டிருந்தாள். அப்போது அவளுக்கு வந்த அழைப்பில் ஒளிர்ந்த எண் கொடுத்த வெளிச்சத்தில் இன்னும் அதிகம் மின்னியது அவள் முகம். அலைபேசியை அனைத்தவள், அந்த வீட்டினுள் வாகனத்தை நிறுத்தினாள். கீழே இறங்கியவள் வரவேற்பறைக்குள் நுழைந்தவள்

" நீரு .."

என்ற சந்தோஷ கூச்சலுடன் அவளை கட்டியணைத்து கன்னத்தில் நச்சென்ற முத்தம் ஒன்றை வைத்தாள். அதீரைக்கு அலைபேசியில் முயன்று கொண்டிருந்தவள் , இவளைக் கண்டதும் நாற்காலியில் இருந்து இவளை வரவேற்க எழுந்தவள் , அதீரையின் செயலில் கூச்சம் கொண்டு

"சீ இதென்னடி பழக்கம் கட்டி புடிச்சிண்டு முத்தம் கொடுத்துண்டு , இஷிக்காம நின்னு பேசவே நோக்கு தெரியாதா "

என்ற நேரொருவல்லாளின் கரம் கன்னத்தை துடைத்து கொண்டாலும் முகம் தன் தோழியை கண்டதில் மலர்ந்திருந்தது .

"தாய்மை பாசத்துடன் கன்னம் தடவியவள் பாரு ஒழுங்கா சாப்பிடறதே இல்லை கன்னம் எல்லாம் உள்ள போயி
கழுத்து எலும்பு குழி விழுந்து என்ன டயட்டோ , வேலையோ "

என்றவளை மீண்டும் கட்டிக் கொண்டவள்.

" எல்லாம் உன்ன பார்க்காத ஏக்கம் தான் நீரு "

என்றாள். அந்தக் கால நடிகர் ஒருவர் ஸ்டைலில் அதில் வெட்கிய நீரு, அதீரையை விலக்க முயற்சி செய்தவளாய்

"தள்ளி நில்லுடி சும்மா சும்மாகட்டிண்டு"

என்றவளை இழுத்து கொண்டு அருகில் இருந்த சொகுசு நாற்காலியில் பொத் என்று விழுந்தவளை

"உனக்கு எப்போ பாரு எல்லாம் அவசரம் வேகம் சித்த நிதானமா நடந்துக்கவே தெரியாதா ,கொஞ்மாச்சு பொம்பனாட்டி மாறி இருக்கியா எப்ப பாரு ரெளடியாட்டமா இரு"

என கடிந்து கொண்டாள் நீரு. நீருவின் இரு தோள் மீதும் தன் கரங்களை வைத்து அவள் முகம் பார்த்த அதீரை

" நீதான் மடிசஞ்சியா இருக்க , என்னையும் உன்னோட சேர்க்க ட்ரை பண்ணாத டியர் , பாரு நீயெல்லாம் எக்னாமிஸ்ல பிஹெச்டி வாங்கினன்னு சொன்னா எவனாச்சும் நம்புவானா?"

எனக் கேட்க , தன் தோள் மீதிருந்த அவள் கரங்களை எடுத்து தன் கரங்களுக்குள் வைத்துக் கொண்ட நீரு

"அதுக்காக கழுத்துல கட்டி தொங்க விட்டுண்டு டா அலைய முடியும் ? "

என்றாள். பதிலுக்கு அதீரை

" அலைய வேண்டாம் ,படிச்ச படிப்புக்கு வேலையாவது பார்க்கலாம்ல.. உனக்கு இருக்க நாலட்ஜ்கு நீயெல்லாம் ஈஸியா பெரிய இடத்துக்கு வந்துடுவ"

என்று அவளை வேலைக்கு அழைத்தாள். மெல்ல அவளை பார்த்து சிரித்த நீருவோ

" உனக்கு இந்த வாழ்கை பிடிச்சிருக்கு அதீ ஆனா என்ன கேட்டா நேக்கு இந்த சம்பாத்தியம் , இந்த அதிகாரம் வேண்டாம்"

"அப்புறம் ஏன் நீரு அவ்வளவு படிச்ச?"

"எனக்கு படிக்கறதுக்கு பிடிக்கும் படிச்சேன், மேலும் என்ன பொறுத்தவரை படிப்புங்கறது அறிவு சம்மந்தப்பட்டது. நான் வேலைக்கு போய் அத யாருக்கும் நிறுபிக்க வேண்டியதில்லை.மேலும் நான் வேலை பார்த்து ஜீவனம் நடத்த வேண்டிய சூழ்நிலை இல்லை , சோ அந்த இடத்துக்கு தேவை படற இன்னோருத்தர் வந்தா அவரோட பொருளாதாரம் உயரும் .இந்த விஷயத்தை பற்றி எத்தனை தடவ கேட்டாலும் என் பதில் இதான் "

என்ற நேரொருவரில்லாள் முகம் பார்த்த அதீரை

"அதே மாதிரி தான் எனக்கும் நான் , நான் என்ன செய்யனும் செய்ய கூடாதுங்கறது என் சுதந்திரம் "
என்றாள் நிமிர்வுடன் .

"ஆனா அது அடுத்தவாள எந்தவிதத்திலும் பாதிக்க கூடாது "

என்று பதில் உரைத்த நீருவிடமும் அதே நிமிர்வு இருந்தது. அந்த அத்தோடு விஷயம் முடிந்தது என்பதாய்

"சரி சரி வாய தொற"

என அவளின் வாயில் இனிப்பை திணித்தாள்.

"ஸாரி நீரு அன்னிக்கு ஆபிஸ் மீட்டிங்ல மாட்டிக்கிட்டேன்"
என விளக்கம் சொல்ல வந்தவளை

"போறும் உன்னோட விளக்கம், இப்ப உன்ன கூப்படது சின்னதா ஒரு ட்ரீட் நம்ப மூன்று பேருக்கு மட்டும் "
என்றவளை

"ஏய் .."

என மகிழ்வுடன் அவள் கரம் பற்றி சுற்ற அதில் நீரஜாவுக்கு தலைசுற்ற தொடங்கியது , அவள் கை நழுவி கீழே விழுந்து விடுவாளோ என அவளை தாங்கிக் கொண்டான் நிக், அதீரையை முறைக்க அவளோ இதற்கெல்லாம் அஞ்சவா என்பதான ஒரு பார்வையை கொடுத்தவள்

"இங்க பாருங்கமிஸ்டர் நிக், நீங்க இங்க இரண்டு மாசம் படிக்க வந்த பொண்ண லவ் பண்ணி,கூட்டு பயிற்சின்னு அவ ஊருக்கு போய் கல்யாணம் பண்ணிட்டு வந்து சாவதானமா ,ஒரு கெட்டு கெதர் வைச்சி என்னய ஏமாத்திட்டு இப்ப வளைகாப்புக்கு விழாவுக்கு வரலன்னு மூஞ்சிய தூக்கினா பயந்துருவமா"

என்றபடி நீருவின் அருகில் வந்தவள்

"நான் என் நீரு குட்டிட்ட ஏற்கனவே சொல்லிட்டேன் , உங்களுக்கு முன்னாடி
அவ எனக்கு ப்ரண்ட் "

என்றபடி அவள் அருகில் அமர முயல , ஏற்கனவே தன் மனைவியை அதீரை உரிமை கொண்டாடியதிலும் முத்தமிட்டதிலும் பொறமையில் இருந்தவன் ,பட்டென நீருவை அவள் இருந்த இருக்கையில் இருந்து இழுத்து தூக்கி தன் மடியில் அமர்த்தி இரு தோளை சேர்த்து ஒரு கரம் தழுவ முன்புறம் மறு கரம் வளைய , வெட்கத்தில் குனித்த முகத்தை கண்ட பெருமையுடன்

"ஆனா என் மனைவி "

என அவள் மீது தன் உரிமையை அறிவிக்க.

"வைச்சிக்கோயேன் யார் வேண்டாம்னு சொன்னது "

என்றபடி காமிராவை தூக்கிக் கொண்டு,

" இப்படியே ஒரு போஸ் கொடுங்க "

என இருவரையும் அழகாக புகைப்படத்தில் கொண்டுவந்திருந்தாள்.
அதீரையும் நிக்கும் பள்ளியில் இருந்து தோழர்கள் , மேலும் நீரு இங்கு மாணவியாக வந்திருந்த போது முதலில்அவளிடம் நட்புக் கரம் நீட்டியவள் அதீரை,
நிக்கும் அதீரையின் நிறுவனத்தின் பங்குதாரர்களில் ஒருவன் எனினும் அவன் தாய் ஜெனிபரே இன்னும் பார்த்து கொள்கிறார்.

அதீரை இருக்கும் இடத்தில் இருந்து , இப்போது நிக் இருக்கும் வீடு ஒரு மணி நேர பயணத்தில் இருந்தது. இந்த தனி வீட்டை நிக்கோலஸ் நீரு திருமணம் செய்யும் முன் தான் அவர்கள் இருவருக்காகவும் வாங்கியிருந்தான்.
நீரு மற்றும் நிக் காதல் பற்றி அவளுக்கு
தெரியும் ,

உணவு மேசையில் அதீரையை அமர வைத்து அவளுக்கு உணவு பரிமாரியவளிடம்

" நீயும் உட்காரு நீரு நாம சேர்ந்தே சாப்பிடலாம் "

என்றபடி நிக் அவளுக்கும் ஒரு தட்டை வைக்க, மூவரும் ஒன்றாக ஏதோ கதைகளை பேசியபடி உணவருந்தி முடித்தனர்.
 
அத்தியாயம் 4

உணவு மேசையை ஒழுங்குபடுத்தியவள் அங்கு இருந்த பாத்திரங்களை அடுப்படியில் கொண்டு வைத்தாள். தட்டுகளை தேய்ப்பதற்கு போட்டவள்
அந்த சூப் இருந்த கின்னத்தை மட்டும் மூடி மறைத்து வைத்தாள்.

உணவு முடித்து வந்த அதீரையிடம் பால் பாயாஸ கிண்ணத்தை கொடுத்தாள் .

"சூப்பர் நீரு எனக்காக செஞ்சியா ? "

என்றபடி வாங்கிக் கொண்டவள்

"சொல்லி இருக்கலாம்ல நானே வந்து எடுத்துப்பேனே , எதுக்கு அங்கும் இங்கும் அலையற?."

என்ற அதீரைக்கு பதில் நிக்கிடம் இருந்து வந்தது.

"அது அதியோடது இந்தா, இது உன்னோடது "

என சூப் நிறைந்த தன் கையில் இருந்த கின்னத்தை மனைவியிடம் கொடுத்தவன் ,

"நான் மத்த எல்லாத்தையும் எடுத்து வைச்சிட்டு வரதுக்குள்ள சாப்பிட்றுக்கனும் "என வைத்தான்.
சூப்பை கையில் வைத்துக்கொண்டு ,

அப்பாவி போன்ற பாவணையை முகத்தில் கொண்டு வந்தவள் ,

"இன்னிக்கு மட்டும் லீவு விட்டுடுங்கோளேன் , நாளைக்கு சமத்தா குடிச்சிடுவேன் சரியா?"

அரக்கில் கரும் பச்சை கரையிட்ட மெல்லிய வகை பட்டு சேலை கட்டியிருந்த குழந்தையாய் அவள் கெஞ்ச , தோன்றியது ஜிமிக்கிகளாடும் சிறுமுகத்தை தூக்கி கொஞ்ச தோன்றியது . ஆனாலும் முயன்று
யசோதையின் பொய் கோபத்தை கொண்டு வந்து

"நோ..நீரு.. அவ்வளவையும் குடிச்சி தான் ஆகனும், இன்னிக்கு ஒழுங்கா சாப்பிடவே இல்லை" , என்றவனிடம்

"பால் வேனா குடிக்கறேனே ... " என்ற நீருவின் கோரிக்கைக்கு

"எதுக்கு அப்புறம் குடிக்கறேன் எனக்கு இப்ப வேண்டாம்ன்னு ஏமாத்த வா ,
ஒன்னும் தேவையில்லை "

என தன் கண் பார்வையில் நீருவை உட்கார வைத்தவன்

" நான் கிச்சன் சுத்தம் பண்ணி முடிக்கறதுக்குள்ள இத குடிக்கற " என நகர்ந்து விட ,

வேறு வழியின்றி ஒவ்வோரு ஸ்பூனாக மெல்ல குடித்துக் கொண்டிருந்தவளிடம் வந்த அதீரை.தன் பாயாஸ கிண்ணத்தை காலி செய்தபடி

"ஏன்டி ?நீரு, சூப் குடிக்கிறதுக்கு என்ன? நன்னா தானடி இருக்கு ? "
என்றவளுக்கு

"ஆமா போடி என்னடி ..இது உப்பும் இல்லாம ,உரைப்பும் இல்லாம, சப்பு சப்புன்னு ,பச்ச குழந்தைக்கு கொடுக்கறாப்பல , அதோட அசட்டு திதிப்பும் அதோட டேஸ்டும்... என
சலித்து கொண்டவள்,
ஒரு வத்தக் குழம்பு , புளி மிளகாய் ஒன்னும் இப்ப சாப்பிட விடுறது இல்லை.".

என புலம்பியபடி
சூப்பை ஒரு வழியாக காலி செய்தாள்.

நிக்கோ நீருவும் அதீரையும் பேசியதை கேட்டபடி வேலைகளை முடித்தான். அவனுக்கு சிரிப்பு வந்தது .அவளுடைய புலம்பல்களை கேட்டு , திருமான புதிதில் எங்கேனும் விருந்துக்கு போனால் அவள் படாத பாடு பட்டு போவாள். எந்த உணவு வகையில் எது சேர்த்து இருக்கிறதோ என திண்டாடி விடுவாள் .அதற்கு பயந்தே வர மறுத்து விடுவாள். வந்தால் அவனை விட்டு அகலமாட்டாள்.

மசக்கையின் போது இந்த உணவுகளின் வாடை கூட பிடிக்கவில்லை என ஒதுக்கி இருந்தாள். இப்போது இரத்த அழுத்தம் கூடியதால் வேறு வழியின்றி அவன் கட்டாய படுத்தி உண்ண வைத்து இருக்கிறான்.

கர்ப்பிணி பெண் சாப்பிட்ட உடன் மூச்சு முட்டுவது போல் இருக்க கூடத்தில் மெதுவாக நடை பயின்று கொண்டிருந்தாள்.

அவள் சிரமப்படுவது கண்டவன்,

"நீரு, இத வேனா மாத்திக்கறியா, ஈஸியா இருக்கற மாதிரி ஏதாவது போட்டுக்கறியா?"

என அவள் ஆடையை சுட்டி கேட்க

"வேண்டாம்.." என்பதாய் தலையசைத்தவள் லேசாகமூச்சு வாங்க, அவன் புயத்தை கொழும்பென தளிர் கரம் கொண்டு சுற்றிய அந்த கனிதாங்கிய கொடி அவன் தோள் மீது தலை சாய்ந்தபடி சற்று நேரம் அமர்ந்திருந்தாள்.

அதீரையும் அவனும் நிர்வாகம் குறித்து பேச ஆரம்பித்தவர்கள் பேச்சுவார்த்தை நீள அவளால் நீண்ட நேரம் அமர முடியாமல் இலேசாக இடுப்பு வலிக்க எழ முயன்றவளை தடுத்தவன்

அந்த நீண்ட சொகுசு இருக்கையை சரி செய்து அவன் மடி மீது தலை வைத்து ஒரு புறம் சாய்த்து படுக்க வைத்தான். ஒரு கையால் லேசாக நீருவின் இடுப்பு பகுதியை நீவிக் கொண்டே , அதீரை கூறிய அலுவலக விஷயங்களை கேட்டு கொண்டிருந்தான். நீருவும் வலி குறைய உறங்கி இருந்தாள்.

கோப்பில் இருந்த தகவல்களை படித்தவன் அதில் தன் கருத்துகளையும் சில இடங்களில் திருத்தங்களையும் கூறி தெளிந்த பின் தனது கையெழுத்தை இட்டான்.

"வெயிட் அதீ இப்ப வரேன் "

என்றவன் , தன் மடியில் துயில் கொண்ட அந்த வெண்ணிலவை ,வானம் மேகத்தை தாங்குவது போல் தன் பரந்த கை கொண்டு ஏந்தியவன் , அம்மஞ்சு நிகர்த்த பள்ளியில் அவளை இட்டான். அவளை கண்ணிமையாது பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

தாய் வேலைக்கு செல்லும் நேரம் அறிந்த குழந்தை , அவளை பிரிய மனம் இன்றி கண்களின் வளையத்தில் அவளை வைத்திருப்பதும் அவள் இல்லை எனில் அழுவதும் அவளைக் கண்டதும் பாய்ந்து சென்று இடுப்பில் ஏறிக் கொண்டு, இடுப்பை விட்டு இறங்காமல் அடம் செய்யுமே …. அதுபோல தன் பிரிவை தாங்க முடியாது பின்னேயே அலையும் தன்னவளின் அன்பின் நிலையைக் கண்ட அவன் நெக்குருகிப் போனான். அவள் நிலை இத்தகையது எனில் அவனோ...

அமுதூறும் மார்பின் வலியோடும் அன்பு வழியும் கண்களின் நீரோடும் வேறு வழியின்றி செல்லும் தாயின் நிலையில் அவன் இருந்தான்.

அதுவும் தனது மகவுகளை தாங்கிய அவளை தனியாக விட்டு செல்வதை நினைத்து நிக்கிற்கு நெஞ்சம் வலித்தது.
ஒரு பெருமூச்சுடன் அவளிடம் குனிந்து நெற்றி பரப்பில் ஒற்றை முத்தம் வைத்தவன், அவளுக்கு போர்வையை போர்த்தி விட்டு எழுந்தான் . தூக்கத்தில் கூட நிக் அருகில் இல்லை எனில் உடனே எழுந்து தேடி வந்து விடுவாள்.

நேரம் குறைவாக இருப்பதை உணர்ந்தவன், அதற்குள் அதீரையிடம் பேசி முடித்துவிட நினைத்தவனாய் கூடத்தை நோக்கி விரைந்தான்.

கோப்புகளை சேகரித்து அடுக்கி விட்டு அவனுக்காக காத்திருந்த அதீரையின் அருகில் சென்று அமர்ந்தவன்,

"அதீ … ராணுவத்தில இருந்து திரும்ப வேலைல சேர சொல்லி எனக்கு உத்தரவு வந்திருக்கு நான் திரும்ப வரவரைக்கும் நீதான் நீரு கூட இருந்து அவள பார்த்துகனும்" ,

என்றவன் ஒரு நிமடம் நிறுத்தி மூச்சை உள்ளிழுத்தவன் எப்படியும் இதை கூறித்தான் ஆக வேண்டும் என்பதாய்

"அதீ .. , ஒரு வேளை நான் திரும்ப வரலைன்னா கூட "

என்ற தன் தோழனை அனைத்துக் கொண்டாள் அதீரை .மெலிதாக தலையை ஒப்புதலாக அசைத்த அதீரையின் கண்களில் மென் கண்ணீர் படலம் திரையிட அதனை மறைத்து

" உன் பையன பார்க்க நீ வருவ "

சிறு சிரிப்பு மற்றும் நம்பிக்கையுடன் கூறினாள்.

"ஒன்னு இல்ல அதீ இரண்டு "

என்றவனின் முகம் இப்போதே மழலைகளை மடிதாங்கியது போன்ற நினைவில் மகிழ்வில் ஜொலித்தது,
அடுத்த நொடியே அது மாறி

"அம்மாவ நீரு கூட இருக்க சொல்ல முடியாது அதீ ,ஏன்னு உனக்கு தெரியும் "

என்ற நிக்கின் முகத்தில் யாரும் இன்றி தனியாக அவளை விட்டு வேதனை பெரிதாக மனதில் எழ அது முகத்திலும் விழிகளிலும் வழிய நின்றான்.

அதனை கண்ட அதீரை

" ம்ஹும் .."

என மறுப்பாய் தலையாட்டியவள் ஆறுதலாக அவனது தோளில் தனது கரம் பதித்து அழுத்தினாள்.

நிக் தனக்கு இருபத்தி மூன்று வயதில் தந்தை என வந்த வரை இன்னும் அவன் மனம் ஏற்கவில்லை , அவனை பொருத்தவரை அவர் தன் தாயின் கணவர் அவ்வளவே மேலும் ஜெனிபரும் தனது தனிப்பட்ட வாழ்கையில் நிக் நுழைவதை விரும்பாதவராய் கணவருடனேயே தனித்து வாழ வேண்டும் எனும் முடிவுடன் இருந்தார்.

ஜெனிபரை பொருத்தவரை நிக் வளர்ந்து விட்டான். இனி அவன் வாழ்கை அவன் இஷ்டம், இனி தான் தனக்காக வாழவேண்டும் என்பது அவரது முடிவு.

நிக்கிற்கும் அவர்களுக்கு இடையே துருத்தி கொண்டு இருக்க விருப்பமில்லை. எனவே தான் அவன் இராணுவத்தில் சேர்ந்தது. தனியாக வந்ததும்.

நீருவுக்கு அவரை தன்னுடன் இருக்க சொல்ல இஷ்டம் என்றாலும் , இதில் அவள் உள்நுழைவது பல குழப்பங்களுக்கு வித்திடும் என்பதால்
அமைதி காக்கிறாள்.

நிக் நகர்ந்த சில நிமடங்களிலேயே தூக்கம் கலைந்து விட்ட நீரு , அவனை தேடி கூடத்திற்கு வந்தவள்

அதீரையிடம் ,

"நான் திரும்ப வருவேனா இல்லையா தெரியாது இது என்னோட லாஸ்ட் ட்ரிப் பா கூட இருக்கலாம்"

என்ற வார்தையை அவன் கூறி முடிக்கும் முன் விரைந்து வந்தவள் தன் கரம் கொண்டு நிக்கோலஸ் வாயை மூடியிருந்தாள்.

கண்களின் நீர் வழிய அவள் நின்ற கோலம் , மனதை பிளக்க அவளை இறுக தழுவிக் கொண்டவன் அவள்கண்ணீரை துடைக்க

அவர்களின் அந்த தனிமையை கெடுக்க
விரும்பாதவளாய்,அதீரை அந்த இடத்தை விட்டு மெல்ல அகன்று தோட்டத்திற்கு வந்திருந்தாள்.

தன்னவனின் கையை எடுத்து தன் கரங்களுக்குள் வைத்துக் கொண்டு அவன் கண்களை பார்த்தவள்

" நீங்க திரும்ப வரனும் வருவேள் "

என்றாள். அவள் முகத்தில் தெரிந்த உறுதி , அவள் காதலின் நம்பிக்கையில் அந்த கண்களில் ஒளியை கண்ட நிக்கோலஸ் அவளுக்காக எந்த நிலையிலும் மீண்டு வர உறுதி கொண்டான்.

அதீரை தோட்டத்தில் நின்றவளுக்கு ஒரு சலனம் தன் வாழ்வு முறையின் மீது இது போன்று தன்னை தாங்கவும் ஒருவன் இருந்தால் நன்றாக இருக்குமே? என தோன்ற அடுத்த நொடி..
குடும்பம், குழந்தை என்ற கமிட்மென்ட்ஸ் வேண்டாம் ...அது எப்போதும் துன்பம், இப்படியே ...
சம்பாதிக்க செலவு செய்ய, ஒரு தொல்லையும் இன்றி நன்றாக தானே இருக்கிறது. என ஒரு சிந்தனை ஒட..

இருக்கிறது. எல்லாம் இருக்கிறது. உன்னிடம் எதற்காக?, யாருக்காக?, என்ற நோக்கம் இருக்கிறதா ?உன்னிடம்?
சில நிமிட சுகத்திற்கு பின் தோன்றும் இன்பம் சரி? நிம்மதி இருக்கிறதா ? மறுபுறம் மனம்தேட

நினைவுக்கு வந்தவள் அதற்கு மேல் அங்கு நிற்கவில்லை. வாகனத்தை கிளப்பிக் கொண்டு வந்து விட்டாள்.

அதீரையின் மனம் இன்னும் எவ்வளவோ இதைப் பற்றி யோசிக்க தோன்றினாலும் , எல்லாவற்றையும் விட இப்போது முன்னனியில் நீருவின் நலமே முக்கியம் எனப்பட அவற்றை தள்ளி வைத்துவிட்டு

அலைபேசியின் வழி தான் வீட்டிற்கு செல்வதை நிக்கிடம் கூறியவள்.

" டாட் அன்ட் மாம் இரண்டு பேரும் வெளிநாடு போயிருக்காங்க , நீருவ அங்க அலைய வைக்கறத விட நான் அங்க வரது தான் நல்லது "

என்றவள் விடை பெற்று அலைபேசியை வைத்தவள்,அது சார்ந்த சில திட்டமிடல்களில் இறங்கினாள்.
 
அத்தியாயம் 5

இரண்டு மாதங்களுக்கு பிறகு
தெற்கு சூடானின்
அமெரிக்க அமைதிப்படை முகாம்.

தெற்கு சூடான் கிழக்கு ஆப்பிரிக்க நாடுகளுள் ஒன்று . இப்போது புதிதாக சுதந்திரம் பெற்ற இளம் நாடு,

நைல் நதியவள் அரவணைப்பும் , இயற்கையின் அருளிய எண்ணெய் வளம் தாது வளங்கள் நிறைந்த நாடு விவசாயம் பூர்வ தொழில் இத்தனை இருந்தும் ..

பேராசைக் கண்களில் பட்டதன் விளைவு,
அதிகாரத்தில் இருப்பவர்களிடம் பிரிவினை ,தன்னலம் முக்கியமாக போக உள்நாட்டு போர். அதுவும் சில ஆண்டுகள் நீடித்ததன் கொடூரம், சில இலட்சம் இறப்பு, பல இலட்சம் மக்கள் அகதிகளாய் உள்நாட்டிலும் வெளிநாட்டிலும்.

விவசாயிகள் விவசாயம் செய்ய இயலாமல் போராளிகளாகவும் எண்ணெய் வயல் கூலிகளாகவும் அகதிகளாகவும் மாறுபட்டு போனதன் பயன் உணவுத் தட்டுப்பாட்டு , உருவாக்கப்பட்ட பஞ்சம் பல்லாயிரம் உயிர்களை பலி வாங்குகிறது. ஜநாவும் , உலக நாடுகளும் அமைதிக்காய் போராடுகின்றனர்.

இவன் நினைத்த உடன் மனைவிக்கு பேச கூடிய சூழல் களத்தில் ஏது ?
சில முறை நீருவுக்கு அழைத்து பேசியவனுக்கு அதன் பிறகு பேச சூழல் அமையவில்லை


தெற்குசூடானின் தலைநகர் ஜுபே யில் இருந்து சில நூறு கிலோ மீட்டர் தொலைவில் இருக்கும் ஒரு முகாமில் நிக் பணியமர்த்தப்பட்டு இரண்டு மாதங்களாகிறது

தனது அறையில் இருந்தும் வெளியே வந்தவன், வழக்கம் போல தனது மெல்லோட்டம் எனும் ஜாகிங் போவதற்கு தயாரான உடைகளுடன் இருந்தான் .
POC (Protection of Civilians) பாதுகாக்கப்பட்ட மக்கள் வசிக்கும் பகுதியின் வழியே ஒட ஆரம்பித்தான்.

அங்கு வீடுகள் இல்லை அனைத்தும் வெள்ளை நிற கூடாரங்கள் , அமைதி படையினரால் வழங்கப்பட்ட தார்பாய் கொண்டு மூடப்பட்டிருந்தன. வீடுகளை சுற்றி சில மூங்கில்குச்சிகள் கொண்டு செய்த படல்களை கொண்டு வேலிகள் அமைத்திருந்தனர்.

சிலருக்கு வெறும் கூடாரம் மட்டும் , இன்னும் சிலருக்கு நடைபாதை ஒர கடைகள் போல் நாற்புறமும் நான்கு குச்சிகள் மேலே மட்டும் வெண்ணிற சாக்குபைகளை கிழித்து மூடியிருக்க மற்ற இடங்கள் திறந்து கிடக்க அதன் கீழ் சில குடும்பங்கள் ,

இவற்றை பார்த்து முதலில் மனம் பதறிப் போனான். இது போன்ற வறுமையின் நிஜதரிசனத்தை அவன் இதுவரை எந்த போர் களத்திலும் கண்டதில்லை . போர்கள் மனித உயிர்களை மட்டும் காவு கொள்வதில்லை. எப்படி கோரமாக சிதைக்க முடியுமோ அத்தனை கோரமாக
சிதைத்து கொண்டிருப்பதை கண்டவன் தற்போது தான் ஒருவாறு சகித்து தன்னை மீட்டுக் கொண்டிருக்கிறான்.

அன்றைய தனக்கான பணிகளை மூளைக்குள் திட்டமிட்டு அடுக்கியபடி ஓடிக் கொண்டிருந்தவன் எதிரில்

இடுப்பில் குழந்தையும் தலையில் ஒரு பெரிய வாளியுமாய் , வந்து கொண்டிருந்தாள் அந்த பெண் மேலே சட்டை போன்ற துணி இடுப்பில் பாவாடை போன்ற துணியை முடிச்சு போட்டு இருந்தவள் சால் போன்ற துணியைக் கொண்டு வலது கைக்கு கீழாகவும் மார்பு முதுகை மறைத்து இரு நுனிகளையும் சேர்த்து இடது
தோளின் மேல் முடிச்சிட்டு இறுக்கி இருந்தாள்.

இடுப்பில் இருந்த குழந்தையை கீழே விழுந்து விடாமல் ஒரு துணி கொண்டு தன்னுடன் சேர்த்து கட்டி இருந்தாள். கழுத்தில் சில மணிகளை கொண்ட மாலை அணிந்திருந்தாள்.
இவனைக் கண்டதும் பாதையிலிருந்து சற்று ஒதுங்கிக் கொண்டவள் சிரித்தபடி
குழந்தையில் காதில் எதையோ கூற அதற்குள் அருகில் நெருங்கி இருந்த
நிக்கை கண்டதும் அந்த குழந்தை புன்னகைத்தது. அதைக் கண்டதும் தானும் புன்னகைத்தபடி அதன் கன்னம் தடவியவன் கையசைத்து விட்டு ஒட்டத்தை தொடர்ந்தான்.

அந்த பெண் பெயர் மேரி அவள் குழந்தை பெயர் மேத்யூ அவர்களை இங்கு கொண்டு வந்து சேர்த்ததும் அவன்தான்.

தலைநகர் ஜுபேயில் உள்ள அவனது தலைமை அலுவலகத்திற்கு கணக்குகள் மற்றும் தகவல்களை சமர்பிப்பதற்காக சென்றவன் அன்று தன் மனைவியுடனும் பேசிவிட்டு அந்த மகிழ்ச்சியிலே வாகனத்தை இயக்கிக் கொண்டு வந்தான்.



கண்களில் விழுந்தது சாலையோரமாய்
கீழே விழுந்து கிடந்த மேரியும் மேத்யூவும் தான். இவர்களை சுற்றி சிலர் நிற்க வண்டியை நிறுத்திவிட்டு கீழே இறங்கியவன் ஓடிச் சென்று பார்த்ததில்
மயங்கி இருப்பது தெரிந்தது.

குடிநீர் எடுத்து வந்தவன்அதனை முகத்தில் தெளித்தவன் அதனை பருக கூட ஜீவனற்று கிடந்த அவர்களுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புகட்டியவன்
பிறகு அவர்களை வாகனத்தில் அமர வைத்தான் . அப்போதும் கூட அவளது உடல் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது.

நீண்ட தூரம் நடந்தது சில நாட்களாக தொடரும் பட்டினி ஊட்டச்சத்து குறைபாடு அனைத்தும் அவளை இறப்பின் விளிம்பில் நிறுத்தியிருந்தது.

அவர்களை தங்களது முகாமிற்கு அழைத்து வந்தவன் , தக்க நேரத்திற்கு தாயையும் சேயையும் மருத்துவர்களிடம் ஒப்படைத்ததில் இரண்டு பட்டினி சாவுகள் தடுக்கப்பட்டிருந்தன.

மேரி பேசக் கூடிய நிலைக்கு வந்த பிறகு
அவள் கூறிய தகவல்கள் அப்பப்பா…, துயரத்தின் உச்சம்

நான்கு நாட்களுக்கு முன்பு மேரியின் ஊரில் இரு இனக்குழுக்களுக்கு இடையே வெடித்த பகையில் தீடீரென்று சந்தையில் புகுந்து இரு தரப்பும்சுட இடையில் பல அப்பாவிகள் பலியாகினர். தப்பி பிழைத்த பொதுமக்கள் கிடைத்த வீடுகளுக்குள் புகுந்து தங்களை காத்து கொண்டனர். வீடுகளுக்குள்ளும் புகுந்து சுட ஆரம்பித்தனர்.

மேரியின் வீட்டினுள்ளும் ஒரு இனக்குழுவை சேர்ந்த சில அப்பாவிகள் புகுந்தனர். அவர்களை துரத்தியபடி வந்த
வெறியர்களும் உள்ளே நுழைந்து என்ன ஏது என விசாரிக்க கூட இல்லைஅவளது கணவனை அவள் கண் முன் சுட்டு தள்ளியவர்கள் மற்றவர்களையும் தேடி சுட ஆரம்பிக்க , கணவனுக்காக அழகூட இயலாதவளாய் உறங்கிக் கொண்டிருந்த தனது குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டவள் , பின் பக்கமாக
தப்பி வந்தாள் .

அகதிகள் முகாமிற்கு நடந்தே நான்கு நாட்களாக உணவு நீரின்றி வர பல நாட்கள் சரியான உணவு இன்மை அதிர்ச்சி அனைத்தும் சேர்ந்து அவளை மயங்க வைத்து இருந்தது.

இப்போது இங்கு POC யில் தங்கி இருக்கிறாள். அவளுக்கென்று தொழில் ஒன்றை கற்றுக் கொண்டு முன்னேற முயன்று கொண்டிருக்கிறாள்.

உடற்பயிற்சியை முடித்து திரும்பிய நிக்கோலஸ்,குளித்து தனது இராணுவ உடையில் கண்காணிப்பு பணிக்காக தயாராகி வந்தான்.

அவனும் அவனுடைய வீரர்களும் தினமும் ஆறு மணி நேரம் நடந்து அவர்களது எல்கைக்கு உட்பட்ட பகுதியின் பாதுகாப்பை உறுதி செய்து கொள்வர்

நிக்கிற்கு தனி வாகனம் உண்டு . அதிலும் ரோந்து பணியை மேற்கொள்ளவான். எனினும் தெற்கு சூடானின் சாலை வசதிகள் மிகவும் மோசம்

பெரும்பாலான இடங்களில் வெறும் மண் தடங்களே அதுவும் களிமண் சதுப்பு நிலங்களில் முட்டி அளவுக்கு புதைய , நாற்பது டிகிரி வெயிலில் வழி தவறி விடாமல் சுற்றி வந்து,

உள்ளூர் போராட்ட குழுவினர் மற்றும் இராணுவத்திடம் இருந்து மக்களை பாதுகாப்பது என்பது எளிதல்ல , அவர்களின் தாய்நிலம் அது ஆனால் அமைதி படை வீரர்களுக்கு பெரும் சவால்

இன்று காலை ரோந்து பணிக்கு வீரர்கள்
செல்லும் போது தானும் அவர்களுடன்
இணைந்து கொண்டான். அனைவரும் அவர்களது ராணுவ உடையும் தலையில் தொப்பியும் முதுகில் தங்களுக்கு தேவையான தண்ணீர் உட்பட சில உடைமைகளையும் ஒரு பையில் முதுகில் தாங்கியவர்கள் . கையில் ஏந்திய துப்பாக்கியோடு நடக்க வாகனத்தை மட்டும் மாற்று பாதையில்
வரும் படி பணித்திருந்தான்.

நீர் வற்றிய வண்டல்கள் சில இடங்களில் சகதியும் சேருமாய் இருக்க பல இடங்கள் நன்கு காய்ந்து புழுதி பறக்க இருந்தது.
வண்டங்களில் புற்களும் கரைகளில் புதர்செடிகளும் மண்டியிருக்க அவைகளுக்கு இடையே இரு கிராமத்தை இணைக்கும் மண் தடத்தில்
பயணித்து கொண்டிருந்தனர்.

அவர்களுடைய முகாமில் இருந்து ஒரு இரண்டு மணி நேர நடை பயணத்திற்கு பின் ஒரு கிராமத்தை அடைய அங்கு அது அவன் பார்வையில் பட்டது.

சட்டென தன் வீரர்களிடம் திரும்பி வாயில் விரல் வைத்து அமைதியை வலியுருத்தியவன் , புதர் வழி மெல்லமறுபுறத்தை உற்று நோக்க


நிக்கின் பார்வையில் பட்டது
புதருக்கு பின் நின்று கொண்டிருந்த
பதினைந்து வயது மதிக்கதக்க பெண்ணும் அவளை சுற்றி நின்ற சில இராணுவ வீரர்களும் தான் , அதில் ஒருவன் ஏதோ பேசியபடிஅந்த பெண்னை இழுத்து வாகனத்தில் ஏற்ற முயல்வதையும் , மற்றொருவனின் தவறான தொடுகையும் கண்டவனுக்கு அதிக நேரம் தேவைப்படவில்லை,
நிலைமையை புரிந்து கொள்ள .
இவர்கள் மறுபுறம் வந்து கொண்டிருந்ததால் அவர்கள் கவனத்தில் விழவில்லை .

சட்டென ஒரு குண்டு நிக்கின் துப்பாக்கியிலிருந்து வெளியேறி அந்த சிறுமியின் கரம் பற்றி இருந்தவனது தோளை பதம் பார்க்க , ஆ ... என்று கதறியபடி கரத்தை விலக்கியவன் , மறு கரத்தால் வழியும் இரத்த்தை மூடியபடி மண்டியிட்டு அமர்ந்தவன் சுற்றிலும் தேட

இதற்குள் பதறிய மற்ற அனைவரும் துப்பாக்கியை இயக்கும் முன் அவர்களை நிக்கின் வீரர்கள் சுற்றிவளைத்திருந்தனர்.

சுற்றிலும் சுள்ளிகளாக சிதறிகிடந்தன.
விறகு பொறுக்க வந்திருப்பாள் போலும்
அந்த பெண் கருப்பான ஒடிசலான தேகத்துடன் இருந்தாள் , கை கால்கள் லேசாக நடுங்கிக் கொண்டிருந்தன .
நிக் குடிநீர் புட்டியை நீரை நீட்ட , முதலில் பயந்தவள் பிறகு அவன் கண்களில் தெரிந்த அன்பில் நீரை வாங்கி பருகியவள் தன்னை ஆசுவாசபடுத்திக் கொள்ள


தன் கையில் இருந்த துப்பாக்கியை பின்புறம் நின்றிருந்தவனிடம் கொடுத்தவன் , காயம் பட்டவனை நெருங்கி ஒரு அறை வைத்தான். அதில் இரண்டு பற்கள் தெரிக்க ஒரு பக்க ஜவ்வு கிழிந்து கண்களில் பூச்சி பறக்க விழுந்து கிடந்தான். மற்றொறுவனுக்கு
விழுந்த மிதியில் இனி அவனுக்கு புத்திரபேரு இல்லை என மற்றவர்களுக்கு உறுதியாகிவிட , அனைவரும் நிக்கின் வீரர்கள் கட்டுபாட்டில் வந்து விட்டனர்.

காலடியில் கிடந்தவன் சட்டையை பற்றி மேலே தூக்கியவன் , கோபத்தில் காது மடல்கள் சிவக்க

" நீயெல்லாம் போர்... வீரன் நாட்டை காக்க வேறு போகிறாய்? , உன் தாய்க்கோ, சகோதரிக்கோ ,மனைவி, மக்களுக்கோ இப்படி ஒரு நிலை வந்துவிடக் கூடாது ..என்று தானே இரவு பகலாக போர் புரிகிறாய் , இவளும் உன் நாட்டு பெண் தானே…?"

எனக் கேட்க்க அவனுக்கோ வாங்கிய அறையிலும் உயிர் பயத்திலும் உறைந்து போயிருந்தவனுக்கு இவன் கோபத்தில்
கூறியது எதுவும் விளங்கவில்லை.

அதற்குள் அங்கு இருந்த ஒருவன் கோபமாக அவர்கள் நாட்டு மொழியில் ஏதோ கூற நிக்கிற்கு புரியவில்லை ,

அதற்குள் அந்த பெண் தானே கூறினாள்.

"என் தந்தை போராளிகள் குழுவை சார்ந்தவராம் அதனால் என்னை பழிவாங்குகிறார்களாம் . "

என்றவள் மிக ஏளனமாக விரக்தியாக சிரித்தவள்

" இந்த நாட்டு அரசாங்கத்துக்கு … இவர்களுக்கு கொடுப்பதற்க்கு சம்பளம்
இல்லையாம் ,அதற்கு சன்மானமாக எந்த பெண்களை வேண்டுமானாலும் எடுத்துக் கொள்ள அனுமதித்திருக்கிறதாம். உங்களால் அவர்களை எதுவும் செய்ய முடியாதாம்."

என்றவளுக்கு அதற்கு மேல் பேச வலு இருக்கவில்லை. ஏற்கனவே நடந்த போராட்டத்திலும் களேபரத்திலும் களைத்து இருந்தவள் தரையில் அமர்ந்து விட்டாள்.

தன் நண்பன் டேனியிடம் கண்களை காட்டி அவளை கவனித்து கொள்ளுமாறு கூறியவன்

தனது வாக்கி டாக்கியை எடுத்து ரோந்து பணியில் இருந்த வாகனத்தை அழைத்தான்.

சில நிமிடங்களில் வாகனம் இவர்கள் இருக்கும் இடம் வர அந்த பெண்ணை மருத்துவ முகாமிற்கு டேனியுடன் அனுப்பி வைத்தான்.

அந்த உள்நாட்டு ராணுவ வீரர்ளை அவர்களின் தலைமையகத்துக்கு தங்களது வாகனத்தில் அழைத்து சென்றான்.
இவர்களை கொன்று விடுவது தான் விருப்பம் என்றாலும் பணியில் அது போல செய்ய முடியாதே...

இவர்களை அவர்கள் தலையிடத்தில் ஒப்படைத்தவன் தலைவரை சந்தித்து விட்டு வந்தான்.

அந்தி சாய ஆரம்பிக்க சூரியனும் எதிரில் இருந்த மலை தொடர் படுக்கையில் துயில் கொள்ள ஏதுவாக மேகப் போர்வையை உதறி தயார் செய்ய
சிதறிய மேகம் சுற்றி எங்கும் பரவ,
கதிரவன் தன் ஆரஞ்சு கரங்களிலில் நைல்நதி பெண்ணை தீண்டி அவளை சிவக்க வைத்துக் கொண்டிருந்தான். அவளோ நாணம் மிக நிழல் ஆடையை போர்த்தியபடி வளைந்து வளைந்து நகர்ந்து கொண்டிருந்தாள்.

வாகனத்தை நிறுத்தியவன் கண்கள் பார்த்து கொண்டிருந்தன. ஆனால் மனம்?

இவற்றை ரசிக்கும் மனநிலையில் இல்லை நிக் , அவன் என்ன மாதிரியான மனநிலையில் இருக்க முடியும் ? இங்கு நடப்பவற்றை பார்த்த பிறகும்,

கண்கள் சுற்றப் புறத்தில் பதிந்தாலும் நினைவுகளில் வேறு ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

மிகச் சரியாக அவனது வாக்கி டாக்கி ஒலித்தது எடுத்தவனுக்கு
"ஆல் ஆர் டெட் இன்... அட்டாக் "
என செய்தி கூறவும் தனது வசீகர புன்னகையை சிந்தியவன்
"காட் இட், ஓவர் " என்றவன் வாக்கி டாக்கியை பையில் வைத்தான்.

நதியின் கரையில் இருந்த அல்லி பூக்களை பார்த்தபடி மெல்ல நடக்க அவளின்நினைவு அவனுள் நீரோட்டமாய் சுழன்றது .
 
அத்தியாயம் 6

தன் நினைவுகளில் முழ்கி இருந்தான் நிக். அதை கண்ட அவனது நண்பன் டேனியல் அருகில் வந்து தோளைத் தொட்டான். அதில் சிந்தனை கலைந்து டேனியலிடம் திரும்பியவன்

"அந்த பொண்ணு எப்படி இருக்கா?
அவள பத்தி எதாவது சொன்னாளா?"

என கேட்ட நிக்கிற்க்கு

"ம்ஹும் " என மறுப்பாய் டேனி தலையசைக்க

நிக் அந்த தற்காலிக மருத்துவமனையை நோக்கி நடந்தான். அவனை பின் தொடர்ந்த டேனியும் வர அந்த பெண் இருந்த வார்டுக்குள் நுழைந்திருந்தனர்.

என்ன செய்வது என விழித்து கொண்டிருந்த மருத்துவரும் செவிலியரும்இவர்களை கண்டதும்
ஓடி வந்தவர்கள்.

" சார் இவ்வளவு நேரமா ஊசி போட்டதுலயும் தூக்கமும் அதிர்ச்சியால மயக்கமுமாய் இருந்தாங்க.. இப்பதான் முழிச்சிருக்காங்க, ஏதாவது விவரம் கேட்கலாம்ன்னா...? யாரையும் கிட்ட
நெருங்க விடறது இல்ல கேப்டன் , ரொம்ப பயந்து போயிருக்காங்க . "

என்றவரிடம், தான் பார்த்துக் கொள்வதாக கூறியவன் உள்ளே நுழைந்தான்.அதிகம் அல்ல பதினேழு பதினெட்டு வயதில் இருக்கலாம். சுவற்றை ஒட்டி கிடந்த அந்த கட்டிலின் மூலையில் அமர்ந்தபடி கொசுவலையின் உள்ளும் புறமும் கரங்களை வைத்து ஆராய்ச்சி செய்து கொண்டிருந்தவள்.குமரியாக அல்ல குழந்தையாகத்தான் நிக்கின் கண்களுக்கு தெரிந்தாள்.

இன்று நடந்த நிகழ்வில்அவள் அவர்கள் பேசியதை மொழிபெயர்த்ததிலேயே அவள் கல்வி கற்று இருக்கிறாள் , கொஞ்சம் தைரியமான பெண் என்பதையும் புரிந்து கொண்டவன் .

மெல்ல அவள் இருந்த கட்டிலின் எதிரில் வந்து நின்றவன் , அவளோ யாருடைய முகத்தையும் நிமிர்ந்து பார்க்கவில்லை. இராணுவ உடையை கண்டு அஞ்சியவள் தன் முழங்காலை கட்டிக் கொண்டு முகத்தை புதைத்து உள்ளே கொண்டாள்.

" போங்க , இங்கிருந்து போங்க "

எனஅரற்றியவள் நிலை அவனுக்கு ஏதோ நினைவுகளை நெஞ்சில் உகுக்க,
மறுநொடி சுதாரித்தவன்


"ஸ்வீட்டி இங்க பாரு நான் தான் "

எனவும்,தனக்கு பரிச்சயமான குரலில் நிமிர்ந்து மெல்ல முகம் பார்த்தவள் நிக்கோலஸை கண்டதும் ஒடிவந்து கட்டிக் கொண்டவள்.

"பயமா இருக்கு , இங்க யாரும் வரமாட்டாங்கல்ல எதுவும் செய்ய மாட்டாங்கல்ல "

என அழுதுபுலம்பிய அந்த சிறுதளிரை மெல்ல மெல்லஅமைதிப் படுத்தியவன்

உதவியாளரிடம் உணவை கொண்டு வரச் சொன்னான். அதை அவள் உண்டு முடிக்கும் வரை பொறுமையாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

உணவுக்கு பிறகு டம்பளரில் இருந்த நீரை எடுத்து கொடுத்தான். பருகி முடித்து கீழே வைத்தவளின் முகம் சற்று தெளிவாக இருந்தது.
அவளது தெளிவை குறித்துக் கொண்டவன், மெல்ல அவளைப் பற்றிய விவரங்களை கேட்டான்.

"ஸ்வீட்டி இப்ப உன்ன பத்தி சொல்ல முடியுமா?
உன் பெயர் என்ன?"

என கேட்ட நிக்கிற்கு

"ம் ." என்பதாய் தலையாட்டியவள் ,

" என் பெயர் ஜாய்ஸி, அப்பா ,அம்மா , இரண்டு தம்பி ,பாட்டி ,நான் எல்லாரும் சேர்ந்தது எங்க குடும்பம்.எங்க பூர்வீக நிலத்தில விவசாயம் பண்ணறது அப்பாவுக்கு தொழில் , அம்மா வீட்டுக்கு முன்னாடி சின்ன கடை வைச்சிருந்தாங்க.

சுதந்திரத்திற்க்காக சூடானிடம் போராடிட்டு இருந்த எங்களுக்கு
சுதந்திரம் கிடைச்சது.

சுதந்திரம் கிடைச்சாச்சி இனி எங்க வாழ்க்கை வளமாயிருக்கும்ன்னு இந்த நாட்டு மக்கள் மாதிரியே அம்மாவும் அப்பாவும் ரொம்ப நம்பிக்கையோட இருந்தாங்க.

தீடீர்ன்னு சூழல் மாறிச்சி தலைவர்களுக்கு இடையே அதிகார பிரச்சனை பெரிசா வெடிச்சிது.

நாங்க அத பெரிய விஷயமா நினைக்கல நாட்டை விட்டு அகதியா வெளியேறவும் நினைக்கல, ஏன்னா சுதந்திரத்திற்காகவே பல போராட்டங்கள் நடந்தத பார்த்து பார்த்து அது சரியாகிடும் பிரச்சனை தீர்த்துடுவாங்கன்னு நம்பினோம்".

என்றவள் கண்கள் கடந்த கால வாழ்கையில் அவள் மனம் திளைத்து இருப்பதை உணர்த்தியது. அந்த முகம் இறுக சிலை போல இறுகி போனது அதன் பின் நிகழ்ந்தவைகளை கூறும் போது. உதடுகள் மட்டுமே அசைந்தன .

" அந்த அதிகாரப்போர் எங்க வீட்டு வாசல்ல துப்பாக்கியோட வந்து நிக்ற வரைக்கும் ..
அதோட வீரியத்தையோ விளைவுகளையோ நாங்க உணரல,
ஏன் நீங்க யோசிக்கலன்னு உங்களுக்கு தோனலாம்.

எப்போதுமே ஒரு சூழ்நிலை ல நாம இருக்கும் போது யோசிக்கறதுக்கும் வருத்தபடறதுக்கும் இல்லை தீர்வை சொல்லறதுக்கும், அடுத்தவங்க அந்த இடத்தில் இருக்கும் போது சொல்லற தீர்வுகளுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கும்.
ஏன்னா நம்ம அங்க இல்லை நம்ம பாதுகாப்பா இருக்கோம்ங்கறத , மூளை முதல்லபதிவு பண்ணிக்கும் கற்பனையா அந்த சூழல்ல நம்மள பொருத்தி பார்க்கும் போது தீர்வுகள் சுலபமாகிவிடும்."

காலை கட்டிலின் கீழே தொங்க விட்டு இருந்தவள் மீண்டும் கால்களை குறுக்கி முட்டிகளை கட்டி கொண்டு சன்னலின் வழி வெளியே பார்த்தபடி இருந்தாள் . நடந்த நிகழ்வுகள் அவள் மனதில் அலைமோத அவற்றை கோர்த்து கொண்டிருந்தாளோ இல்லை எந்த வார்த்தையை இடுவது என ஆலோசித்தாளோ . அந்த சிறு கண்களில் அத்தனை வலி . மீண்டும் பேச ஆரம்பித்தாள்.

"வேற வழியில்லாம எங்கப்பா எங்கள காப்பாத்த துப்பாக்கியகைலஎடுத்தாங்க,
சில போராளிகள் பள்ளிகூடத்துக்கு போக வேண்டிய சிறுவர்களை கடத்திட்டு போய் துப்பாக்கியும் பயிற்சியும் கொடுத்து போராளியாக்க ஆரம்பிச்சாங்க .

சில பேர் பணத்துக்காக எதிரி குழுக்களுக்கு வித்துருவாங்க , அதுக்கு பழி வாங்க இவங்க அவங்க குழந்தைங்கள கடத்திருவாங்க.

எங்கப்பா எங்கள இதிலிருந்து பாதுகாக்க பத்து வருஷமா போராளியா இருந்தாங்க. எங்கப்பா மட்டும் இல்லை இன்னும் நிறையபேர் தங்கள் குழந்தைகளை பாதுகாக்க போராளியா மாறி சின்ன சின்ன குழுவா இயங்கிட்டு இருந்தாங்க

ஆனா அன்னிக்கு நானும் ஒரு தம்பியும் பள்ளிகூடத்திற்கு போய்ட்டு திரும்பி வரும்போது தம்பிய கடத்திட்டாங்க நான் மட்டும் தப்பிச்சு வந்து சொன்னேன்.

அவன கூட்டிட்டு வர போன அப்பாவரல, இரண்டு குழுவுக்கு இடைல நடந்த போராட்டத்தில் இறந்து போய்ட்டாங்க. அப்பாவ தேடிப் போன அம்மாவ அந்த நாய்ங்க குதறி கிழிச்சதுல அரை உயிரா இருந்தாங்க.

ஒரு தம்பிய மட்டும் பாட்டி தன் கூட யுகாண்டாவுல இருக்க அகதிகள் முகாமுக்கு கூட்டிட்டு போய்ட்டாங்க, எங்கள கூப்பிட்டாங்க நானும் அம்மாவும் தம்பிக்காவும் அப்பாவுக்காகவும் இங்க காத்திருக்கிறோம் சொல்லி அவங்கள மட்டும் அனுப்பி வைச்சிட்டு அப்பாவும் தம்பியும் வந்த பிறகு அந்த முகாமுக்கு போக நினைச்சோம் ஆனா விதி வேறா இருந்ததது.

ரொம்ப நேரம் கழிச்சி நான் போனப்ப ராணுவம் வரஅவங்க போய்ட்டாங்க. அதனால அம்மாவ காப்பாத்த முடிஞ்சிது.

இப்பவும் தம்பி திரும்பி வருவான் அப்படிங்கற நம்பிக்கைல தான் இந்த இடத்தை விட்டு போகாம இங்கேயே இருக்கிறோம்.

இன்னிக்கு அம்மாவுக்கும் எனக்கும் சாப்பிட அல்லிதண்டு மட்டும் தான் இருந்தது . அத கஞ்சியா காய்ச்ச விறகு பொறுக்கத்தான் அங்க வந்தேன். "

என்றவளை மேலே சொல்ல வேண்டாம். என்றவன் அவளுடைய முகவரியை மட்டும் வாங்கிக் கொண்டான்.

ஜாய்சிக்கு மாத்திரையை கொடுத்து உறங்க வைத்தவன். அவளுடைய வீட்டிற்கு சென்றான்.

ஊரெங்கும் தோட்டாக்கள் தாங்கிய சுவர்களும் அவசரமாக ஊரை காலி செய்ததிலும் கலவரத்திலும் சிக்கிய ஊர் சில இடங்களில் இயல்பு எனும் பெயர் தாங்கிய ஊமையாகவும் பல இடங்கள் மயாணமாக்கப்பட்ட அமைதியையும் கொண்டிருந்தது.

பல இடங்கள் தங்கள் உயிர்ப்பையும் , அதிலிருந்த மானிடர்களையும் தொலைத்து இழப்பை தேக்கி அவர்கள் தன்னிடத்து மீண்டு வரும் நாளை வெறித்து கொண்டிருந்தன.

ஜாய்ஸியின் அன்னையிடம் சென்றவன்,
அவருக்கு ஜாய்ஸி மயங்கி விட்டதாக மட்டும் கூறி தன்னுடன் அழைத்து வந்தவன் மனதில் சிறு மகிழ்ச்சி,

வேறு சில திட்டங்களுடனும், அதை பற்றிய எண்ணங்களோடும் தனது அறைக்கு திரும்பியவன் குளித்து ஆடை மாற்றி உணவு கூடத்திற்குள் நுழைந்தான். நிக்கிற்க்கு எதிரில் அவனுக்கான உணவை கொண்டு வந்து கொடுத்தான் டேனி

"நன்றி டேனி "

என்றபடி அவனிடம் இருந்து தட்டை வாங்கிக் கொண்டவன் அது உணவுக் கூடம் என்பதால் வரிசையாக மேஜை நாற்காலி போடப்பட்டு இருக்க அதில் ஒன்றில் அமர்ந்து உண்ண தொடங்க அவனுக்கு எதிரில் அமர்ந்திருந்த டேனி அமைதியாக இருக்க

"என்ன டேனி இப்படி அமைதியா இருந்தா, நாளைக்கு ஜாய்ஸிட்ட எப்படி ப்ரபோஸ் பண்ணுவ ? "

என கேட்டபடி எழுந்து கொண்டவன் தட்டை கழுவி வைத்து வரும் வரையிலும் கூட டேனி கலையாத ஆச்சர்யத்தில் இருந்தான்.
அவன்சொல்ல வந்த விஷயத்தை தெரிந்து கொண்டது மட்டுமில்லாம நாளைக்கு புரோபோஸ் பண்ண நினைச்சிருந்தத வேற அப்படியே சொல்றானே..? என்றபடி அமர்ந்திருந்தான்.

டேனி முன் வந்து நின்ற நிக் , அவனை
நினைவுக்கு கொண்டு வர முதுகில் ஒன்று வைக்க, அதில் அதிர்ந்து விழித்தவன்.

"எப்படிடா ? உனக்கு எப்படி தெரிஞ்சிது?"
என்ற டேனியலுக்கு

"காலைல இருந்து உன் முகத்தில வழியுது பாரு அதுல,
நாளைக்கு ஜுபே அலுவலகத்துக்கு போகனும் போ போய் தூங்கு, என்றவன் , நாளைக்கு ப்ரபோஸ் பண்ணிடுவியா….?"

என்ற நிக்கை முறைத்த டேனி ,

" நீ மட்டும் பார்த்த உடனே லவ் ப்ரபோஸ் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணுவ, நான் பண்ண மாட்டேனா?" என்றான் .

மேலும் கீழும் பார்த்த நிக்.. ,

"அதுக்கு நீ சரிபட்டு வர மாட்ட?"

என்றவன்மேற்கொண்டு டேனி எதுவும் கூறும் முன் சென்றிருந்தான்.
டேனியல் நாளைக்கு தன் காதலை கூறுவதா வேண்டாமா?
எப்படி கூறுவது?.. என்ற யோசனையில் அங்கேயே அமர்ந்து விட்டவன்
பல திட்டங்களை வகுத்து செயல்படுத்துவதை பற்றி ஆலோசிக்க ஆரம்பித்து இருந்தான். அப்போதுதான் அவன் மூளையில் அது உதித்தது.

"ஆமா இவன் என்ன சொல்லிட்டு போனான். "

என்ற வினாவிற்க்கு

"நாளைக்கு அவன் கூட போகனும்ன்னு"

என அறிவு நினைவு படுத்த

"அப்ப ப்ரபோஸ் "

என்று அவனிடம் ஜாய்ஸியின் பிம்பம் அழகான வெள்ளை கவுனுடன் கேட்க, ஆசையுடன் அருகே நெருங்கியவனை

"அது டிஸ் போஸ்"

என அரக்க உடையில்
நிக் தன்னுடன் இழுக்க . மறுபுறம் ஜாய்ஸி இழுக்க
முகத்தில் விழுந்த தண்ணீரில் முழித்தவனை

"டைனிங் ஹால விட்டு வெளிய போ .. துடைக்கனும் "

என்ற துப்புரவு பணியாளரின் குரலில் நடப்புக்கு வந்தவன்

"அவ்வளவும் கனவா ... , என் வாழ்க்கையில் ப்ரபோஸல் டே வராதா….,"

என்றவனை வெளியே தள்ளி கதவை பூட்டினார் அந்த பணியாளர் .

 
அத்தியாயம் 7

அன்று காலை நிக் வாகனத்தின் ஒட்டுநர் இருக்கையில் அமர்ந்திருக்க டேனியோ அவனது ப்ரபோஸல் டே , நிக்கினால் மிஸ்போஸல் டே ஆன வருத்தத்திலும் , கடுப்பிலும் வாகனத்தில் அவன் அருகில் இருக்கையில் அமர்ந்திருக்க,

நிக்கோ அதையெல்லாம் கண்டு கொள்வேனா என்பதாய் , தனது கூலர்ஸை எடுத்து அணிந்தான். வாகனத்தை ஒரு கையால் இயக்கிய படி

"I am in love with the Shape of you ... " என இணைந்து சத்தமாக பாடியது மட்டுமன்றி லேசாக அமர்ந்து ஆடி இன்னும் அவனை சோதித்து வைத்தான்.

தீடீரென ஒரு இடத்தில் வண்டியை நிறுத்தியவன் ஒன்றும் சொல்லாமல் சுற்று வேடிக்கை பார்த்தபடி உட்கார்ந்து இருக்க ,

"இப்ப எதுக்கு இந்த நடு காட்டுல நிப்பாட்டி வைச்சிறுக்கான் , வாய திறந்து எதாவது சொல்லறானா பாரு எலி காயனும்னா எலி புளுக்கையும் ஏன்டா காயனும் " என்பது போன்ற கேள்விகளை நேரடியாக கேட்காமல் மனதுக்குள் வறுத்து எடுத்தவன்

" எதாவது பிரச்சனையா நிக்" எனவும்

"ஆமாம் "என நிக் பாவமாய் தலையாட்டினான்.

"டயர் எதுவும் பஞ்சரா " என்றான்.

"இல்லை "என்பதாய் நிக் தலையாட்ட

"எஞ்சின் எதுவும் பிரச்சனையா " என மீண்டும் வினவ

"இல்லை "என இடவலமாக தலையசைக்க

இப்போது லேசான எரிச்சலடைந்த டேனி

"அப்புறம் என்ன தான் டா பிரச்சனை " எனவும்

"ப்ச் "என உச்சு கொட்டிய நிக் அவனிடம்

"டேனி ஒரு வாகனம் என்றால் என்னவெல்லாம் இருக்க வேண்டும்?" என்றான் நிக் என்னவோ ஓட்டுநர் பணிக்கு ஆள் எடுப்பது போன்று.

எஞ்சின் ,டயர் ,ஸ்டியரிங் என வைப்பர் வரை வாகனத்தின் அனைத்து பாகங்களையும் மூச்சு வாங்கக் கூறி முடித்த டேனியின் மனமோ இதற்குள் வாகனத்தில் என்ன பிரச்சனைகள் எல்லாம் வரும் எப்படி சரி செய்யலாம் என ஆராய்சி கட்டுரை எழுதும் அளவிற்கு யோசித்து இருந்தது.

நிக்கோ காற்றில் கலைந்த கேசத்தை ரிவர்ஸ் வ்யூ கண்ணாடியில் பார்த்துக் சரி செய்தபடி

"இது எல்லாம் இருந்தாலும் வாகனம் இயங்க ஒன்னு வேனுமே டேனி "என்க

"ஆமா பெட்ரோல்‍னு கண்டுபிடிக்க ஆள் வேணுமா " என்றான் அலட்சியமாக

"அது … " என்று ஒரு இழுவை இழுக்க, அவன் இழுவையில் பதறிய டேனி
"Xxx xxxx பெட்ரோல் இல்லையா… மை காட் இங்க இருந்து பெட்ரோல் பல்க் எவ்வளவு தூரமோ? முதல்ல இங்க பக்கத்தில இருக்குமா?" என புலம்பியபடி கீழே இறங்கி இருபுறமும் ஏதேனும் வாகனம் வருகிறதா என பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

சற்று கழித்துஅவன் புறம் வந்து நின்ற நிக்,

"ஏன் டேனி இங்க எதுக்கு நிக்கற? " என்றான்.

வெயிலில் வியர்வை வழிய நின்றவனோ ,

"இங்க நின்னா தான யார்கிட்டயாவது லிப்ட் கேட்டு போய் பெட்ரோல் வாங்க முடியும்." என்ற டேனியிடம்

"ஆமா கரட் தான் ஆனா எதுக்கு "என்ற கேள்வியில் அவனை முறைத்தவன்

"நீதான பெட்ரோல் இல்லைன்னு சொன்ன ?"

"நான் எப்ப இல்லைன்னு சொன்னேன் "

"அப்ப அது ...ன்னு இழுத்ததுக்கு என்ன அர்த்தம் "

"அது எனக்கு பொழுது போகல அதான்னு, கொஞ்சம் இழுத்து சொன்னேன் " என்றவனுக்கு பதில் சொல்வதற்காக நல்ல கல்லை தேடிக் கொண்டிருந்த டேனியை

"குட் மார்னிங் சர் " என்ற முகமன் திரும்ப செய்ததது.

அங்கு ஜாய்ஸி கையில் சில கோப்புகளுடன் வந்து நின்றிருந்தாள்.
"மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள், வண்டி பழுதாகி விட்டது. அதனால் , கொஞ்சம் தாமதமாகி விட்டது." என மன்னிப்பை வேண்டிவள்,

"இது மருத்துவருடைய வண்டி அவசரத்திற்கு கொடுத்து உதவினார் " . என்று நிக்கிற்கு விளக்கம் உரைத்தவள் திரும்பி அவளை இறக்கி விட வந்தவனிடம் நன்றி கூறியவா‍றே மெல்லியதாக அணைத்து விடுவித்துவிட்டு நிக்கின் பக்கமாகத் திரும்ப, வாயிலிருந்து ஆறு பாய்வது கூட உறைக்காமல் ஆ வென்று வந்தவளை‍யே பார்த்துக்‍கொண்டிருந்தான் டேனி.

அடுத்து அவளையும் ஏற்றிக்‍‍கொண்டு வாகனம் புறப்பட, அதுவரை வாயிலிருந்து ‍‍‍ஜொள்ளு விட்டுக்கொண்டிருந்தவன் அவர்கள் புறப்படுவது தெரிந்ததும் பதறி ஓடிப்போய் வாகனத்தில் ஏற அடுத்த அரை மணி ‍நேரத்தில் வண்‍டி தலைமைச் செயலகத்தின் முன்னால் வந்து நின்றது.

தலைமை அதிகாரி ஆடம் முன் தன்னுடைய கோப்புகளுடன் ஜாய்ஸ்ஸியின் கோப்புகளையும் சேர்த்து வைத்தவன் ,

"சர் இங்க பள்ளிக்கு போக வேண்டிய சிறுவர்களை கடத்தி பயிற்சி கொடுத்து போரில் ஈடுபடுத்துறாங்க. இது மாதிரி ஒரு இலட்சம் குழந்தைகள் இருக்கலாம் இது முழுவதும் ஒழிக்க முடியலன்னாலும் , என்னோட முகாமுக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் சில நூறு குழந்தைகளையாவது மீட்க உங்க ஒத்துழைப்பு வேண்டும்" என்றவனை
பார்த்தவர் மீண்டும் ஒரு முறை கோப்புகளில் அடங்கியிருந்த தகவல்களை பார்வையிட்டவர்.

அவர்களுடன் சேர்ந்து விவாதித்தவர் , முடிவில் நிக்கின் திட்டத்திற்கு ஒப்புதல் தந்து இருந்தார்.

கடந்த ஒரு மாததிற்கு மேலாக இது பற்றிய தகவல்களைத் தான் சேகரித்துக் கொண்டிருந்தான்.

தனது பணியின் காரணமாக நீருவை தொடர்பு ‍கொள்ளாதது நினைவுக்கு வர, ஆடமிடம் மன்னிப்பு வேண்டியவாறு ‍வெளி‍‍யே வந்தவன்? தொடர்பாடல் அறையை ‍நோக்கிச் சென்று அறையைத் திறந்து உள்‍‍ளே சென்றான்,

உடனே காணொலி மூலம் நீருவுடன் ‍தொடர்பு ‍கொள்ள மறுபக்கம் அவளுடைய முகம்அந்த அறையில் இருந்த பெரிய திரையில் தெரிந்தது.

அருகில் சென்று தன் இரு கரங்களை அவள் கன்னங்களில் வைத்தவன் அவளை இமையாது பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

அவள் புலன்களின் குவியமாக அவன் இருக்க , அவளும் வாய் திறந்து பேசவில்லை. ரோஜா மலர்களின் நடுவே நின்றிருந்தாள் ,நடை பழகிக் கொண்டிருந்தாள் போலும் வியர்வை துளிகள் கீழ் நாசியில் பூக்க நெற்றியில் இருந்து விழுந்த ஒற்றை வியர்வை துளி கழுத்து வழி இறங்கிய அந்நீர் துளி இளஞ் சூரியனின் ஆராதிக்க துளிவானவில் காட்டி கீழிறங்கி காணாமல் போனது .

அவள் முகத்தில் விழுந்த வந்து முடிக்கற்றையை ஒதுக்க அவன் நினைக்க , அவன் ஆணையை வாயுதேவன் நிறைவேற்றி வைத்தான்.

நேரொருவரில்லாளோ அவனை கண்ட மகிழ்வில் மலர்கண்கள் தேன் உதிர்க அவனை பார்த்து கொண்டிருந்தாள் . இத்தனை நேரம் அவள் பிரிவாற்றா நிலை கண்டு வருந்திய மலர்கள் பனித்துளியாய் கண்ணீர் சிந்தின. இப்போது வந்த மகிழ் தென்றலில் மலர்ந்து சிரித்தன.

"ம் .. " என்ற எழுத்து மட்டும் தான் உச்சரித்தான் நிக் , மேலும் கீழும் அசைந்த முகமும் கண்களும் தான் கேட்டன எப்படி இருக்கிறாய்? என

அவளும் " ம் ம் ம் " மேல் கீழாக பல முறை தலையாட்டினாள் நன்றாக இருப்பதை வார்த்தையில் கூற அவளுக்கு வரவில்லை.

நிக்கிற்கு அடுத்து எடுத்து இருக்கும் வேலை ஆபத்தானது என்று தெரியும் அவனுக்கு அவனை விட அவள் தான் முக்கியம் எத்தனை ஆபத்தில் இருந்தாலும் அது அத்தனையிலிருந்தும் மீண்டு விடும் வீரமும் விவேகமும் அவனுக்கு உண்டு.அதற்கு ஈடான காதலும் அவளிடம் உண்டு.

முயன்று தன்னை சமாளித்து நிலைப்படுத்திக் கொண்டவன் ,
"என்ன சொல்லாறங்க பசங்க "என பேச்சை தொடங்கினான்.

பிள்ளையை பற்றி தகப்பன் கேட்டதும் , வயிற்றின் மீது கை வைத்து லேசாக தடவியவள் மெல்ல சிரித்தபடி அங்கயும் " இங்கயும் ஓடறா , வெளில வந்தப்பறம் இன்னும் கால் தரைல படாம ஒடபோறதுகள்."

"நேத்திக்கு ஹாஸ்பிட்டலுக்கு போயிருந்தேன்" என்றவள் மேலும் ஏதோ கூற வர , அவளுக்கு முன் இவன் கேட்டிருந்தான்.

"செக்கப்புக்கு போனியா ? நீரு டாக்டர் என்ன சொன்னாங்க ? ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லையே" என அவளைப் பற்றி மூச்சு விடாமல் விசாரிக்க

"ஆமான்னா ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லை உப்ப மட்டும் குறைச்சிக்க சொல்லி இருக்கா, அப்புறம் ஸ்கேன் பார்த்துட்டு குழந்தைகளோட வளர்ச்சி ரொம்ப நன்னாருக்குன்னா ".என்றவள்
வாகனத்தில் வந்து இறங்கிய அதீரையை கண்டதும் நிக்கிடம் பேசிக் கொண்டே அவளை நோக்கி கரத்தை அசைத்து "இங்கு வா.." என்றாள்.

அதீரை அவள் அழைப்பதை கண்டதும் நீருவிடம் சென்றாள். அவள் தோளில் கரங்களை போட்டபடி , நிக்கிடம் சில வார்த்தைகள் பேசியவள் கணவன் மனைவிக்கு இடையில் செல்ல விருப்பமற்று ,

" அடேயப்பா புருஷன பார்த்த அப்புறம் தான் நான் ஒருத்தி இருக்கறதே தெரியுது உனக்கு , நேத்திக்கு வரைக்கும் என்ன கண்டுக்கவே இல்லை, நான்போய் குளிச்சிட்டு வரேன், நீயும் உங்காத்துக்காரருமே கொஞ்சுங்க"

என்றவள் நீருவின் கண்ணத்தில் முத்தம் விட்டு சென்றாள்.

" எப்ப பாரு நோக்கு இதே ஜோலியா போச்சு" என்றபடி கன்னத்தை துடைத்துக் கொண்டவளை முறைத்து கொண்டிருந்தான் நிக் .

"நான் ஒன்னும் பண்ணலன்னா .. , அவ வேணும்னு உங்கள கோபபடுத்த இப்படி பண்ணிட்டு போறா.."

" சரி அதீய நான் வந்து பேசிக்கறேன் இப்ப எனக்கு ஒன்னு தா நீரு "
என இதழ்குவித்து காட்ட ,
"ம்ஹூம் .."என்று அழகாய் மறுத்தாள்.

"பச்,எனக்கு தான டி... , போன்ல தானடி… இங்க பக்கத்தில் யாருமே இல்லை பாரு ஒன்னே ஒன்னு ... "
|
என்று அவன் கெஞ்ச முடியாது என்றவள்
"நேர்ல வந்து வாங்கிக்கோங்கோ"
என்றாள். இப்போது அவள் மீது ஊடல் கொண்டு முறைத்தான்.

"இரு நான் வந்து இருபது மடங்கா வாங்கிக்கறேன் .இன்னும் கடந்த நூற்றாண்டுலயே இரு"
என சலித்துக் கொண்டாலும் அவளது அந்த பழமை அவனுக்கு பிடித்து தான் இருந்தது

மேலும் சிறிது நேரம் பேசியவன் , நேரமாகிவிட இணைப்பை துண்டிக்க போனவனிடம் "சித்த இருங்கோ" என்றவள் அவன் கேட்ட அந்த ஒற்றை முத்தத்தை தந்தாள்.

அலைபேசியின் வழி கொடுத்தற்கே அத்தனை சிவந்து இருந்தது அவள் முகம். நிறைவான மகிழ்வுடன் இருந்தான் நிக்.

இனி அவனுடைய வேலை முடியும் வரை அவன் எண்ணம் முழுவதும் அது மட்டுமே இருக்கும்.

 
Status
Not open for further replies.
Top